Γεννημένος στη Γαλλία, μεγαλωμένος στο Εκουαδόρ. Πώς προέκυψε αυτός ο συνδυασμός; Και κατά πόσο έχει επηρεάσει την καλλιτεχνική σου ζωή;
Λοιπόν, γεννήθηκα τυχαία θα έλεγα στη Γαλλία, στη Limoges, όπου σπούδαζαν και έμεναν οι γονείς μου κατά τη δεκαετία του 1980. Μερικά χρόνια μετά μετακομίσαμε πίσω στο Quito, στο Εκουαδόρ, όπου και μεγάλωσα. Νομίζω ότι όλη μου η μουσική έμπνευση προέρχεται από αυτή τη μεριά του πλανήτη, τη Νότια Αμερική. Μια γωνιά όπου οι έννοιες της παράδοσης και της κουλτούρας είναι πολύ ζωντανές κι έχουν μεγάλη σημασία.
Το να έχεις μεγαλώσει σε ένα μικρό μέρος, είναι κάτι που σε σπρώχνει προς τα μπροστά και σε παρακινεί να ξεπεράσεις τα όριά σου; Ή είναι προτιμότερες οι ευκαιρίες και οι προοπτικές που έχει να προσφέρει μια μεγαλύτερη χώρα;
Πρόκειται για δύο πολύ διαφορετικές συνθήκες, έτσι δεν είναι; Το μικρό μέρος σου προσφέρει οικειότητα, ένα πιο χαλαρό περιβάλλον, απομόνωση όταν την επιθυμείς –όλα αυτά νομίζω χρειάζονται, αν θέλεις να παραμένεις συγκεντρωμένος και συγκροτημένος. Από την άλλη οι μητροπόλεις είναι γεμάτες πλήθη και μεγάλες ευκαιρίες. Έχω βιώσει και τα δύο (ζούσα για ένα διάστημα στο Mexico City), αλλά νομίζω προτιμώ ένα μικρό, οικείο, άνετο μέρος.
Ποια ήταν η πρώτη σου μουσική εμπειρία; Τι άκουγες ως παιδί και τι σε τράβηξε για τα καλά προς τα εκεί;
Δύσκολο να πω, υπήρχε συνέχεια μουσική τριγύρω καθώς μεγάλωνα. Ο πατέρας μου ήταν συλλέκτης οργάνων: μάζευε διάφορα ενδιαφέροντα στα ταξίδια του, ακόμα κι αν δεν έπαιζε με αυτά. Ήταν λοιπόν σπαρμένα παντού στο σπίτι, ελεύθερα στον πειραματισμό μας. Μετά κάπου στην εφηβεία αποφασίσαμε με δυο-τρεις φίλους να φτιάξουμε μια μπάντα· εγώ θα ήμουν ο ντράμερ. Αυτό ήταν που με έβαλε για τα καλά σε μουσική τροχιά, την οποία ακολουθώ μέχρι και σήμερα.
Σε τι βαθμό έχει επηρεάσει η μουσική του τόπου σου την καλλιτεχνική σου ταυτότητα;
Νομίζω πολύ. Βρίσκω τεράστιο ενδιαφέρον στο πώς προσλαμβάνει και προσαρμόζει τη μουσική κάθε κουλτούρα και κάθε λαός και στο πώς αυτή διαχέεται σε διαφορετικές ομάδες ανθρώπων. Πολλοί λαοί χρησιμοποιούν τη μουσική ως ιεροτελεστία –τραγουδούν στις κηδείες, για παράδειγμα. Άλλοι τη χρησιμοποιούν για να υμνήσουν τη φύση, χρησιμοποιώντας μάλιστα φυσικά στοιχεία ως όργανα. Αυτό κάνει π.χ. η φυλή των Baka στην κεντρική Αφρική, η οποία μετατρέπει τους παφλασμούς του νερού σε drum pattern στην εκτέλεση των τραγουδιών της.
Παρεμπιπτόντως, πώς είναι η νυχτερινή ζωή στο Εκουαδόρ;
Το Εκουαδόρ βίωσε μια περίοδο εκτεταμένων κυβερνητικών περιορισμών τα τελευταία χρόνια και τώρα σιγά-σιγά βγαίνει από αυτήν. Τέτοια μέτρα, βέβαια, σε εμπνέουν να φτιάξεις κάτι ως αντίβαρο, π.χ. τους δικούς σου δημιουργικούς χώρους, προκειμένου να συνεχίζεται η ανταλλαγή ιδεών. Διοργανώνω λοιπόν ένα πάρτι στο Quito, το Sagraria, στο οποίο προσκαλώ φρέσκα, νέα projects καθώς και παλαιότερα που έχουν εδραιωθεί κάπως στον χρόνο. Προσπαθώντας για μια ατμόσφαιρα συλλογικότητας σε μία πόλη που τείνει προς τον συντηρητισμό, τον περιορισμό και τη λογοκρισία.
Μετά από χρόνια ενασχόλησης με την καθαρόαιμη techno έκανες μια μεγάλη στροφή, που οδήγησε στον προσωπικό σου ήχο: ένα ελκυστικό μίγμα electronica και παραδοσιακών ήχων των Άνδεων. Πώς έγινε αυτή η μετάβαση;
Νομίζω ότι κουράστηκα να φτιάχνω γρήγορη, ρυθμική μουσική· έκανα λοιπόν ένα βήμα πίσω και αποφάσισα να απολαύσω και να αξιοποιήσω όλο τον χώρο και τις δυνατότητες που έχουν τα αργότερα tempo. Επίσης η μουσική του Εκουαδόρ βρισκόταν πάντα τριγύρω μου και με τύλιγε. Οπότε η επιθυμία μου να την εξερευνήσω ήταν κι εκείνη πάντα παρούσα. Έτσι, με πειραματισμό, κατέληξα σε αυτό το «ελκυστικό μίγμα», όπως λες. Τελευταία πάντως έχω επιστρέψει στη χορευτική μουσική.
Μίλησέ μας λίγο για την τελευταία σου κυκλοφορία, το φετινό Siku. Ηχεί σαν απόσταγμα ενός ταξιδιού ζωής. Τι ρόλο παίζουν τα ταξίδια στη δημιουργική σου διαδικασία;
Το Siku ηχογραφήθηκε στον δρόμο, κατά κύριο λόγο, καθώς περνούσα τον περισσότερο χρόνο μου εκτός στούντιο, ευρισκόμενος σε περιοδεία· κι έτσι αποφάσισα να κάνω συνεργασίες και να ηχογραφώ όπου έβρισκα ενδιαφέρουσες μουσικές ιστορίες. Κατάφερα μάλιστα να εξερευνήσω και να πειραματιστώ και με ιδιώματα που ήταν καινούρια για εμένα. Για παράδειγμα η ηχογράφηση που έκανα στη Λισαβόνα με τον Marcio Pinto, έναν σπουδαίο οργανίστα του balafon, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το τραγούδι "Esu Enia": είναι εμπνευσμένο από ρυθμούς της δυτικής Αφρικής.
Τι σου αρέσει αλήθεια περισσότερο στην ηλεκτρονική μουσική;
Το ότι δεν έχει κανόνες. Έχω ακολουθήσει πολύ τους κανόνες παλιότερα, όταν σπούδαζα μουσική, και είναι ωραίο που τους ξεφορτώθηκα κάπως.
Θα παίξεις στο φετινό Plisskën Festival, ως headliner στην πρώτη παρουσία του Boiler Room στην Ελλάδα, κάτι που αναμένεται πώς και πώς από τους εγχώριους φίλους της electronica. Τι να περιμένουμε από την εμφάνισή σου;
Θα παίξω βασικά 2 φορές στο Plisskën, ένα DJ set στο Boiler Room κι ένα live set στο κυρίως φεστιβάλ, στην 1η του ημέρα. Η κάθε περίπτωση έχει διαφορετική προσέγγιση για εμένα: στα DJ sets παίζω οτιδήποτε με έχει επηρεάσει το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, προσπαθώντας να τα συνδέσω σε κάτι ενιαίο. Στο live set, από την άλλη, παρουσιάζω τις συνθετικές μου ιδέες και τις εξερευνώ επί σκηνής, αφήνοντας πάντα χώρο για πειραματισμούς.
Πώς προετοιμάζεσαι για ένα live set; Λαμβάνεις υπ' όψιν τη χώρα και το κοινό για το οποίο παίζεις;
Οπωσδήποτε η χώρα, το κοινό, το venue είναι σημαντικοί παράγοντες, τους οποίους και λαμβάνω υπ' όψιν σχεδιάζοντας μια ζωντανή εμφάνιση. Αν παίζω για παράδειγμα σ' ανοιχτό χώρο περιτριγυρισμένος από φύση, το set θα είναι προσανατολισμένο στην ενίσχυση αυτής της εμπειρίας. Στα κλειστά venues, πάλι, θα ψάξω να βρω τους ήχους που θα ταιριάξουν καλύτερα μαζί τους. Η ώρα επίσης του set, είναι σημαντική: αν παίζω νωρίς, προτιμώ ambient και πιο ατμοσφαιρικά κομμάτια.
Αν μπορούσες να δώσεις άδεια στον εαυτό σου για έναν χρόνο, τι θα έκανες;
Θα πήγαινα για ολόκληρο τον χρόνο στα νησιά Galapagos, θα ηχογραφούσα εκεί και θα έκανα καταδύσεις.
Ποιο είναι το μεγαλύτερό σου όνειρο, που ίσως και να μην έχεις δει ακόμα;
Δεν ξέρω, δεν προσεγγίζω τη ζωή μου από τη σκοπιά των ονείρων και των στόχων. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που θέλω να κάνω. Αλλά είμαι περισσότερο ο τύπος του «κάθε πράγμα στον καιρό του». Θα ψάξω λοιπόν να βρω την κατάλληλη στιγμή για το κάθε τι.
{youtube}BcJCNLgEsHs{/youtube}
