H περιοδεία στις Η.Π.Α. δεν έχει πολύ που τελείωσε. Ενώ όμως εκεί παίξατε με τους Retrovirus, στην Ευρώπη θα συνοδεύεστε από τους Big Sexy Noise. Γιατί αυτή η διαφορά;
Οι Retrovirus έχουν παίξει επανειλημμένα στην Ευρώπη, οπότε είναι οι Big Sexy Noise που χρειάζεται να κάνουν ξανά τη σέξι εμφάνισή τους. Πρόκειται άλλωστε για διαφορετικές μπάντες. Αλλά και οι δύο είναι απαραίτητες για την ψυχική μου υγεία! (γελάει)
Τι μπορούμε επομένως να περιμένουμε –ή και όχι– από τη συναυλία στο Gagarin; Σας ενδιαφέρει να υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ιδέα κάθε φορά στις περιοδείες ή προτιμάτε να δημιουργείται πάνω στη σκηνή;
Οι Big Sexy Noise είναι βασικά μια αποτρόπαια εμπειρία. Ήθελα μαζί τους να αντιστρέψω τους όρους του παιχνιδιού για το κοκορο-rock. Να περιμένετε λοιπόν άθλιο, διασκεδαστικό και ξεδιάντροπο rock.
Στο άλμπουμ Under The Covers, το οποίο κυκλοφόρησε κάπως σιωπηλά σε ακόμη μία συνεργασία με τον Cypress Grove (2017), ιδιαίτερη εντύπωση έκαναν οι διασκευές σε τραγούδια των Bon Jovi, του Elvis Costello και του Tom Petty, φυσικά με τον δικό σας τρόπο. Γιατί οι συγκεκριμένες επιλογές;
Μισώ σχεδόν όλους τους καλλιτέχνες που έχω διασκευάσει σε αυτό το άλμπουμ. Αλλά οι στίχοι τους είναι σπουδαίοι. Για ακόμα μία φορά, δοκίμασα να αντιστρέψω την ανδρική κυριαρχία σε αυτό το είδος μουσικής και να δημιουργήσω κάτι που να είναι ταυτόχρονα και πιο σέξι, μα και πιο δυσοίωνο. Και ξέρεις ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον; Ο Gregg Allman, ο Tom Petty και ο Walter Becker των Steely Dan, όλοι πέθαναν αφού ηχογραφήσαμε τη μουσική τους. Το ίδιο συνέβη και πριν κάποια χρόνια, όταν διασκευάσαμε το "Hotel California" των Eagles. Μάλλον τους δίνω και καταλαβαίνουν!
Το War Is Never Over, ένα ντοκιμαντέρ της Beth B, συμπίπτει με την επιστροφή σας στη Νέα Υόρκη. Ποια ανάγκη και φιλοδοξία το δημιούργησε;
Έχω συμμετάσχει σε πολλά ντοκιμαντέρ για τη No Wave σκηνή της Νέας Υόρκης, αλλά η μουσική μου σχιζοφρένεια επεκτείνεται σε πολλά ακόμα είδη και θέματα. Με τη Beth B δουλέψαμε μαζί στο τέλος των 1970s και στις αρχές των 1980s. Με προσέγγισε για να φτιάξουμε κάτι που θα δημιουργούσε μια πιο συνολική εικόνα των όσων κάνω, δεδομένης της ποικιλίας τους. Και ήξερα ότι κατανοεί τόσο την ψυχολογία, όσο και τη φιλοσοφία πίσω από το έργο μου. Είναι όμως τεράστια δουλειά να συρρικνώσεις 40 χρόνια δημιουργικότητας και συνεργασιών σε ένα και μόνο φιλμ. Δεν είμαι σίγουρη λοιπόν πότε θα τελειώσει.
Ο Donald Trump Πρόεδρος στις Ηνωμένες Πολιτείες, ακροδεξιοί και φιλοναζιστές στα κοινοβούλια της Ευρώπης, περισσότερες φυλακές, λιγότερη ελευθερία, σεξιστικές και ρατσιστικές συμπεριφορές παντού, επιθέσεις εναντίον μεταναστών, ομοφυλόφιλων και σε ό,τι μπορεί να φαίνεται διαφορετικό. «Ζούμε τη βαρβαρότητα», είχε γράψει μια Ελληνίδα ποιήτρια, ηθοποιός και αναρχική, η Κατερίνα Γώγου, 30 χρόνια πριν. Ήταν όλο αυτό το σκοτάδι ήδη εδώ; Πιστεύετε ακόμα στην Ανθρωπότητα;
Διαμαρτύρομαι για όλα αυτά τα σκατά από τη στιγμή που άνοιξα το στόμα μου. Για μένα, λοιπόν, είναι τα ίδια με εκείνα που πάντα υπήρχαν γύρω μας. Κύκλοι βέβαια πάνε κι έρχονται, αλλά ώσπου να μπορέσει το ανθρώπινο είδος να εξαλείψει την απληστία, τη βλακεία, τη βία, την αδικία και την προκατάληψη, όλα θα μείνουν ίδια.
Ασφαλώς, δεν είναι όλες οι χώρες όμοιες. Και, όπως είπα, υπάρχουν κύκλοι, οι οποίοι πάνε κι έρχονται. Στο παρόν, όμως, η κατάσταση ορίζεται από τον φόβο και από την απληστία. Και είναι ειρωνικό, γιατί τώρα έχουμε περισσότερη πρόσβαση στην πληροφορία, ώστε να μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο λάθος πάει ο κόσμος από τη στιγμή που διευθύνεται από εξουσιομανείς, ανασφαλείς, άπληστους, μισογύνηδες και ρατσιστές νάρκισσους.
Κατά τη διάρκεια της πορείας σας έχετε πολεμήσει το Αμερικάνικο Όνειρο, την περιθωριοποίηση, την πατριαρχία. Έχετε επίσης μιλήσει ανοιχτά για την παρενόχληση που ζήσατε ως παιδί: στο άκουσμα του "Daddy Dearest", μπορεί να διαλυθείς. Ωστόσο, έχετε εκφράσει καχυποψία για το #metoo κίνημα, τουλάχιστον όσον αφορά τη χολιγουντιανή του διάσταση. Πόσο εύκολο είναι τελικά για μια γυναίκα να μιλήσει για παρενόχληση, όταν η κοινωνία, συχνά και η δικαιοσύνη, στρέφονται εναντίον της;
Είναι τρομακτικά δύσκολο. Εμένα, πάντως, ποτέ δεν με σταμάτησε κάτι τέτοιο. Αισθάνομαι, επίσης, ότι δεν μπορούμε να τσουβαλιάζουμε κάθε σχετική δράση. Υπάρχουν θέματα, τα οποία πρέπει να συζητηθούν. Και να ακουστούν όλες οι φωνές, να ειπωθεί η αλήθεια. Υπάρχουν άνθρωποι που πρέπει να τιμωρηθούν για τις πράξεις τους. Παράλληλα, οι γυναίκες πρέπει να μάθουν να υπερασπίζονται τον εαυτό τους· τόσο λεκτικά, όσο και σωματικά.
Τα τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες μιας αναβίωσης στη μουσική: παλιοί ήχοι παρουσιάζονται ως φρέσκοι, με τα όρια μεταξύ επιρροής και αντιγραφής να είναι θολά. Έχουν στερέψει τα ερεθίσματα;
Για όλες αυτές τις περιπτώσεις, θα έλεγα απλά ότι, αν δεν έχεις όραμα, μην του δίνεις κάποιον ήχο.
Αυτοπροσδιορίζεστε ως ιστορικός και δημοσιογράφος. Παίρνετε αποστάσεις από τον εαυτό σας, λειτουργώντας ως παρατηρητής;
Είναι μεν αυτοβιογραφικός ο τρόπος που παρατηρώ την κοινωνία, αλλά πάντα σε συνάφεια με τους καιρούς στους οποίους ζούμε.
Πόσο σημαντικό υπήρξε το spoken word και το κίνημα No Wave, ώστε να εκφράσετε ελεύθερα το queer του χαρακτήρα σας, τη συντριπτική σεξουαλικότητα, την εύθραυστη βία που μπορεί να σε κομματιάσει κι όλον αυτόν τον πόνο που μπορεί να βγει από τη σκουριά; Αισθάνεστε το ίδιο ασχολούμενη με τη φωτογραφία;
Ποτέ δεν αισθάνθηκα ότι το προσωπικό μου τραύμα ήταν κάτι το μοναδικό. Έπρεπε όμως να μιλήσω εκ μέρους άλλων που είχαν παρόμοιες εμπειρίες, εκθέτοντας το σοκ της πραγματικότητας, τον καρκίνο της γέννησης, τους παράλογους γονείς, τη θρησκευτική τρέλα κ.ο.κ. Ναι, η φωτογραφία είναι μία ακόμα «γλώσσα» με την οποία μπορώ να εκφράσω τα πολλά μου συναισθήματα.
Τελικά ο δρόμος για την αλήθεια, περνά μέσω του σοκ;
Η πραγματικότητα παραμένει πιο τρομαχτική από τη φαντασία.
{youtube}s4ole_bRTdw{/youtube}
