φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (2,3), Alex Ruffini (4)
Το Back On The Lash παρουσιάζει μια πιο άμεση προσέγγιση σε σχέση με τις προηγούμενες προσπάθειές σας. Ήταν συνειδητή η απόφαση να γράψετε ένα άλμπουμ πιο προσιτό στον ακροατή;
Είναι δύσκολο να είσαι πιο ευθύς από τα τραγούδια του Chill Pill (1993), όπως τα "Shock Um Down" και "Ha Ha Ha". Όπως όμως πάντα πράττω με τους Warrior Soul, θέλω να κάνω κάτι που κανείς δεν θα περίμενε. Έχεις φυσικά δίκιο, αλλά δεν θα έλεγα ότι δεν υπήρξαν βασικά, απογυμνωμένα τραγούδια στο παρελθόν. Ένιωσα ότι τα riffs και η κατεύθυνση που βγήκε από το κομμάτι "Back On the Lash" είχαν μια φρέσια αίσθηση για το συγκρότημα, οπότε έσπρωξα το άλμπουμ προς αυτήν την κατεύθυνση.
Υπάρχει πάντα μια συνειδητή (ή «υποσυνείδητη», στην περίπτωσή μου) απόφαση να ψυχαγωγήσεις τον εαυτό σου, ή να ευχαριστήσεις τους οπαδούς και το αντίστοιχο αγοραστικό κοινό. Προσπαθώ να αποφύγω και τα δύο όσο καλύτερα μπορώ, ώστε να φτιάξω έναν πραγματικά καλό δίσκο –κάτι που τις περισσότερες φορές πετυχαίνω, κατά τη γνώμη μου. Επιθυμώ τους Warrior Soul να είναι πολύ προσβάσιμοι στο δημόσιο αυτί, που σημαίνει παραδοσιακή παραγωγή στα rock 'n' roll πρότυπα. Και αυτός ο δίσκος την έχει και με το παραπάνω πιστεύω, χαχα!
Σε αντίθεση με το Stiff Middle Finger (2012), η παραγωγή ακούγεται πράγματι ανώτερη. Θεωρείς πως έλειπε αυτή η ποιότητα από τον προκάτοχό του; Υπάρχουν σχέδια για remastering του υλικού;
Είναι ενδιαφέρον που το αναφέρεις, γιατί στη παρούσα φάση εγώ και ο Sue Gere (παραγωγός στον δίσκο) αισθανόμαστε πως συμπιέστηκε υπερβολικά στο mastering. Νομίζω ότι ήταν σωστό στην αρχική μας προσέγγιση, αλλά στη πορεία χάσαμε κάτι. Πρόκειται για έναν καλά ηχογραφημένο δίσκο, αλλά σκέφτομαι ότι κάτι πήγε λάθος στα τελευταία στάδια της παραγωγής. Έτσι, όταν κυκλοφορήσει σε βινύλιο, θα είναι λιγότερο συμπιεσμένο και τα τραγούδια θα ακούγονται πιο ανοιχτά. Λατρεύω αυτό το άλμπουμ, ξέρεις. Έχουμε ήδη μια νέα συμφωνία με την εταιρία Night of the Vinyl Dead, η οποία θα το φέρει πίσω στη ζωή στους επόμενους μήνες, ενώ θα αλλάξει και το ψηφιακό download.
Ένα άλλο ζήτημα σχετικά με το Back On The Lash είναι η προφανής προσπάθειά σου να ηχογραφήσεις πιο καθαρά φωνητικά σε σύγκριση και με το Stiff Middle Finger και με το Destroy The War Machine (2009). Πώς θα περιέγραφες τη διαδικασία και σε τι κατάσταση είναι η φωνή σου σήμερα;
Θες να πεις καθαρότερα όσον αφορά τα εφέ, σωστά; Η φωνή μου είναι πραγματικά δυνατή, έτσι την αισθάνομαι, όπως πάντα. Rockin'! Κάποιοι μαλάκες σκέφτονται ότι ξέρουν τι λένε όταν θεωρούν ότι χάνεται, αλλά, αν ακούσεις κομμάτια σαν τα "Downtown", "Wasteland", "Fuck The Pigs", "Interzone", "Love Destruction", "Ghetto Nation", "Trip Rider", "Ha Ha Ha", η ακούγεται πραγματικά η ίδια όπως και σε εκείνα τα άλμπουμ. Απλά δεν λέω μαλακά τραγούδια σε αυτόν το δίσκο. Μπορώ όμως πάντα να κάνω τη μετάβαση μεταξύ των 2 ή 3 στυλ των φωνημάτων που κάνω, γι' αυτό συγγνώμη, μα η φωνή μου απέχει πολύ από το να είναι σπασμένη. Απλά ροκάρει.
Μερικές φορές, όταν βρίσκομαι στον δρόμο, δίνω πολλές συναυλίες στη σειρά και γίνομαι τραχύς, αλλά τραγουδώ πολύ σκληρά και η μπάντα μου παίζει τόσο δυνατά, ώστε δεν ακούω τίποτα –γι' αυτό και πρέπει να ουρλιάξω. Έπειτα από μερικές τέτοιες συναυλίες είναι πολύ δύσκολο να επιστρέψεις στα μαλακά, γι' αυτό μια ημέρα ρεπό ανά 5 ημερομηνίες φαίνεται καλή ιδέα. Όσον αφορά τα ελάχιστα έως και καθόλου εφέ που χρησιμοποιήθηκαν για το Back On The Lash σε σύγκριση με τα προαναφερθέντα, ένιωσα ότι η φωνή μου ήταν ισχυρότερη, καλύτερη και πιο σκληρή ηχητικά, οπότε προφανώς το delay ήταν αχρείαστο για να ταιριάξει τη μουσική. Κινούμαι περισσότερο προς τα εκεί άλλωστε από το Destroy The War Machine και το προσωπικό μου άλμπουμ Paybacks A Bitch (2015).
Κοιτάζοντας πίσω στις διάφορες ηχογραφήσεις που έχεις κάνει, οι Mob Research αποτελούν ένα από τα πιο υποτιμημένα έργα σου. Νομίζω ότι αυτός ο τύπος παραγωγής ταιριάζει στα ωμά φωνητικά σου. Έχεις σχέδια με το project; Να περιμένουμε κάτι νέο;
Θα το ήθελα πολύ. Δεν ξέρω γιατί ο κόσμος δεν τσεκάρει αυτόν τον δίσκο. Σκοπεύω να φέρω σύντομα μερικά από τα τραγούδια στον δρόμο, ενδεχομένως και να επιστρέψω με τον Mark Gemini Thwaite στην κιθάρα για λίγη rock δράση! Οι Mob Research στέκονται στις πλέον περήφανες στιγμές μου.
Το Opium Hotel II είναι αρκετά διαφορετικό από το πρώτο του μέρος. Τμήμα του υλικού του θα μπορούσε να χωρέσει και σε ένα άλμπουμ των Warrior Soul, ειδικά το "Super Drug". Γιατί το κυκλοφόρησες ως σόλο προσπάθεια; Επίσης, μήπως τμήμα του υλικού χρονολογείται στη δεκαετία του 1990;
Εννοείς το Opium Hotel. Πιστεύω ότι το Opium Hotel II έχει πάρα πολύ την ίδια μορφή. Θα το αποκαλούσα «πειραματικό». Ακόμη και ο Mr. Harris και ο Gary Hood επιστρέφουν και δίνουν στο έργο μια συνέχεια. Το "Super Drug" σε αυτήν τη μορφή είναι πολύ avant-garde και μπορεί να επιστρέψει στο επόμενο Warrior Soul, γιατί υπάρχουν πολλοί οπαδοί που το στηρίζουν. Ήδη έφερα πίσω το "Junky Stripper" για το Stiff Middle Finger, γιατί σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει με τους Warrior Soul. Όσον αφορά τους λόγους που κυκλοφόρησε ως προσωπικό άλμπουμ, δεν θα μπορούσα να αφήσω ξανά ένα κύριο άλμπουμ των Warrior Soul να βγει και να μπερδέψει μερικούς από τους ακροατές μας, όπως επέτρεψαν το 1993 να συμβεί οι Geffen και Q-Prime με το Chill Pill.
Μιας και κυκλοφορώ διαφορετικά πράγματα, οι μάρκες τους πρέπει να φέρουν μια σταθερή συνέχεια –ειδικά αφού μου αρέσει και στις δικές μου επιλογές για διασκέδαση. Θα άλλαζε αν ήμουν απλώς ο «Kory Clarke» και η μάρκα αυτή θα μπορούσε να καλύψει όλη μου την τέχνη. Αλλά οι Warrior Soul και τα Opium Hotel είναι διαφορετικά, παρόλο που υπάρχουν στοιχεία και των δύο στους Warrior Soul. Αισθάνομαι ότι και τα δύο έργα έχουν ορισμένες ιδιοσυγκρασίες που πρέπει να παραμείνουν ξεχωριστές. Μιας και ήθελα περισσότερη φωνητική ποίηση και avant-garde μουσική, ο δίσκος βγήκε ως Opium Hotel II. Επίσης, ανοίγει δρόμους για νέους οπαδούς που δεν καταλαβαίνουν/εκτιμούν το σήμα κατατεθέν του άλλου έργου, καθότι δεν μπορούν να συνδεθούν οι ίδιοι με εκείνο. Τα "Super Drug" και "Kiss On This", πάντως, χρονολογούνται πίσω στα 1990s.
Έχουν υπάρξει ποτέ σκέψεις για την επαναφορά του αυθεντικού line-up των Warrior Soul; Προσωπικά, νομίζω ότι η μπάντα είναι πολύ ζωντανή τόσο σε συναυλιακό, όσο και σε στουντιακό επίπεδο. Ωστόσο, υπήρξαν πολλοί οπαδοί που αναρωτήθηκαν...
Όπως λένε στη Νέα Υόρκη: Fogget A Bauddit.
Πώς αποφασίζεις ποιοι μουσικοί θα συμμετάσχουν στις ηχογραφήσεις σου; Έχουμε δει πολλά μέλη να συμμετέχουν σε νεότερα line-up των Warrior Soul, οπότε φαντάζομαι ότι έχεις μια σειρά μουσικών σε κατάσταση αναμονής...
Είχα μια σταθερή σύνθεση για αρκετό διάστημα, περίπου στα 6 χρόνια, αλλάζοντας μουσικούς ανά καιρούς, αλλά πάντα άτομα που ήταν στους δίσκους κυρίως. Ο Christian Kimmet είναι ο μπασίστας μας, με τις εναλλακτικές λύσεις να είναι οι Sue Gere και Janne Jarvis, αν δεν μπορεί να συνδράμει για κάποιον λόγο. Οι Stevie Pierce, Miguel Martins, Rille Lundell και Colin Dunne είναι σταθεροί στις κιθάρες των Warrior Soul. Οι Micheal Branagh, John Besser και Hector D. είναι οι ντράμερ, οπότε έχω μια σύνθεση με όλους αυτούς τους τύπους.
Βέβαια, υπάρχει πάντα η προστιθέμενη κατάσταση, στην οποία οι περισσότεροι έχουν μια δεύτερη δουλειά και οικογένειες, λόγω των οποίων δεν μπορούν να βρεθούν στον δρόμο όσο μπορώ εγώ και να συμβαδίσουν με το περιοδεύον πρόγραμμα. Παρόλο που το θέλουν, εξαρτάται και από τα προσωπικά τους χρονοδιαγράμματα. Οι John Pollachek (aka "Full Trottle", κιθαρίστας και επιπρόσθετος συνθέτης) και Adam Arling (μπάσο και ηχοληψία παραγωγής) από τους Last Vegas προστέθηκαν λοιπόν για το Back On The Lash –και θα συνεχίσουν να είναι μέρος της ομάδας για φέτος, ευελπιστώντας και για περισσότερο.
Είστε μια μπάντα στην οποία συχνά αρέσει να παίζει διαφορετικά τραγούδια ζωντανά, όπως και να συμπεριλαμβάνει ασυνήθιστες επιλογές στη setlist. Μήπως βαριέστε να παίζετε τα ίδια πράγματα και προτιμάτε να απολαύσετε τη συναυλία όσο και οι οπαδοί σας;
Αναμιγνύουμε τα τραγούδια για όλους, τόσο για εμάς, όσο και τους οπαδούς. Είναι κάτι που το διατηρεί φρέσκο, όπως διατηρεί και το ίδιο το συγκρότημα πιο έντονο. Αλλά είναι μπελάς για όλους να μάθουν 5 νέα τραγούδια πριν από κάθε περιοδεία. Αυτή τη φορά θα υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του νέου άλμπουμ στη setlist.
Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό:οι Warrior Soul επιστρέφουν για 3 συναυλίες στην Ελλάδα, έναν τόπο που δεν σας είναι ξένος. Πιστεύεις ότι έχετε εδώ μερικούς από τους πιο πιστούς σας οπαδούς; Τι μνήμες έχετε από προγενέστερες συναυλίες και τι πρέπει να περιμένει ο κόσμος αυτήν τη φορά;
Φυσικά και έχουμε πολύ αφοσιωμένους οπαδούς, και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη και στη Λάρισα, αλλά και σε όλη την Ελλάδα! Αισθανόμαστε ότι έχουμε δώσει μερικές από τις αγαπημένες μας συναυλίες εκεί, οπότε οι επισκέψεις είναι πάντα ευπρόσδεκτες, όποτε προκύπτουν στο πρόγραμμα. Ανυπομονούμε πραγματικά, μιας και πάντα περνάμε φανταστικά όποτε παίζουμε για εσάς. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι θα θυμάμαι πολύ περισσότερα αυτήν τη φορά από την τελευταία, χαχα!
Ευχαριστώ για τη συνέντευξη και τις καλές ερωτήσεις. Θα σας δούμε στα shows!
{youtube}i2QUP6mS2qU{/youtube}
