Νωρίτερα φέτος κυκλοφόρησες τον δίσκο Dancehall President. Τι νέο θα έλεγες πως φέρνει στη μουσική σου;
Είναι ένα καινούργιο ορόσημο στην πορεία μου, που δείχνει τον πολύπλευρο χαρακτήρα μου και την ευελιξία με την οποία κινούμαι μεταξύ διαφορετικών μουσικών δρόμων.
Υπάρχει μέσα στον ήχο σου τόσο η ηλεκτρονική συνισταμένη, όσο και μία πιο οργανική, με αναφορές στη μεγάλη κληρονομιά της reggae. Πόσο δύσκολο είναι να βρεις την ισορροπία μεταξύ των δύο;
Πρέπει να πω ότι είναι αρκετά εύκολο. Ίσως γιατί ποτέ δεν το σκέφτομαι: απλώς το κάνω, το αγαπώ, είναι η φυσική ροή των πραγμάτων.
Εκτός από σόλο, εμφανίζεσαι κάποιες φορές και με λάιβ μπάντα. Πόσο διαφορετική είναι η ενέργεια που χρειάζεσαι για την κάθε περίσταση; Αλήθεια, ποια από τις δύο προτιμάς;
Μου αρέσουν και τα δύο. Υπάρχει όμως μια μεγάλη διαφορά μεταξύ τους, την οποία το κοινό ίσως να μην παρατηρεί, γιατί στις συναυλίες βγάζω πάντα πολλή ενέργεια. Αλλά στο σόλο σόου είναι εκεί που με βρίσκεις περισσότερο, εκεί όπου συνεχίζω στο dancehall στυλ με το οποίο ξεκίνησα από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Και μ’ έναν πολύ καλό DJ μαζί μου (τον Selecta), το λάιβ σκοτώνει!
Με το συγκρότημα είναι πιο κλασική δομή συναυλίας. Κάτι που μου δίνει περισσότερο χώρο για να απλωθώ μουσικά και να είμαι δημιουργικός, προσθέτοντας το κατιτίς σε κάθε τραγούδι.
Μίλησες για τις αρχές των 1980s… Τότε ήταν που ξεκίνησες, παρόλο που το πρώτο σου άλμπουμ ως Skarra Mucci έρχεται το 2007. Θα ήθελες να μας περιγράψεις εκείνα τα πρώτα σου βήματα στην Τζαμάικα;
Ξεκίνησα να τραγουδάω σε πολύ νεαρή ηλικία. Τραγουδούσα στις εκκλησίες και μετά, τον Ιούνιο του 1979 (σ.σ.: είναι γεννημένος το 1973) έπαιξα για πρώτη φορά σ’ ένα αληθινό sound system, στο Upsetter sound, με τον θρυλικό deejay Errol Scorcher, στο σχολείο μου στο St Cathrine. Μετά, το 1982, έπαιζα με τον μεγάλο Yellowman στο Volcano Sound, ενώ το 1983 ηχογράφησα το πρώτο μου τραγούδι στο θρυλικό, πρώτο πολυκάναλο στούντιο του Harry J στο Κίνγκστον, όπου έχουν ηχογραφήσει ακόμα και οι Beatles ή οι Rolling Stones.
Υπήρχε κάποια στιγμή που αποφάσισες ότι θα ασχοληθείς με τη μουσική ή κάποιος τραγουδιστής που λειτουργούσε σαν πρότυπο όταν ήσουν παιδί;
Είναι ένα έμφυτο ταλέντο, ένα δώρο από τους Θεούς. Ποτέ δεν έκλαιγα όταν ήμουν μωρό, μόνο τραγουδούσα! Και ποτέ δεν θέλησα να κάνω οτιδήποτε άλλο, αλήθεια…
Έχεις πει ότι «η reggae γεννήθηκε στην Τζαμάικα, αλλά ζει στην Ευρώπη». Έχω καταλάβει κι εγώ ότι η reggae είναι ζωντανή σε αρκετά σημεία της Ευρώπης, πώς όμως είναι τα πράγματα σήμερα στην Τζαμάικα;
Η ψυχή της βρίσκεται ακόμα στην Τζαμάικα. Γι' αυτό και πολλοί Ευρωπαίοι καλλιτέχνες του είδους πηγαίνουν στο Κίνγκστον για να ηχογραφήσουν, μαζί με τις πραγματικές ιδιοφυίες της reggae. Υπάρχουν επίσης καλλιτέχνες όπως οι Luciano, Romain, Taurus, Chris Martin, Chronixx και πολλοί ακόμα. Όμως τα media στην Τζαμάικα και οι νεότερες γενιές ενδιαφέρονται περισσότερο για το dancehall και τη mainstream μουσική.
Ποια σκηνή της Ευρώπης θα ξεχώριζες ως την πιο ζωντανή;
Στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία και την Ανατολική Ευρώπη.
Εσύ μετανάστευσες στην Γερμανία στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Πόσο δύσκολο ήταν να προσαρμοστείς σ’ ένα τόσο διαφορετικό περιβάλλον;
Είμαι πολίτης του κόσμου κι έτσι δεν δυσκολεύτηκα. Ο κόσμος είναι δικό σου και δικός μου. Μου ήταν πολύ εύκολο.
Έχεις πλάνα για το άμεσο μέλλον;
Έχω πολλά νέα κομμάτια και βίντεο, τα οποία θα βγουν σύντομα. Θα κρατώ το σύμπαν ενήμερο για τα πλάνα και τις κυκλοφορίες μου.
Τέλος, τι να περιμένουμε από το λάιβ στην Αθήνα;
Vibes στο 100%, εντελώς τρελή ενέργεια και επιτυχίες σε όλη τη διάρκεια του σόου!
{youtube}df4YO3LNjbw{/youtube}
