Τολμώ να πω ότι ήσασταν η καλύτερη μπάντα του φετινού Blastfest: ακόμα και οι παλαιακοί black metal οπαδοί αισθάνθηκαν έκπληκτοι από τη φόρμα σας. Ποιες ήταν οι προσδοκίες σας πριν το σόου και πόσο φιλόδοξο θεωρήσατε το εγχείρημα της απόδοσης ενός τραγουδιού που διαρκεί μία ολόκληρη ώρα στο σύνολό του;
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Η ανταπόκριση έπειτα από τη συναυλία δεν ήταν τίποτα λιγότερο από εκπληκτική –δεν μπορείς να πιστέψεις πόσο βαθιά μας ικανοποίησε. Το άλμπουμ Light Of Day, Day Of Darkness σημαίνει για εμάς πολύ περισσότερα από ό,τι ένα κανονικό άλμπουμ. Και γνωρίζουμε, εδώ και χρόνια, πως σημαίνει εξίσου πολλά και για κάμποσους ανθρώπους εκεί έξω. Οπότε ξέραμε ότι έπρεπε να δουλέψουμε σκληρά για τη σκηνική απόδοσή του, ώστε να παρουσιάσουμε μια πλήρη παραγωγή ζωντανά. Κι αυτό ακριβώς κάναμε.
Είμαστε μπάντα που, γενικά, έχει πολύ υψηλές προσδοκίες για τον εαυτό της, οπότε κατά μία έννοια γνωρίζαμε πως ό,τι επρόκειτο να συμβεί στο Blastfest, θα έβγαινε σε καλό. Αλλά η αλήθεια είναι πως ταξίδεψα στο Μπέργκεν μια μέρα νωρίτερα για υποχρεώσεις προς τον Τύπο (και για να παρακολουθήσω το φεστιβάλ, φυσικά). Πρέπει λοιπόν να είμαι ειλικρινής και να πω ότι ήμουν σχεδόν φοβισμένος, όταν κατάλαβα το επίπεδο των προσδοκιών, όχι μόνο του ακροατηρίου, μα και του Τύπου και των διοργανωτών.
Επέλεξα να μην αναφέρω κάτι στους υπόλοιπους γι' αυτό... Νομίζω έτσι ότι είναι σωστό να τονίσω πως κάτι το ξεχωριστό συνέβη κατά τη διάρκεια της παράστασης. Είναι πολύ δύσκολο να το εξηγήσω, αλλά νομίζω πως το κοινό αισθάνθηκε την απόδοση το ίδιο με το συγκρότημα. Μερικές φορές, αλλά όχι πολύ συχνά, τα πάντα απλά κάνουν «κλικ» στην ατμόσφαιρα. Και δημιουργείται ένας σύνδεσμους μεταξύ των μελών της μπάντας, μα και μεταξύ της μπάντας καθαυτής και του κόσμου. Ήταν λοιπόν μια πολύ ξεχωριστή βραδιά για όλους στο τέλος, σε σημείο που χρειάστηκαν μερικές ημέρες για να επιστρέψουν τα πόδια μας στο έδαφος. Οπότε, από τώρα και στο εξής, μπορούμε να οδεύσουμε μόνο προς το χειρότερο! (γέλια)
Το Light Of Day, Day Of Darkness έχει πολύ προσωπική σημασία για ένα συγκεκριμένο μέλος της μπάντας, μιας και ουσιαστικές του επιρροές είναι η γέννησή του γιου του Tchort και ο χαμός της κόρης του. Αν δεν απατώμαι, αποτελεί επίσης και τον σύνδεσμο μεταξύ των τριών πρώτων άλμπουμ σας –αυτός είναι μάλλον κι ο λόγος που ονομάσατε The Trilogy το ειδικό box set σας. Ποια είναι λοιπόν τα συναισθήματά σας τώρα που παρουσιάζετε αυτό το υλικό 15 χρόνια μετά την κυκλοφορία του;
Όπως είπαμε και πιο πάνω, το Light Of Day, Day Of Darkness αποτελεί πλέον ένα ειδικό άλμπουμ για πολλούς ανθρώπους. Άλλωστε τα ζητήματα της ζωής και του θανάτου είναι κάτι που μας αφορά όλους, ανεξαιρέτως. Παρά το γεγονός ότι δεν το συζητήσαμε αρκετά αυτή τη φορά (το είχαμε ήδη κάνει, 15 χρόνια νωρίτερα), ήταν φυσικό να αντιμετωπίσουμε το θέμα με σεβασμό, τόσο σε σχέση με το μουσικό, όσο και με το οπτικό του κομμάτι. Και πάλι, νιώθω εξαιρετικά υπερήφανος που το πλήθος του Blastfest βυθίστηκε μέσα του, με τον τρόπο με τον οποίον το έκανε.
Σκοπεύετε να περιοδεύσετε ζωντανά, παρουσιάζοντας αυτό το υλικό; Αν δεν κάνω λάθος, πρόκειται σύντομα να συμμετάσχετε στο φετινό Roadburn της Ολλανδίας. Μια πολύ ταιριαστή προσθήκη ομολογουμένως, μιας και είστε συγκρότημα που ταιριάζει στην τρέχουσα νοοτροπία του...
Σε ευχαριστώ. Ανυπομονούμε να παίξουμε στο Roadburn, προσωπικά θεωρώ πως είναι ένα τέλειο φεστιβάλ για το ύφος μας. Ταξίδεψα μάλιστα την περσινή χρονιά ως ακροατής και έχω να πω ότι είναι ίσως το πιο cool φεστιβάλ στο οποίο έχω πάει έως σήμερα. Έχουμε επίσης κλείσει μια εμφάνιση στο ProgPower των Η.Π.Α. για μετά το καλοκαίρι (επίσης ταιριαστό με μας), ενώ εξακολουθούμε να σχεδιάζουμε μερικές ακόμα εμφανίσεις, είτε σε φεστιβάλ, είτε σε ειδικές παραστάσεις. Όλα αυτά θα λάβουν χώρα το φθινόπωρο. Είχαμε άλλωστε αποφασίσει από νωρίς ότι δεν θέλαμε να το παρακάνουμε μέσα στο '16, λόγω εγχώριων και άλλων μουσικών υποχρεώσεων. Την ίδια όμως στιγμή θα έμοιαζε κάπως κρίμα να κάνουμε μια τέτοια προετοιμασία μόνο για μία ή δύο ζωντανές ευκαιρίες.
Σκέφτεστε τη σύνθεση νέου υλικού, ή σκοπεύατε εξ αρχής να επανενωθείτε ειδικά για ζωντανές εμφανίσεις; Πώς προέκυψε η όλη ιδέα, αλήθεια; Υπάρχει πιθανότητα να σας δούμε κάποια στιγμή να παρουσιάζετε υλικό από όλους σας τους δίσκους;
Ο κύριος λόγος για την επανένωση ήταν για να τιμήσουμε τα 15 χρόνια του Light Of Day, Day Of Darkness. Το συζητήσαμε ήδη πριν από την εμφάνισή στο Blastfest, ενώ θίξαμε και γενικότερα το τι θα συμβεί μετά το 2016. Νομίζω ότι μια καλή ιδέα είναι να δούμε πώς θα μας φανεί να παίζουμε ξανά όλοι μαζί, προτού δεσμευτούμε περισσότερο. Μέχρι στιγμής, το μέλλον δείχνει ελπιδοφόρο. Είμαι έτσι σίγουρος πως συζητήσεις θα λάβουν χώρα κάποια στιγμή μέσα στο τρέχον έτος. Όντας άλλωστε μια μπάντα υπερβολικά ανήσυχη με το θέμα των concept, χρειαζόμασταν μια ειδική περίσταση για να επανενωθούμε. Η ιδέα του να παίξουμε κάτι από όλους τους δίσκους έχει επίσης συζητηθεί, όμως δεν έχουμε τέτοια σχέδια για το ορατό μέλλον.
Κατά τη γνώμη μου, οι Green Carnation δεν κυκλοφόρησαν ποτέ κακό δίσκο. Εξαιρουμένου του Light Of Day, Day Of Darkness, ποιο άλμπουμ θα διάλεγες ως το αγαπημένο σας και ποιο τραγούδι ξεχωρίζει για εσένα; Προσωπικά, ως αγαπημένο ενδέχεται να επέλεγα το Blessing In Disguise, με το "Rain" ειδικά να είναι το αγαπημένο μου κομμάτι. Ακούγεται σαν ένα ιδανικό soundtrack για τις εποχές τόσο της άνοιξης, όσο και του φθινοπώρου...
Σας ευχαριστώ και πάλι για τα καλά σου λόγια! Γνωρίζουμε πολύ καλά πως έχουμε προκαλέσει θετικά τους οπαδούς μας από άλμπουμ σε άλμπουμ, είμαι πάντως βέβαιος ότι έχουμε χάσει και αρκετούς κατά τη διαδρομή. Παρόλα αυτά, πάντα κερδίζεις κάποιους καινούργιους φίλους στην πορεία. Για τους Green Carnation, η ιδέα της ανανέωσης των εαυτών μας υπήρξε εξαιρετικά σημαντική. Το να γράψουμε δηλαδή ένα δεύτερο Light Of Day, Day Of Darkness θα ήταν και εκ φύσης αδύνατον, αλλά και ανούσιο.
Μου είναι πολύ δύσκολο να αξιολογήσω τα άλμπουμ, ειδικά από τη στιγμή που η προσοχή μου έχει εστιαστεί στο Light Of Day, Day Of Darkness για αρκετό διάστημα τώρα. Αλλά συμφωνώ μαζί σου, το "Rain" είναι ένα πολύ ωραίο highlight στο Blessing In Disguise. Θα πρόσθετα και το "Lullaby Ιn Winter". Από το The Quiet Offspring, έχω ευαισθησία για τα "A Place For Me" και "Pile Οf Doubt". Αδυναμία έχω επίσης στα "Maybe?" και "9-29-045", από το Acoustic Verses.
Ανατρέχοντας πίσω στην ιστορία των Green Carnation, υπάρχει κάτι που θα άλλαζες ή θα έκανες με διαφορετικό τρόπο, αν είχες την ευκαιρία;
Όχι, δεν το νομίζω.
Πώς και εντάχθηκες στους Subterranean Masquerade; Το τελευταίο άλμπουμ ήταν αρκετά απολαυστικό και ελπίζω ότι θα υπάρξει περισσότερο νέο υλικό στην πορεία. Πόσο δύσκολο έχει αποδειχθεί να διατηρείτε μια πολυεθνική μπάντα, μέχρι στιγμής;
Υπάρχουν θετικές και απαιτητικές πλευρές σε όλα, όπως και στο να συμετέχεις σε μια μπάντα με μέλη από 3 διαφορετικά μέρη του πλανήτη. Προφανώς δεν περνάμε πολύ χρόνο μαζί, αλλά όταν καταφέρνουμε να συναντηθούμε έχουμε όλο τον καιρό, μα και το κίνητρο ώστε να επικεντρωθούμε πλήρως στη μουσική μας. Ο τρόπος με τον οποίον εντάχθηκα στη μπάντα κρύβει μια αρκετά αστεία ιστορία. Θυμάμαι όταν ο Tomer επικοινώνησε μαζί μου, είχα ένα πολύ καλό προαίσθημα λόγω του ονόματος του συγκροτήματος. Και σωστά. Τους είχα ακούσει βέβαια και νωρίτερα, καθότι υπήρξαν «label mates» με τους Green Carnation στην The End Records.
O Tomer μου έστειλε λοιπόν τα demos και τα λάτρεψα. Τους ελέγξα όμως λίγο περισσότερο και διαπίστωσα πως το συγκρότημα είχε έδρα το Λος Άντζελες. Έτσι, όταν δέχτηκα να συμμετάσχω, ήμουν πεπεισμένος πως θα πήγαινα στο Λος Άντζελες για να ηχογραφήσω έναν δίσκο. Μπορείς να φανταστείς την έκπληξή μου όταν ρώτησα τον Tomer επακριβώς σε ποια τοποθεσία βρίσκεται το στούντιο (και ανέμενα κάπου κοντά στη Hollywood Boulevard). Η απάντηση του ήταν: στα Υψίπεδα του Γκολάν, 3 χιλιόμετρα από τη Συρία!
Κάναμε λοιπόν την πρώτη μας συναυλία στο Τελ Αβίβ το καλοκαίρι του 2015, η οποία αποδείχθηκε απίστευτη εμπειρία (με 11 άτομα επί σκηνής, συνολικά). Έχουμε ήδη επιβεβαιωθεί πως θα συμμετάσχουμε στο Prog Power Europe το φθινόπωρο, ενώ ενδέχεται να προστεθούν μερικά ακόμη live γύρω από αυτό. Και η καταγραφή του επόμενου στούντιο άλμπουμ μας είναι ήδη σε εξέλιξη, οπότε θα έχετε πιθανώς νέο υλικό των Subterranean Masquerade σε όχι-και-τόσο-μεγάλο διάστημα.
Η τελευταία ερώτηση έχει να κάνει με το downloading και τα διάφορα αποτελέσματά του. Γενικά, μου αρέσει να κάνω συχνά αυτή την ερώτηση, γιατί οι περισσότερες απαντήσεις τείνουν να διαφέρουν. Θεωρείς λοιπόν πως βοηθά την προώθηση της μουσικής, ή τα μειονεκτήματα είναι εν τέλει περισσότερα;
Αυτή είναι μια ερώτηση με πάρα πολλές απαντήσεις. Βλέποντάς το αποκλειστικά από τη σκοπιά του μουσικού (ειδικότερα της δικής μου γενιάς), θα επέλεγα να επιστρέψω στο 2000 αναφορικά με τις ροές εισοδήματος προς τους καλλιτέχνες. Θυμάμαι καθαρά τις εποχές που το εισόδημα από μία κυκλοφορία δεν βοηθούσε απλά τις μπάντες να χρηματοδοτήσουν περιοδείες, αλλά και βιντεοκλίπ, ακόμα και το μπάτζετ της επόμενης περιόδου ηχογραφήσεων.
Τα πράγματα δεν είναι πλέον έτσι, σε σημείο που χρειάζεται να βρούμε άλλες πηγές εισοδήματος για όλα αυτά. Ένα επιπλέον αποτέλεσμα είναι πως η συναυλιακή αγορά έχει γίνει (όσο είναι δυνατόν) ακόμη πιο δύσκολη. Όλοι γνωρίζουν ότι πλέον το εισόδημα βρίσκεται στις συναυλίες, οπότε όλοι υποχρεούνται να περιοδεύουν, διαρκώς. Είναι κοινώς πιο δύσκολο να διατηρείς μια λογική οικονομία, αναφορικά και με τον συγκεκριμένο τομέα.
Νομίζω έτσι ότι η ερώτηση δεν αφορά πια το παράνομο downloading, αλλά τις επιπτώσεις του καθαυτές. Ο γενικότερος online εκδημοκρατισμός, όπως και οι επιπτώσεις του παράνομου downloading έχουν ανοίξει πολλές δυνατότητες ώστε οι καλλιτέχνες να προωθούν τους εαυτούς τους. Το θέμα είναι ότι το κυρίως προϊόν, δηλαδή η ηχογραφημένη μουσική, έχει χάσει όλη την αξία του. Και ουσιαστικά δεν έχεις άλλες επιλογές από το να παίζεις με τους νέους κανόνες: να δίνεις τη μουσική σου δωρεάν, προκειμένου να εκλάβει την προσοχή νέων ακροατών. Είναι ένας τρόπος με τον οποίον ελπίζεις στη δημιουργία μιας μακροπρόθεσμης σχέσης, κάποιου είδους.
Νομίζω ότι η όλη οικονομία της μουσικής βρίσκεται ακόμη σε ένα ταξίδι, δεν έχει βρει ακόμα την τελική της μορφή. Είμαι αισιόδοξος, φερ'ειπείν, για τον μακροπρόθεσμο ορίζοντα του streaming –αν και ως ιδέα παραμένει νωπή και ο κόσμος δεν το έχει αγκαλιάσει εντελώς. Δεν είμαστε έτσι κοντά στο σημείο να διαπιστώσουμε ποιες θα ήταν οι προοπτικές του. Έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε, αλλά και η ίδια η μουσική βιομηχανία έχει σιγά-σιγά αφυπνιστεί. Μπορεί επομένως να βρεθούν ιδέες, που μακροπρόθεσμα θα ωφελήσουν τόσο τους ακροατές, όσο και τους καλλιτέχνες.
{youtube}LWpwC1p-Ilw{/youtube}
