Μεγάλωσες στο Ισραήλ και στην Τζαμάικα. Πώς επηρέασαν το μουσικό σου υπόβαθρο οι κουλτούρες αυτών των δύο χωρών;
Το ότι μεγάλωσα στο Ισραήλ (μια νέα προσφυγική χώρα) και το ότι έζησα κατόπιν στην Τζαμάικα (σαν μέλος μειονότητας ως προς τη φυλή, τη θρησκεία και την κουλτούρα), με έμαθαν να είμαι τυφλός απέναντι σε πολιτιστικά και εθνικά σύνορα. Με δίδαξαν επίσης πως δεν χρειάζεται να καθορίζεις τα πράγματα με συγκεκριμένες ταμπέλες, αλλά να δέχεσαι ότι μια μείξη διαφορετικών πολιτισμών, υποβάθρων, ειδών, γούστων και χρωμάτων αποτελεί καλύτερη απεικόνιση της πραγματικότητας από μία περιορισμένη, συγκεκριμένη άποψη. Νομίζω ότι μπορείς να το ακούσεις αυτό στους δίσκους μου.
Αρχικά εργαζόσουν ως animator, αλλά ένας χωρισμός σε έκανε να αναθεωρήσεις και να ξεκινήσεις τη μουσική σου καριέρα. Όντας 26 ετών σε εκείνο το σημείο, ένιωσες μήπως ότι είχες πολλά πράγματα να προλάβεις; Ή ήρθαν όλα φυσιολογικά;
Είναι παράξενο, γιατί νομίζω άρχισα να εμφανίζομαι ζωντανά μισό χρόνο αφότου ξεκίνησα να παίζω κιθάρα και να τραγουδάω... Το να «προλάβω» τα πάντα έγινε λοιπόν επί σκηνής, μπροστά σε ανθρώπους. Οπότε έπρεπε να μάθω πολύ γρήγορα.
Για αρκετά χρόνια συνεργαζόσουν με τους Mojos. Τι σε έκανε να αφήσεις το γκρουπ και να ξεκινήσεις σόλο καριέρα;
Είναι περίεργο να το αποκαλείς «συνεργαζόσουν με τους Mojos»... Γιατί οι Mojos ήταν οι συγκεκριμένοι μουσικοί που δούλεψαν μαζί μου σε 3 άλμπουμ και περιοδεύσαμε παρέα για εκείνο το διάστημα. Ήταν επομένως φυσικό να προχωρήσω ύστερα στη συνεργασία με άλλους μουσικούς, όταν τα τραγούδια και τα άλμπουμ το ζήτησαν. Η μουσική είναι πάντα η βασίλισσα: εσύ πρέπει να προσπαθείς να την υπηρετείς όσο καλύτερα μπορείς.
Η τελευταία κυκλοφορία σου, το Gold Shadow, έχει έναν soul ήχο τον οποίο κάποιοι συνδέουν με τη Nina Simone ή και την Amy Winehouse. Συμφωνείς; Σε τι στόχευες, ηχητικά και στιχουργικά, με τα συγκεκριμένα τραγούδια;
Είναι ωραίο να αναφέρουν τη Nina Simone μιλώντας για τη δουλειά σου. Όταν έγραψα τα τραγούδια για το Gold Shadow, άκουγα κυρίως κλασική τζαζ και τραγουδοποιούς των 1950s. Αυτούς τους ήχους κυνηγούσα. Στιχουργικά, τώρα, πιστεύω πως το συγκεκριμένο άλμπουμ είναι πάρα πολύ εγώ: ο τύπος των μεταφορών, το βάρος και οι ομοιοκαταληξίες... Αλλά ως προς τις ενορχηστρώσεις και την παραγωγή, αποτελεί ένα μεγάλο ευχαριστώ και φόρο τιμής σε εκείνη την εποχή, της μεγάλης κλάσης και του στυλ.
Ο κόσμος μοιάζει να εκπλήσσεται ιδιαίτερα από τις πολύ υψηλές συχνότητες της φωνής σου. Το απολαμβάνεις; Ή νιώθεις ότι κλέβει την παράσταση από τα τραγούδια σου;
Αυτή είναι μια πραγματικά καλή ερώτηση! Αλήθεια, επενδύω πολλή προσπάθεια στο να γράψω καλά τραγούδια. Δεν ξέρω αν το επιτυγχάνω, θέλω όμως να με βλέπουν ως τραγουδοποιό. Είναι ωραίο βέβαια να έχεις μια φωνή που τραβάει την προσοχή του κόσμου. Αλλά, αν τραβά το ενδιαφέρον μακριά από τους στίχους και τη μελωδία, τότε περισσότερο κατάρα είναι, παρά ευλογία.
Πρόσφατα περιόδευσες στις Η.Π.Α., για πρώτη φορά. Πόσο σημαντικό είναι για σένα να μπεις σε αυτή την τεράστια αγορά;
Είναι σημαντικό για μένα. Όχι όμως λόγω μεγέθους της αγοράς, αλλά απλά επειδή εκεί γεννήθηκαν οι επιρροές της μουσικής που παίζω. Τα μπλουζ, η τζαζ και το ροκ, είναι όλα αμερικανικά στυλ. Θα είναι λοιπόν ένα πραγματικό τεστ για τη μουσική μου το να γίνω αποδεκτός εκεί.
Στις 24 Ιουνίου θα βρεθείς στην Αθήνα, για την πρώτη σου συναυλία στην Ελλάδα. Τι μπορείς να μας πεις σχετικά με το τι θα παίξεις και πώς; Και ποιες είναι οι προσδοκίες σου από τη χώρα και τον λαό της;
Όπως είπα και πιο πριν, δεν βλέπω τα σύνορα μεταξύ των χωρών με αυτόν τον τρόπο. Οι άνθρωποι είναι άνθρωποι. Το βράδυ της 24ης του Ιούνη θα παίξω πάντως ένα σετ τραγουδιών με επιλογές από το σύνολο του ρεπερτορίου μου.
Διάβασα πως, όταν κυκλοφόρησε το remix του Wankelmut στο τραγούδι σου “One Day/Reckoning Song”, ήσουν πολύ αρνητικός απέναντί του. Ήταν ότι ήθελες να πετύχεις με τους δικούς σου όρους ή ότι το συγκεκριμένο remix δεν ήταν του γούστου σου;
Είναι και τα δύο πολύ σωστά. Πρέπει να πω ότι πετυχαίνεις διάνα σε πολλά σημεία με αυτή τη συνέντευξη! Δεν είναι της αρεσκείας μου τα remixes, σε ό,τι αφορά το τι μουσική μου αρέσει. Και πραγματικά δεν μου άρεσε που το συγκεκριμένο ήταν μια απλουστευμένη, ρηχή εκδοχή ενός τραγουδιού για τη γραφή του οποίου επένδυσα τον εαυτό μου. Ανεξάρτητα επίσης από το πόσο θα επιτύχω ή όχι, το εν λόγω remix αποτελεί τώρα ένα μέρος της ιστορίας –κι αυτό είναι κάπως λυπηρό για μένα. Γιατί θέλω ο κόσμος να με αναγνωρίζει για τη δική μου τέχνη, όχι για την ερμηνεία της από κάποιον άλλο.
Κλείνοντας, μπορείς να αποκαλύψεις οτιδήποτε σχετικά με το επόμενο project σου και τα μελλοντικά σου σχέδια;
Θα περιοδεύσω μέχρι τον Οκτώβρη φέτος. Έπειτα, νομίζω θα κάνω ένα μεγάλο διάλειμμα. Η κυκλοφορία 6 άλμπουμ μέσα σε 8 χρόνια και οι ασταμάτητες περιοδείες ανά τον κόσμο, με έχουν κουράσει. Θέλω να χτίσω ένα σπίτι για μένα και να απολαύσω λίγο ποιοτικό χρόνο, με μερικά δέντρα και τον ουρανό.
{youtube}wHyplEnrgQQ{/youtube}
