Μπορεί οι τελευταίες κυκλοφορίες να δίχασαν τους fans, όλοι όμως ξέρουν πως ήταν ακριβώς η τόλμη των Blonde Redhead και το εξερευνητικό τους πνεύμα που τους έκαναν θρυλικούς ανάμεσα στους φίλους του alternative rock. Το τρίο καταφτάνει στην Αθήνα για μια πολυαναμενόμενη συναυλία (Κύτταρο, την Πέμπτη 5 Μαρτίου) κι εμείς βρήκαμε στο μεταξύ τη Γιαπωνέζα τραγουδίστριά τους, Kazu Makino, για μερικές ερωταπαντήσεις –μεταξύ άλλων, για το τι τους κρατάει μαζί 22 χρόνια τώρα και γιατί δήλωσε πρόσφατα πως μετάνιωσε για τη Blonde Redhead ονομασία της μπάντας...
Μετράτε 22 χρόνια και 9 άλμπουμ, μέχρι στιγμής. Τι κάνει αυτή τη Blonde Redhead σχέση λειτουργική; Και πώς αντιμετωπίζετε τις –αναπόφευκτες– προστριβές;
Δεν ξέρω πώς το κάνουμε, αλλά πάντα αντιμετωπίζουμε καλά τις δύσκολες στιγμές. Όμως, ακόμα κι αν δεν τις χειριστείς σωστά, τελικά βρίσκεσαι να συμμερίζεσαι τον άλλον. Υποθέτω ότι και ο χρόνος παίζει τον ρόλο του, στις περισσότερες περιπτώσεις.
Το περσινό σας άλμπουμ, Barragán, ακολουθεί στα βήματα του Penny Sparkle (2010). Και μερικοί από τους παλιότερους fans, δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί επιμένετε τόσο σε έναν ήχο μινιμαλιστικό, σε τραγούδια αραιογραμμένα, με κάμποσο χώρο για τα φωνητικά. Για εσένα, όμως, πώς έχουν τα πράγματα;
Κατά τη δική μου γνώμη, το Barragán δεν θα μπορούσε να διαφέρει περισσότερο από το Penny Sparkle. Είναι δύο δίσκοι οι οποίοι φτιάχτηκαν με εντελώς διαφορετική προσέγγιση και διαδικασία, και μάλιστα από την αρχή. Εκπλησσόμαι έτσι που δεν γίνεται αντιληπτό κάτι τέτοιο. Πιστεύω ότι αν έρθεις στις συναυλίες μας θα δεις ότι αυτά τα νέα τραγούδια είναι φτιαγμένα για τη σκηνή, ότι μπορούν να σε πιάσουν από τα μούτρα.
Άρα η νυν περιοδεία εστιάζει στα καινούργια τραγούδια; Αυτά θα ακούσουμε, κατά κύριο λόγο, και στην Αθήνα;
Ναι, παίζουμε το μεγαλύτερο μέρος του Barragán, θ' ακούσετε όμως και μερικές καινούργιες προσεγγίσεις σε «παλιά» τραγούδια, π.χ. από το Misery Is A Butterfly και από το Melody Of Certain Damaged Lemons.
Στην αρχή νόμιζα πως άκουγα mellotron στο Barragán, έπειτα όμως συνειδητοποίησα ότι χρησιμοποιήσατε έναν πρόγονό του (Chamberlin keyboard). Τι σας έκανε να παίξετε με ένα τόσο παλιό όργανο;
Σε αυτό το άλμπουμ χρησιμοποιήσαμε επίτηδες αρκετά παλιού τύπου πλήκτρα, όπως βέβαια και άλλα synths, μα και mellotron σε μερικά σημεία. Μας τα είχαν φέρει στο στούντιο όπου ηχογραφήσαμε και τα αξιοποιήσαμε. Είναι μάλιστα κι ένας από τους κύριους λόγους που βρίσκω το Barragán μια τόσο διαφορετική δουλειά από το Penny Sparkle. Και δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο το ευχαριστήθηκα που έπαιξα τέτοια όργανα!
Βρίσκεστε πλέον στην Kobalt Music. Τι τερμάτισε τη σχέση σας με την 4AD;
Είχαμε συμβόλαιο για 3 άλμπουμ με την 4AD. Έληξε λοιπόν με το Penny Sparkle.
Γύρω στο 2007, φάνηκε πως τελικά θα σας αγαπούσαν τα αμερικάνικα charts –ειδικά όταν το 23 σας προσγείωθηκε στο #63 του Billboard. Θεωρείτε ότι υπήρξε κάποια χαμένη ευκαιρία για σας, σε εκείνο το σημείο;
Δεν το ήξερα πως βρεθήκαμε σε τέτοια θέση, τότε. Δεν μας ενδιαφέρει αυτή η πλευρά της επιτυχίας, δεν μας νοιάζουν καθόλου αυτά τα πράγματα.
Ξέρουμε όλοι ότι ονομάσατε τη μπάντα από ένα τραγούδι των DNA. Αλλά σε μια πρόσφατη συνέντευξη διάβασα να λες ότι το μετάνιωσες. Γιατί;
Αχά! Εντάξει, ίσως το ότι «μετάνιωσα» να μην είναι πολύ ακριβές... Σίγουρα πάντως εύχομαι να το είχαμε σκεφτεί περισσότερο. Γιατί πλέον αυτό το όνομα φαντάζει άσχετο με μας. Πιεστήκαμε βλέπεις τότε να βρούμε γρήγορα μια ονομασία, γιατί έπρεπε να κλείσει μια διαφημιστική καταχώρηση σε εφημερίδα, για ένα από τα πρώτα μας, πολύ μικρά, live.
Αλήθεια, συναντηθήκατε ποτέ με τους DNA;
Ναι, τους συναντήσαμε σε κάποια φάση!
Κι αν ανακαλύπτατε ότι μια νέα μπάντα ήθελε να ονομαστεί από κάποιο δικό σας τραγούδι, εσύ ποιο θα τους σύστηνες;
Το "Hated Because Of Great Qualities" (σ.σ.: από το Melody Of Certain Damaged Lemons του 2000).
Τι άλλο σχεδιάζεις για το 2015, πέρα από τις συναυλιακές υποχρεώσεις;
Να κοιμάμαι καλά, να τρώω καλά και να κάνω πολλά μπάνια...
{youtube}a7FqUNlEdwA{/youtube}
