Earth: Ο ίδιος ο ορισμός της ευφυΐας μας λέει ότι αυτή δεν είναι δυαδική, ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν είναι κομπιούτερ...

 

 

 

 

Θεωρούσα πάντοτε τους Earth ως μία hard rock/heavy metal μπάντα. Αργή σίγουρα και κυρίως ορχηστρική, αλλά πάντως ροκ. Τα συγκροτήματα με τα οποία μεγάλωσα αντλούσαν έμπνευση από πολλά είδη μουσικής –το ίδιο κάνω κι εγώ. Νομίζω τα τραγούδια του Primitive And Deadly είναι περισσότερο «συνθέσεις» (σ.σ.: δηλαδή λιγότερο αυτοσχεδιαστικά), είναι περιεκτικά, είναι όμως και κάπως πιο σκληρά. Θα έλεγα ότι μοιάζουν αρκετά στο πρώτο μας ηχογραφημένο υλικό, αλλά έχουν και την εκλέπτυνση, σε επίπεδο μελωδίας ή σύνθεσης, που υπάρχει σε πιο πρόσφατα άλμπουμ μας. 

 

 

Να σου πω, ποτέ δεν ήμουν αντίθετος με τα φωνητικά. Και στους Earth υπάρχουν κάποια, τόσο στην πρώτη μας κυκλοφορία (το EP Extra-Capsural Extraction), όσο και στον δίσκο Pentastar του 1996. Ξαναμπήκαν τώρα, μετά από 18 χρόνια. Είχα γράψει το τραγούδι “Rooks Across The Gate” και μαζί με την Adrienne (Adrienne Davies, ντράμερ των Earth) σκεφτήκαμε πως ο Mark θα ήταν ιδανικός για να το τραγουδήσει. Αργότερα ο Mark πρότεινε να γράψει στίχους και για το “There Is A Serpent Coming”, όπως κι έγινε. Μιας που είχαμε όμως ανδρικά φωνητικά, θέλησα να βάλουμε οπωσδήποτε και γυναικεία. Η Rabia (Rabia Shaheen Qazi) ήταν διαθέσιμη, επέλεξε αυτό που τελικά έγινε το “From The Zodiacal Light” και έγραψε και τους στίχους του. 

 

 

Οι αλλαγές συμβαίνουν γιατί οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι έχουν κι άλλα πρότζεκτ τα οποία τρέχουν και φυσικά και τη δική τους ζωή εκτός της μουσικής (αυτό περισσότερο έχει να κάνει με παιδιά). Δεν το βλέπω ούτε σαν θετικό, ούτε σαν αρνητικό. Είναι αυτό που είναι. Και δεν μπορεί να συμβεί διαφορετικά, αφού δεν είμαστε μια μπάντα που παίζει «επιτυχίες» ή που πουλάει εκατομμύρια δίσκους ώστε να μπορεί να υποστηρίξει όλα τα μέλη της και να γίνει η μοναδική τους δραστηριότητα.  

 

 

Το σημάδι για να κρίνεις αν ένα ριφ είναι καλό ή όχι, είναι να θες να το ακούσεις ξανά και ξανά. Επίσης η επανάληψη θέτει ένα υπόβαθρο στο οποίο οι αλλαγές μπορεί να έχουν πιο έντονα αποτελέσματα. Και οι αλλαγές αυτές μπορεί να είναι πολύ μικρές και διακριτικές. Με ενδιαφέρουν τέτοιες λεπτές διαφορές στις δυναμικές, ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους προτιμούσα το μέταλ απέναντι στο grunge. Το δεύτερο περιόρισε αυτές τις διαφορές σε δύο μόνο επίπεδα, στο ήρεμο και στο δυνατό· το μέταλ, από την άλλη, είχε πάντα πολύ περισσότερα: μπορεί οι κιθάρες να έπαιζαν γρήγορα πάνω από ένα αργό beat ή το αντίστροφο, μπορεί η μια κιθάρα να έπαιζε το βασικό ριφ, ενώ η άλλη να σολάρει χτίζοντας ένα κρεσέντο κ.ο.κ. 

 

 

 

Αυτό που ήθελα να προτείνω μέσω των συγκεκριμένων τίτλων ήταν ότι υπάρχει και μια τρίτη επιλογή, ή ίσως κι άλλες ακόμα. Νομίζω πως τα δυαδικά συστήματα τα οποία ενσωματώνουμε στον τρόπο που σκεπτόμαστε είναι μια παγίδα από την οποία θα πρέπει να απεγκλωβιστούμε. Ο ίδιος ο ορισμός της ευφυΐας μας λέει ότι δεν είναι δυαδική, ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν είναι κομπιούτερ και ότι τα τελευταία δεν είναι ευφυή, είναι απλώς αποτελεσματικά. 

 

Εκτός από τους Earth, διατηρείς κι ένα σόλο πρότζεκτ, ως Drcarlsonalbion. Με το δεδομένο ότι εσύ συνθέτεις και στους Earth, έχουν υπάρξει ποτέ ανταλλαγές μεταξύ των δύο πρότζεκτ; 

 

Μόνο μία φορά, με το τραγούδι “Rooks Across The Gate”. Μια φολκλορική μπαλάντα, βασισμένη σε τελετουργίες από το Suffolk στην ανατολική Αγγλία. Είχε γραφτεί αρχικά για το σόλο πρότζεκτ, όμως το άκουσε η Adrienne και με παρότρυνε να το ξαναγράψουμε με τους Earth. 

 

 

 

Όταν κάνεις ένα σάουντρακ δεν υπηρετείς απαραίτητα τη δική σου οπτική. Εμένα, βέβαια, μου έδωσαν ένα ελεύθερο, μου έστειλαν μια πρόχειρη βερσιόν της ταινίας και συνέθεσα πάνω σε αυτήν. Την έβαλα να παίζει σε μια οθόνη στο στούντιο και προσέθετα κιθάρες στις σκηνές για τις οποίες ήθελαν μουσική και για άλλες, για τις οποίες θεώρησα ότι κάτι έπρεπε να μπει. Αργότερα, όταν η τελική εκδοχή ήταν πια έτοιμη, ήρθε ο σκηνοθέτης –ο Thomas Arsenal– και αλλάξαμε ορισμένα πράγματα (κάποια θέματα, μεταφέραμε λίγα σε διαφορετικές σκηνές κ.ο.κ.). Τελικά σ’ ένα σάουντρακ υπηρετείς πάντα το όραμα του σκηνοθέτη. Είναι λοιπόν πολύ διαφορετικό από τα δικά μου πρότζεκτ, όπου κυνηγάω τα δικά μου πράγματα… 

 

 

Ο καλλιτέχνης που επιμελήθηκε ορισμένες επανακυκλοφορίες μας, ο Simon Fowler, έχει συνεργαστεί με τον Kevin (Kevin Martin aka The Bug), νομίζω στους King Midas Sound. Ο Kevin ήταν εκείνος που εξέφρασε το ενδιαφέρον για μια συνεργασία, ο Simon ήταν ο καταλύτης. Προσωπικά μου αρέσει να παίζω σε διαφορετικά πρότζεκτ, μου αρέσει πού και πού να είμαι side-man ή να δουλεύω ως session κιθαρίστας. Άρα δέχτηκα κατευθείαν και ο Kevin μου έστειλε τα κομμάτια. Μπήκα μετά σ’ ένα στούντιο στο Λονδίνο, τα ηχογράφησα και του τα ξαναέστειλα για να τα κάνει ό,τι εκείνος θεωρούσε πως έπρεπε.  

 

 

Θα έχει συνέχεια αυτή η συνεργασία; 

 

Μέχρι τώρα, δεν έχει προγραμματιστεί κάτι τέτοιο. 

 

 

Η προτεραιότητά μου είναι να ολοκληρώσω το πρότζεκτ που χρηματοδοτήθηκε μέσω του Kickstarter, καθώς έχει ήδη καθυστερήσει αρκετά (σ.σ.: υποθέτω εννοεί το πρότζεκτ με τον τίτλο Falling With A Thousand Stars And Other Wonders From The House Of Albion, το οποίο είναι στην πλατφόρμα από τις αρχές του 2012). Αυτή είναι η μοναδική μου καλλιτεχνική προτεραιότητα τη δεδομένη στιγμή. Κατά τα λοιπά, παντρεύτηκα στις 20 Δεκεμβρίου του 2014 με ένα όμορφο κορίτσι από την Αγγλία, την Holly Arup! Και, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα μετακομίσω στη Βρετανία κάποια στιγμή μέσα στη χρονιά…