Χρόνια (και ζαμάνια) μετά τις κορυφώσεις των Mogwai και Sigur Rós, υπάρχει ακόμα γόνιμος post-rock τόπος, έστω και διασταλμένος; Οι Blueneck –πέραν των ήδη ηχογραφημένων απαντήσεων– ετοιμάζουν και τις επιτόπιες: το επόμενο Σάββατο 30 Νοεμβρίου στην Αθήνα (Αn Club) και την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου στη Θεσσαλονίκη (Eightball). Στα ενδιάμεσα, μας στέλνουν και μερικές γραπτές...
Μια γρήγορη ματιά στη σελίδα σας και νάτος αμέσως ο όρος post-rock. Θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα ν' ακούσω ξεκάθαρα από μια μπάντα πως «ναι, μίστερ, παίζουμε post-rock», αντί για τις γνωστές γενικολογίες, του τύπου «η μουσική δεν μπαίνει κάτω από ταμπέλες» κτλ.
Ben: Έτσι κι αλλιώς ο όρος post-rock είναι πλέον αρκετά ευρύς και πολυποίκιλος. Καταλαβαίνω πάντως γιατί μας συνδέουν με το είδος.
Rich: Οι ταμπέλες, ακόμα και τα κλισέ αν θες, δεν είναι τυχαία. Επίσης καταλαβαίνω γιατί μας συνδέουν με το είδος, αν και στη Βρετανία μας αποκαλούν μέχρι και prog. Ακόμα και να με ενοχλούσαν όλα αυτά (που δεν με ενοχλούν), από εμάς εξαρτάται να γράφουμε τραγούδια τα οποία να δυσκολεύουν την κατηγοριοποίηση. Υπάρχουν ήδη μερικά, απ' το επερχόμενο άλμπουμ μας, που θα θέσουν στους ακροατές τέτοιου είδους ζητήματα...
Dunk: Νομίζω πάντως πως η συγκεκριμένη ταμπέλα μας βοήθησε σημαντικά. Ισχύει γενικότερα κάτι τέτοιο με τις μικρότερες μπάντες, όσες αναζητούν κοινό το κοινό τους.
Και, τελοσπάντων, δεν μπορεί κάποιος να φτάσει στη μοναδικότητα (και στην ομορφιά) μέσω μιας συγκεκριμένης φόρμας. Ή μήπως οι φόρμες αυτοεξαντλούνται μαθηματικά, αργά ή γρήγορα, κι έπειτα αναλαμβάνουν οι αναμνήσεις και οι συναισθηματισμοί –τόσο για τους ακροατές, όσο και για τους μουσικούς;
Rich: Βεβαίως! Δεν χρειάζεται ντε και καλά να δημιουργήσουμε κάποιο νέο μουσικό είδος. Μας φτάνει και η μουσική που συναρπάζει και συγκινεί.
Μετά τη συνεργασία σας με τον Corin Dingley (παραγωγή) για τα πρώτα σας άλμπουμ, του εμπιστευθήκατε και πάλι τα τραγούδια σας, αυτή τη φορά στα πλαίσια ενός remix άλμπουμ. Υπήρχε διάδραση στο πρότζεκτ ή απλά ακούσατε κι εσείς τη δουλειά στο τέλος, όπως οποιοσδήποτε ακροατής;
Rich: Παρ' όλο που είναι φίλος μας εδώ και χρόνια, έχουμε να δουλέψουμε με τον Corin απ' το Fallen Host. Για τη συγκεκριμένη κυκλοφορία, πέραν της άδειας που του δώσαμε, δεν υπήρξε περαιτέρω διάδραση. Εξ ου και το Alpha (σ.σ.: το trip hop/downtempo πρότζεκτ του Dingley) στην ούγια.
Τιτλοφορήσατε το τελευταίο σας άλμπουμ Epilogue... Έχετε μια τάση προς τη δραματοποίηση; Ήταν μια περίπτωση δράματος πάνω στο δράμα; Κάτι δεν πήγαινε καλά; Τίποτα από τα παραπάνω;
Rich: Χαχαχα, κανένα πραγματικό δράμα... Απλά σηματοδότησε το τέλος ενός δημιουργικού κύκλου για τη μπάντα. Κι ήταν κι ο τίτλος της θεματικής των τραγουδιών.
Dunk: Ναι... Μην το πολυκουράζεις με τον τίτλο... Όπως είπε κι ο Rich, ήταν ένα δημιουργικό κλείσιμο των άλμπουμ που είχαν προηγηθεί. Πάντως δεν προσπαθούμε να είμαστε επί τούτου δραματικοί.
Ακολουθεί νέο άλμπουμ λοιπόν;
Rich: Θα κυκλοφορήσει μέσα στο πρώτο μισό του 2014. Το δουλεύουμε κανα-δυο χρόνια τώρα, με εκκίνηση τις ηχογραφήσεις του Epilogue.
Dunk: Θα δοκιμάσουμε για πρώτη φορά ζωντανά μερικά απ' τα καινούργια τραγούδια στα μέρη σας. Μέσα δε στον Νοέμβρη θα βγει και το κλιπ ενός εκ των νέων τραγουδιών, ονόματι "Sirens", καθώς είμαστε ήδη ευχαριστημένοι απ' τη μορφή του.
Μιας και είστε απ' τις μπάντες που χρησιμοποιούν το στούντιο ως δημιουργικό εργαλείο, πώς αντιμετωπίζεται τις σημερινές (χαμηλής στάθμης;) ακροατικές συνήθειες (YouTube, Spotify). Αισθάνεστε ότι μέρος αυτών που ηχογραφείτε δεν φτάνει ποτέ στον ακροατή;
Rich: Προσπαθώ να μην ανησυχώ και πολύ για πράγματα τα οποία δεν μπορώ να ελέγξω. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε απ' τη μεριά μας είναι δημιουργούμε με αγάπη κάθε στρώμα της μουσικής μας, ελπίζοντας πως οι άνθρωποι θα την τιμήσουν. Δεν μπορούμε να τους αναγκάσουμε να βάζουν το βινύλιό μας σε σούπερ ηχοσυστήματα και να την αράζουν με καλό κρασί και τσιγάρο, πιθανώς όμως η μουσική να είναι αρκετά καλή ώστε να την ακούσουν προσεκτικά.
Δεν είναι όμως κάτι τέτοιο ένα είδος αδυναμίας του μουσικού απέναντι στη δουλειά του, η οποία πλέον οδηγείται στο μέγιστο; Εννοώντας ότι πιθανώς να υπήρχε πάντοτε αυτό το θέμα, αλλά οι περιορισμοί των φυσικών μέσων ήταν πάντοτε εκεί να διατηρήσουν την ισορροπία. Ή τώρα γίνομαι εγώ δραματικός;
Rich: Καταλαβαίνω τι εννοείς, αλλά δεν με απασχολεί αυτό το θέμα και τόσο. Πάντα θα υπάρχει μια θέση για την καλή μουσική που επιβραβεύει την κατ' επανάληψη και σε βάθος ακρόαση. Αλλά λατρεύω και την ιδέα ότι κάποιο παιδί στην Ινδία θα μπορούσε κατά τύχη να ακούσει ένα τραγούδι των Blueneck στη μέση της νύχτας σε μία υπηρεσία streaming. Είναι όλα καλά, εφόσον δεν περιμένω να βγάλω πολλά χρήματα από τους Blueneck (και δεν περιμένω).
Δεδομένων όλων των παραπάνω, θα μπορούσε να είναι η σκηνή –το λάιβ δηλαδή– εκείνη που θα φέρει και πάλι την ισορροπία; Τι πρόκειται να ακούσουμε αλήθεια κατά τη διάρκεια των δύο συναυλιών σας στα μέρη μας;
Rich: Δεν είμαι σίγουρος ότι επιθυμούμε έναν τέτοιον έλεγχο, ούτε οι μουσικοί είχαν συνήθως τόσο έλεγχο επάνω στο κοινό. Ο έλεγχος είναι υπερεκτιμημένος.
Dunk: Εμένα ωστόσο μου αρέσει να ελέγχω τον Rich!
Σας ευχαριστούμε πολύ...
Rich: Εμείς ευχαριστούμε για τις ενδιαφέρουσες (αλλά δραματικές!) ερωτήσεις.
{youtube}zWbsnAHXyBU{/youtube}
