Ο Αμερικανός σαξοφωνίστας, φλαουτίστας και κλαρινετίστας Sonny Fortune θήτευσε δίπλα σε μερικά από τα θρυλικότερα ονόματα της τζαζ, έχοντας μια πλούσια και μακρά καριέρα στη σκηνή, μα και στη δισκογραφία. Καλλιτεχνικό τέκνο του John Coltrane, συνεχίζει –στα 74 χρόνια του– να παίζει με το κουιντέτο του σε σκηνές ανά τον κόσμο. Μία από τις επόμενες στάσεις του θα είναι και το Half Note, όπου θα εμφανιστεί για τέσσερα βράδια (15, 16, 17 και 18 Νοεμβρίου). Μ' αυτήν λοιπόν την αφορμή, μάς μίλησε για τις δυσκολίες που συνάντησε στο ξεκίνημά του, για τις συνεργασίες που ξεχωρίζει, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίον βλέπει την τέχνη του σήμερα...
Ποιες είναι οι πρώτες σας μελωδικές αναμνήσεις και τι μουσική σάς άρεσε να ακούτε σαν παιδί, στη Φιλαδέλφεια;
Πριν την τζαζ μου άρεσε το rhythm & blues (εκείνο που άκμασε πριν το ροκ εν ρολ), κυρίως όμως μού άρεσαν τα φωνητικά γκρουπ! Ήμουν μάλιστα κι ο ίδιος μέλος σε διάφορα τέτοια σχήματα, εκεί στη Φιλαδέλφεια.
Φτάσατε στα 18 για να αποφασίσετε να ακολουθήσετε μια καριέρα στην τζαζ. Ποιες άλλες επαγγελματικές επιλογές είχατε τότε;
Παντρεύτηκα όταν ήμουν 16 χρόνων, ενώ ακόμα πήγαινα σχολείο. Έτσι χρειαζόμουν μια δουλειά πρώτα. Αφού αποφοίτησα στα 18, κι ενώ προσπαθούσα να ξεκινήσω το σαξόφωνο και να έχω μια γρήγορη εξέλιξη στη μουσική, εργαζόμουν παράλληλα σε εργοστάσιο –όπου έφτιαχνα χαρτονένια κουτιά! Αυτό ήταν όλο. Δεν είχα κάποια άλλη επιλογή ή κάπου αλλού να κοιτάξω.
Έχετε παίξει –σε ηχογραφήσεις και επί σκηνής– με κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα στην τζαζ: Miles Davis, Dizzy Gilespie, McCoy Tyner, Elvin Jones, Mongo Santamaria (για να αναφέρουμε μόνο μερικά). Ποιες συνεργασίες θα επιλέγατε σαν τις σημαντικότερες για εσάς και γιατί;
Υπήρξαν όλες σημαντικές και πολύτιμες εμπειρίες, αλλά θα έλεγα ότι το γκρουπ του Mongo Santamaria και το γκρουπ του Coltrane ήταν τα πιο επιδραστικά για εμένα. Το σκεφτόμουν και τότε, το σκέφτομαι και τώρα, ότι ήταν η καλύτερη μουσική που είχα ακούσει ποτέ!
Στα 1970s, όταν το fusion άρχισε να αναδεικνύεται ως ρεύμα, βρεθήκατε σε μια άχαρη θέση, αφού δεν θέλατε να παίξετε εμπορική μουσική. Ήταν αυτή η δυσκολότερη περίοδος της καριέρας σας;
Μια μουσική καριέρα έχει πάντα καλές στιγμές, αλλά έχει και πολλές κακές. Εκείνη πάντως η περίοδος σίγουρα δεν ήταν η δυσκολότερη, γιατί ήταν εποχή στην οποία είχα πολλά λεφτά στην τράπεζα. Την ίδια στιγμή, βέβαια, ήταν πράγματι ένα δυστυχές διάστημα: δεν μπορούσα να δημιουργήσω τίποτα που να μου αρέσει... Δεν ήταν πάντως η πιο δύσκολη περίοδος, όχι.
Τελικά αποφασίσατε να αφήσετε τις μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες και ιδρύσατε τη δική σας –μια θαρραλέα κίνηση. Δεν ανησυχούσατε όμως ότι, «τρέχοντάς» την, θα αποσπόσασταν ίσως από τον κύριο στόχο, να παίζετε μουσική;
Έχετε δίκιο σε αυτό, υπήρξε μια τολμηρή πρόκληση. Έχει πολλή δουλειά ξέρετε! Κι ακόμα δεν έχω βρει τον χρόνο που θα χρειαζόταν ώστε να φτάσω τη Sound Reason εκεί όπου θα την ήθελα να βρίσκεται. Πρόκειται όμως για την εξυπνότερη κίνηση που έκανα από τότε που είμαι στη μουσική βιομηχανία, επιχειρηματικά μιλώντας.
Έχετε ταξιδέψει πολύ, δίνοντας συναυλίες. Πόσο διαφορετικές είναι οι αντιδράσεις των ακροατηρίων στη μουσική σας, συγκρίνοντας με την Αμερική;
Υπήρξα αρκετά τυχερός να έχω συναντήσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ακόμα και σε χώρες με περιορισμένο υπόβαθρο στη μουσική την οποία παίζω. Κι ένα πράγμα έμαθα όλα αυτά τα χρόνια: όταν η μουσική είναι σωστή, δεν υπάρχει καμία τέτοια διαφορά. Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα και αγγίζει την ψυχή των ανθρώπων, αρκεί να είναι σωστή και να έρχεται από την καρδιά.
Στις 15 Νοεμβρίου ξεκινάτε μια σειρά εμφανίσεων στο Half Note, στην Αθήνα. Τι θα παίξετε σ' αυτές; Και, γενικά, πώς αποφασίζετε τι θα παίξετε κάθε φορά;
Η στάνταρ απάντησή μου είναι ότι η συγκεκριμένη ημερομηνία είναι ακόμα πάρα πολύ μακριά! Ρωτήστε με το βράδυ της πρεμιέρας, αφού όλα αποφασίζονται ακριβώς πριν ανέβω στη σκηνή. Μπορώ εντούτοις να αποκαλύψω κάτι: θα υπάρξουν ορισμένες μελωδίες στο «πνεύμα» του Miles Davis!
Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που κυκλοφορήσατε το τελευταίο σας άλμπουμ, Last Night In Sweet Rhythm (2009). Σχεδιάζετε κάποια καινούρια κυκλοφορία σύντομα; Τι άλλα σχέδια κάνετε;
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν σχέδια για καινούριες κυκλοφορίες. Έχω σε μεγάλο βαθμό ηχογραφήσει εκείνα που ήθελα στην καριέρα μου. Τώρα, ακόμα προσπαθώ να γίνω καλύτερος στο να δημιουργώ μουσική...
«Ακόμα και σήμερα θεωρώ ότι ακολουθώ τα χνάρια της μουσικής του John Coltrane” είπατε πέρυσι, σε μια συνέντευξη στην Atlantic City Weekly. Κατά τη γνώμη σας, ποιο είναι το πνεύμα της μουσικής του Coltrane και γιατί έχει σημασία ακόμα σήμερα;
Αυτή είναι μια καλή ερώτηση. Θα έλεγα ότι η μουσική του ήταν καθαρή, ειλικρινής, συναρπαστική και σε ένα πολύ υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο. Δεν είχα ακούσει ή δει ποτέ κάτι σαν εκείνη πριν ή από τότε. Συνεχίζω λοιπόν να προσπαθώ να το κάνω κι εγώ. Νιώθω δεσμευμένος σε κάτι τέτοιο.
Κύριε Fortune, σάς ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη!
Σάς ευχαριστώ κι εγώ.
{youtube}oKr4nhEqwF8{/youtube}
