Για τους παρακολουθούντες επί δεκαετίες (πια) τα τεκταινόμενα στο στρατόπεδο των Residents, ο Homer Flynn αποτελεί μια φιγούρα οικεία: δεν είναι μόνο ο μάνατζέρ τους, αλλά και ο άνθρωπος που απαντάει στις συνεντεύξεις γι' αυτούς. Οι συνομωσιολόγοι λένε βέβαια ότι είναι μέλος των Residents, εμείς πάντως προτιμήσαμε να ακολουθήσουμε τον κώδικα τιμής και να του φερθούμε όπως ορίζει ο τίτλος του, καλώντας τον να μιλήσουμε με αφορμή την επικείμενη έλευση των Αμερικανών στη χώρα μας (αυτή την Παρασκευή 24 Μαΐου στο Fuzz, για μια εορταστική συναυλία για τα 40 χρόνια τους)...
Ποιες είναι οι δυσκολίες στο να κάνει κάποιος τη διαφημιστική καμπάνια/ενημέρωση εκ μέρους των Residents; Υπήρξαν (για παράδειγμα) στιγμές που προτείνατε να συνεχίσουν ή να επεκτείνουν κάποια παλαιότερη ιδέα και η μπάντα αρνήθηκε, εξ αιτίας της αρτίστικης θεώρησης των πραγμάτων την οποία έχει ;
Τα προβλήματα έχουν να κάνουν με το πώς η κοινωνία και η Δυτική κουλτούρα έχει στον νου της τη διασημότητα. Στο μεγαλύτερο μέρος της, η κοινωνία επιθυμεί ως κύριο και σημαντικότερο σημείο αναφοράς ενός καλλιτέχνη τη συμπεριφορά σταρ, σε αντίθεση με το αυτονόητο –τη δημιουργικότητά του δηλαδή. Οι Residents δεν ενδιαφέρονταν ποτέ για την διασημότητα λοιπόν.
Έχουν πουληθεί ήδη τα δέκα Ultimate Box Sets που ανακοινώσατε;
Μέχρι στιγμής, έχει πουληθεί ένα UBS και βρισκόμαστε σε διαδικασίες που θα φέρουν και την πώληση ενός δεύτερου.
Υποθέτω ότι ακολουθείτε τους Residents, ειδικότερα στις μεγαλύτερες τουρνέ τους. Παρ' όλα αυτά το όνομά σας δεν βρίσκεται στις δημοσιευμένες λεπτομέρειες για την 40th Anniversary Tour, από μεριάς του επίσημου site...
Είμαι μέλος του management και όχι της ομάδας παραγωγής στην τουρνέ. Γι' αυτό και δεν βλέπω καμία ανάγκη στο να αναγράφεται το όνομά μου στο υπόμνημά. Δεν είμαι βέβαια ειδικός επί του θέματος, αλλά έχω την εντύπωση ότι ούτε ο Colonel Parker αναφερόταν ως μέλος της ομάδας παραγωγής του Elvis στις περιοδείες του (σ.σ.: και όμως…).
Υπήρξαν στο παρελθόν φήμες ότι οι Residents θα δείξουν τα πρόσωπά τους στο κοινό, όπως ακριβώς έκαναν κάποια στιγμή στα 1980s και οι Kiss. Αλλά έχω την εντύπωση ότι κάτι τέτοιο δεν συμπεριλαμβάνεται στα άμεσα σχέδιά τους, σωστά;
Δεν έχω ακούσει ούτε έναν άνθρωπο που να υποστηρίζει ότι η αποκάλυψη των πραγματικών προσώπων των Kiss ήταν καλή ιδέα. Οι Residents έχουν απόλυτη συμφωνία επ' αυτού μεταξύ τους: αν αποκάλυπταν τα πρόσωπά τους θα επακολουθούσε όχι μόνο θρηνωδία, αλλά και παγκόσμια απαίτηση να βάλουν και πάλι τις μάσκες τους.
Εκτός από το να απαντάτε σε συνεντεύξεις που προσπαθούν (μάταια) να ανακαλύψουν το παραμικρό βιογραφικό στοιχείο μέλους της μπάντας, ποιο είναι το πλέον βαρετό στοιχείο που αφορά στη θέση σας και στη σχέση σας με τα media;
Για κάποιον λόγο οι άνθρωποι, το κοινό, θέλει κάθε κίνηση των Residents να βγάζει νοήματα δεύτερης και τρίτης ανάγνωσης. Δεν το κάνουν βέβαια αυτό διότι δεν τους ενδιαφέρει. Και δεν θα το κάνουν ποτέ. Μία λοιπόν από τις πλέον βαρετές διαδικασίες που μπορεί να επιφυλάξει κάποιος για τον εαυτό του, είναι να προσπαθήσει να εξηγήσει και να βγάλει συμπέρασμα από τις εκάστοτε κινήσεις των Residents. Λειτουργούν ενστικτωδώς, διαισθητικά και πέρα από κάθε σοφιστικέ λογική.
Υπάρχει κάποια ειδική στιγμή στην ιστορία του συγκροτήματος που το ίδιο τη θεωρεί μοναδική, αλλά σας έκανε κι εσάς υπερήφανο για τα επιτεύγματά τους;
Την πρώτη φορά που οι Residents έπαιξαν στο Παρίσι –το 1983, στα πλαίσια του Mole Show– το κοινό σηκώθηκε και χειροκροτούσε επί 20 λεπτά. Απαίτησε encore, αλλά δεν είχε προγραμματισθεί κάτι τέτοιο... Οι Residents βγήκαν όμως και πάλι στη σκηνή και εκτέλεσαν ξανά μια σύνθεση που ήδη είχαν παρουσιάσει εκείνο το βράδυ. Ήταν απίστευτα περήφανοι για το γεγονός, μέχρι και το επόμενο ξημέρωμα. Όταν χτύπησαν τα ξυπνητήρια τους, ουσιαστικά ήταν σαν ένα γιγαντιαίο σφυρί να χτυπάει και να διαλύει τη σταχτοπούτεια κολοκύθα. Δεν ξέχασαν ποτέ αμφότερες τις εμπειρίες αυτές.
Έχουν ποτέ λάβει οι Residents προτάσεις από διαφημιστικές εταιρείες, είτε ως συνθέτες μουσικής, είτε ως εμβληματικές φιγούρες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε κάποια καμπάνια;
Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει μια μάρκα χαρτιού τουαλέτας που ονομάζεται Charmin. Στη δεκαετία του 1980 η μπάντα έλαβε μια πρόταση από την εταιρεία παραγωγής του, η οποία τους ήθελε να πρωταγωνιστήσουν στη σχετική διαφήμιση μαζί με τον Mr. Whipple (σ.σ.: άγνωστη στην Ελλάδα διαφημιστική φιγούρα. Υποτίθεται ότι ήταν ο μάνατζερ ενός σούπερ μάρκετ και πρότεινε στις νοικοκυρές το συγκεκριμένο χαρτί/ενσαρκώθηκε επί σειρά ετών από τον ηθοποιό Dick Wilson, που πέθανε το 2007). Αρνήθηκαν, αλλά τώρα πια ξέρουν ότι η άρνηση εκείνη ήταν λάθος.
Κάτι ειδικό για το τέλος, που ν' αφορά στην επικείμενη άφιξη των Residents στην Ελλάδα;
Για τους Residents το να βρίσκονται στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερο γεγονός από μόνο του.
{youtube}Bi9tNT4Aar8{/youtube}
