Jean-Paul “Bluey” Maunick εποίησε, Jean-Paul “Bluey” Maunick απάντησε φυσικά. Αυτός έφτιαξε την ιστορική (αγγλική) acid jazz μπάντα και ήταν έτσι ο πλέον αρμόδιος για να απαντήσει στις ερωτήσεις μας, λίγο πριν οι Incognito σεληνιάσουν το ελληνικό ακροατήριο με τις ορδές groove που ετοιμάζουν για την πρώτη τους εμφάνιση στη χώρα μας –αυτήν την Παρασκευή & Σάββατο, 15 και 16 του μήνα αντίστοιχα, στο Gazarte…
Να ξεκινήσω με μια κλασική, αλλά λογική ερώτηση: τι να περιμένουμε από τη μπάντα στην Αθήνα; Θα βασιστείτε στον τελευταίο σας δίσκο, το Surreal (2012), ή θα παραδώσετε ένα best of της πορείας σας;
Σκοπεύουμε να σας πάμε ένα ταξίδι με χρονοκάψουλα για 34 ολόκληρα χρόνια, όσα δηλαδή κάνουν μουσική οι Incognito. Πάντως κρατήστε και την αναπνοή σας, διότι έχουμε και μερικές εκπλήξεις για εσάς!
Ο χρόνος φέρνει κάποια αλλαγή στις ενορχηστρώσεις και στη γενικότερη οπτική που έχετε γύρω από την ίδια σας τη μουσική;
Χωρίς καμία αμφιβολία, ναι! Όπως ένα παλιό κρασί, πρέπει να ωριμάσει και στα σίγουρα γίνεται καλύτερο.
Θεωρείτε ότι οι Incognito έχουν απολαύσει την πρέπουσα προσοχή και αποδοχή;
Ναι! Η καριέρα μου είναι η ζωντανή απόδειξη αυτού.
Συμφωνείτε με την άποψη που θέλει τις acid jazz μπάντες να χρειάζονται πολλά άτομα πάνω στη σκηνή, ώστε να αναπαράγουν την αίσθηση του ρυθμού η οποία υπάρχει στους δίσκους;
Είναι αλήθεια, η μουσική των Incognito μεγαλουργεί με θεαματικές ενορχηστρώσεις. Αν ήταν εφικτό σε επίπεδο οικονομικών θα έφερνα στην Αθήνα 50 άτομα, αλλά –πίστεψέ με– έχουμε τόση ενέργεια και όρεξη που και με τη συντομευμένη αυτή έκδοση θα «κουνήσουμε» το Gazarte. Αυτό κράτα το ως υπόσχεση!
Πώς σας επηρεάζει το παράνομο downloading; Εξαρτάστε όλο και πιο πολύ από τις ζωντανές εμφανίσεις για τα έσοδά σας;
Το download έχει καταφτάσει εδώ και καιρό και πρέπει να ζήσουμε μαζί του. Γι’ αυτό κι εγώ με τη σειρά μου χρησιμοποιώ το δίκτυο ώστε να διευρύνω τη βάση των οπαδών μας. Σαφώς και τα live είναι πάντα η μεγάλη μας δύναμη. Θέλω ο καθένας στο ακροατήριο να συμμετέχει σαν να πρόκειται για κάτι προσωπικό, το οποίο τον αφορά άμεσα…
Σε αντίθεση με τη γνωστή «having a good time» θεματολογία, στους δικούς σας στίχους ακούμε αρκετές φορές και για όσα πράγματα συμβαίνουν ολόγυρα, καθημερινές καταστάσεις που –κατά πώς φαίνεται– νιώθετε ότι πρέπει να καταγράψετε…
Υπάρχει πάντα χώρος ώστε να γράψεις για ζητήματα τα οποία απασχολούν την καρδιά σου, αλλά και τις καρδιές των συνανθρώπων σου. Όσο πιο ακονισμένη είναι η σκέψη και η κρίση σου, τόσο πιο πολύ καταλαβαίνεις το εσωτερικό πλέξιμο των ανθρώπων –και τόσο πιο πολύ εκτιμάς την αγάπη, που έρχεται ως σωτήρας στις ζωές μας… Το ενδιαφέρον και το νέο πρέπει λοιπόν να έχεις τα μάτια ανοικτά για να το αντιληφθείς. Μετά είναι εύκολο να το εκφράσεις.
Ποια είναι η πρόταση που σας έρχεται πρώτη, όταν κάποιος ρωτάει για την πορεία σας στα 1990s;
Κάναμε θόρυβο στα 1990s; Ναι, ανάθεμά με, κάναμε στα σίγουρα! Κι επενδύσαμε τα λεφτά που βγάλαμε, σωστά; Πανάθεμά με, όχι…
Στις (αυτο)βιογραφίες τους πολλοί καλλιτέχνες έχουν την τάση, κοιτώντας πίσω, να κάνουν μια αποτίμηση όχι μόνο της πορείας τους, αλλά και των λαθών τους. Στην ανάλογη περίπτωση, εσείς τι θα κάνατε;
Τα λάθη είναι προς μάθηση και εμπέδωση. Απολαμβάνω το προνόμιο η ζωή μου να έχει πάει, σε επίπεδο στόχων, πολύ πιο πέρα κι από τα πλέον τρελά μου όνειρα. Βέβαια, το σωστό είναι να προσθέσω ότι κάθε μέρα είναι κι ένα καινούργιο κεφάλαιο προς περαίωση, καθώς και μια καινούργια ιστορία, η οποία σχηματίζεται μέχρι να δύσει ο ήλιος...
{youtube}Naboo_qiqpQ{/youtube}
