Συνοδευόμενοι από μια φήμη για ενεργητικότατα lives και με έναν δίσκο που λογικά θα φιγουράρει μέσα στις λίστες της χρονιάς, οι Japandroids έρχονται στη χώρα μας στην απολύτως κατάλληλη στιγμή, για να παρουσιάσουν και ζωντανά τη βουτηγμένη στο νεανικό συναίσθημα μουσική τους. Λίγο πριν ανέβουν στη σκηνή του An Club (την ερχόμενη Τετάρτη, 24 του μήνα), ο drummer τους David Prowse μας απαντάει σε ερωτήσεις για την παρά λίγο διάλυση των Καναδών, για την καλλιτεχνική τους εξέλιξη και για τον ρόλο των social media στην ύπαρξη μιας μπάντας σήμερα...
Τι θυμάστε περισσότερο από τις πρώτες συναυλίες σας, με τον ισχυρό DIY χαρακτήρα που τις χαρακτήριζε;
Η ισχυρότερη ανάμνηση που έχω από εκείνες τις εποχές είναι το πόσο νευρικός και αγχώδης ήμουν! Ήταν πολύ ψυχοφθόρο να παίζεις μπροστά στους φίλους σου. Επίσης θυμάμαι πόσο πιστοί και αφοσιωμένοι ήταν οι φίλοι (και οπαδοί) μας, αφού ήταν οι μόνοι που ασχολούνταν με τις συναυλίες μας.
Ποιες μπάντες είχαν για ινδάλματα οι Japandroids όταν μεγάλωναν και ποιες προσπαθήσατε να μιμηθείτε ηχητικά όταν πρωτοξεκινούσατε;
Όταν είχαμε φτάσει στο σημείο να υλοποιούμε τη μπάντα, τα συγκροτήματα που ακούγαμε περισσότερο ήταν οι Yeah Yeah Yeahs, οι Constantines και οι Sonics. Δυστυχώς, παρά τις προσπάθειές μας να τους μοιάσουμε, πάντα καταλήγαμε να ηχούμε σαν τους εαυτούς μας!
Πώς βλέπετε τώρα, που ξέρετε πώς εξελίχθηκαν τελικά τα πράγματα, το γεγονός της παρ’ ολίγον διάλυσης σας πίσω στο 2008 και το ότι 4 χρόνια μετά έχετε κερδίσει παγκόσμια αναγνώριση; Τελικά είναι μερικά πράγματα γραφτό να γίνουν;
Αυτό που συνειδητοποίησα είναι ότι η αρχική σπίθα, το σημείο όπου ο κόσμος αρχίζει να γνωρίζει το όνομά σου, «ανάβει» εντελώς τυχαία. Είχαμε περάσει μερικά χρόνια στη πλήρη αφάνεια οπότε είχαμε καταλάβει πως οι ευκαιρίες δεν έρχονται ούτε εύκολα, ούτε συχνά. Ξέραμε με τον Brian (King) ότι αυτή ήταν η μεγάλη μας ευκαιρία να γίνουμε «επαγγελματίες» μουσικοί. Και ευτυχώς το καταφέραμε.
Ποιες θα λέγατε ότι είναι οι διαφορές μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου δίσκου σας;
Νομίζω ότι αν ακούσει κανείς τις πρώιμες ηχογραφήσεις, όσες περιλαμβάνονται στη συλλογή No Singles, ακούσει μετά το Post-Nothing και στο τέλος το Celebration Rock, θα καταλάβει μια ξεκάθαρη πρόοδο στον ήχο μας. Ακόμα πειραματιζόμαστε και προσπαθούμε να αποφασίσουμε πώς θέλουμε να γράφουμε και να παίζουμε μουσική και χαιρόμαστε που με την κάθε κυκλοφορία κάνουμε ένα βήμα παραπέρα. Κάθε δίσκος ήταν κι ένα μουσικό άλμα για εμάς. Επίσης, στο Celebration Rock είχαμε πολύ περισσότερο χρόνο για να δουλέψουμε πάνω στις συνθέσεις, κάτι που φαίνεται και στο αποτέλεσμα, μιας και όλα ηχούν πιο καλογυαλισμένα και κάθε τραγούδι έχει τη δική του ταυτότητα.
Οι θετικές κριτικές από τον μουσικό τύπο είναι σημαντικές για σας; Παρακολουθείτε τι λέγεται για εσάς;
Αποφεύγω να διαβάζω οτιδήποτε σχετίζεται με εμάς στον μουσικό τύπο. Προσωπικά δεν νομίζω ότι είναι καλή ιδέα να «τσιμπάς» με το hype, είτε αυτό είναι θετικό, είτε αρνητικό. Προφανώς βέβαια ο τύπος είναι πολύ σημαντικός, από την άποψη ότι οι θετικές κριτικές και αναφορές είναι κολακευτικές και σε βοηθούν να πουλήσεις δίσκους αλλά και να βγεις σε περισσότερες και πιο μακροσκελείς περιοδείες.
Συνδέεστε με τους οπαδούς σας μέσω των social media ή προτιμάτε πιο παραδοσιακές μεθόδους προσέγγισης του κοινού;
Ο Brian ελέγχει το κομμάτι των social media πολύ περισσότερο από μένα. Ό,τι έχει σχέση με το Facebook, για παράδειγμα, βρίσκεται υπό τον δικό του έλεγχο. Θεωρώ ότι είναι ένας πολύ ενδιαφέρων τρόπος να έρθεις σε επαφή με τους οπαδούς σου, προτιμώ όμως την επαφή από κοντά, στους χώρους των συναυλιών μας, όπου μπορείς να ανταλλάξεις και μερικές κουβέντες. Επίσης υπάρχουν άνθρωποι που μας στέλνουν e-mails, στα οποία πάντα φροντίζω να απαντάω προσωπικά. Είναι υπέροχο να αποκτάς σχέσεις με ανθρώπους οι οποίοι εκτιμούν και απολαμβάνουν τη μουσική σου. Είναι επίσης πολύ χρήσιμο στις περιοδείες, καθώς αυτοί μπορούν να σου υποδείξουν τι αξίζει να επισκεφτείς στον περιορισμένο χρόνο που βρίσκεσαι στη περιοχή τους!
Πόσο σημαντικά είναι τα lives για σας; Πιστεύεις ότι ένα συγκρότημα μπορεί να είναι πλήρες με το να κυκλοφορεί μόνο καλούς δίσκους; Ή η απόδοση επί σκηνής είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία μιας μπάντας;
Σε αυτή την εποχή οι περιοδείες έχουν γίνει ιδιαίτερα σημαντικές από οικονομικής πλευράς για τις μπάντες, αυτός όμως δεν είναι ο λόγος που περιοδεύουμε τόσο πολύ. Το κάνουμε επειδή αυτό είναι το διασκεδαστικό κομμάτι του να βρίσκεσαι σε συγκρότημα: είναι πάνω στο σανίδι όπου διαπρέπουμε!
Τι feedback έχετε λάβει μέχρι στιγμής από τους οπαδούς σας για το Celebration Rock; Και ποιες είναι οι αντιδράσεις τους στις συναυλίες;
Είναι πολύ καλύτερο από όσο θα μπορούσαμε να φανταστούμε ενώ στα lives οι αντιδράσεις είναι ενθουσιώδεις! Έχει υπάρξει μια πολύ συναρπαστική χρονιά για εμάς το 2012.
Πώς και τα “Art Czars” και “Heavenward Grand Prix” δεν συμπεριελήφθησαν σε κάποιον από τους δύο δίσκους σας; Δεν ταιριάζανε με το σύνολο αυτών ή απλά αποφασίσατε ότι δεν αποτελούσαν υλικό κατάλληλο για έναν δίσκο;
Περισσότερο οφείλεται στο ότι δεν ταιριάζανε με τους δίσκους. Αρχικά ούτε το “Younger Us” δεν προοριζόταν για το Celebration Rock, θεωρούσαμε ότι αυτά τα τρία singles θα έβγαιναν ξεχωριστά από τον δίσκο. Όμως μετά το συγκεκριμένο έμοιαζε να κολλάει στο υπόλοιπο υλικό όλο και περισσότερο… Αρχίσαμε έτσι να αισθανόμαστε όλο και πιο πολύ περήφανοι για αυτό και τελικά το βάλαμε μέσα την τελευταία στιγμή.
Ποια είναι η αγαπημένη σας διασκευή, από τις πέντε που έχετε κυκλοφορήσει συνολικά ως τώρα και γιατί; Συμπεριλαμβάνετε κάποιες από αυτές στις ζωντανές εμφανίσεις σας;
Το “For The Love Of Ivy”. Είναι διασκεδαστικό τραγούδι για να το παίζεις ζωντανά και έχει μια φοβερή δυναμική για έναν συναυλιακό χώρο. Κλείνουμε τα σετ μας με αυτό πάνω-κάτω κάθε βραδιά, για να είμαι ειλικρινής.
Τι να περιμένουμε λοπόν από τη συναυλία σας επί του αθηναϊκού εδάφους;
Αν όλα πάνε καλά, θα είναι ένα πολύ δυνατό, γεμάτο ιδρώτα και κέφι live. Προετοιμαστείτε!
{youtube}TRVCtbfuDqw{/youtube}
