Υπάρχει μεσαίος χώρος μεταξύ shoegaze και ηλεκτρονικής μουσικής; Ο Sam Willis και ο Alessio Natalizia πιστεύουν πως ναι και με τους Walls έχουν βαλθεί να παντρέψουν τις κιθαριστικές λούπες με τις ποπ ευαισθησίες και τα ευφορικά σίνθια. Η Kompakt πίστεψε στο όραμά τους και τους ενέταξε στο ρόστερ της, το Mojo ανακήρυξε το ντεμπούτο τους σε «ηλεκτρονικό δίσκο του 2010» και τώρα έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα (την επόμενη Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου, στο 6 D.O.G.S.) ελπίζοντας να είμαστε έτοιμοι να ξεσαλώσουμε μαζί τους…
Πώς καταφέρνουν να ταιριάξουν μουσικά ένας Άγγλος κι ένας Ιταλός; Ειδικά σε ένα είδος όπως η ηλεκτρονική, όπου ο (άτυπος) κανόνας είναι να υπάρχει μόνο ένας παραγωγός;
Έχουμε κοινή αίσθηση του τι ζητάμε από τη μουσική και το πιο σημαντικό είναι ότι συνεργαζόμαστε πολύ καλά ως ομάδα. Δεν υπάρχει εγωισμός σε ό,τι αφορά ζητήματα όπως ποιανού είναι μια μελωδία ή μια ιδέα κτλ. Μας ενδιαφέρει τι θα εξυπηρετήσει καλύτερα το τραγούδι που δουλεύουμε. Ως προς τον γενικό κανόνα τώρα που θέλει στην ηλεκτρονική μουσική να υπάρχει μόνο ένας παραγωγός, θα έλεγα πως οφείλεται στο ότι τα γκρουπ αποτελούνται από ένα άτομο μόνο! Αν το καλοσκεφτείς, σε ντουέτα όπως είναι για παράδειγμα οι Leftfield, οι Chemical Brothers ή οι Harmonia, όλα τα μέλη συμμετείχαν στη διαδικασία της παραγωγής. Το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωσή μας.
Πολύ συχνά αναφέρετε τη μουσική σκηνή της Κολονίας ως μία από τις βασικές σας επιρροές. Με ποιο στοιχείο της νιώθετε να ταυτίζεστε περισσότερο;
Μάλλον με το στοιχείο της ποπ, το οποίο ενυπάρχει μέσα σε ένα πλαίσιο χορευτικής μουσικής. Είναι δηλαδή αυτές οι σπουδαίες και αξιομνημόνευτες μελωδίες, οι χορδές, τα μπάσα κτλ. που μας γοητεύουν τόσο! Ταυτόχρονα είναι και το συναίσθημα της ευφορίας, αναμειγμένο με μια μελαγχολία που διαπερνά τα πιο αξιόλογα δείγματα της σκηνής της Κολονίας.
Πέρα από τη συγκεκριμένη σκηνή, ποιοι άλλοι έχουν επηρεάσει τον ήχο σας;
Οι επιρροές είναι κυρίως σε υποσυνείδητο επίπεδο, οπότε μας είναι δύσκολο να δώσουμε μια ειλικρινή απάντηση… Σε μερικούς καλλιτέχνες είναι πολύ προφανείς οι μουσικές τους επιρροές. Στη δική μας όμως περίπτωση κάθε τραγούδι αποτελεί ξεχωριστό πρότζεκτ, με το δικό του θέμα και με τις δικές του ξεχωριστές επιρροές. Δεν υπάρχει λοιπόν κάποια γενική και πρωταρχική επιρροή στη μουσική την οποία φτιάχνουμε.
Πώς είναι αλήθεια να ανήκεις στην Kompakt –τη μεγαλύτερη δισκογραφική εταιρεία της Κολονίας;
Και τα δύο άλμπουμ μας κυκλοφόρησαν από την Kompakt, οπότε συνεργαζόμαστε ήδη αρκετό καιρό μαζί τους. Είναι σίγουρα μεγάλη τιμή για εμάς να ανήκουμε σε μία τόσο επιφανή εταιρεία, που έχει στο ενεργητικό της ονόματα μεγάλων καλλιτεχνών. Ένα από τα highlights ήταν το remix που έκαναν οι Wolfgang & Reinhard Voigt στο ''Raw Umber''. Τους άρεσε τόσο πολύ το κομμάτι, ώστε έκαναν το remix χωρίς καν να μας ρωτήσουν! Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο κομπλιμέντο για μας.
Από το ξεκίνημά σας, κοινό και κριτικοί σας υποδέχτηκαν με μεγάλη θέρμη. Σας αγχώνει καθόλου αυτό; Με την έννοια ότι ο πήχης βρίσκεται πλέον αρκετά ψηλά...
Δεν μας αγχώνει και τόσο… Όταν καθόμαστε να δημιουργήσουμε, προσπαθούμε να ευχαριστήσουμε πρώτα από όλα τους εαυτούς μας με το αποτέλεσμα –όχι να προβλέψουμε τι θέλει και τι περιμένει ο κόσμος από μας. Είναι επικίνδυνο να κάνεις εικασίες για τον τρόπο με τον οποίο κάτι που δημιούργησες θα γίνει αντιληπτό από τους άλλους. Βέβαια προφανώς και είναι υπέροχο το συναίσθημα που έχεις όταν βλέπεις την μουσική σου να συνδέεται με κάποιον, όταν γράφουν κολακευτικά σχόλια για αυτό που κάνεις ή σου λένε καλά λόγια μετά από ένα σόου.
Το δεύτερο άλμπουμ σας χαρακτηρίστηκε ως πιο χορευτικό. Αυτό το στιλ προέκυψε τυχαία ή ήταν αποτέλεσμα συνειδητής επιλογής;
Προέκυψε ως μια «αντίδραση» κατά τη διάρκεια της περιοδείας μας για την προώθηση του πρώτου μας άλμπουμ. Αναπτύξαμε τα τραγούδια μας ώστε να ταιριάζουν περισσότερο στο κόνσεπτ ενός κλαμπ και ανακαλύψαμε ότι μας ευχαριστεί πραγματικά να κάνουμε τον κόσμο να χορεύει και ταυτόχρονα να χάνεται μέσα στη μουσική. Έτσι, αυτό το συναίσθημα ενσωματώθηκε με φυσικό τρόπο κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του Coracle.
Συμμετείχατε στην περιοδεία των Battles σε Η.Π.Α. και Ευρώπη. Τι αποκομίσατε από την εμπειρία;
Ήταν μια πραγματικά αξέχαστη εμπειρία! Οι Battles αποδείχθηκαν αξιαγάπητα άτομα και μας έκαναν να νιώσουμε πολύ ευπρόσδεκτοι. Δεν χρειάζεται βέβαια να πούμε ότι παίζουν θαυμάσια στα λάιβ, οπότε ήταν προνόμιο για μας να τους βλέπουμε από κοντά κάθε βράδυ. Ταυτόχρονα, το να παίζεις μπροστά στο αμερικάνικο κοινό είναι από μόνο του μια φανταστική εμπειρία. Οι άνθρωποι εκεί είναι πολύ θετικοί και φιλικοί: ο κόσμος ερχόταν και μας μιλούσε μετά από τις συναυλίες και πουλήσαμε και αρκετούς δίσκους. Παράλληλα απολαύσαμε πολύ και το οδικό μας ταξίδι κατά μήκος των Η.Π.Α. Μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε πολλά πράγματα. Αλλά οι πιο αξιομνημόνευτες εμπειρίες ήταν όταν είδαμε το όρος Ράσμορ και όταν σταθήκαμε μέσα στην προϊστορική σιωπή του δάσους του Ρέντγουντ, περιτριγυρισμένοι από γιγαντιαία δέντρα. Ανυπομονούμε να ξαναπάμε εκεί.
Σε λίγο καιρό εμφανίζεστε στο 6 D.O.G.S. στην Αθήνα. Μιας και είναι η πρώτη φορά που θα έρθετε στη χώρα μας, πώς φαντάζεστε το ελληνικό κοινό;
Ελπίζουμε ότι θα ανταποκριθείτε και θα είστε έτοιμοι να ξεσαλώσετε! Πάντα το πιο διασκεδαστικό κομμάτι ενός σόου είναι το να βλέπεις τον κόσμο να χάνεται μέσα στη μουσική, εν αντιθέσει με το να βλέπεις το κοινό να κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια και να σε παρακολουθεί απλά.
{youtube}JIgkLxh4pho{/youtube}
