Δεν μπορείς να βρεις ενοχοποιητικό στοιχείο στους Black Mountain, καθώς, για έναν διαολεμένο λόγο, φαίνεται να τα κάνουν όλα σωστά. Ίσως επειδή ό,τι πράττουν το πράττουν ειλικρινά. Είναι δυναμικοί, είναι νοσταλγικοί, είναι συναισθηματικοί, είναι άμεσοι, είναι επικοί, είναι περίτεχνοι. Και, το σημαντικότερο, είναι παιδιά της μουσικής που αγαπούν και δεν ντρέπονται καθόλου. Γι’ αυτό κι έχουν φτιάξει ακομπλεξάριστα κομψοτεχνήματα. Ευτυχώς, θα έχουμε την τύχη να τους δούμε επί σκηνής στην Αθήνα –την επόμενη Παρασκευή, 1η Απριλίου, στο Gagarin. Θα ήταν λοιπόν τουλάχιστον αισχρό να μην εκμεταλλευτούμε την περίσταση, ώστε να ρωτήσουμε τον μπασίστα Matt Camirand για κάποιες απορίες μας…
Έχετε φτιάξει μέχρι στιγμής τρεις δίσκους που έχουν πάρει, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους, εξαιρετικές κριτικές, ενώ έχετε χτίσει παράλληλα τη φήμη μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες μπάντες σήμερα. Πώς τα βλέπετε εσείς οι ίδιοι αυτά τα επιτεύγματα; Σας δημιουργεί άγχος αυτή η κατάσταση για τα επόμενα βήματά σας;
Ευχαριστώ για τα λόγια σου, είσαι πολύ ευγενικός! Δεν ξέρω αν νιώθουμε αγχωμένοι, δεν νομίζω κιόλας. Πάντα παίζαμε μουσική κι αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Επίσης, πάντα ένιωθα πως η κάθε διαδρομή είναι, ως έναν βαθμό, προκαθορισμένη. Μπορείς να δοκιμάσεις να επηρεάσεις το μονοπάτι σου, αλλά ποτέ δεν θα μάθεις αν τα κατάφερες τελικά. Με ένα τέτοιο σκεπτικό, τι είναι αυτό ακριβώς για το οποίο θα έπρεπε να νιώθουμε άγχος; Απλά χαλάρωσε και άστο να συμβεί…
Οι Black Mountain, δηλαδή, δεν θέτουν στόχους;
Νομίζω πως υπάρχουν στόχοι, απλά δεν συζητάμε γι’ αυτούς και πολύ… Θα μπορούσα να πω ότι είναι ιδιαίτερα βραχυπρόθεσμοι. Θέλουμε μόνο να φτιάχνουμε δίσκους που θα αρέσουν σε όλους μας και να πληρώνουμε το νοίκι μας, όσο το κάνουμε αυτό.
Το Wilderness Heart έχει –σε σχέση με τον προηγούμενο δίσκο σας, In The Future– τραγούδια με μικρότερη διάρκεια, καταλήγοντας τελικά ένα πιο συμπυκνωμένο και στέρεο ηχογράφημα. Ήταν συνειδητή επιλογή μια τέτοια αλλαγή;
Ναι, απολύτως! Είχαμε συζητήσει να κάνουμε κάτι τέτοιο ήδη από την αρχή των ηχογραφήσεων, καθώς θέλαμε έναν δίσκο λιγότερο «απλωμένο» και περισσότερο μεστό. Αν θέλεις να βγάλεις ή να μειώσεις το «λίπος» από ό,τι έχεις ηχογραφήσει, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να φωνάξεις έναν παραγωγό στο στούντιο στη διαδικασία της μίξης!
Πώς θα περιέγραφες τη μουσική των Black Mountain σε κάποιον που δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με το rock ‘n’ roll;
Δεν είμαι και πολύ σίγουρος αν θα ήθελα να εξηγήσω τι είναι οι Black Mountain σε κάποιον που δεν έχει επαφή με το rock ‘n’ roll… Ωστόσο, αν ήμουν αναγκασμένος να το κάνω, θα του έλεγα απλά ότι πρόκειται για κάτι ευρύ!
Η μουσική σας πάντως θεωρείται από πολλούς ως συνέχεια του ήχου και της αισθητικής των σπουδαιότερων συγκροτημάτων της δεκαετίας του 1970. Ορισμένοι μάλιστα χρησιμοποιούν όρους εκείνης της εποχής, σε μια προσπάθεια να εντάξουν σε λεκτικά σχήματα τις δημιουργίες σας. Πιστεύεις ότι κάτι τέτοιο σας αδικεί;
Όχι, δεν μας πειράζει καθόλου! Αν χρησιμοποιήσουμε για τον επόμενο δίσκο μας ενισχυτές κιθάρας Line 6, midi όργανα και κομπιούτερ, όλοι θα πούνε ότι ακουγόμαστε σαν μια modern rock μπάντα. Γι’ αυτό είμαι ικανοποιημένος με ό,τι έχουμε.
Γιατί λοιπόν «αποφεύγετε» να χρησιμοποιείτε σύγχρονα μέσα στις ηχογραφήσεις;
Επειδή απλά δεν ηχούν καλύτερα από τα παλιά! Πάντως χρησιμοποιούμε και σύγχρονα εργαλεία για τη δουλειά μας και προσπαθούμε για να μην ακούγονται άσχημα.
Σχετικά με τον τόπο σας, τι τρέχει με το Βανκούβερ κι έχει βγάλει τόσες καλές μπάντες; Έχεις εσύ να μας προτείνεις καμιά;
Οι Pack A.D. είναι η αγαπημένη μπάντα από το Βανκούβερ αυτή τη στιγμή. Νομίζω πάντως ότι η πόλη βρίσκεται πια σε μεταβατική φάση… Το παλιό φεύγει και το καινούργιο έρχεται. Τον τελευταίο χρόνο περιοδεύσαμε για πολύ καιρό και δεν είμαι έτσι σε θέση να γνωρίζω καλά τις νέες μπάντες της πόλης. Οι A Pale Blue είναι επίσης σπουδαίο γκρουπ κι έχω ακούσει για ένα ακόμα που «σκοτώνει», τους Highway Kind.
Μιας και έχουν περάσει κάποια χρόνια και μπορείτε, νομίζω, να δείτε τα πράγματα από απόσταση, ποια είναι η άποψή σας για την περιοδεία που κάνατε με τους Coldplay το 2005 –μια μουσική οντότητα με εντελώς διαφορετικό στυλ, σκοπούς και αναγνώριση;
Ήταν μια τρομερά διασκεδαστική περιοδεία. Οι τύποι αυτοί και το crew τους ήταν πολύ cool άτομα, μας συμπεριφέρθηκαν τέλεια και περάσαμε πάρα πολύ καλά. Προφανώς ήταν λίγο περίεργο να παίζουμε σε ένα τόσο μεγάλο ακροατήριο, το οποίο μπορεί να μην μας είχε ακούσει ποτέ ξανά. Βέβαια ένα κοινό είναι πάντα ένα κοινό… Και έτσι είμαστε χαρούμενοι να παίζουμε μπροστά του.
Τα μέλη των Black Mountain εργάζονται και σε διάφορους οργανισμούς, όπως η Insite (σ.σ.: μάθετε για το εξαιρετικό έργο της στο supervisedinjection.vch.ca). Τι πιστεύετε λοιπόν για την άποψη ότι «ο καλλιτέχνης πρέπει να ζει μόνο μέσα στην τέχνη του και για την τέχνη του»;
Ποιανού τα λόγια μεταφέρεις; Δεν ξέρω κανέναν που να σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο! Έτσι κι αλλιώς, εγώ δεν είμαι καλλιτέχνης, είμαι μουσικός. Και υπάρχουν πολλοί τρόποι να είσαι μουσικός και προσωπικά δεν υποστηρίζω ότι ο τάδε τρόπος είναι πιο σωστός από τον δείνα. Όταν ακούω τον όρο «καλλιτέχνης» συνήθως σκέφτομαι ότι πρόκειται για άνθρωπο εγωκεντρικό και στενόμυαλο.
Υπάρχει κάποια ειδική προετοιμασία που πρέπει να κάνουν όσοι έρθουν στη συναυλία σας στην Αθήνα;
Είμαστε ενθουσιασμένοι που θα έρθουμε στη χώρα σας! Φέρτε μαζί σας ωτοαπίδες!
