Πριν από πολλά χρόνια κλήθηκα να μεταφράσω για το Fractal το κεφάλαιο από το (καταπληκτικό) βιβλίο του Nick Kent, The Dark Stuff, που αναφερόταν στον Roky Erickson. Επρόκειτο για μια συνέντευξη την οποία προσπάθησε να πάρει ο ιδιόρρυθμος καταγραφέας του rock ‘n’ roll, ενόσω ο Κελευστής του Ανελκυστήρα του Ανύπαρκτου Ορόφου είχε μόλις εξέλθει κάποιου ασύλου. Ποτέ δεν φανταζόμουν, τότε, ότι –έστω και μέσω της ηλεκτρονικής οδού– θα μπορούσα μια μέρα να απευθύνω ερωτήσεις σε αυτό το μυθικό πλάσμα, τον υπεύθυνο για τον πιο ακριβό δίσκο που έχω αγοράσει στη ζωή μου, ένεκα του ερχομού του στην Αθήνα, για μια συναυλία στο Gagarin, στις 4 Δεκεμβρίου…
Ένιωσα λοιπόν περίεργα συγκινημένος όταν, μέσω του Σπήλιου Τζέμου (τον οποίο και ευχαριστώ γι αυτή την ευκαιρία), ήρθαν οι απαντήσεις του Roky –που και ο ίδιος ο διοργανωτής της συναυλίας βρήκε τουλάχιστον ελλειπτικές για να δημοσιευθούν. Μετά όμως από μια συζήτηση με τον αρχισυντάκτη, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε δημοσίευση. Ακριβώς επειδή αυτή ελλειπτικότητα που θα διαβάσετε παρακάτω δεν είναι αποτέλεσμα μιας προσωπικότητας η οποία βαριέται να μιλήσει σε άλλον έναν εκπρόσωπο του Τύπου, αλλά μια στάση απορρέουσα από ένα ον το οποίο πήγε στο αλλόκοσμο και ξαναγύρισε, μα με τους δικούς του όρους.
Πρόσεξα έτσι ώστε οι ερωτήσεις να μην εμπεριέχουν την οποιαδήποτε χυδαία υπόστρωση περί των προηγουμένων εμπειριών του Roky Erickson στα ιδρύματα. Προσπάθησα να κρύψω το οπαδιλίκι μου και να μην τον ρωτήσω πώς στοίχειωνε τα όνειρά του ο Διπλοκέφαλος Σκύλος. Τον ρώτησα περί της σχέσης του με τον Θεό προσπαθώντας, μέσω της αναθεματισμένης αγγλικής γλώσσας, να δείξω ότι δεν τον αντιμετωπίζω σαν κάποιο ξεντεριασμένο θεριό, που βρήκε ένα κεράκι σωτηρίας. Το αντίθετο. Ο Erickson βρήκε το φως μέσα στο σκοτάδι και ξανάστησε μία ζωή που ακόμα και ο πιο αισιόδοξος οπαδός του δεν θα μπορούσε να προβλέψει. Παρ’ όλα αυτά, οι απαντήσεις του φέρνουν τη σφραγίδα εκείνου που αναχώρησε και τελικά γύρισε μετά από ένα περίεργο γύρισμα κάποιου νευρώνα αυτού του θαυμαστού εργαλείου, του ανθρώπινου εγκεφάλου…
Κύριε Erickson, ποια τα συναισθήματα που αποκομίσατε κατά την ηχογράφηση του True Love Cast Out All Evil με τους Okkervil River; Σε ποια σημεία πιεστήκατε ώστε να επαναπροσδιορίσετε τον εαυτό σας;
Δεν έχω ακούσει ακόμα τον δίσκο. Χρειάζομαι χρόνο για να καταλάβω αν είναι καλός.
Στον δίσκο αναφέρετε συχνά τον Θεό και την αφοσίωσή σας σε αυτόν. Ποιος είναι ο ρόλος του στη ζωή σας;
Ο Θεός είναι μια πολύ αγαπημένη αναφορά. Ο Θεός μου διδάσκει τι είναι καλό και τι κακό.
 |
Επίσης μιλάτε πολύ συχνά για την αγάπη έναντι του πλησίον. Ποια είναι όμως η φύση της πραγματικής αγάπης;
Μπορείς να βάλεις στόχο και να μελετήσεις την έννοια της αγάπης. Μόνο έτσι θα μάθεις την πραγματική σημασία της λέξης αυτής.
Τι άλλο μπορεί να εκδιώξει το κακό εκτός της αγάπης; Ποια είναι η γνώση και οι στόχοι ενός ανθρώπου στην 6η δεκαετία της ζωής του;
Το γέλιο.
Περιμένουμε με ανυπομονησία την έλευση σας στη χώρα μας για πρώτη φορά, γι’ αυτό και θέλω να ρωτήσω αν το σετ σας θα επικεντρωθεί κυρίως στον τελευταίο σας δίσκο. Γενικά, με ποιον γνώμονα επιλέγετε τραγούδια από προηγούμενες δουλειές σας;
Με συναίσθημα και με αποστασιοποίηση.
Στις σημειώσεις του True Love Cast Out All Evil βρίσκουμε καταγεγραμμένη την προσωπική σας ζωή λεπτομερειακώς, αρχής γενομένης από την παιδική σας ηλικία. Ήταν αυτός ένας τρόπος να έρθετε σε επαφή με τους νεώτερους ακροατές ή έχει περισσότερο να κάνει με το γεγονός ότι δεν υπάρχει τυπωμένη κάποια εκτενής καταγραφή της ζωής σας;
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κάπου σωστά καταγεγραμμένη η ιστορία μου…
Υπάρχει κάτι το οποίο θεωρείται απαραίτητο ως πρόγραμμα στην καθημερινή σας ζωή;
Να φτιάξω ένα λαχταριστό μάφιν κι ένα καλό σάντουιτς. Τίποτε άλλο!
Τι είδους ελπίδα πρέπει ένας άνθρωπος να κρατάει άσβεστη στη ζωή του;
Την ελπίδα που τρέφει τη σκέψη του.
