Οι Gathering είναι μία από τις λίγες μπάντες που κατάφεραν να μπλέξουν μουσικά ιδιώματα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Δύσκολο άλλωστε το εγχείρημα να προσπαθήσεις να εξελίξεις σε alternative κατεύθυνση μια υποκατηγορία του metal, με όλη τη στρυφνότητα που συχνά εμπεριέχει το κυνήγι του ορθόδοξου. Οι Ολλανδοί έχουν μάλιστα κι άλλο έναν σκόπελο να αποφύγουν πλέον: η χαρακτηριστική φιγούρα της Anneke δεν βρίσκεται πια στις τάξεις τους και η Νορβηγίδα Silje Wergeland, με περίσσεια ορθολογικότητα, πρέπει να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Αφού ανταλλάξαμε μερικές πληροφορίες για τον καιρό στην Ελλάδα και την Ολλανδία, η συνέντευξη με την Silje πήρε τον κανονικό της δρόμο. Μαζί με τους Gathering βέβαια, τους οποίους αναμένουμε σύντομα από τα μέρη μας για δύο συναυλίες: μία στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου (Block 33) και μία στην Αθήνα την επομένη, στο Gagarin...
Πού ακριβώς σε βρίσκω Silje;
Είμαι στην Ολλανδία, κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία, στην ανατολική πλευρά της χώρας.
 |
Πώς πήγαν οι τελευταίες συναυλίες σας;
Ήταν πάρα πολύ ωραία live και περάσαμε καλά – γενικά το τελευταίο Σαββατοκύριακο υπήρξε υπέροχο! Κάναμε δυο εμφανίσεις εδώ στην Ολλανδία και η μία συναυλία δόθηκε στις 4 το μεσημέρι, που είναι λιγάκι ασυνήθιστο για εμάς. Αλλά παρά την περίεργη ώρα πολύς κόσμος ήρθε να μας δει κι όλα πήγαν καλά για εμάς, υπήρχε ωραία ατμόσφαιρα και θερμή ανταπόκριση από το κοινό.
Το κοινό με λίγα λόγια το ευχαριστήθηκε, απ’ ότι φαντάζομαι…
Ναι! Δεν είδα μάλιστα κανέναν να φεύγει! Όλοι κάθονταν εκεί και παρακολουθούσαν τη συναυλία (γέλια).
Και αρέσει στους fans σας το τελευταίο σας άλμπουμ;
Η αντίδρασή τους ήταν καλή, πάρα πολύ καλή θα έλεγα, σε σημείο ώστε εκπλαγήκαμε από την ανταπόκριση, καθώς υπήρξαν μεγάλες αλλαγές στους Gathering τον τελευταίο καιρό. Και σε τέτοιες περιπτώσεις μπορείς να περιμένεις τα χειρότερα. Όμως ζήσαμε ακριβώς το αντίθετο. Τύχαμε υπέροχης αντιμετώπισης από τους fans, στηρίζουν άλλωστε τη μπάντα εδώ και χρόνια. Είμαστε χαρούμενοι για όλα αυτά.
 |
Μπήκες στη μπάντα πριν από μερικούς μήνες. Πώς είναι το κλίμα με τους παλαιότερους;
Το κλίμα είναι καλό, νιώθω να περιτριγυρίζομαι από πολύ γλυκούς ανθρώπους. Είναι ωραίο που οι Ολλανδοί δεν είναι και ιδιαίτερα διαφορετικοί από τους Νορβηγούς. Καταλαβαίνω βέβαια ότι οι Gathering πορεύτηκαν για πολλά χρόνια χωρίς εμένα, ενώ ασχολούνται και με το label τους – τέτοια θέματα απασχολούν πολλές φορές τους υπόλοιπους. Αλλά γενικά υπάρχει μια ωραία ατμόσφαιρα, περνάμε μαζί πολύ καλά και ήρεμα.
Δηλαδή δεν δυσκολεύεστε λόγω διαφορετικής νοοτροπίας;
Υπάρχουν μικρές διαφορές, αλλά φαντάσου ότι ζω στην Αγγλία και εκεί οι άνθρωποι είναι πολύ διαφορετικοί από τους Νορβηγούς, σε σχέση με τους Ολλανδούς. Είναι ωραίο αυτό στην πραγματικότητα...
Οι Ganthering γιορτάζουν αυτή την εποχή τα είκοσι χρόνια ενεργούς δράσης. Έχεις την αίσθηση πάνω στη σκηνή ή σε ό,τι άλλο κάνετε σαν σύνολο ότι χάνεις κάτι από όλα αυτά τα χρόνια;
Όχι. Δεν νιώθω ότι έχω χάσει κάτι. Εντάξει, δεν ήμουν στη μπάντα αυτή την εικοσαετία, αλλά γνωριζόμαστε με τα παιδιά εδώ και περίπου ενάμισι χρόνο. Είναι προφανώς συναρπαστικό όταν παίζουμε να υπάρχει καινούργιος κόσμος που βλέπει εμένα και την καινούργια μας σύνθεση για πρώτη φορά. Αλλά έτσι έχει η κατάσταση τώρα. Δεν έχω να αμφιταλαντευτώ με κάτι άλλο αυτή την περίοδο. Έχω κάνει και εγώ τα δικά μου πράγματα προτού εισβάλω στα δικά τους πράγματα. Οπότε πρέπει να συνεχίσουμε από εδώ που είμαστε.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι των Gathering από όλη την πορεία τους;
Νομίζω ότι πρέπει να χωρίσω τη μουσική τους στα δυο, σε αυτά που τραγούδησα εγώ και στα παλαιότερα τους, γιατί πρόκειται για δυο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Αλλιώς σκέφτομαι όσα κομμάτια έχω πει εγώ και αλλιώς αυτά που έχει ερμηνεύσει άλλο άτομο. Από το West Pole λατρεύω να λέω το “No Bird Call” και το ομώνυμο – βασικά μου αρέσουν όλα! Αχ, είναι δύσκολη ερώτηση! (γέλια). Υπάρχουν πολλά ωραία... Προβάραμε αρκετά από τα παλιότερα κομμάτια των Gathering και τώρα παίξαμε το “In Motion #1” από το Mandylion δυο-τρεις φορές. Το έχουμε αλλάξει σχετικά και είναι ένα «καινούργιο» παλαιότερο κομμάτι. Αλλά πρέπει να διαλέξω πολλά ακόμα τραγούδια!
 |
Φοβάσαι μήπως συγκριθείς με την Anneke van Giersbergen;
Αν φοβόμουν δεν θα έπαιρνα αυτή τη δουλειά. Οπότε δεν θα έλεγα ότι με φοβίζει μια τέτοια σύγκριση. Θα μπορούσα να πω ότι στην πραγματικότητα είναι ίσως λίγο βαρετό μερικές φορές, αλλά πρέπει να ζήσω με αυτό. Ανήκω πια σε μια μπάντα η οποία είχε άλλη τραγουδίστρια για δεκατρία χρόνια και είναι έτσι φυσικό ο κόσμος να αντιπαραβάλλει τις δυο φάσεις – είχε συνηθίσει στην προηγούμενη σύνθεση. Το μόνο που θέλω είναι να κάνω ό,τι κάνω όσο καλύτερα μπορώ και να διασκεδάζω με αυτό. Για να είμαι ειλικρινής δεν μπορώ να εστιάσω σε αυτή την προσπάθεια. Είναι βέβαια φυσικό να κάνει κάτι τέτοιο ο κόσμος, αλλά πρόκειται και για κάτι που δεν θέλω να σκέφτομαι πολύ.
Πιστεύεις δηλαδή ότι υπάρχουν fans οι οποίοι σταμάτησαν να ακολουθούν τους Gathering εξαιτίας της αλλαγής τραγουδίστριας;
Πιθανόν. Δεν ξέρω βέβαια όλους τους fans της μπάντας. Οι Gathering υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό, δεν ξέρω, ίσως υπάρχουν και κάποιοι που σταμάτησαν να τους παρακολουθούν.
Εσύ τι θα έλεγες σε κάποιον θαυμαστή της μπάντας που απογοητεύτηκε από τον ερχομό σου;
Δεν μπορείς να τους πεις τίποτα, γιατί έχει να κάνει με το προσωπικό κριτήριο, με το προσωπικό γούστο. Αν δεν σ’ αρέσει κάτι, τότε δεν σου αρέσει, είναι απλό. Σε αυτή την περίπτωση όλα είναι εντάξει – εκείνη έχει ένα άλλο συγκρότημα, μπορείς να πας και να ακούσεις αυτό. Δεν μπορείς να αλλάξεις κανέναν. Αν κάτι δεν σου αρέσει, μπορείς να κάνεις κάτι άλλο.
Οι Octavia Sperati, η προηγούμενή σου μπάντα, κινούταν στον χώρο του metal, ενώ σήμερα οι Gathering θεωρούνται rock συγκρότημα. Χρειάστηκε να κάνεις κάποια προσπάθεια προσαρμογής σε αυτό το διαφορετικό στιλ;
Το μουσικό μου γούστο διακρίνεται από μεγάλη ποικιλία. Έχω κάνει, δηλαδή, πολλά διαφορετικά πράγματα στη μουσική, όχι μόνο metal. Οπότε δεν νιώθω σαν να κάνω κάτι εντελώς διαφορετικό τώρα. Οι Octavia, από την άλλη, ήταν πολύ δυνατοί στη μουσική τους τις περισσότερες φορές, ενώ οι Gathering μπορούν να είναι απαλοί με πολλούς τρόπους. Οπότε έπρεπε να «κατεβάσω» την ένταση σε σχέση με πριν. Στα παλιότερα κομμάτια έπρεπε να κοπιάσω περισσότερο να προσαρμοστώ, να τραγουδήσω διαφορετικά, να προσπαθήσω νέα πράγματα. Άλλωστε ήθελα να προχωρήσω και κάπου παραπέρα, να αναπτύξω τις ικανότητές μου. Γενικά λοιπόν, ναι, προσπάθησα λίγο. Αλλά δεν ήταν δύσκολο, μάλλον φυσικό θα το χαρακτήριζα.
Ποιοι άλλο καλλιτέχνες σου αρέσουν;
Μπορώ να τους πω όλους; (γέλια).
Χμ, τότε ας αλλάξω την ερώτηση. Ποια είδη μουσικής σου αρέσει να ακούς;
Τα πάντα! Το ξέρω, είναι βαρετό αυτό που λέω, αλλά ακούω τόσα διαφορετικά είδη... Για να καταλάβεις μου αρέσουν πράγματα από Emperor, που παίζουν black metal, μέχρι τους Sigur Ros, τον Lou Reed, την Kate Bush. Δεν μπορώ να αναφέρω μόνο ένα σχήμα.
Η Αθήνα είναι ο τελευταίος σταθμός της περιοδείας σας;
Η περιοδεία τελειώνει στις 14 Φεβρουαρίου, μετά πάμε σπίτι, ελπίζω, για μια εβδομάδα και μετά θα έρθουμε στην Ελλάδα.
Έχεις ξανάρθει εδώ;
Έχω έρθει ξανά στην Αθήνα και στην Κύπρο, αλλά δεν έχω παίξει στην Ελλάδα. Το να παίξω εκεί θα αποτελέσει μια καινούργια εμπειρία. Και έχω ακούσει και πολύ καλά λόγια για το συναυλιακό κοινό! Όλα τα παιδιά από τη μπάντα ανυπομονούν να επιστρέψουν στη χώρα σας για συναυλίες.
Έχεις λοιπόν να πεις και κάτι το ιδιαίτερο στους fans σας στην Ελλάδα;
Ναι! Περιμένω κι εγώ να έρθω στην Ελλάδα και να συναντήσω αρκετούς από τους καλούς ανθρώπους με τους οποίους έχω επικοινωνήσει μέσα από το MySpace και το Twitter. Και ελπίζω να έχει ωραίο καιρό (γέλια)!
