Black metal, gothic και σοπράνο φωνητικά συνυπάρχουν σε ένα συγκρότημα που, παρά τις αλλαγές τις οποίες γνώρισε στη σύνθεσή του το 2006, κατάφερε να επιβιώσει και να επιστρέψει με ένα φιλόδοξο νέο άλμπουμ, το Bloodstained Endurance. Το κοινό της Αθήνας θα έχει την ευκαιρία να τους απολαύσει την Κυριακή 22 Νοεμβρίου, στο Gagarin 205, μέχρι τότε να τι δήλωσε στο Avopolis ο ηγέτης τους, Ronny Thorsen...
Μίλησέ μου Ronny για το έκτο κατά σειρά άλμπουμ σας με τίτλο Bloodstained Endurance...
 |
Το άλμπουμ αυτό, όπως και προηγούμενες δουλειές μας, ηχογραφήθηκε στο στούντιο Sound Suite στη Μασσαλία της Γαλλίας, με παραγωγό τον Terje Refsnes. Η διαδικασία της ηχογράφησης και της μίξης διήρκεσε περισσότερο από έξι εβδομάδες, πριν το στείλουμε για mastering στα στούντιο Finnvox της Φινλανδίας. Η διαδικασία ηχογράφησης του καινούργιου υλικού ήταν πραγματικά υπέροχη και ξεχωριστή! Προέκυψε δε απευθείας μετά την επιστροφή μας από την περιοδεία μας στη Βόρεια Αμερική.
Για ποιο λόγο υπήρξε η περιοδεία σας τόσο σημαντική για την ηχογράφηση του νέου σας δίσκου;
Γιατί μεταφέραμε την καλή διάθεση και τη θετική της ατμόσφαιρα στις ηχογραφήσεις. Και μόνο το γεγονός ότι μέσα σε έξι μήνες ηχογραφήσαμε 17 με 18 κομμάτια αποτελεί από μόνο του απόδειξη του πόσο…χαβαλέ κάναμε και μέσα σε τι ωραίο κλίμα δημιουργήθηκε το Bloodstained Endurance.
Πώς θα χαρακτήριζες τον ήχο του;
Αρκετά πιο μελωδικό και ατμοσφαιρικό, συγκριτικά με τον προηγούμενό μας δίσκο. Νιώσαμε την ανάγκη να επιστρέψουμε στις μουσικές ρίζες μας καθώς είχαμε την ευκαιρία να αξιοποιήσουμε την ενέργεια των νέων μελών της μπάντας και να τη συνδυάσουμε με την εμπειρία των παλαιότερων. Συν τοις άλλοις, οι συνεχείς περιοδείες τις οποίες πραγματοποιούμε τα τελευταία δύο χρόνια έφεραν ένα νέο κύμα ενθουσιασμού σε όλους μας, το οποίο και «διοχετεύτηκε» και στον ήχο του Bloodstained Endurance.
Γιατί επέλεξες να συνεργαστείς ξανά με την Cathrine Paulsen;
 |
Με την Cathrine συζητάμε την επιστροφή της τα τελευταία τρία χρόνια. Όταν λοιπόν αποχώρησαν κάποια μέλη, η επιστροφή της υπήρξε πολύ βασική προϋπόθεση προκειμένου να κρατήσω ζωντανούς τους Trail Of Tears. Το έχω πει παλαιότερα και το ξαναλέω, ότι αν έχω μετανιώσει για ένα πράγμα στη ζωή μου, είναι για το γεγονός, ότι άφησα Cathrine Paulsen να φύγει από τη μπάντα. Όταν λοιπόν επέστρεψε, ήταν έκδηλο ότι υπήρχε ουσιαστική βάση και νόημα οι Trail Of Tears να συνεχίσουν να υφίστανται.
Τι συνέβη με τους Kjetil Nordhus, Runar Hansen, Kjell Rune Hagen και Jonathan Perez και αποχώρησαν από το συγκρότημα;
Κοιτώντας πλέον τις συγκεκριμένες αποχωρήσεις από απόσταση, το μόνο συμπέρασμα που μπορώ να βγάλω είναι ότι κάποια στιγμή άλλαξαν οι προτεραιότητες τους και δεν ήθελαν άλλο να ασχολούνται με τη μουσική αλλά και το συγκρότημα, με τρόπο που να υποδηλώνει συνέπεια αλλά και αγάπη για αυτό. Έτσι, ύστερα από μια περιοδεία στο Μεξικό η οποία πήγε χάλια λόγω κακής οργάνωσης, θεωρώντας ότι το ποτήρι ξεχείλισε, αναγκάστηκα να τους πείσω να ακολουθήσουν διαφορετικό δρόμο.
 |
Διατηρείτε επαφή ακόμα;
Όχι. Δεν έχω ιδέα που βρίσκονται εκτός από το γεγονός, ότι κάποιοι από αυτούς παράτησαν την μουσική και έγιναν…πατεράδες!
Θεωρείτε ότι ανήκετε στη gothic ή τη black metal σκηνή, όπου συνήθως κατατάσσονται οι Trail Of Tears;
Δεν ανήκουμε πουθενά. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να δημιουργήσουμε ενδιαφέρουσα και ποιοτική μουσική. Το γεγονός ότι δεν ανήκουμε σε μουσικές νόρμες και σύνορα αποτελεί άλλωστε και το σημαντικότερό μας πλεονέκτημα. Αν κάποιος ακροατής ή δισκοκριτικός θέλει να μας κατατάξει στο black metal ή στο gothic δεν με ενοχλεί. Αλλά δεν με ενδιαφέρει κιόλας.
Ως Νορβηγός γιατί θεωρείτε, ότι η πατρίδα σας έχει τόσο σπουδαία παράδοση στo black metal;
Η παράδοση αυτή που περιγράφεις δημιουργήθηκε χάρη σε συγκροτήματα και καλλιτέχνες όπως οι Darkthrone, Mayhem, Burzum και Gehenna. Αλλά και τους ομοίους τους, οι οποίοι ανήκουν στο νεότερο κύμα της συγκεκριμένης μουσικής, δημιουργώντας έτσι πρόσφορο έδαφος για ένα τέτοιο είδος.
Τι συνέβη με την περίφημη metal σκηνή της δεκαετίας του 1980;
Παρόλο που ήμουν μικρό παιδί εκείνα τα χρόνια δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι συγκροτήματα της εποχής, όπως οι Iron Maiden, οι Motley Crue και οι Dio με διαμόρφωσαν σαν προσωπικότητα αλλά και σαν καλλιτέχνη. Τι συνέβη ε; Πολλά πράγματα υποθέτω... Πιο ουσιαστικό όμως είναι η συνολική αλλαγή της μουσικής βιομηχανίας, η οποία γέννησε ένα νέο είδος, το «grunge», το οποίο επέφερε μοιραίο πλήγμα στο metal. Παρόλα αυτά η σκηνή αυτή αποδείχτηκε αθάνατη. Πού βρίσκεται το grunge σήμερα, όταν το metal συνεχίζει να υφίσταται και να μεγαλουργεί; Ακόμη και οι μπάντες της δεκαετίας του 1980 έχουν ακόμα πολλά να προσφέρουν.
Ποια είναι η γνώμη σας για τους Ελληνες metal fans;
Μιας και είναι το πρώτο μας live στην χώρα σας, μπορώ να στηριχτώ μόνο σε όσα μου έχουν πει άλλες μπάντες οι οποίες σας έχουν επισκεφτεί. Σύμφωνα με αυτούς λοιπόν το ελληνικό metal κοινό είναι η ευρωπαϊκή έκδοση του νοτιοαμερικάνικου καθώς είσαστε ζεστοί, ανταποδοτικοί και…φωνακλάδες! Αν ισχύει κάτι τέτοιο πιστεύω ότι η βραδιά στο Gagarin θα αποδειχθεί φανταστική!
