Οι Choir Of Young Believers είναι ένα από τα πιο αξιόλογα νέα δανέζικα ονόματα. Η μουσική τους κινείται στα πλαίσια της folk-pop και έχουν συγκριθεί, προς τιμή τους, αμέτρητες φορές με τους Fleet Foxes. Πρόσφατα απέσπασαν το βραβείο του πρωτοεμφανιζόμενου της χρονιάς στα δανέζικα Μουσικά Βραβεία του 2009. Ψυχή των Choir Of Young Believers είναι ο ελληνικής καταγωγής 26άχρονος Γιάννης Noya Μακρυγιάννης. Το Avopolis μίλησε λοιπόν μαζί του, με σκοπό να μάθει περισσότερα πράγματα για αυτόν και τη μουσική του…
 |
Γιάννη από πού κατάγονται οι γονείς σου;
Ο πατέρας μου κατάγεται από τη Σάμο και η μητέρα μου είναι μισή Ινδονήσια και μισή Δανέζα, αλλά μεγάλωσε στη Δανία.
Μιλάς και τις τρεις γλώσσες;
Μιλάω δανέζικα, αγγλικά και λίγα ελληνικά. Στην Ελλάδα έζησα μέρος της παιδικής και της εφηβικής μου ηλικίας. Ελληνικά μιλάω πλέον μόνο με τη γιαγιά μου.
Πότε άρχισες να παίζεις μουσική;
Όταν ήμουν παιδί. Είχα πολλή ενέργεια, έτσι η μητέρα μου με έστειλε να κάνω μαθήματα ντραμς. Αργότερα άρχισα να παίζω και κιθάρα. Γύρω στα δεκατρία ξεκίνησα το πρώτο μου συγκρότημα, με μερικούς φίλους από το σχολείο. Από τότε παίζω συνεχώς σε διάφορες μπάντες.
Τι έκανες μουσικά πριν από τους Choir Of Young Believers;
Όταν ξεκίνησα τους Choir Of Young Believers ήταν πολύ σημαντικό για μένα να είμαι ανεξάρτητος. Η προηγούμενή μου μπάντα, οι Lake Placid, διαλύθηκαν ξαφνικά επειδή τα μέλη της θέλησαν να κάνουν άλλα πράγματα. Αυτό μου στοίχισε πολύ.
Πώς γνώρισες υπόλοιπα μέλη των Choir Of Young Believers;
Εγώ και ο παραγωγός μου συγκεντρώσαμε μερικούς φίλους για την ηχογράφηση του πρώτου δίσκου. Οι περισσότεροι από αυτούς τους φίλους έπαιζαν τότε σε άλλα συγκροτήματα, οπότε δεν ήξερα εάν θα είχαν χρόνο και στο μέλλον. Οπότε είπα ότι ο δίσκος θα ήταν σόλο project, ώστε να μην εξαρτώμαι από τους άλλους. Τα τελευταία τρία χρόνια όμως παραμείναμε τελικά τα ίδια άτομα στο συγκρότημα.
Πώς προέκυψε η ιδέα του ονόματος Choir Of Young Believers;
Μου ήρθε στη Σάμο, περνώντας πολλή ώρα μόνος μου. Αυτές οι λέξεις μου ακούγονταν καλά μαζί!
Ο Guardian θεωρεί ότι η μουσική σας έχει «μια σχεδόν θρησκευτική αίσθηση και μια ευλαβική, εκκλησιαστική ατμόσφαιρα». Ποια είναι η σχέση σου με τη θρησκεία γενικότερα;
Δεν έχω κάποια ιδιαίτερη σχέση. Μου αρέσει το αίσθημα που προκαλεί η πιθανότητα του να υπάρχει κάτι πέρα από εμάς. Ότι τα πράγματα δεν είναι μόνο μαύρα ή άσπρα.
Για ποιο πράγμα μιλάνε οι στίχοι σας;
Όταν γράφω μουσική και στίχους αφήνομαι ελεύθερος. Θέλω η διαδικασία να μην είναι ελεγχόμενη. Δεν ακούγεται ίσως και πολύ cool, αλλά πολλά από τα τραγούδια μου καταλήγουν να είναι τραγούδια αγάπης.
Πώς ένιωσες όταν κερδίσατε το βραβείο του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη στα Danish Music Awards του 2009; Τι σημαίνει αυτό για εσένα;
Συνήθως δεν μπορώ να βρω ένα σημείο επαφής με τους καλλιτέχνες που κερδίζουν αυτά τα βραβεία. Δεν λέω ότι είναι κακοί, απλά εμένα δεν μου κάνουν. Οπότε ξαφνικά το να βρεθώ νικητής αυτών των βραβείων με μπέρδεψε πολύ. Και αυτό γιατί πρέπει να συμβαίνει ένα από τα δύο: είτε γράφω χαζοχαρούμενη pop μουσική, είτε οι κριτές αυτών των βραβείων απέκτησαν ξαφνικά καλό γούστο. Αντίθετα υπήρξαν άλλα βραβεία τα οποία με κάνουν πολύ περήφανο που τα κέρδισα. Για παράδειγμα το Βραβείο των Κριτικών, μιας επιτροπής πρωτοκλασάτων δημοσιογράφων από διάφορες δανέζικες εφημερίδες. Δεν θέλω να ακουστώ σνομπ, αλλά τρέφω σεβασμό για τους ανθρώπους οι οποίοι ακούν καθημερινά πολλούς δίσκους για να γράψουν κριτικές. Οπότε αν αρέσει σε αυτούς η μουσική μου, αυτό μου αρκεί.
Ποια είναι η σχέση σου με την Ελλάδα;
Πάντα ένιωθα Έλληνας. Είμαι Δανός, αλλά μεγάλο μέρος του εαυτού έχει ελληνική νοοτροπία. Ίσως νιώθω πιο Έλληνας όταν δεν είμαι στην Ελλάδα. Σε ελληνικό σχολείο πήγα μόνο έναν χρόνο, στην Αίγινα, όταν ήμουν εννιά χρονών.
Πόσο συχνά έρχεσαι στην Ελλάδα;
Κάθε χρόνο, την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Συνήθως στη Σάμο.
Πώς γνωρίστηκαν λοιπόν οι γονείς σου;
Η μητέρα μου είχε πάει για διακοπές στην Αθήνα όπου ο πατέρας μου ζούσε εκείνη την περίοδο. Εκεί και γνωρίστηκαν. Είναι μια κλασική ιστορία Σκανδιναβής τουρίστριας η οποία γνωρίζει Έλληνα!
Ποιους Έλληνες μουσικούς γνωρίζεις;
Μου αρέσουν πολύ οι Aphrodite’s Child. Γνωρίζω καποια πράγματα για το ρεμπέτικο και μου αρέσει επίσης και ο Νίκος Παπάζογλου. Αλλά δυστυχώς δεν γνωρίζω πολλά για την νέα ελληνική σκηνή.
Μπορείς να μας συστήσεις κάποιους Δανούς καλλιτέχνες;
Υπάρχουν πολλές καλές μπάντες αυτή τη στιγμή. Για παράδειγμα οι Jong Pang, I Got You On Tape, Kim Las, Chimes & Bells, Thulebasen, Under Byen, Speaker Bite Me, Messy Shelters, Lily Electric, The Sad Lovers και οι Skammens Vogn. Το καλό με τη Δανία είναι ότι, σε σχέση με το παρελθόν, σήμερα υπάρχει πολλών διαφορετικών ειδών μουσική στην αγορά.
Σχέδια για το μέλλον;
Το άλμπουμ μας, που κυκλοφόρησε πέρσι στη Δανία, θα κυκλοφορήσει τον Αύγουστο σε Ευρώπη και Αμερική μέσω της Ghostly International. Έπειτα θα ξεκινήσουμε την περιοδεία. Το φθινόπωρο θα είναι συναρπαστικό. Μακάρι να μπορούσαμε να παίξουμε και στην Ελλάδα…
