Οι Combichrist αποτελούν ένα από τα πιο ιδιαίτερα φαινόμενα της σύγχρονης industrial/EBM. Από τα πιο επιτυχημένα projects που έχει να παρουσιάσει η σκηνή τα τελευταία χρόνια, δημιούργησαν το υβριδικό μουσικό είδος TBM (techno body music), ενώ έχουν γράψει και μερικά από τα πιο γνωστά και πολυπαιγμένα club hits της δεκαετίας. Οι γεμάτοι βία, αίμα, και μίσος στίχοι σε συνδυασμό με τα καταιγιστικά beats, αποτέλεσαν συνταγή επιτυχίας για τους ιδιαίτερα αγαπητούς (και) στη χώρα μας Νορβηγούς. Με αφορμή την εμφάνιση τους στο Gagarin την Τετάρτη 1η Απριλίου, το Avopolis μίλησε με τον εγκέφαλο τους (και πρώην Icon Of Coil) Andy LaPlegua για τις επιρροές τους, τις σκέψεις του και τα μελλοντικά του σχέδια – στα οποία περιλαμβάνεται και η διάλυση των Scandy…
 |
Οι Combichrist αποδείχθηκαν ένα εξαιρετικά επιτυχημένο project, μετά από τους Icon Of Coil. Νομίζεις ότι κατάφερες να επιτύχεις το προσωπικό όραμα που είχες για αυτό το group;
«Ο προσωπικός μου στόχος με τους Combichrist ήταν να κάνω ό,τι ήθελα και να εφαρμόσω τις ιδέες μου ελεύθερα. Στους Icon Of Coil υπήρχαν πολλοί συμβιβασμοί, δεν ήταν μια δουλειά που με αντιπροσώπευε στο 100%, ούτε εμένα, αλλά ούτε και τα άλλα μέλη, τον Sebastian Komor και τον Christian Lund. Νομίζω ότι και αυτοί τώρα μπορούν να εκφράσουν καλύτερα αυτά που έχουν στο κεφάλι τους. Οπότε φαντάζομαι ότι, ναι, έχω πετύχει το προσωπικό μου όραμα, το οποίο βασικά ήταν η ελευθερία της έκφρασης».
Διάβασα κάπου ότι οι Combichrist είναι οι Nitzer Ebb της σύγχρονης EBM γενιάς. Επηρεάστηκες αλήθεια από ιστορικά groups της ηλεκτρονικής σκηνής για να φτιάξεις το δικό μουσικό υβρίδιο, το TBM;
«Νομίζω ότι είναι αδύνατο να μην επηρεαστείς από μπάντες όπως είναι οι Nitzer Ebb, οι Die Krupps και τόσοι άλλοι. Βέβαια, ακούγοντας αυτές τις μπάντες, πήρα κάποια στοιχεία που θα με βοηθούσαν στη δική μου δημιουργικότητα, προσπαθώντας όμως ταυτόχρονα να είμαι και υποκειμενικός. Είναι οι μπάντες με τις οποίες μεγάλωσα και αποτελούν μεγάλη έμπνευση για μένα».
Συμμετείχες στο soundtrack της συνέχειας του Underworld, ενώ χεις ξανασυμμετάσχει σε soundtrack στο παρελθόν – για την ταινία Gene Generation. Σ’ αρέσει να γράφεις μουσική για ταινίες; Και για ποια ταινία θα ήθελες να είχες γράψει το soundtrack;
«Ναι, μου αρέσει πολύ να γράφω για ταινίες, το βρίσκω πολύ διασκεδαστικό και μακάρι να είχα χρόνο να ασχοληθώ περισσότερο με αυτό. Είναι άπειρες βέβαια οι ταινίες για τις οποίες θα ήθελα να είχα γράψει μουσική, αλλά αν έπρεπε να διαλέξω μία, αυτή θα ήταν το Equilibrium. Νομίζω ότι θα ήταν ένας φοβερός συνδυασμός εικόνας και ήχου».
 |
Εάν έπρεπε να περιγράψεις τη μουσική των Combichrist σε κάποιον που δεν γνωρίζει καθόλου περί τίνος πρόκειται πώς θα το έκανες;
«Είναι αρκετά δύσκολο να το περιγράψω με λόγια. Εξαρτάται και τον ακροατή, αν είναι εξοικειωμένος με αυτά τα ακούσματα, ή δεν έχει ιδέα από industrial. Αν υποθέσουμε ότι είναι κάποιος σχετικός, θα του έλεγα ότι η μουσική των Combichrist είναι αυτό που προκύπτει όταν οι Ministry συναντάνε τους Prodigy!».
Πόσο δύσκολο είναι να δουλεύεις με τρία projects παράλληλα (Combichrist, Panzer Ag, Scandy); Θεωρείς ότι είναι μια διέξοδος για σένα ώστε να κάνεις πράγματα που δεν μπορείς με τους Combichrist;
«Ξέρω καλά τον εαυτό μου και ξέρω πώς ό,τι έχω μέσα στο κεφάλι μου είναι σωστό και πρέπει να εξωτερικευθεί με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Οι Combichrist είναι όμως η βασική μου ενασχόληση και ό,τι κάνω πέρα από αυτούς το κάνω για προσωπική ευχαρίστηση. Για να βγάζω ίσως και την ένταση που έχω από την «πρωινή» μου δουλειά».
Υπάρχουν κάποια σχέδια για τα άλλα δύο projects;
«Σχετικά με τους Panzer Ag και τους Scandy, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι οι δεύτεροι θα διαλυθούν με ένα τελευταίο σόου στην Κολονία. Δυστυχώς παίρνει πάρα πολύ από τον χρόνο μου και δεν μπορώ να ασχοληθώ αρκετά». (σ.σ.: μεγάλη η απογοήτευση της συντάκτριας…)
Ποιους συναδέλφους έχεις ξεχωρίσει τον τελευταίο καιρό;
«Ξεχώρισα τους Northborne, το project δηλαδή του Christian Lund των Icon Of Coil, και τους SAM. Δεν ακούω βέβαια πολύ ηλεκτρονική μουσική κι αυτό γιατί δεν θέλω να επηρεάζομαι και να εμπνέομαι από ακούσματα τα οποία δεν θα έπρεπε να με επηρεάζουν».
