Schiller είναι το όνομα (Γερμανού ποιητή) πίσω από το μουσικό εγχείρημα του παραγωγού ηλεκτρονικής μουσικής Christopher Von Deylen. Από τα τέλη των 1990s, όταν πρωτοεμφανίστηκε, έχει κάνει τεράστια επιτυχία στη dance σκηνή με πωλήσεις που ξεπερνούν τα επτά εκατομμύρια αντίτυπα. Το κοινό της Αθήνας τον έχει λατρέψει ενώ επιτυχίες του ακούγονται μόνιμα στις playlists του ραδιοφώνου ή των massive clubs. Eνόψει της νέας εμφάνισής του στην Ελλάδα (παίζει την Παρασκευή στη Θεσσαλονίκη, στο Principal, και το Σάββατο στην Αθήνα, στο Fuzz), το Avopolis τον ρώτησε τη γνώμη του για τη dance σκηνή της εποχής μας καθώς και για τη συνεργασία του με την Δέσποινα Βανδή…
Πώς νιώθεις που θα παίξεις ζωντανά στην Αθήνα;
«Ενθουσιασμένος! Είναι η τέταρτη φορά που εμφανίζομαι στην Ελλάδα και κάθε φορά το set ήταν εξαιρετικό. Πάντα περνάμε τέλεια στην Ελλάδα με τη φιλοξενία και τη θέρμη του κόσμου. Κάνουν το ταξίδι μας να αξίζει το κόπο».
Προσφάτως συνεργάστηκες με την Ελληνίδα τραγουδίστρια Δέσποινα Βανδή και τον Φοίβο. Πώς έγινε αυτή η συνεργασία και με ποια κριτήρια επιλέγεις με ποιους θα δουλέψεις στα φωνητικά;
«Μου αρέσει να εμπνέομαι από φωνές με συναίσθημα. Η φωνή της Δέσποινας Βανδή με άγγιξε ιδιαιτέρως όταν την πρωτοάκουσα. Επικοινώνησα μαζί της και μετά από λίγες εβδομάδες γράψαμε το κομμάτι με τον Φοίβο και περάσαμε και τα φωνητικά. Από τη φύση μου είμαι περίεργος, αναζητώντας συνεχώς φωνές που θα με παραξενέψουν ή αγγίξουν και, αναμφίβολα, η Δέσποινα έχει μια τέτοια φωνή».
Πώς βλέπεις τη σύγχρονη σκηνή της ηλεκτρονικής μουσικής παγκοσμίως αλλά και στην Ευρώπη; Ποιες οι σκέψεις σου;
«Δυστυχώς, νομίζω πως η ανάπτυξη της ηλεκτρονικής μουσικής έφτασε σε ένα τέλμα πριν λίγα χρόνια. Ξαφνικά όλα γίνανε τόσο ρετρό. Λίγοι τολμούν να πρωτοτυπήσουν και να κάνουν κάτι πρωτοποριακό».
Ξεχωρίζεις κάποιους; Για την αμερικανική σκηνή τι γνώμη έχεις;
«Φυσικά! Ο Burial τόλμησε να κάνει κάτι καινούργιο, όπως και οι πρωτοεμφανιζόμενοι Γερμανοί Polarkreis 21. Στην Αμερική τα πράγματα είναι ακόμη δυσκολότερα μιας και δεν υπάρχει πραγματική κλαμπ κουλτούρα, ακριβώς γιατί υπάρχουν μέχρι και περιορισμοί ηλικίας στις εισόδους των κλαμπ. Πολλοί επίσης κατηγορούν το γεγονός ότι πλέον δεν υπάρχουν επιτυχίες στη dance σκηνή, ενώ οι ίδιοι επαναλαμβάνονται συνεχώς. Ελπίζω στο μέλλον να υπάρχει μια διαδικασία η οποία να ξεχωρίζει τα νέα ταλέντα, τις νέες ιδέες και όλη η ηλεκτρονική σκηνή να προχωρήσει σε άλλο επίπεδο».
Θα ήθελες να συνεργαστείς με κάποιους; Τι άκουσες τελευταία και σε τράβηξε;
«Μιας και είμαι στο μέσον περιοδείας δεν έχω τον χρόνο που θα ήθελα για να ακούσω νέα πράγματα. Ωστόσο, όπως σου προανέφερα, θαυμάζω τη δουλειά του Burial. Νομίζω πως κάνει εξαιρετική dubstep, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα γεμάτη εικόνες».
Αλήθεια, έχεις πάψει να μεταφράζεις κομμάτια σου στα Αγγλικά; Πως βλέπεις την αμερικανική μουσική βιομηχανία σε σχέση με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα;
«Δεν έχω πάψει… Απλά έγινα πιο επιλεκτικός σε ποια κομμάτια θέλω να αποδίδω στα Αγγλικά. Είναι και ζήτημα το οποίο έχει να κάνει με τον στίχο, συνεπώς δεν έχει ουσία να μεταφράζω και τα πάντα. Η αμερικανική βιομηχανία έχει ιδιαιτερότητες που σχετίζονται με το γεγονός πως είναι τεράστια η αγορά. Για να κάνεις κάτι εκεί χρειάζεται τουλάχιστον να κατοικείς μόνιμα για, τουλάχιστον, έναν χρόνο… Αλλά νομίζω πως είμαι φαν της Ευρώπης και της διαφορετικότητάς της. Συνεπώς, στο άμεσο μέλλον δεν με ενδιαφέρουν τόσο οι Η.Π.Α. Αν ποτέ κάνω κάποια βήματα εκεί, θα χρειαστεί πολύ καλή προετοιμασία».
Κλείνοντας, γιατί πιστεύεις έχεις κάνει τόσο μεγάλη επιτυχία; Tι θα ήθελες να μεταφέρεις στο ελληνικό κοινό;
«Δεν έχω ιδέα!! Κάθε φορά που ένα τραγούδι ή ένα άλμπουμ μπαίνει στα charts αισθάνομαι ικανοποίηση αλλά την ίδια στιγμή και έκπληξη! Ανυπομονώ να βρεθώ ξανά στην Ελλάδα. Το team μου κι εγώ μετράμε τις μέρες για να επισκεφτούμε πάλι τη χώρα σας και να βρεθούμε με το κοινό ζωντανά στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη! Τα λέμε εκεί…».