O Andy McCluskey των O.M.D. μας μίλησε για την εξέλιξη του γκρουπ και για την επερχόμενη συναυλία στην Αθήνα, ενώ βρισκόταν πραγματικά on the road, μέσα από το tour bus.
- Πάντα θεωρούσα τη synth σκηνή του τέλους της δεκαετίας του 70 αρκετά πειραματική. Εσείς, με εξαίρεση το Dazzle Ships, δεν ξεφύγατε ιδιαίτερα από την παραδοσιακή φόρμα του synth pop τραγουδιού.
- Νομίζω ότι ξεφύγαμε λίγο. Στις αρχές εγώ και ο Paul ήμασταν επηρεασμένοι από γερμανικές μπάντες και ήμασταν πειραματικοί, έτσι εκπλαγήκαμε όταν αρχίσαμε να πουλάμε εκατομμύρια δίσκους. Το Dazzle Ships όντως ήταν πολύ πειραματικό και, για να είμαι ειλικρινής, εμπορική αποτυχία. Έτσι συνειδητά ή ασυνείδητα γίναμε πιο συμβατικοί. Τελικά ίσως κάναμε λάθος, ίσως έπρεπε να παραμείνουμε πειραματικοί -και δε θα μας έβγαινε σε κακό. Κάναμε διάφορα πράγματα, άλλα πετυχημένα και άλλα όχι, αυτή είναι όμως η ιστορία της μπάντας. Καμιά φορά νομίζεις πως έπρεπε να πράξεις διαφορετικά αλλά έκανες ό,τι έκανες και δεν μπορείς να το αλλάξεις.
 |
- Ποιες ήταν οι αγαπημένες σας μπάντες εκείνη την εποχή;
- Όταν ήμασταν έφηβοι στη δεκαετία του 70 ή αγαπούσαμε ή μισούσαμε κάτι. Λατρεύαμε τους Kraftwerk, Roxy Music, Brian Eno, David Bowie, Velvet Underground, NEU!. Όλα τα άλλα τα θεωρούσαμε σκουπίδια.
- Σήμερα τι ακούτε;
- Ανάμεικτα πράγματα. Η αγαπημένη μου μπάντα αυτή τη στιγμή είναι οι Arctic Monkeys. Πολλοί το βρίσκουν παράξενο γιατί δεν παίζουν ηλεκτρονική μουσική, έχω όμως προσωπική σχέση μαζί τους. Ηχογράφησαν το πρώτο single τους στο στούντιό μου και δούλεψαν και ένα μέρος από το 2ο άλμπουμ τους εκεί. Αλλά υπάρχουν πολλά καλά καινούρια πράγματα, γενικότερα.
- Από αναλογικά synth περάσατε σε ψηφιακά. Λυπάστε καθόλου για αυτό;
- Η σημερινή τεχνολογία μας επιτρέπει να κάνουμε πράγματα που ευχόμαστε να είχαμε κάνει πριν 25 χρόνια. Όταν παίζουμε live, ο καθένας μας χρειάζεται μόνο ένα keyboard στη σκηνή. Σαμπλάρεις ήχους με αποτέλεσμα να ακούγονται ακριβώς όπως στο δίσκο.
 |
- Θαυμάζω το γεγονός ότι τα τραγούδια σας είναι καταθλιπτικά και συνάμα χαρούμενα. Πώς το καταφέρνατε αυτό;
- Φταίει ο χαρακτήρας μου. Είναι ένας δυστυχισμένος τύπος που ανησυχεί για τα πάντα αλλά πάντα καταφέρνω και αστειεύομαι. Οφείλεται μάλλον στην τυχαία μίξη στοιχείων. Μας άρεσε η ηλεκτρονική μουσική, έτσι χρησιμοποιήσαμε ηλεκτρονικούς ήχους αλλά θέλαμε να κάνουμε πράγματα που μας έδιναν συναισθήματα, έτσι προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε και συναίσθημα. Αυτή η μείξη ηλεκτρονικών μηχανημάτων και οι συναισθηματικές μελωδίες του τραγουδιού δημιούργησαν μια αντίθεση, μια ένταση, η οποία νομίζω ότι είναι τελικά ο ήχος των OMD.
- Έχετε επισκεφτεί ποτέ την Ελλάδα και τι να περιμένουμε από τη συναυλία στην Αθήνα;
- Μια φορά μόνο, το 1998, για ένα τηλεοπτικό σόου αλλά μόνο για δύο μέρες. Λυπόμαστε που αργήσαμε τόσο να έρθουμε. Στην ηλικία που είμαστε, 40 και κάτι, σπάνια έχεις την ευκαιρία να κάνεις κάτι για πρώτη φορά. Σε αυτή την τουρ όμως παίζουμε στην Ελλάδα για πρώτη φορά και είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι. Επειδή περιμένατε τόσο καιρό, θα είναι ένα πάρτι, 21 τραγούδια, από τα οποία 17 θα είναι hit singles.
