Λίγο πριν την κοινή εμφάνιση με τους Flaming Stars στο Gagarin (την 23η Φεβρουαρίου), οι Devastations μιλάνε στο Avopolis...
Όταν η μητέρα του Tom Carlyon (κιθαρίστας του group) μας είπε ότι ο γιος της λείπει, να τον καλέσουμε αργότερα και τα συναφή, το πρώτο πράγμα που σκεφτήκαμε ήταν ότι έχει πάει στο γήπεδο να δει τένις, μιας και την ίδια ώρα διεξάγονταν οι προημιτελικοί του Australian Open. Δυστυχώς κάναμε λάθος και χάθηκε άλλη μια ευκαιρία να μιλήσουμε για κάτι που μας απασχολεί πολύ καιρό τώρα. Αν ο Federer (νο.1 στην παγκόσμια κατάταξη για τους αδαείς) είναι φαινόμενο επιπέδου Michael Jordan.
Καλησπέρα Tom. Επειδή τώρα αρχίζει ο κόσμος να σε μαθαίνει στην Ελλάδα θα ήθελα να μου πεις πως ξεκινήσατε την μπάντα.
Με τον Conrad γνωριζόμαστε από πολύ παλιά και ήμασταν για αρκετά χρόνια μαζί σε ένα άλλο group (σ.σ. μιλάει για τους Tuxedo). Σιγά σιγά φτιάχτηκαν οι Devastations με την προσθήκη του Hugo Cran στα drums στα τέλη του 2002. Είχαμε αρχίσει βέβαια αρκετό καιρό πριν να ηχογραφούμε κάποια κομμάτια κι απλά κάποια στιγμή αποφασίσαμε να φύγουμε από την Αυστραλία, να φτιάξουμε ένα δίσκο και να προσπαθήσουμε να τον προωθήσουμε. Δεν είχαμε ακόμα αποφασίσει ούτε για το όνομα του συγκροτήματος να σου πω την αλήθεια.
Τώρα που λες για το όνομα, έψαχνα προχτές στο youtube για κανένα live βίντεο σας και δεν βρήκα τίποτα αλλά βρήκα δύο hardcore σχήματα που λέγονται Devastation και Devastator. To ήξερες;
Όχι, αλλά μάλλον έτσι εξηγείται η κίνηση που έχει το site μας στο myspace αλλά και κάποια από μηνύματα που μας στέλνουν. Θα το κοιτάξω όμως, αλλιώς φοβάμαι ότι κάπου θα μας πετάξουν μπουκάλια ενώ παίζουμε, έτσι όπως είμαστε κοντοκουρεμένοι.
Έχω μια απορία από τότε που άκουσα τον πρώτο σας δίσκο. Έχει να κάνει με το μικρό instrumental κομμάτι που έχετε με τίτλο ‘Ausencia’. Είναι κάποιο παραδοσιακό κομμάτι;
Ναι έχεις απόλυτο δίκιο. Έχω προσπαθήσει πάρα πολύ να εντοπίσω τις ρίζες του αλλά δεν έχω καταφέρει και πολλά πράγματα. Πάντως εκεί που σταμάτησα πλέον να ψάχνω είχα βρει την καταγωγή του κάπου στην Πορτογαλία. Μάλιστα, έγινε και λάθος, λόγω βιασύνης, όταν ήταν να κυκλοφορήσει αυτή η δουλειά και δεν υπάρχει κανένα σχόλιο στα credits για αυτή την μελωδία.
Εγώ το αναγνώρισα σαν μελωδία του Goran Bregovic από κάποιο παλιότερο του δίσκο που είχε κυκλοφορήσει στην Ελλάδα.
Ναι το έχω ακούσει. Μου αρέσει πολύ ο Bregovic (σ.σ. απέφυγα να του αναφέρω ότι είναι ο μεγαλύτερος μουσικός κλέφτης που έχει περάσει από τον πλανήτη) και ειδικότερα οι ταινίες του Kusturica. Μακάρι να το είχαμε κάνει καλύτερο αυτό το κομμάτι. Αισθάνομαι ότι το έχουμε σκοτώσει.
Διαφωνώ, αλλά πιο πολύ σε ρωτάω γιατί μουσικά φαίνεται να υπάρχει κάποια περίεργη σύνδεση με τους Αυστραλούς μουσικούς και την χώρα μας.
Κάτι παθαίνουμε μάλλον.
Προφανώς. Άλλωστε και οι φίλοι σας οι Dirty Three έχουν διασκευάσει ελληνικό τραγούδι.
Ναι και είναι φανταστικό. ‘I remember once you used to love me’ νομίζω λέγεται. Πότε κυκλοφόρησε αυτό αρχικά; Είναι κι αυτό instrumental;
Όχι. Κυκλοφόρησε πριν πολλά χρόνια από μια σπουδαία singer-songwriter και έχει και εξαιρετικούς στίχους.
Θέλω πολύ να το ακούσω, κανόνισε το.
Κοιτάζοντας πίσω τον τελευταίο ενάμισι χρόνο, ειδικά εσύ, είχες μια πολύ έντονη χρονιά. Εκτός από τον δίσκο της μπάντας σου, συμμετείχες και στα εξαιρετικά albums των Clogs και το Liars. Όλα αυτά, λαμβάνοντας υπόψη και το δικαιολογημένο media attention που δέχεσαι, σε αγχώνουν για την συνέχεια;
Όχι δεν με αγχώνει καθόλου. Άλλωστε δεν νομίζω ότι το group ή εγώ αν θέλεις, έχουμε γίνει διάσημοι ή κάτι τέτοιο. Είναι πραγματικά πολύ ωραίο να σε παίρνουν τηλέφωνο άνθρωποι που δεν σε γνωρίζουν αλλά μιλάνε με ενθουσιασμό μαζί σου, όπως σπουδαία είναι και η ευκαιρία που μας δίνεται να ταξιδεύουμε σε όλο τον κόσμο. Απ’ την άλλη όμως, αυτό το διάστημα δουλεύουμε περισσότερο από ποτέ και το μόνο που αισθάνομαι είναι μια ικανοποίηση. Άλλωστε όλα αυτά είναι ωραία. Είναι πολύ ωραίο να δουλεύεις με τον Angus Andrew (Liars) και τον Padma Newsome (Clogs) γιατί έτσι διατηρείται φρέσκια η δημιουργικότητα μου, αφού δουλεύω συνέχεια πάνω σε κάτι καινούργιο. Όσον αφορά αυτό το media attention που λες, δεν νομίζω ότι έχει γίνει και κανένας χαμός με εμάς ή με μένα προσωπικά. Άλλωστε, ποτέ δεν είναι αρκετό και πάντα μπορεί να μεγαλώσει.
Υπογράφοντας στην Beggars Banquet μάλλον ούτε αυτό θα αργήσει να συμβεί.
Μακάρι, εγώ δεν έχω πρόβλημα είτε μεγαλώσει το κοινό των Devastations είτε όχι.
Τώρα ξεκινάτε ένα δεύτερο μέρος της προώθησης του Coal αλλά ήδη έχει προηγηθεί ένα μεγάλο tour. Μετά από όλες αυτές τις εμφανίσεις, υπάρχουν κάποια τραγούδια που έχουν μεταμορφωθεί σε κάτι που δεν φανταζόσασταν όταν τα ηχογραφούσατε;
Ναι, σίγουρα έχει συμβεί αυτό. Ωραία ερώτηση. Ειδικά όταν ηχογραφούσαμε το δεύτερο δίσκο σκεφτόμασταν πολύ το πως θα ακούγονται αυτά τα τραγούδια στις συναυλίες. Γι’ αυτό στην περιοδεία έχουμε μαζί μας και τέταρτο μέλος που παίζει keyboards γιατί κάπως έτσι έχουμε φτιάξει και τις ενορχηστρώσεις. Τις μεταμορφώσεις που λες, εγώ τις παρατηρώ πιο πολύ όταν παίζουμε σαν τρίο, χωρίς δηλαδή keyboards, αφού πρέπει να αλλάξουν αρκετά οι εκτελέσεις των κομματιών. Αναγκαστικά, λοιπόν, κάποια τραγούδια μας εξελίσσονται και μεταμορφώνονται όσο περιοδεύουμε. Αποκλείεται, όμως, να σου πω ποια είναι αυτά τα τραγούδια γιατί δεν θέλω να τα ‘πιέσω’. Πρέπει να τα αφήνουμε να αναπνέουν.
Να μην πω δηλαδή ποια φαντάζομαι εγώ;
Όχι, όχι θα καταστραφούν μετά σου λέω. (γέλια)
Μετά λοιπόν την περιοδεία που περιλαμβάνει και συμμετοχή στο All Tomorrow’s Parties τι σκοπεύετε να κάνετε;
Το πλάνο είναι αρχίσουμε να δουλεύουμε κάποια πράγματα πάνω σε καινούργιο υλικό.
Προβλέπεις κάποιες αλλαγές στον ήχο σας;
Για να είμαι ειλικρινής όχι. Θα είναι πολύ κοντά ηχητικά στις προηγούμενες δουλειές μας. Άλλωστε ξέρεις, αν δούμε ότι είναι υπερβολικά ίδια τα καινούργια μας τραγούδια, μπορούμε να βγάλουμε τον ίδιο δίσκο και να αλλάξουμε απλά το κούρεμα μας. Πολύς κόσμος το κάνει αυτό. Πέρα από την πλάκα, έχουμε ήδη πάρα πολύ υλικό και έχουμε πολύ όρεξη για δουλειά, οπότε θα δούμε τι θα γίνει. Θα ακούσετε σίγουρα 3-4 καινούργια τραγούδια στο live, οπότε θα περιμένω την γνώμη σου.
Σίγουρα θα μου αρέσουν. Ο Έλληνας θέλει να ακούει την μινόρε του. Πες μου αν σχεδιάζετε να έχετε πάλι guests όπως ο Rowland S. Howard (έχετε κυκλοφορήσει κι ένα 7’’ μαζί του) ή ο Angus;
Έχουμε κάνει κάποιες κουβέντες με αυτούς κι ευτυχώς που μου το θύμισες γιατί ο Rowland είναι στην Αυστραλία και πρέπει να τον πάρω τηλέφωνο. Είναι ακόμα πολύ νωρίς πάντως για να ξέρω να σου πω ακριβώς. Σίγουρα χρειάζεται να βρούμε κάποιες γυναίκες για να κάνουν φωνητικά.
Στο ενδιάμεσο συναυλιών και ηχογραφήσεων τελικά που ζείτε;
Δύσκολη ερώτηση. Βασικά θα μπορούσες να πεις ότι ζούμε στην Ευρώπη. Ο Conrad (Standish, ο τραγουδιστής) μόλις παντρεύτηκε και μένει στο Βερολίνο, εγώ ήμουν για κάποιο καιρό στο Λονδίνο, στο Βερολίνο και στην Ιταλία μαζί με τον Hugo. Για να σε προλάβω μάλλον καλό μας κάνει αυτή η απόσταση. Γνωριζόμαστε από το σχολείο και μάλλον θα είχαμε σιχαθεί ο ένας τον άλλον αν δεν χωριζόμασταν για κάποιο καιρό. Μερικές φορές είναι δύσκολο που δεν είμαστε μαζί γεωγραφικά, ειδικά εγώ με τον Conrad που αναλαμβάνουμε την πλειοψηφία των συνθέσεων αλλά πάντα βρίσκουμε ένα τρόπο να βρισκόμαστε, οπότε για την ώρα δεν με προβληματίζει.
Τελειώνοντας, δεν γίνεται να μην αποφύγω ένα δημοσιογραφικό κλισέ όσον αφορά τις ερωτήσεις που δέχεσαι συνήθως. Θα αναφέρω λοιπόν κι εγώ τους Tindersticks και τους Bad Seeds. Πόσο ενοχλητικό είναι που συνέχεια σας αναφέρουν σαν να είστε απλά μια κόπια τους;
Κοίτα καλά κάνεις και ρωτάς. Μάλλον θα ήταν μισή η συνέντευξη χωρίς να αναφερθούν οι Tindersticks. Βασικά δεν είναι ενοχλητικό αλλά βαρετό. Είναι λογικό όταν βγαίνει κάτι καινούργιο να συγκρίνεται με κάτι παλαιότερο. Άλλωστε ξέρουμε αρκετά μέλη από αυτές τις μπάντες και είναι πάντα προτιμότερο να σε συγκρίνουν με ωραία συγκροτήματα σαν αυτά παρά με τους Osbornes για παράδειγμα. Ελπίζω ότι όσο συνεχίσουμε να υπάρχουμε αυτά αργά ή γρήγορα θα σταματήσουν.
