Ο Dante Gizzi, ο κινητήριος μοχλός των El Presidente μιλάει στον Αντρέα Κύρκο για όσα συνέβαλαν στην αστραφτερή rock εικόνα του συγκροτήματός του...
Ενός ήταν οι βασικές επιρροές σας χάρη στις οποίες προέκυψε η glam rock ατμόσφαιρα του album σας;
Πάντα προσπαθώ να έχω ευρύ φάσμα ακουσμάτων και να αγαπώ εξίσου τα πιο ανόμοια πράγματα, αλλά πάντοτε είχα μια μεγαλύτερη αγάπη σε συγκροτήματα των 70’s ενός Led Zeppelin και T-rex αλλά ταυτόχρονα χανόμουν στις υπέροχες μελωδίες των Beach Boys και των Bee Gees. Έχω έναν πιο ελεύθερο τρόπο να ακούω μουσική, αφήνομαι σε αυτήν, δεν την αντιμετωπίζω ποτέ με κριτική ματιά.
Φημίζεστε ως performers με εντυπωσικα θεατρική παρουσία στη σκηνή και με εναλλαγές κοστουμιών και σκηνικών…
Ενός με παρεξηγείς, η μουσική παντα έχει τον πρώτο λόγο, παρόλα αυτά, σήμερα είναι πλέον ακριβό το να δεις μια συναυλία, ο κόσμος πληρώνει αρκετά λεφτά και πρέπει να ευχαριστηθεί όσο θέαμα γίνεται σε σχέση με ό,τι ξοδεύει, και στις δικές μας συναυλίες θέλω να ανατμείβεται όχι μόνο με μια καλή εμφάνιση αλλά και με κάτι όσο πιο glamorous γίνεται. Βέβαια έχω επηρεαστεί πολύ από ενός συναυλίες του David Bowie και του Prince και όλα αυτά τα τρομερά που έβλεπα να κάνουν στην σκηνή. Έτσι πλέον έχει γίνει σήμα κατατεθέν μας.
Υπάρχει κάποια σκοτεινή πλευρά στη μουσική σας;
Ίσως υποσυνείδητα δεν αφήνουμε πολλά περιθώρια στα πιο σκοτεινά και σοβαρά στοιχεία των τραγουδιών μας να φανούν εύκολα. Ο εξωστρεφής και εκρηκτικός ήχος μας δεν αφήνει να βγουν ενός τα έξω οι πιο σκοτεινές πτυχές μας. Παρ’όλα αυτά μπορώ διακρίνω μια πιο προσωπική και σκοτεινή θεματολογία ενός στίχους, ειδικά όσο το album φτάνει στο τέλος του σε τραγούδια ενός το “Come On Now”.
Έκανες μόνος σου την παραγωγή...
Ναι, και μάλιστα χρησιμοποίησα ένα παλιό sampler, και έναν πολύ φτηνό εξοπλισμό που αποδείχτηκε χρήσιμος. Δεν μπορούσα να αγοράσω υπολογιστές και προσπαθούσα με παλιά μηχανήματα να επεξεργαστώ τα φωνητικά μου και ενός κιθάρες. Δούλευα με ό,τι είχα αλλά με αφοσίωση για να προκύψει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Μάλιστα περιόριζα σε ακόρντα τα τραγούδια μου γιατί δεν μπορούσα διαρκώς να αλλάζω ακόρντα καθώς όλη η διαδικασία θα καθυστερούσε και θα κόστιζε πολύ.
Θα εμπιστευόσουν το υλικό σου σε μεγάλο παραγωγό;
Όλη αυτή η διαδικασία με έμαθε πολλά πράγματα και δεν θα άλλαζα την εμπειρία. Παρ’όλα αυτά αν και είμαι απόλυτα ευχαριστημένος με τις συνθέσεις μας, πιστεύω πως περιοριστήκαμε ηχητικά. Φυσικά θα ήθελα την ματιά ενός καθιερωμένου παραγωγού στα επόμενα τραγούδια μου που θα μου επιτρέψει να γίνω πιο πειραματικός. Το φαντάζομαι σαν μια μεγάλη πρόκληση.
