Πρωτοπόροι της επιμειξίας των ηλεκτρονικών φορμών με την αργεντίνικη παράδοση και ιδιαίτερα αγαπητοί στη χώρα μας, οι Gotan Project μίλησαν στο Χάρη Συμβουλίδη λίγο πριν την άφιξή τους εδώ για δύο συναυλίες: την Τρίτη 13 Φεβρουαρίου στο Αθηνών Αρένα και την επόμενη μέρα στο Principal Club της Θεσσαλονίκης...
Πόσο πιστεύετε σας βοήθησαν τα αντίτυπα που πούλησε παγκοσμίως το La Revancha del Tango, ώστε να θέσετε τους δικούς σας όρους;
Από την αρχή, ούτως ή άλλως, κάναμε ακριβώς αυτό που θέλαμε και –ίσως γι’ αυτό το λόγο– είχαμε επιτυχία. Το Lunatico ξεκινήσαμε να το φτιάχνουμε όχι με στρατηγική, αλλά με ενθουσιασμό. Το έδαφος δεν ήταν, πια, παρθένο, ούτε για μας, ούτε για τη μουσική γενικότερα, μια και πολλά συγκροτήματα πια ακολουθούν το στιλ του ηλεκτρονικού τανγκό. Εμείς, όμως, χαιρόμαστε πάντα να εξερευνούμε αυτό το είδος και προσπαθούμε να εξελισσόμαστε. Να φανταστείς, ξεκινώντας να δουλεύουμε για το Lunatico, πήραμε μελωδίες τανγκό και τις δοκιμάσαμε σε διαφορετικές μουσικές φόρμες για να δούμε τι θα μας εμπνεύσει. Και αναλόγως κινηθήκαμε. Αρα, στην πραγματικότητα, η επιτυχία μας ευχαριστεί πολύ, αλλά δε μας επηρεάζει.
 |
Είστε ευχαριστημένοι από την ως τώρα αντιμετώπιση των εταιρειών και του κοινού;
Από το κοινό είμαστε πάντα πολύ ευχαριστημένοι. Με τις εταιρείες η σχέση μας είναι όπως με όλα τα πράγματα στη ζωή των ανθρώπων, υπό κανονικές συνθήκες. Είμαστε ΟΚ, κάποιες φορές με μικροπροβληματάκια, που τα λύνουμε και προχωράμε. Ή δεν τα λύνουμε και χωρίζουμε.
Τι θα πρέπει να περιμένει το κοινό σας από την επόμενη κυκλοφορία σας;
Η έμπνευσή μας θα δείξει, και σε μας και στο κοινό. Εχουμε ήδη κάποιες ιδέες για την επόμενη δουλειά μας, αλλά δεν τις έχουμε συζητήσει ακόμα ούτε μεταξύ μας.
Φοβάστε την επανάληψη; Πιστεύετε ότι είναι δυνατόν να συνεχίσετε την εξερεύνηση της τομής μεταξύ electronica και tango και να ακούγεστε πάντα φρέσκοι;
Είναι υπερβολή να μιλάμε για φόβο, αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά ότι κι εμείς και άλλοι καλλιτέχνες ασχολούμαστε καιρό με το ίδιο πράγμα. Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε, για να μην επαναλαμβανόμαστε, είναι ούτε να κυνηγάμε το ριζοσπαστικό, ούτε ν’ αγχωνόμαστε μήπως μπαγιατέψουμε: προσπαθούμε να μεταφέρουμε, με όσο γίνεται πιο ανοιχτό μυαλό, την παράδοση σε νέες κατευθύνσεις. Εκεί βρίσκεται όλο το θέμα. Πρέπει να θυμόμαστε να δημιουργούμε, όχι να κατασκευάζουμε σαν εργοστάσιο. Κι εμείς και όλοι οι μουσικοί.
Πιστεύετε ότι το tango μπορεί να είναι και στις μέρες μας επαναστατικό, ή έχει πια γίνει ένας ήχος πολύ κλασικός για κάτι τέτοιο;
Είναι ταυτόχρονα και τα δύο, αλλά πάντα πιο πολύ επαναστατικό. Το «κλασικό τανγκό», εξ ορισμού, δεν είναι τανγκό. Η μουσική αυτή σε καλεί να την ανανεώσεις δημιουργικά. Εχει ακόμα τεράστιο πλούτο, ανεξάντλητο, προς ανακάλυψη. Κι αυτό γιατί δεν είναι μόνο μουσική. Ζούμε μέσα στο τανγκό. Αυτό ακριβώς είναι το επαναστατικό του στοιχείο – το ότι δεν αναπαράγεται, αλλά εξελίσσεται δημιουργικά προς όλες τις κατευθύνεις. Ετσι οφείλει να το αντιμετωπίζει κανείς, σαν κάτι ζωντανό και δυναμικό.
Τι γνώμη έχετε για την ηλεκτρονική μουσική των τελευταίων χρόνων; Πιστεύετε ότι βρίσκετε σε τέλμα;
Η αλήθεια είναι ότι ακούμε λιγότερη ηλεκτρονική μουσική απ’ ότι παλιότερα. Εχει γίνει λίγο επαναλαμβανόμενη, λίγο βαρετή. Ψάχνουμε σε άλλα ρεύματα για κάτι πιο καινούριο. Συμβαίνει πολλές φορές, αυτό που γνωρίζει επιτυχία να χάνει σε δημιουργικότητα, να γίνεται κλισέ, της μόδας. Φυσικά υπάρχουν πάντα εκπρόσωποι της ηλεκτρονικής μουσικής που έχουν ενδιαφέρον, αλλά κι αυτοί στρέφονται σε νέα μονοπάτια.
 |
Πώς νιώθετε απέναντι σε όσους αντιμετωπίζουν τη μουσική σας και κατ’ επέκταση το tango ως lounge και chill-out μουσική;
Μας ενοχλεί. Δε φτιάξαμε τη μουσική μας μ’ αυτό ως στόχο – τουλάχιστον όχι με στόχο μόνο αυτό. Χαιρόμαστε που πολύς κόσμος ακούει τη μουσική μας μ’ ένα χαλαρό στιλ, αλλά δε μας εκπροσωπεί κάτι τέτοιο. Αλλωστε οι στίχοι των τραγουδιών μας (όσα έχουν τραγούδι), κάθε άλλο παρά χαλαρωτικοί είναι, κι ας μην τους καταλαβαίνει πολύς κόσμος. Αν τους καταλάβαινε, θα σηκωνόταν μάλλον από την πολυθρόνα του. Γι’ αυτό συμμετέχουμε και σε ταινίες, ή παραστάσεις χορού, ή άλλες μορφές τέχνης. Θέλουμε να πάμε «du bar, à l’ art», από το μπαρ στην τέχνη.
Τι άλλο σας ευχαριστεί να κάνετε πλην μουσικής; Τι άλλο συμπεριλαμβάνει η καθημερινότητά σας;
Πολλά. Η μουσική είναι το επάγγελμά μου. Η ζωή μου είναι το τανγκό. Αναλαμβάνω, με ενθουσιασμό, το ρόλο του παραγωγού σε δουλειές άλλων μουσικών. Μελετώ ανθρωπολογία, μ’ ενδιαφέρει η κοινωνιολογία, η πολιτική, αλλά και τα τρία μου παιδιά.
Ποιοι δίσκοι σας συγκίνησαν τη χρονιά που πέρασε;
Το Carioca του Chico Buarque. Δηλώνω φανατικός θαυμαστής του.
