Δεν είναι πολλοί οι καλλιτέχνες που θεωρούν τη χώρα μας "like home". O frontman των Madrugada, Sivert, είναι ένας από αυτούς (το δήλωσε στην προηγούμενή του συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Τσάβαλο για το Avopolis): σταθερή αξία, μοναδική φωνή και μελωδική φλέβα επηρεασμένη από μεγάλους blues καλλιτέχνες ως punk-garage σχήματα... Αυτή τη φορά επιστρέφει με τη δεύτερη σόλο δουλειά του "Exiles", με σκοτεινές μελωδίες που πηγάζουν από τα βάθη της αμερικανικής ηπείρου (folk-country τις χαρακτηρίζει ο ίδιος) και με μοναδικούς στίχους - αφηγήσεις για εύθραυστους χαρακτήρες και καταστάσεις... Μαζί του, η νέα μπάντα του, Volunteers, τόσο στο στούντιο, όσο και στις εμφανίσεις που θα πραγματοποιήσει ανά την Ευρώπη. Δε θα μπορούσε να λείπει, βέβαια, και η χώρα μας...
Sivert, αρκετοί καλλιτέχνες δημιουργούν διάφορα side-projects παράλληλα με το κυρίως group τους... Ποιο ήταν το δικό σου κίνητρο;
Προφανώς έχω πολλές ιδέες και δεν μπορώ να τις συγκρατήσω! (γέλια). Δεν είναι κάτι το οποίο το είχα προγραμματίσει ή σχεδιάσει από πριν, απλά προέκυψε. Όχι ότι δεν έχω με τί άλλο να ασχοληθώ από το να φτιάχνω νέα σχήματα, απλά ήταν κάτι το οποίο το συζητούσα μεταξύ σοβαρού κι αστείου και είπα να το δοκιμάσω. Τελικά, όπως πολύ φυσικά και αβίαστα βγήκε ένα πρώτο άλμπουμ, έτσι απλά ακολούθησε και ένα δεύτερο.
Τι χαρακτηριστικό ύφος πιστεύεις το κοινό θα πρέπει να διακρίνει στη μουσική του EXILES από το ύφος της μουσικής στα άλμπουμ των Madrugada;
Η μουσική του Exiles βασίζεται σε folk & country επιρροές, ενώ η μουσική των Madrugada βασίζεται στο κλασικό ροκ κυρίως. Το Exiles δε στηρίζεται στις κιθάρες, έχει πιο μελωδικά στοιχεία όπως π.χ. αυτό του πιάνου.
Και ως προς το γράψιμο των στίχων; Πως το προσεγγίζεις και από που αντλείς τις ιδέες σου;
Δεν έχω ιδέα! Οι στίχοι απλά μου έρχονται στο μυαλό και τους γράφω κατευθείαν στο χαρτί. Μου είναι δύσκολο να διευκρινίσω τις ιδέες μου ή τις επιρροές μου, είναι μία μίξη πραγμάτων θα έλεγα -προσωπικών εμπειριών και συναισθημάτων που μπορεί να έχω ζήσει και νιώσει παράλληλα με καταστάσεις που απλά επινοώ. Όλα μπλέκονται μαζί και μου έρχονται με τη μία.
Μάλιστα... Πάμε στο νέο σου άλμπουμ, για τη δημιουργία του οποίου θα θέλαμε να μάθουμε περισσότερα...
Θα σου πω κάτι κοινότυπο, αλλά ισχύει: πέρασα υπέροχα κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, ήρθαμε και δέσαμε πολύ σαν ομάδα! Τους The Soundtrack Of Our Lives τους γνωρίζεις;
Φυσικά!
Ωραία, η ηχογράφηση λοιπόν έγινε στο Gothenburg της Σουηδίας, στο στούντιο των TSOOL και σε καλό κόστος μάλιστα.
Ελπίζω να μη μας προβάλλεις ως πρωταρχική αιτία της επιλογής του το κόστος!
(Γέλια)... Ήταν διάφορα που συνέβαλαν στην απόφαση αυτή. Καταρχήν ο Fredrik από τους Volunteers που ζει μόνιμα στο Gothenburg πέταξε την ιδέα. Εγώ ζούσα στη Σουηδία πριν κάποια χρόνια και πραγματικά μου άρεσε πολύ εκεί, έχω όμορφες αναμνήσεις, οπότε δεν μου φάνηκε άσχημη ιδέα να επιστρέψω για λίγο ξανά. Συνάμα οι TSOOL μας πρόσφεραν πλήρη πρόσβαση σε όλο τους τον εξοπλισμό, ήταν πολύ εξυπηρετικοί. Ήταν μια πραγματικά πολύ καλή εμπειρία.
Δηλαδή απ’ ότι καταλαβαίνω δεν θα’χες πρόβλημα να ηχογραφούσες κάποια δουλειά σου ξανά εκεί στο μέλλον;
Όχι, δεν θα δίσταζα στιγμή, είναι καταπλητικό στούντιο.
Μίλησε μου λίγο για τα μέλη των Volunteers. Ποιοι είναι; Γνωριζόσαστε από παλιά;
Ο Fredrik Viklund είναι από τους καλύτερούς μου φίλους και το δεξί μου χέρι. Είχε συμμετάσχει και στο πρώτο μου σόλο άλμπουμ, Ladies & Gentlemen Of The Opposition και συμμετείχε και στην παραγωγή τώρα του Exiles. Μου είναι πολύ σημαντικός. Ο Mikael Lindqvist συμμετείχε επίσης στο πρώτο σόλο άλμπουμ, παίζει πιάνο και όργανο. Είναι πολύ σημαντικό μέλος της μπάντας γιατί είναι για τους Volunteers ότι είναι ο Robert με την κιθάρα του για τους Madrugada, είναι δηλαδή η ψυχή.
Ο Mikael συνεργάζεται και με τον Robert πάνω σε κάποιο άλλο μουσικό project, έτσι δεν είναι;
Ναι, είναι μέλος των My Midnight Creeps, που πρόκειται για το σόλο project του Robert. Οι υπόλοιποι δύο Volunteers είναι ο Lars Ivar Borg που είναι ένας από τους καλύτερους μπασίστες της Νορβηγίας χωρίς υπερβολή! Και ο Borge Fjordheim είναι ο ντράμερ. Παίζει πολύ experimental ντραμς.
Απ’όσο γνωρίζω, το Exiles κυκλοφόρησε στη Νορβηγία μέσω της δικής σου δισκογραφικής εταιρείας, της Hektor Grammofon. Γιατί αποφάσισες να δημιουργήσεις δική σου δισκογραφική εταιρεία;
Διότι, καλώς ή κακώς, εκεί σε οδηγούν τα πράγματα σήμερα. Δε χρειάζομαι έναν δισκογραφικό κολοσσό να μου μαρκάρει τις δημιουργίες μου. Εκτός αυτού έχοντας τη δική μου δισκογραφική προσφέρω στον εαυτό μου περισσότερη καλλιτεχνική ελευθερία και τη δυνατότητα να κάνω τα πράγματα με τους δικούς μου ρυθμούς. Είναι κάτι που ποτέ μου δεν είχα επιχειρήσει στο παρελθόν και πραγματικά ήθελα να το δοκιμάσω. Είμαι πολύ ικανοποιημένος μέχρι στιγμής από την απόφασή μου αυτή.
Και δεν είσαι ο μόνος...
...Ζούμε άλλωστε σε εποχές MySpace!
Ασχολείσαι καθόλου; Γενικότερα το βρίσκεις πιο εύκολο να κερδίσει κάποιος (σχετικά) πιο εύκολα προβολή αν κάνει έξυπνη χρήση του μέσου και του internet γενικότερα;
Για να είμαι ειλικρινής, το γνωρίζω το MySpace αλλά δεν το χρησιμοποιώ ιδιαίτερα. Είτε το πιστεύεις είτε όχι δεν είμαι και τόσο άτομο της τεχνολογίας και του 21ου αιώνα, είμαι πιο πολύ παραδοσιακός τύπος. Αλλά σίγουρα προσφέρει στους καλλιτέχνες την ελευθερία να προωθήσουν τη μουσική τους όπως θέλουν, το οποίο είναι καλό γι’αυτούς. Αλλά για να είμαστε ρεαλιστές, οι νέες μπάντες πάντοτε θα χρειάζονται και ένα καλό στούντιο με ένα πολύ καλό εξοπλισμό. Και κει κάπου μπαίνουν στη μέση και οι μεγάλες δισκογραφικές. Το internet σίγουρα είναι ένα πολύ δυνατό εργαλείο, μπορείς να προσεγγίσεις ανθρώπους παντού -ας πούμε να επικοινωνήσω με κόσμο στην Αμερική ενώ κάθομαι απλώς σπίτι μου εδώ στη Νορβηγία- και να έχεις άμεση πρόσβαση στα πάντα.
Ας πάμε και στην πρόσβαση που έχει το εκτός Νορβηγίας κοινό, σε αυτά που συμβαίνουν στη χώρα σας... Σύμφωνα με τη δική σου άποψη, ποια είναι τα πιο σημαντικά πράγματα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στη μουσική σκηνή της Νορβηγίας και κατά πόσο πιστεύεις ότι έχεις συμβάλλει εσύ προσωπικά στο να κάνεις τη τοπική μουσική σκηνή πιο προσιτή εκτός των συνόρων της χώρας σου;
Χμμ... Υπάρχουν δύο νορβηγικές μπάντες αυτή τη στιγμή, οι 120 Days και οι Serena Maneesh που μου αρέσουν πολύ και τα πάνε καλά σε Αγγλία και Αμερική. Παρολαυτά, ο κάθε καλλιτέχνης ή συγκρότημα δουλεύει για τον εαυτό του. Σίγουρα όταν οι Madrugada ξεκίνησαν να κυκλοφορούν άλμπουμ και να περιοδεύουν στην Ευρώπη, δεν υπήρχαν πολλές άλλες νορβηγικές μπάντες. Τώρα υπάρχουν πολύ περισσότερες αλλά δεν θέλω να λάβω εγώ τα εύσημα γι’αυτό...
Μου φαίνεται παραείσαι μετριόφρων αλλά... o.k., θα το δεχτώ!
(Γέλια) Ναι, ίσως, δεν ξέρω... αλλά πέρα των αστείων, κάθε μπάντα δουλεύει πολύ σκληρά, δεν είμαι μόνο εγώ οι Madrugada.
Μιλώντας για τους Madrugada, σε τι φάση βρίσκονται αυτή την εποχή; Είστε στο στούντιο και ηχογραφείτε καινούργιο υλικό;
Ναι είμαστε στο στούντιο. Έχουμε ήδη 10 νέα τραγούδια έτοιμα. Μη μου ζητήσεις τα σχόλιά μου επί αυτών (γέλια)!
Ok Sivert, πες μας τότε τους τίτλους!
Χμμμ... Το «Whatever Happened To You» το παίζουμε ήδη στις ζωντανές εμφανίσεις μας, ενώ το «What’s On Your Mind?» -ξέρεις, η κλασική ενοχλητική ερώτηση (γέλια)– είναι μια πολύ όμορφη μπαλάντα. Γενικά είμαι διαρκώς σε ένα στούντιο κλεισμένος τον τελευταίο καιρό. Και τώρα μόλις κλείσουμε το τηλέφωνο πάλι στο στούντιο θα πάω...
...Το καταραμένο σπίτι του καλλιτέχνη! Φαντάζομαι ότι τρως τον υπόλοιπο χρόνο σου προβάροντας τα σόλο τραγούδια του νέου σου album;
Ακριβώς! Σε λίγες βδομάδες ξεκινάω περιοδεία με τους Volunteers και με έχει πιάσει ο γνωστός ενθουσιασμός!
Άρα να ελπίζουμε να σας δούμε σύντομα και στην Αθήνα;
Οπωσδήποτε!
Τέλεια! Και μια τελευταία ερώτηση πριν κλείσουμε: Υπάρχει κάτι ακόμα που να θέλεις να πραγματοποιήσεις μουσικά; Κάποια συνεργασία-απωθημένο ας πούμε;
Ω ναι! Είμαι τεράστιος θαυμαστής της Francoise Hardy και θα κάνω τα πάντα για να συνεργαστώ μαζί της μια μέρα!
Ωραία, στο εύχομαι λοιπόν! Θα είναι η ευχή μου για σένα για το 2007!
Σ’ευχαριστώ Ανδριάνα, πραγματικά είναι μια πολύ καλή ευχή...
