Παρασκευή 28 Απριλίου θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε επί σκηνής στο Underworld μια από τις πιο ιδιαίτερες μορφές του καλιφορνέζικου underground τα τελευταία πέντε χρόνια.
O Jamie Stewart και το συγκρότημά του, Xiu Xiu, με το φάντασμα των Joy Division και το πνεύμα των The Cure να περιπλανούνται στο υπόγειο club της Αθήνας. Βάλτε και μια δόση από αμερικάνικο πειραματισμό και λόξα, αρκετά ηλεκτρονικά και new wave στοιχεία και το αποτέλεσμα μπορεί να γοητεύσει κάποιον παράφορα ή να τον κάνει να φύγει από τη μέση του set. Έτσι δεν γίνεται άλλωστε και με τους δίσκους των Xiu Xiu; Αγάπη ή μίσος, ποτέ κάτι ενδιάμεσο.
Hello Jamie! Πώς είσαι;
Είμαι πολύ καλά, ευχαριστώ. Βασικά έχω κάτι νομικές υποχρεώσεις να διευθετήσω πριν βρεθώ στην θέση ενόρκου στο δικαστήριο…
Ποιες είναι οι αντιδράσεις του τύπου και του κόσμου στο τελευταίο σας ‘La Foret’ άλμπουμ;
Δεν είμαι πολύ χοντρόπετσος για να διαβάζω και να ψάχνω τις κριτικές συχνά αλλά έχω ακούσει ότι είτε το θεωρούν το καλύτερό μας είτε το χειρότερό μας. Τείνω να πω ότι είναι το καλύτερό μας αλλά αυτό ίσως είναι μια λανθασμένη τάση αυτοεκτίμησης και αυτοσυντήρησης. Blah!!!! Πολύ μυστήρια αυτή η ερώτηση!
Πως θυμάσαι τις πρώτες σου μέρες σαν XIU XIU; Έπαιζες και σε άλλες μπάντες πριν;
Στην πραγματικότητα είναι μια πολύ μελοδραματική αλλά αληθινή ιστορία. Γύρισα σπίτι μόνος από ένα dance club ένα χριστουγεννιάτικο βράδυ νιώθοντας άσχημος και χαζός. Κατέληξα να γράψω το πρώτο Xiu Xiu τραγούδι για αυτό το συναίσθημα το να είσαι στο dance floor περιμένοντας να βρεις απελπισμένα κάποιον. Είχε ένα house beat επηρεασμένο από εκείνη την βραδιά, κάτι καινούργιο για εμένα τότε. Ήμουν σε κάποια άλλη μπάντα (σ.σ. Ten in the Swear Jam) και ήξερα ότι δεν θα τους άρεσε αυτό το κομμάτι και ότι είχε έρθει η ώρα να φύγω. 
Πως υπέγραψες στην Kill Rock Stars / 5RC την πρώτη φορά και συνεχίζεις ακόμα εκεί; Έχω ακούσει πολλά καλά πράγματα για αυτή την εταιρία, η Jenny Hoyston από τις Erase Errata μου είπε την άλλη φορά ότι οι ιδιοκτήτες της ξέρουν με το μικρό τους όνομα κάθε μέλος μπάντας που έχει η εταιρία τους και γενικά είναι φίλοι με όλους.
Είναι η καλύτερη εταιρία. O Greg από τους Deerhoof (σ.σ. και δικός μας καλός φίλος, σαν ο δίδυμος αδελφός του Jim Carey, συνήθως παίζει ντραμς ξυπόλητος αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία…) τους έδωσε ένα demo του πρώτου μου δίσκου που κατέληξε να είναι το ‘Knife Play’. Το ψάξαμε και με πολλές άλλες εταιρίες αλλά όλες μας απέρριψαν και στο τέλος καταλήξαμε στην καλύτερη επιλογή χωρίς κόπο, απλά μετά από κάποια καλά λόγια ενός φίλου.
Ποιες οι αγαπημένες σου μπάντες από το Σαν Φρανσίσκο και WA; Μέσα από τα μάτια ενός ξένου σαν εμένα φαίνονται οι μουσικές σκηνές εκεί να περνάνε περίοδο μεγάλης άνθησης πάλι.
Έτσι είναι. Όπως είπα και νωρίτερα είναι οι Deerhoof (σ.σ. με το πέρασμα τους χρόνου ίσως οι Deerhoof από το San Francisco αναδειχθούν μια από τις πιο παραγνωρισμένες μπάντες των τελευταίων χρόνων, πραγματικό pop διαμάντι με μια λόξα), Grouper, Dead Science, Das Yellow Swans, Good for Cows, Nedelle, Bonus, όλες καλές μπάντες που δεν χάνω τις συναυλίες τους.
Σε έχει εμπνεύσει το ελεύθερο πνεύμα αυτών των πόλεων ή είναι μια από τα ίδια με τις κλίκες τους και όλους τους σχετικούς-άσχετους; Μένεις στην Emerald City τώρα;
Έμενα εκεί πριν λίγο καιρό αλλά τώρα έχω μετακομίσει στο Oakland. Η Caralee μένει ακόμα εκεί όμως. Όλες οι πόλεις έχουν τις κλίκες τους αλλά εύκολα τις αποφεύγεις. Υπάρχουν όμως πολλοί ενδιαφέροντες άνθρωποι και πραγματικοί καλλιτέχνες.
Μπορείς να μας πεις μερικά πράγματα για το άλλο σου project τους XXL;
XXL είναι ένας συνδυασμός των Ιταλών Larsen με τους Xiu Xiu. Έχουμε κυκλοφορήσει ένα δίσκο με τον τίτλο ‘Ciaotistico’ στην Important records και ετοιμάζουμε άλλο ένα μέχρι το τέλος της χρονιάς. Επίσης οι Grouper με τους Xiu Xiu ετοιμάζουν ένα ambient δίσκο και ο Devin Hoff και εγώ γράφουμε το soundtrack για ένα ρώσικο καρτούν. Επίσης παίζω σε άλλη μία μπάντα με το όνομα 7 Year Rabbit Cycle.
Έχεις διαβάσει κανένα καλό βιβλίο τελευταία;
Διαβάζω πολύ αλλά πάντα ξεχνάω όταν φτάνω στο σημείο να με ρωτάνε. Διαβάζω το ‘Grey is the color of hope’ της Irina Ratushinskya και το ‘The Sailor who fell from grace with the sea’ του Mishima. Είναι υπέροχα. Μόλις διάβασα το ‘A Personal Matter’ του Kenzoburo Oe που με τρέλανε και παραδόξως έχω κολλήσει με τις αστυνομικές νουβέλες του Jim Thompson. 
Φαντάζομαι δανειστήκατε το όνομά σας από την ταινία ‘Xiu Xiu’…
Ναι από εκεί το πήραμε. Είναι το όνομα του κύριου χαρακτήρα. Ένας άντρας σε μια συναυλία μας μου έφερε ένα πόστερ της ταινίας υπογεγραμμένο από την σκηνοθέτη Joan Chen που επίσης ήταν στο ‘Twin Peaks’. Το καλύτερο δώρο ever!
Disco, New Wave ή Gamelan;
Σίγουρα όλα τα παραπάνω μαζί!
Ποια η γνώμη σου για την ευθανασία και την αυτοκτονία; Έχει ένας άνθρωπος το δικαίωμα να αφαιρέσει την ίδια του τη ζωή;
Με την ευθανασία δεν έχω κανένα πρόβλημα να πω ναι αλλά με την αυτοκτονία έχοντας άμεσα επηρεαστεί από αυτή (σ.σ. χωρίς να μπούμε βαθύτερα, πολύ συγγενικό πρόσωπο του Jamie Stewart έχει αυτοκτονήσει και ο ίδιος ήταν το πρώτο άτομο που το βρήκε), δεν ξέρω. Καταλαβαίνω ότι η ζωή μπορεί να είναι πολύ δύσκολη για να την αντέξεις αλλά αυτό είναι το πιο εγωιστικό πράγμα που μπορείς να κάνεις. Από την άλλη… τέλος πάντων… είναι πολύ παράξενο να μιλάω για αυτό το πράγμα…
Τι να περιμένουμε από τους XIU XIU το επόμενο διάστημα; Είναι πολύ ωραίο να βλέπω να κυκλοφορείς όλες αυτές τις limited κυκλοφορίες σε μικροσκοπικές εταιρίες ανά τον κόσμο.
Δουλεύουμε πάνω σε ένα νέο full length για την Kill Rock Stars με τίτλο ‘The Air Force’. Νομίζω ότι είναι ο καλύτερός μας δίσκος. Δεν λέω ότι είναι ο καλύτερος δίσκος του κόσμου αλλά σίγουρα ο καλύτερος δικός μας. Επίσης ένα ep με διασκευές για την ευρωπαϊκή μας περιοδεία και όπως είπα και νωρίτερα μια συνεργασία με τους Grouper.
Θα κυκλοφορούσες κάτι με μια ελληνική εταιρία;
Θα ήταν τιμή μου!
Σε ευχαριστώ και θα τα πούμε στην Αθήνα!
Thank you!!
