Συνέχεια από το 1ο μέρος
Σκεφτόμουν λοιπόν, ότι μπορεί σκοπίμως να έχετε αυτόν τον ‘’κακό’’ ήχο μιας και σας ηχογραφούν παράνομα κατά κόρον με εκατοντάδες bootlegs να κυκλοφορούν αργότερα.
Αυτή είναι πραγματικά μια πολύ καλή θεωρία! Μακάρι να την είχα σκεφτεί εγώ! Θα μπορούσες πραγματικά να έχεις δίκιο γι’ αυτό. Πάντα θέλαμε να ακουγόμαστε πιο δυνατά από οποιαδήποτε άλλη μπάντα και αυτό όντως κάναμε κατά το παρελθόν αλλά ποτέ δεν μπορούσα να ακούσω τι παίζαμε εξαιτίας της έντασης του ήχου και μπορεί τότε να ακουγόταν διασκεδαστικό αλλά δεν ήταν καθόλου διασκεδαστικό για μένα. Προσωπικά, προτιμούσα τον ήχο της περιοδείας του δεύτερου μας album κατά τη διάρκεια της οποίας δεν προσπαθούσα να τραγουδήσω όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος. Πολλοί μου έλεγαν στοv πρώτο δίσκο ότι δεν ακούγομαι σαν ένας ‘’κανονικός’’ τραγουδιστής και όντως, δεν είμαι ένας ‘’κανονικός’’ τραγουδιστής και δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό!
Φαντάζομαι πως γνωρίζεις το γεγονός ότι πολλοί οπαδοί κάνουν περιοδεία ταυτόχρονα με την μπάντα.
Πραγματικά δεν με ενδιαφέρει καθόλου! Αν αγοράζουν εισιτήρια είναι μια χαρά, αν δεν αγοράζουν, αυτό είναι πάλι μια χαρά. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να εκφράζουν τη γνώμη τους. Αν αγοράζουν εισιτήρια, μπορούν να έρθουν στη συναυλία και να διαμαρτυρηθούν και αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμα τους. Δεν έχουν όμως το δικαίωμα να επιμένουν στο ότι εγώ είμαι αναγκασμένος να τους ακούω. Ίσως μερικές φορές κάποιος να πιστεύει ότι ο ήχος είναι κάπως παράξενος ή ότι υπάρχει λίγο παραπάνω καπνός για το γούστα του, το γεγονός όμως είναι ότι εξακολουθούμε να πουλάμε εισιτήρια οπότε δεν μπορεί μια συναυλία μας να είναι τόσο άσχημη.
Σας είδα φέτος το καλοκαίρι στη Ζυρίχη και...
Νομίζω ότι αυτή η συναυλία ήταν μια χαρά.
Θυμάμαι όμως ότι η συναυλία που άνοιξε την “Smoke And Mirrors” περιοδείας σας, το 2003 στο Amsterdam δεν είχε τόσο καλό ήχο.
Βλέπω τα κάνεις τα ταξιδάκια σου! Φαίνεται ότι εσύ μπορείς να θυμηθείς περισσότερες συναυλίες μας απ’ ότι εγώ! (γέλια)
Μπορείς να πεις ποιο είναι το αγαπημένο σου κοινό;
Στο Μεξικό θα έλεγα κι ίσως στη Βραζιλία.
Για τη Βραζιλία μου έλεγε κι ο Sullivan!
Νάτος πάλι! Κι έρχεται στην Ελλάδα την επόμενη βδομάδα! Πως γίνεται αυτό; (γέλια)
Κάποιοι από αυτούς που ταξιδεύουν παράλληλα με τη μπάντα παραπονούνται ότι δεν έχεις μεγάλη επικοινωνία με τους οπαδούς κατά τη διάρκεια ενός live. Απλά βγαίνεις, τραγουδάς και καληνυχτίζεις.
Δηλαδή τι θα έπρεπε να κάνω; Να λέω ανέκδοτα και ιστορίες; Εντάξει, ίσως δικαιούνται να με βλέπουν να χορεύω λίγο παραπάνω και να ιδρώνω. Ξέρω ότι τους αρέσει να με βλέπουν να ιδρώνω, είναι η δουλειά μου. Αλλά δεν είμαι πολύ καλός στα ανέκδοτα και τις ιστορίες. Ξέρεις, παίζουμε σαν τους Ramones και στην πραγματικότητα τα κενά ανάμεσα στα τραγούδια μας είναι μεγαλύτερα από τα δικά τους κι έτσι είμαστε λίγο περισσότερο επικοινωνιακοί από τους Ramones. Τους έχω δει πάρα πολλές φορές και δεν θυμάμαι να έλεγαν ιστορίες!
Θυμάμαι πως όταν είχε πεθάνει ο Joey στο site των Sisters υπήρχε η φωτογραφία του για 24 ώρες σαν opening page. Ποια ήταν η σχέση σου μαζί του;
Ταξίδευα κι εγώ πολλές φορές για να τους δω.
Οπότε ήσουν κάτι σαν groupie;
Όχι! Groupie γιατί σημαίνει sex. Θα έλεγα απλά ανόητος οπαδός.
 |
Σε τι βαθμό τα κομμάτια σου είναι αυτοβιογραφικά και σε τι βαθμό φανταστικά;
Πρέπει να γράφεις για πράγματα που έχεις δει ή που νομίζεις ότι γνωρίζεις αλλά μερικές φορές αλλάζεις οπτική γωνία. Ο Μπόρχες ήταν καταπληκτικός συγγραφέας αλλά δεν νομίζω ότι είχε μπλέξει στη ζωή του σε τόσους πολλούς καβγάδες με μαχαίρια! Σίγουρα είχε δει μερικούς και ήξερε για ποιο λόγο συμβαίνουν. Τους χρησιμοποιούσε σαν αλληγορίες για πολλά πράγματα στη ζωή και προτιμώ κι εγώ να κάνω το ίδιο.
Υπάρχουν οι Alice και η Marian;
Η Alice ναι, η Marian όχι.
Ζει;
Δεν ξέρω. Το ελπίζω...
Το “Nine While Nine” και το “Some Kind Of Stranger” είναι γραμμένα για εκείνη;
Όχι. Γιατί όλοι πιστεύουν ότι - όπως και στον Shakespeare- πρέπει να υπάρχει για μένα μια και μοναδική σκοτεινή γυναικεία φιγούρα για την οποία να έχω γράψει όλα μου τα τραγούδια; Ίσως να έχω γνωρίσει μερικές κυρίες παραπάνω! Μια-δυο ξανθές, μικρά ζώα! (γέλια) Γαϊδούρια, δεινόσαυρους.
Σαν τους Stones;
Εσύ έκανες το συσχετισμό! Τους έχω δει μια φορά, είναι πολύ καλοί.
Πιστεύεις ότι έχει νόημα να περιοδεύουν μετά από 40 χρόνια και;
Αυτή τη φορά εγώ δεν έχω αγοράσει εισιτήριο αλλά πολλοί άλλοι άνθρωποι το έχουν κάνει οπότε είναι μια χαρά. Αν κάποιοι αγοράζουν εισιτήρια για τον Billy Joel θα έπρεπε να τουφεκιστούν αλλά όχι εάν κάνουν το ίδιο για τους Rolling Stones. Από τη στιγμή που έχουν ήδη τόσα χρήματα είναι προφανές ότι δεν τους χρειάζεται μια περιοδεία για να βγάλουν κι άλλα, οπότε μάλλον πρέπει να το γουστάρουν.
Τα πρώτα χρόνια οι Sisters έβγαζαν μεμονωμένα singles και όχι albums. Αυτό γινόταν σκόπιμα;
Όχι, απλά δεν είχα τα λεφτά για να κάνω μεγαλύτερους δίσκους...
Ποια είναι η γνώμη σου για μπάντες όπως οι Fields Of The Nephilim, Garden Of Delight, Elusive κλπ;
Θα σου έλεγα την άποψη μου για τους REM ή τον Neil Young. Ειλικρινά δεν τις γνωρίζω τις μπάντες, αν κι έχω ξανακούσει αυτή την ερώτηση στο παρελθόν. Εμείς πιστεύουμε ότι ανήκουμε στην ίδια κατηγορία με τους REM, τον Neil Young και τους Black Sabbath.
Γιατί φοράς πάντα γυαλιά ηλίου;
Ξεκίνησα να τα φοράω στα πρώτα live των Sisters γιατί ο φωτισμός που ερχόταν από κάτω ήταν εκτυφλωτικός και μετά τα υιοθέτησα γιατί φοβάμαι ανθρώπους σαν κι αυτόν! (σ.σ.: δείχνει το φωτογράφο μας) Κι έτσι όταν πάω στο σούπερμαρκετ τα βγάζω και κανείς δεν με αναγνωρίζει, πράγμα το οποίο είναι καλό. Οι περισσότεροι pop stars δεν φοβούνται τους φωτογράφους αλλά όταν πρέπει να πάνε στο σουπέρμαρκετ τότε αναγκάζονται να φορέσουν γυαλιά και τότε όλοι λένε: ‘’Εϊ, να ένας pop star με γυαλιά!’’
Υπάρχει κάποια βαθύτερη φιλοσοφία πίσω από όλο αυτό τον καπνό, το σκοτάδι και τα μαύρα γυαλιά;
Όχι ιδιαίτερα. Απλά προερχόμαστε από την σχολή των Hawkwind και των Pink Floyd σε ότι αφορά τη σκηνική παρουσία, εκεί όπου δημιουργείς το δικό σου περιβάλλον ‘’μάχης’’.
Συνέχεια στο 3ο μέρος
