 |
Τηλεφωνική συνομιλία του Πάρη Παπαβλασσόπουλου με το βρετανό κιθαρίστα (Pulp, Longpigs, All Saints) και πλέον singer-songwriter με διθυραμβικές κριτικές...
Richard καλησπέρα.... Πως είσαι, τι κάνει το Sheffield, η πόλη σου;
Σήμερα βρέχει όλη μέρα και κάνει αρκετό κρύο, αλλά μ’ αρέσει… Είμαι μια χαρά!
Βρίσκεσαι στα μέσα ενός διαλλείματος από τις ζωντανές εμφανίσεις αυτή τη περίοδο…
Ναι, κάνω ένα διάλλειμα αλλά πολύ σύντομο. Σε λίγο θα ξεκινήσουμε πάλι τις περιοδείες. Αρχικά για κάποιες λίγες εμφανίσεις εδώ στην Αγγλία, μετά στην Αμερική και σε τελευταίο στάδιο στην Ευρώπη.
Έχεις μια ιδαίτερη σχέση με το Sheffield όπως έχω αντιληφθεί και όπως δηλώνεις συνέχεια και εσύ ο ίδιος. Θες να μου πείς λίγα λόγια γι’ αυτή;
Το Sheffield είναι μια βιομηχανική πόλη, μία τρύπα στο χάρτη της Αγγλίας. Αλλά είναι η αγαπημένη μου «βιομηχανική τρύπα», το αγαπάω άλλωστε μένω εδώ από τότε που γεννήθηκα. Η πόλη συνεχώς μεταβάλλεται, νέα κτήρια ξεπετάγονται κάθε μέρα, ο πολιτισμός αλλάζει συνεχώς και οι κάτοικοι διακρίνονται από μια μοναδική αίσθηση του χιούμορ. Μπορείς να μπείς σ’ ένα αμάξι και να ακολουθήσεις οποιαδήποτε κατεύθυνση επιθυμείς, τα πάντα είναι βυθισμένα στο πράσινο. Το Sheffield είναι η πιο όμορφη εξοχική πόλη της Αγγλίας.
Έχεις μείνει σε καμία άλλη πόλη;
Έχω ταξιδέψει σε πολλές πόλεις, έχω κάνει έντεκα φορές το γύρο του κόσμου, αλλά πάντα όταν επιστρέφω στο Sheffield είμαι πάρα πολύ χαρούμενος.
Αν το Λονδίνο ονομαζόταν Sheffield, θα σκεφτόσουν να μείνεις εκεί;
…(γελια.). Όχι!
 |
Πως σε εμπνέει η πόλη στη μουσική που γράφεις;
Αυτή είναι δύσκολη ερώτηση για ν’ απαντήσω, επειδή δεν ξέρω πως είναι να μένεις μόνιμα σε μία άλλη πόλη. Πραγματικά δεν ξέρω τι να σου πω. Είμαι πολύ δεμένος μ’ αυτή τη πόλη, η γενιά μου έχει ζήσει εδώ πάνω από διακόσια χρόνια, και όπως είναι φυσικό έχω ένα πολύ ισχυρό δεσιμό μαζί της.
Αν δεν κάνω λάθος, οι γονείς σου ήταν επίσης μουσικοί. Έπαιξαν κάποιο ρόλο στην απόφασή σου να γίνεις μουσικός;
Φυσικά! Ήταν εύκολο ν’ αποφασίσω τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Ήμασταν μια φτωχή οικογένεια και το μόνο που είχαμε ήταν η μουσική. Δεν είχα πολλές επιλογές ν’ ασχοληθώ με κάτι άλλο. Μπήκα στη μουσική όμως όχι γιατί το είδα σαν το μελλοντικό μου επάγγελμα, αλλά γιατί μου άρεσε υπερβολικά.
Εσύ σαν πατέρας, που είσαι τώρα, θα συμβούλευες τα παιδιά σου να ασχοληθούν επαγγελματικά με τη μουσική;
Δεν θα τους έλεγα ν’ ασχοληθούν με κάτι συγκεκριμένο, θα τους έλεγα να ακολουθήσουν αυτό που τους αρέσει. Αν αυτό είναι η μουσική τότε ναι γιατί όχι….Το να είσαι μουσικός είναι δύσκολο ορισμένες φορές, θέλει ψυχική δύναμη, δεν είναι μία δουλειά που ξέρεις ότι στο τέλος κάθε μήνα θα παίρνεις το μισθό σου ό,τι και αν γίνει. Δεν σου προσφέρει καμία εγγύηση.
Γενικότερα, ποια πράγματα σε εμπνέουν να γράψεις μουσική;
Ο τρόπος που δουλεύω δεν είναι ο συνηθισμένος, δηλαδή να πώ “τώρα θα κάτσω να γράψω ένα κομμάτι”. Συνήθως μου έρχονται ιδέες όταν είμαι απασχολημένος με κάτι άλλο, όταν είμαι στο πάρκο με τα παιδιά μου ή όταν είμαι στο σούπερ-μάρκετ.
Ο τελευταίος σου δίσκος το “Coles Corner”, για ποιο πράγμα μιλάει, σε τι αναφέρεσαι;
Το “Coles Corner” είναι αφιερωμένο στην απώλεια. Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται στην προσπάθεια που κάνουμε όλοι, βγάινοντας έξω, να επικοινωνήσουμε με άλλους ανθρώπους και στο συναίσθημα που σου αφήνει αυτή η προσπάθεια. Σε κάνει να αισθάνεσαι περισσότερο μόνος από πρίν.
Ο τίτλος του δίσκου σε τι αναφέρεται;
Είναι ένα μέρος στο Sheffield, που βρισκόταν μπροστά από ένα πολυκατάστημα το οποίο κατεδαφίστηκε το 1969. Το μέρος αυτό ονομαζόταν, για περισσότερο από εκατό πενήντα χρόνια, “Coles Corner” και ήταν ένα σημείο συνάντησης όπου συναντιόντουσαν οι φίλοι, τα ζευγάρια, οι οικογένειες….Ακόμα και όταν κατεδαφίστηκε το πολυκατάστημα εκείνο, οι κάτοικοι της πόλης συνέχισαν να το ονομάζουν έτσι. Το σημείο αυτό δεν υπάρχει σε κάποιο χάρτη της πόλης, δεν μπορείς να το βρείς, οι μόνιμοι κάτοικοι όμως γνωρίζουν πού βρίσκεται,…στην καρδιά και στο μυαλό τους.
|
Στο παρελθόν συνεργάστηκες με τους Pulp, τους ακολουθούσες στις περιοδείες τους σαν session guitar player, πως ήταν η εμπειρία. Αποκόμισες κάτι από όλο αυτό το διάστημα συνεργασίας σας;
Ήταν υπέροχα. Το πιο σημαντικό είναι ότι ήταν όλοι τους πολύ καλοί μου φίλοι, τους γνώριζα από πολύ παλιά, και έτσι αισθανόμουν πολύ άνετα παίζοντας μαζί τους. Σίγουρα αποκομίσα πολλά πράγματα και πάνω απ’ όλα μια τεράστια εμπειρία.
Νομίζω ότι μας είχατε επισκεφθεί και εδώ στην Ελλάδα, όλοι μαζί, για κάποια συναυλία…
Ναι είχαμε κάνει μια ζωντανή εμφάνιση στην Αθήνα. Ήταν φανταστικά!. Δεν είχα ξαναβρεθεί στην Ελλάδα μέχρι τότε, μου άρεσε πάρα πολύ. Μου άρεσε το φαγητό, η κουλτούρα σας, ο πολιτισμος σας. Θυμάμαι ότι είχαμε πάρει το πλοίο και είχαμε επισκεφθεί και ένα νησί. Νομίζω ήταν η Κεφαλλονιά. Συνολικά κάτσαμε γύρω στις πέντε μέρες στη χώρα σας.
Εργάζεσαι επίσης και ως παραγωγός, μάλιστα έκανες παραγωγή και για τη Nancy Sinatra…Πως ήταν αυτή σου η εμπειρία;
Η Nancy είναι ένα πολύ ζεστό, ευγενικό και γενναιόδωρο άτομο, και φυσικά μια φανταστική καλλιτέχνης. Ήταν μεγάλη μου απόλαυση να δουλεύω μαζί της.
Κάνεις ο ίδιος παραγωγή και στους δίσκους σου;
Ναι. Έχω μάθει τόσα πολλά πράγματα, όντας τόσα χρόνια μέσα σε στούντιο, και πλέον μου είναι εύκολο να κάνω την παραγωγή από μόνος μου.
Ποιο ήταν το δικό σας “Coles Corner” στη σχέση σου με τη μουσική, όσον αφορά τη σόλο καριέρα σου. Πως αποφάσισες να ακολουθήσεις σόλο καριέρα;
Συνέβη εντελώς τυχαία. Σε κάποιο ελεύθερο χρόνο μου στο στούντιο αποφάσισα να γράψω κάποιες ιδέες που είχα στο μυαλό μου πολύ καιρό. Στην αρχή το έκανα για τον εαυτό μου, δεν είχα σκοπό να το δώσω σε κάποιον να το ακούσει. Αργότερα τις έβαλα σε κάποιους φίλους, τον Jarvis Cocker των Pulp, και μου είπαν ότι πρέπει να τις κυκλοφορήσω αμέσως. Έτσι βρήκα ένα συμβόλαιο με μία δισκογραφική και κυκλοφόρησα την πρώτη μου δουλειά.
Πως θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;
Δεν ξέρω, θα πρέπει να ρωτήσεις κάποιον άλλο να σου πεί για εμένα. Δεν μπορώ να περιγράψω τον εαυτό μου.
Πιστεύεις ότι είσαι ένας θετικά σκεπτόμενα άνθρωπος ή αρνητικά;
Θα έλεγα θετικά σκεπτόμενος…..Αν και δεν είμαι βλάκας. (γέλια)
Ποια πράγματα σε κάνουν να κλαίς και ποια να γελάς;
Όταν η Sheffield Wednesday χάνει με κάνει να κλαίω. Γελάω με οποιονδήποτε μπορεί να πεί ένα καλό αστείο. Προέρχομαι από μία οικογένεια που είχε μία πολύ καλή αίσθηση του χιούμορ. Ο θείος μου είναι ό καλύτερος «πλακατζής» που έχω συναντήσει ποτέ. Γενικότερα οι άνθρωποι εδώ στο Sheffield έχουν αυτό το στοιχείο στη ζωή τους. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο μένω ακόμα εδώ.
Πως θα περιέγραφες, με μία λέξη, τις τρείς έως τώρα δισκογραφικές σου δουλειές;
Μπορώ να χρησιμοποιήσω δύο;
Φυσικά…
Fucking Brilliant!
