Η πρώτη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω το όνομα Cake, είναι τα φοιτητικά party πριν από δυο-τρία χρόνια, που οι πάντες ήξεραν τους στίχους και χορεύουν το ‘’Comfort Eagle’’! Η αμέσως επόμενη είναι, ο John McCrea από το ηλιόλουστο Sarcamento, ευδιάθετος, παρά το πρωινό ξύπνημα, ο οποίος απάντησε στις ερωτήσεις της Μαρίας Ντουρουντάκη.
Πως αισθάνεστε που ο περισσότερος κόσμος σας θυμάται από την διασκευή στο ‘’I will survive’’; Όταν κάνει κάποιος ένα τέτοιο hit είναι εύκολο να συνεχίσει;
Aισθάνομαι μια χαρά, χωρίς ένοχες και τύψεις. Πάντα λάτρευα αυτό το τραγούδι, σαν παιδί, ήταν από τα αγαπημένα μου. Εξάλλου, δεν είμαστε γνωστοί σε όλες τις χώρες με αυτό το κομμάτι. Στις Η.Π.Α. μας έμαθαν με το ‘’Τhe Distance’’, στον Καναδά με το ‘’Short Skirt, Long Jacket‘’, ενώ στην Ευρώπη και στην Ελλάδα με το ‘’I Will Survive’’. Είναι παράξενο και σχετικά αστείο, αλλά γίναμε γνωστοί με διαφορετικό τραγούδι σε κάθε χώρα. Γενικότερα, πιστεύω ότι είναι καλή μελωδία, και δεν έχει σημασία σε ποιο είδος μουσικής ανήκει, αν είναι disco, rock ή οτιδήποτε άλλο.
Tο μουσικό σας style είναι εύκολα αναγνωρίσιμο, σκοπεύετε να κάνετε αλλαγές; Οι Cake ουσιαστικά μετασχηματίστηκαν, μήπως για αυτόν τον λόγο;
Δεν σχεδιάζω τίποτα γενικότερα. Ίσως να συμβούν κάποιες διαφοροποιήσεις στον ήχο μας, αλλά δεν θα τις μεθοδεύσουμε. Δεν θα είναι σχεδιασμένες, αλλά τυχαίες. Όσον αφορά τις αλλαγές στην μπάντα, ξεκινήσαμε με ένα line up και, πριν γίνουμε ευρύτερα γνωστοί, είχαμε αλλάξει μερικούς μπασίστες. Τώρα έχουμε δύο μέλη που είναι μαζί μας από την αρχή, τον μπασίστα Gabe Nelosn και τον Vince di Fiore, τρομπετίστα. Ο κιθαρίστας Xan McCurdy, είναι διαφορετικός, όπως και ο Pete McNeal (drums). Υπάρχουν πολλές μπάντες που έχουν κάνει αλλαγές, απλά με μας είχε γίνει μεγάλη φασαρία. Αν σκεφτεί κανείς, πόσοι άνθρωποι πηγαίνουν από την μια δουλειά στην άλλη, δεν είναι τρομερό. Δεν λέω ότι δεν είναι διαφορετικό, αλλά όσοι έφυγαν, έκαναν διαφορετικές επιλογές στην ζωή τους. Όποτε βασικά τα μέλη που έφυγαν, πήγαν σε άλλες μπάντες, άλλαξαν στόχους και προσανατολισμούς.
Πως αποφασίσατε να κάνετε ένα cd με διασκευές από fans και άγνωστους μουσικούς από όλο τον κόσμο;
Μας έστειλαν μερικά τραγούδια, τα οποία και βρήκαμε εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Προφανώς υπάρχουν πολλές μπάντες εκεί έξω, που έχουν κάνει διασκευές στους Cake. Για παράδειγμα, ένας τύπος από το Ισραήλ έχει διασκευάσει το ‘’Arco Arena’’, σε σχέση με τον πόλεμο που είχε γίνει, και έτσι το τραγούδι απόκτησε ένα ξεχωριστό νόημα. Μια γυναίκα από την Βραζιλία έχει τραγουδήσει το ‘’Never There’’ σε ρυθμούς bossa nova! Έτσι σκεφτόμασταν, ότι θα ήταν χρήσιμο να δει ο κόσμος, πως άλλοι άνθρωποι βλέπουν τα τραγούδια μας. Πάντως, δεν νομίζω να έχει διασκευαστεί κανένα κομμάτι μας από Ελλάδα!!
Γιατί, ποιο είναι το πρόβλημα;
Δεν ξέρω, μάλλον δεν το έχουν σκεφτεί απλώς! Σίγουρα πρέπει να κάνουν ένα κομμάτι διασκευή και στα Ελληνικά! Γενικότερα, η φιλοσοφία μας είναι, ότι οι Cake είναι μια DIY μπάντα και θέλαμε να ενθαρρύνουμε τον κόσμο να κάνει πράγματα μόνος του.
Ποιο είναι το επόμενο κομμάτι που θα διασκευάσετε, το έχετε σκεφτεί; (το τελευταίο ήταν το ‘’Guitar Man’’ των Bread).
Μάλλον, θα διασκευάσουμε ένα κομμάτι του Buck Owens, σε ένα show στην California. Ο Buck Owens είναι ένας country θρύλος, πραγματικά σπουδαίος. Θα το ηχογραφήσουμε live και θα βγει σε δίσκο, όποτε αυτή θα είναι η επόμενη διασκευή μας. ‘’Excuse Me (I Think I've Got A Heartache)’’ λέγεται το κομμάτι, δεν είναι πολύ γνωστό, αλλά είναι σπουδαίο!
Σχετίζεστε με το κίνημα εναντίον του George Bush. Θεωρείται ότι οι καλλιτέχνες πρέπει να υποστηρίζουν τα λόγια με τις πράξεις τους;
Δεν είναι απαραίτητο, αν δεν έχουν κάτι σημαντικό να πουν, τότε καλύτερα να μην παίρνουν θέση. Προσπάθησα πάντως να μην εκφραστώ για την πολιτική, γιατί η δουλειά μου είναι να είμαι μουσικός και να ασχολούμαι με την μουσική. Αλλά τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο, εδώ στις H.Π.Α. Βασικά, είχαμε δυο εκλογές που ήταν, μάλλον, πουλημένες και ο Λευκός Οίκος αποδείχτηκε τελικά ένα εργαλείο για big business. Ήθελα να μείνω αμέτοχος, απολιτικός. Aλλά σε ακραίες καταστάσεις σαν αυτές που ζούμε τώρα, δεν γίνεται να μην εκφέρει κανείς άποψη. Δεν μου αρέσουν τα καθαρά πολιτικά τραγούδια αλλά, νομίζω ότι οι απόψεις μου είναι προφανείς. Παρολαύτα όμως υπάρχουν πολλοί που ακούν τα κομμάτια, χωρίς να προσέχουν τους στίχους. Δεν με πειράζει όμως!
Στον ήχο σας παρατηρεί κανείς διάφορες επιρροές, μεξικάνικες τρομπέτες, country κιθάρες, και jazzy επιρροές. Πες μου μερικά πράγματα που ήταν βασικά για σένα σαν ακούσματα;
Όπως ανάφερα και πριν ο Buck Owens, είναι μια από τις επιρροές μου. Σαν παιδί άκουγα Bob Dylan, Rolling Stones, και πιθανότατα αυτά που ακούει κανείς στην παιδική ηλικία, τον επηρεάζουν περισσότερο. Υπήρχε ένας καλλιτέχνης που είχε τραγουδήσει gospel και αγαπούσα πολύ, ονομαζόταν George Jones και ήταν σπουδαίος. Όσον αφορά στη jazz, μου αρέσει πολύ ο Thelonious Monk, τον οποίο κατά κάποιον τρόπο, θεωρώ singer-songwriter. Είναι ο αγαπημένος μου jazz καλλιτέχνης. Αν και δεν βρίσκω τίποτα κακό στον Miles Davis ή στην Billie Holiday, για παράδειγμα. Μου αρέσουν πολύ, ο Benny Goodman και οι big bands, ειδικά οι ενορχηστρώσεις τους.
Υπάρχει ένα στοιχείο fun στην μουσική σας, είστε σοβαροί άνθρωποι που κάνετε αστεία μουσική, ή αστείοι άνθρωποι που δεν παίρνετε στα σοβαρά την μουσική;
Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα ερώτηση, που δεν είχα σκεφτεί ποτέ! Μάλλον είναι μια μίξη χαράς και απόγνωσης, τα τραγούδια είναι λυπημένα και χαρούμενα μαζί. Είμαστε λίγο και από τα δυο, κανείς δεν μπορεί να είναι αστείος για πολλή ώρα. Δεν είμαι καρικατούρα, όπως ο Nick Cave για παράδειγμα, ο οποίος εμμένει σε έναν χαρακτήρα συνεχεία. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Επίσης δεν θέλω η ζωή μου, να είναι μέρος του προϊόντος που πουλάω. Δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητο για τους ανθρώπους, να ξέρουν πως είμαι στην καθημερινή μου στην ζωή.
Αισθάνεστε ποτέ, ότι οι κριτικοί επικεντρώνουν την προσοχή τους περισσότερο στους στίχους, και λιγότερο στην μουσική, αυτή κάθε αυτήν; Ποια είναι τα θέματα που σας τραβούν την προσοχή;
Συνήθως ναι, νομίζω ότι για τους Cake έχουν την τάση να το κάνουν αυτό. Αλλά είναι λογικό, γιατί χρησιμοποιούν τις λέξεις για να περιγράψουν ήχους, αυτές είναι τα εργαλεία τους, για αυτό τους δίνουν και τόσο μεγάλη σημασία. Οι στίχοι έχουν να κάνουν με οτιδήποτε θεωρούμε ενδιαφέρον, παράξενο και θλιμμένο. Επιλέγω να μιλάω για θέματα από την καθημερινή μου ζωή, τα οποία θα μπορούσαν να είναι έτσι, αλλά ίσως και όχι. Κανείς δεν ξέρει σίγουρα. Δεν φωτογραφίζω καταστάσεις. Μ’αρέσει να υπάρχει ένα ερωτηματικό, το θεωρώ αρκετά σημαντικό.
Είναι η πρώτη φορά που θα έρθετε στην Ελλάδα; Ξέρεις κάτι για αυτήν; Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να μάθεις;
Είναι περίεργο αλλά ναι, είναι η πρώτη φορά που θα έρθουμε σαν μπάντα. Είχα ξανάρθει στο παρελθόν και έχω κάνει ελληνική ιστορία στο σχολείο. Έχω έρθει στην Ελλάδα, σε ένα μικρό νησί που λέγεται Σίφνος, και είχα περάσει και από την Αθήνα - μου άρεσε παρά πολύ. Ήθελα να επιστρέψω, αλλά τουλάχιστον ερχόμαστε με το group. Η Ελλάδα είναι πιο όμορφο μέρος να ζει κανείς από την Αμερική. Θυμάμαι ένα πολύ μικρό χωριό, το Βαθύ, στην Σίφνο, που δεν είναι καν στον χάρτη και είναι γύρω από ένα ηφαίστειο. Μπορούσε να πάει κανείς, μόνο με πλοίο η με πεζοπορία και ήταν πολύ ήσυχα.
Να σε πληροφορήσω ότι υπάρχει ελληνικό fan club για τους Cake από το 2003!
Δεν το γνώριζα αυτό!!!
Τι να περιμένουμε από εσάς στο live της Αθήνας τον Νοέμβρη;
Θα παίξουμε τραγούδια σχεδόν από όλους τους δίσκους μας, όποτε θα υπάρχει ίση διανομή. Επίσης θα είμαστε πιο δυνατοί και με περισσότερο θόρυβο!
