Εφτά χρόνια και τρεις δίσκοι μετά την γέννηση των Lali Puna, φαίνεται τελικά ότι ο τίτλος side-project δεν σας αντιπροσωπεύει πλέον. Είναι πραγματικά έτσι ?
Οι Lali Puna, ποτέ δεν υπήρξαν side-project, τουλάχιστον για μένα. Τα άλλα μέλη του συγκροτήματος, βεβαίως, συμμετέχουν και σε άλλες μπάντες, στους Νοtwist και στους Console συγκεκριμένα, αλλά όλοι τους προσπαθούν να μην κάνουν κάποιο διαχωρισμό ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Κάθε ένα έχει τη θέση του.
Στο τελευταίο σας δίσκο “Faking The Books”, συνδυάζετε την ηλεκτρονική μουσική (που ήταν εξαρχής ο τομέας σας) με την ροκ, προσθέτοντας περισσότερους κιθαριστικές μελωδίες στα κομμάτια σας, real-time κρουστά . Το αποτέλεσμα της στροφής αυτής στον ήχο σας, μου παρουσίασε μια εικόνα σας πολύ πιο ώριμη από ότι στις προηγούμενες δουλειές σας …
Με το “Faking The Books” θέλαμε να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω, γι’ αυτό και αποφασίσαμε να προσθέσουμε περισσότερες κιθάρες. Τα κομμάτια στο καινούργιο δίσκο είναι πιο ευδιάθετα και η μουσική πιο άμεση σε σχέση με τις δύο προηγούμενες δουλειές μας... Άλλωστε βελτιωθήκαμε και στο τομέα των ζωντανών εμφανίσεων, μιας και κάναμε πολλές συναυλίες για την προώθηση του τελευταίου μας δίσκου. Θέλαμε λοιπόν να περάσουμε αυτή την ενέργεια και στο “Faking The Books” . Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι η ηχογράφηση του δίσκου κράτησε τρεις φορές περισσότερο χρόνο από ότι είχα φανταστεί, αλλά τώρα είμαστε πολύ ευχαριστημένοι.
Στο προάγγελο του “Faking The Books”, το “Left-Handed EP”, νομίζω ότι φάνηκε ξεκάθαρα ότι προσπαθούσατε να προσθέσετε αυτό το κάτι παραπάνω και διαφορετικό στη μουσική σας. Ήταν λοιπόν η κυκλοφορία του ένα είδος τεστ πριν από αυτή του “Faking The Books” ?
Δεν θα έλεγα τεστ, μάλλον μας έδειξε την κατεύθυνση που έπρεπε να ακολουθήσουμε στο“Faking The Books”. Ο σκοπός μας αρχικά ήταν να δημιουργήσουμε ένα μικρό project με ένα φίλο μας, αλλά τελικά κατέληξε σε κομμάτι των Lali Puna.
Προσωπικά αποκαλώ την μουσική σας, «μουσική παντός καιρού» και αυτό διότι τη χαρακτηρίζει μια ξεχωριστή ικανότητα να δένεται με την εκάστοτε διάθεση του ακροατή, είτε χαρούμενη είναι αυτή είτε λυπημένη. Εσύ πως θα περιέγραφες τη μουσική σας ?
Δεν μου αρέσει να κατηγοριοποιώ την μουσική μας αλλά αν ήταν αναγκαίο να την χαρακτηρίσω κάπως, θα την ονόμαζα ηλεκτρονική ποπ.
Από πού αλήθεια πήρατε το όνομά σας ?
Το Lali Puna σημαίνει η Lali από τη Puna. Το Lali ήταν το όνομα με το οποίο όλοι με αποκαλούσαν όταν ήμουν μικρή και το Puna αναφέρεται στην πόλη που γεννήθηκα τη Πουσάν στη Κορέα.
Είσαι ικανοποιημένη με τη μέχρι τώρα πορεία σας ως μπάντα ?
Είμαστε περισσότερο από ικανοποιημένοι. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα περιόδευα σε όλο το κόσμο και ότι η μουσική μας θα ακουγόταν από τόσο μεγάλο κοινό.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια ? Αν και νομίζω ότι είναι νωρίς ακόμα, δουλεύετε κάτι καινούργιο αυτή τη στιγμή ?
Μόλις ολοκληρώσαμε μια συλλογή για την εταιρεία μας, τη Morr Music. Θα είναι ένα διπλός δίσκος με ακυκλοφόρητα κομμάτια μας και remixes.Θα ονομάζεται “I thought I was over that” και θα κυκλοφορήσει τον Ιούνιο, επίσης θα περιέχει 2 νέα τραγούδια, για την ακρίβεια ένα καθώς το άλλο είναι πολύ μικρής διάρκειας.
Ποια είναι η γνώμη σου για τη Γερμανική μουσική σκηνή ? Υπάρχει κάποιο νέο αίμα-κάτι ξεχωριστό στο υπόβαθρό της ?
Δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει μόνο ΜΙΑ Γερμανική μουσική σκηνή, ξέρω όμως ότι στους περισσότερους που βρίσκονται εκτός αυτής, υπάρχει αυτή η εικόνα. Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλές αξιόλογες μπάντες με μεγάλη αναγνωρισιμότητα στη Γερμανία, οι οποίες όμως δεν τυγχάνουν της ίδιας ανταπόκρισης και εκτός των συνόρων μας. Ο τελευταίος γερμανικής καταγωγής ηλεκτρονικός δίσκος που με εντυπωσίασε ονομάζεται “Michaela Melian: Baden-Baden” και είναι πραγματικά πολύ καλός.
Την 1η Απριλίου λοιπόν θα βρίσκεστε στη χώρα μας, είναι η πρώτη φορά που μας επισκέπτεστε (όχι ως Lali Puna φυσικά)?
Ναι είναι η πρώτη φορά, όχι για όλους μας, για μένα. Πραγματικά ανυπομονώ να γνωρίσω την Αθήνα.
