Οι N'Cheezed είναι η πρώτη G-Pop μπάντα στην ιστορία της ελληνικής ροκ μουσικής. Συνδυάζοντας τον ελληνόφωνο στίχο με στοιχεία από πάσης φύσεως dance μουσική, funk, punk, country, j-pop και shred οι N' Cheezed φέρνουν το πάρτυ σε κάθε τους εμφάνιση και χαίρονται να κάνουν με τη μουσική τους τους πιο ετερόκλητους ανθωπότυπους να έρθουν κοντά. Τα live τους είναι από τα πιο διασκεδαστικά που μπορείς να πετύχεις εκεί έξω - είτε θα παίζουν κομμάτια από το άλμπουμ τους Τοξίνη είτε κάποια εκτέλεση του soundtrack του anime Sailor Moon. Λίγες μέρες μετά τη κυκλοφορία του πιο πρόσφατου EP τους Άκυρο συνομιλήσαμε με την παρέα από την Αθήνα για το σατυρικό punk rock του, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της μπάντας.
Διασκεδαστικό, υψηλής ενέργειας punk rock με σατυρικό στίχο και σκληρές αλήθειες κρυμμένες στον πυρήνα του. Αυτή η περιγραφή μου έρχεται στο μυαλό ακούγοντας τη μουσική σας. Πώς θα την περιγράφατε οι ίδιοι;
Εμείς όσες φορές έχουμε δοκιμάσει να την περιγράψουμε καταλήγουμε σε τσιτάτους χαρακτηρισμούς όπως πανκ μπουζούκια ή ελαφρολαικήποπ ροκ. Αλλά η αλήθεια είναι πως αγχωνόμαστε να εντάξουμε τη μουσική μας σε ένα ύφος, όχι τίποτε άλλο, αλλά μετά θα έχουμε και υποχρέωση να το υπηρετήσουμε και να μην παίζουμε ό,τι θέλουμε.
Στον αντίποδα, διαβάζω να λέτε κάπου πως το όνομα της μπάντας είναι «Αντιεπικοινωνιακό και χωρίς λόγο». Παρ’ όλα αυτά, έχετε καταφέρει να παίζετε σταθερά εδώ και δέκα χρόνια. Πώς ξεκίνησαν όλα, και που βρίσκεστε σήμερα;
Μια φορά και έναν καιρό, το φθινόπωρο του 2014, οι αδερφοί Πούλοι-Ρένεση αποφάσισαν να φτιάξουν μία μπάντα για να παίζουν ντίσκο ποπ διασκευές φιλοδοξώντας να κάνουν 3ωρο πρόγραμμα σε μαγαζιά και να βγάλουν πολλά λεφτά. Είπαν λοιπόν στους φίλους τους Πέτρο (Μπότσο) και Στέλιο (Γράψα), με τους οποίους ως τότε παίζανε μόνο εξεζητημένα επιτραπέζια, να ετοιμάσουν μια διασκευή το Kiss του Prince και όπου βγει. Αυτό όμως που συνέβη είναι ότι, δυστυχώς, προέκυψε ένα ενδιαφέρον καλλιτεχνικό. Έτσι, οι τέσσερις φίλοι αρχίσανε να γράφουνε κομμάτια, να τα ηχογραφούνε και να τα κυκλοφορούνε με παραγωγούς τους εαυτούς τους, επομένως πάνε τα λεφτά. (To be continued)
Σήμερα βρισκόμαστε στην ευτυχή θέση να σας παρουσιάσουμε το ΑΚΥΡΟ, ένα EP που αποτελεί την τελευταία καλλιτεχνική μας σύμπραξη με το Βασιλάκη, το δεύτερο μας ντράμερ και πρώτο μας γραφίστα, πριν την οριστική του αποχώρηση από τη μπάντα για να γίνει τρανός τατουατζής. Όπως έχουμε συνηθίσει να λειτουργούμε και στο παρελθόν, δουλέψαμε το κάθε ένα από τα κομμάτια μεμονωμένα σαν single, ωστόσο και στα τρία τραγούδια του EP το πρόσωπο που αφηγείται τρώει μιας μορφής «άκυρο» είτε προέρχεται από το κυνήγι της επιτυχίας, το Αθηναϊκό αστικό nightlife ή το έτερον ήμισυ.
Στις αρχές Οκτώβρη κυκλοφόρησε το EP σας «Άκυρο». Πείτε μας κάτι άκυρο που έχει συμβεί στην μπάντα.
Όχι ακριβώς άκυρο αλλά σίγουρα ευχάριστα αναπάντεχο: Tο καλοκαίρι του ’23 που παίζαμε στο κλείσιμο του Athens Porn Film Festival, η καλλιτεχνική διεύθυνση (Μενέλα σε αγαπάμε) πήρε την πρωτοβουλία να προβάλλει στο προτζέκτορα αποσπάσματα από τις καλλιτεχνικές LGBTQI πορνογραφικές ταινίες του φεστιβάλ ενώ παίζαμε. Εμείς τον είχαμε πλάτη τον προτζέκτορα και συγκεντρωμένοι στο live ξεχνάγαμε τι συνέβαινε από πίσω αλλά, όταν είδαμε τα στόρι που μας έστελναν μετά, συνειδητοποιήσαμε πόσο διαφορετική εμπειρία είχε το κοινό από εμάς και καταλάβαμε γιατί σταμπάραμε τόσα σοκαρισμένα βλέμματα εκείνο το βράδυ όσο παίζαμε.
Οι «Σκόνες» αναφέρονται στους λεγόμενους «χρήστες του σαββατοκύριακου», τα άτομα δηλαδή που κάνουν χρήση ναρκωτικών σε κοινωνικά πλαίσια. Το φαινόμενο έχει αυξηθεί μετά τον covid, κι αναρωτιέμαι αν έχετε σκεφτεί σε τι ευθύνεται αυτή η δυσκολία, μεν, απόλυτη δε ανάγκη για εκτόνωση.
Δεν ξέραμε και εμείς να απαντήσουμε, γι' αυτό και γράψαμε αυτό το τραγούδι. Περισσότερο μας έκανε εντύπωση η εξάπλωση αυτού του lifestyle, που φαίνεται να συντηρείται ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης του καθενός. Ωστόσο, η ζωή μετά τον covid είναι αντικειμενικά πολύ διαφορετική και θα ανιχνεύουμε τα απόνερά του στην ψυχική υγεία, τις ηθικές αξίες και τις ανθρώπινες σχέσεις σε μεγάλο βάθος χρόνου από σήμερα. Το σίγουρο είναι ότι η γενιά μας έχει μια έντονη τάση για «συναισθηματικό μούδιασμα» λόγω αδυναμίας φυγής από τις διάφορες ανισότητες και αδιέξοδα της κανιβαλιστικής κοινωνίας μας και μια έκφανση αυτής της τάσης είναι και τα “drugs”.
Στις ζωντανές σας εμφανίσεις, βέβαια, εσείς προσφέρετε και εκτόνωση, και χορό, και ατόφιο punk attitude. Τι να περιμένει κάποιο άτομο ερχόμενο για πρώτη φορά σε κάποιο live σας;
Αντιμετωπίζουμε το κοινό που έρχεται σε ένα λάιβ μας σαν έναν καλεσμένο που έρχεται για πρώτη φορά να μας δει στο σπίτι μας. Οπότε, πέφτουμε πάνω του σα μητέρα που περιμένει το παιδί της να φάει. Άρα το ζήτημα δεν είναι «Τι να περιμένει ο επισκέπτης;» αλλά τι τον περιμένει.
Οι παιγνιώδεις στίχοι έχουν τη δική τους διαχρονική ιστορία στην ελληνική μουσική. Παρ’ όλα αυτά, η αισθητική σας έχει κάτι πολύ σύγχρονο. Ποια είναι αυτά τα στοιχεία που ενσωματώνετε για να φέρετε στο «τώρα» τη μουσική σας, και κατά πόσο ήταν αυτό μια συνειδητή επιλογή;
Ο καθένας από εμάς έρχεται από πολύ διαφορετικά ακούσματα και καλλιτεχνικές ανάγκες. Αυτό που συμβαίνει συνειδητά όμως, είναι ότι γνωρίζουμε τα χούγια ο ένας του άλλου και δουλεύουμε πολύ ώστε να βρίσκεται ο χώρος που χρειάζεται ο καθένας για να παίξει το όργανό του μαζί με τους άλλους τρεις. Επίσης παρακολουθούμε ομαδικά Rick Beato.
Τι ακολουθεί το επόμενο διάστημα για τους N’ Cheezed;
Το επόμενο διάστημα, έχοντας ξαναστήσει την μπάντα με την πρώτη της σύνθεση, θα γράψουμε κι άλλα τραγούδια μέχρι να φτάσουμε το απαραίτητο ΧP για να παράξουμε το δεύτερό μας δίσκο. Μέχρι τότε όμως, πιστεύουμε πως θα παίζουμε μουσική ζωντανά είτε σε δικά μας event είτε σε άλλων. Όλα αυτά εντάσσονται στο μεγαλύτερο σχέδιο της μπάντας για Παγκόσμια Κυριαρχία!
