Η Colorgraphs είναι το προσωπικό όχημα της Σήλιας Τσιούφη. Η Σήλια γεννήθηκε στην Αθήνα το 1995, είναι μουσικός και sound designer. Αποφοίτησε από το τμήμα Μουσικής Τεχνολογίας του ΙΕΚ ΑΚΜΗ, και προχώρησε τις σπουδές της με BA στο University of East London στον τομέα του Music Technology and Production. Έκτοτε, δουλεύει ενεργά στην δημιουργία πρωτότυπου sound design και folley για ταινίες, θέατρο και εταιρικές παραγωγές. Παράλληλα, δρά απο το 2012 στην μουσική σκηνή της Αθήνας, είτε με το προσωπικό της project Colorgraphs είτε συμπληρωματικά σε άλλα σχήματα (Chickn, Grandmaster’s Cockroach, Ntentenis, MOAN, Eye Level). Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της και άκρως καλοκαιρινού single “MGBS7”, καθώς και την επικείμενη εμφάνισή της στις 19 Αυγούστου στην Σαντορίνη στο πλαίσιο του Santorini Free Fest 2023, ο Βαγγέλης Κυριακάκης μίλησε μαζί της.
Γεια σου Σήλια! Πώς είσαι, ή καλύτερα, πώς αισθάνεσαι το τελευταίο διάστημα και ιδίως μετά την κυκλοφορία του νέου σου single;
Γειά! Είμαι καλά και ελπίζω κι εσύ αντίστοιχα να περνάς όμορφα. Βρίσκομαι σε μία φάση όπου νιώθω αρκετά αισιόδοξη μουσικά. Το τελευταίο single, σαν παραγωγική διαδικασία, με έφερε σε επαφή με πολύ ωραίους συνεργάτες σε διάφορους τομείς, κάτι το οποίο με έκανε να αισθάνομαι λιγότερο μόνη σε αυτή την ΄μάχη΄ και με γέμισε με ακόμα περισσότερη όρεξη να προχωρήσω σε νέες περιπέτειες και δοκιμές. Είχα καιρό να νιώσω δημιουργική αλληλεγγύη και στήριξη σε τέτοιο βαθμό. Μπορεί και να είναι και η πρώτη φορά στην πραγματικότητα που αρχίζω να καταλαβαίνω σε βάθος την ομορφιά του να μην λειτουργείς μοναχικά.
Στοιχεία trip hop, street soul, R&B και electronica αγκαλιάζουν ιδεατά τις παραγωγές σου. Ποια θα όριζες ως την μεγαλύτερη σου επιρροή από τον χώρο της μουσικής και ποια θα επέλεγες από κάποιον χώρο έξω από την στενή έννοια του χώρου;
Υπάρχει μία κάποια ποικιλία στο κομμάτι των μουσικών αναφορών μου. Δεν κρατώ κερί αναμμένο για κανέναν γιατί αυτό το νιώθω βαρύ και κάπως αφελές από πλευράς μου, καταλαβαίνοντας σιγά σιγά πως λειτουργεί η μουσική βιομηχανία. Είμαστε άνθρωποι όλοι μας και το να βάζεις κάποιον σε βάθρο είναι άδικο για όλους. Και για εσένα που τον κοιτάς από κάτω και για αυτόν που είναι μόνος του πάνω. Μου φαίνεται εκτός πραγματικότητας πλέον. Θα σου δώσω όμως ένα φάσμα. Whitney Houston - The Mars Volta - Bjork - Kendrick Lamar - Βίκυ Μοσχολιού - Jeff Buckley - D’ Angelo - James Blake - Miles Davis - Τζένη Βάνου - Prince, and the list goes on and on and so forth.
Παθαίνω μικρούς και ενίοτε μεγάλους έρωτες με καλλιτέχνες. Έτσι λειτουργώ ανεξαιρέτως μορφής τέχνης. Έξω από το μουσικό πεδίο όμως, ο Dave Chappelle, είναι ένας άνθρωπος που μπορώ να ακούω με τις ώρες και να νιώθω πολύ καλά με αυτό. Δεν ξέρω αν το λες επιρροή, αλλά σίγουρα έχει αφήσει πράγματα στο πέρασμα του.
Θα μας πεις λίγα (ή πολλά λόγια) για την Fortune Cut Records και την (αλληλ)επίδραση που έχει στο καλλιτεχνικό σου έργο;
Η Fortune Cut Records (FCR) σαν δισκογραφική, μπήκε ενεργά στην ζωή μου μετά την συμμετοχή μου στο πρώτο ‘Family Affair’ event που διοργάνωσε η ομάδα της καλλιτεχνικής αυτής κολλεκτίβας το 2021. Μέσα από την εμπειρία αυτή, άρχισα να γνωρίζω λίγο καλύτερα κάποια μέλη της ομάδας που μέχρι τότε δεν είχε τύχει να έχουμε αλληλεπιδράσει τόσο και να κατανοώ σιγά σιγά τον τρόπο λειτουργίας τους καθώς και το τι προσπαθούν να πετύχουν. Ο μαγνήτης για εμένα στην περίπτωση αυτή, ήταν η ελευθερία που νιώθω, όταν συνεργάζομαι μαζί τους. Υπάρχουν τόσα horror stories, με συνεργασίες, συμβόλαια και δισκογραφικές - ανεξαιρέτως βεληνεκούς και μεγέθους εταιριών και καλλιτεχνών- που πλέον, είμαι τρομερά επιλεκτική ως προς το ποιοι άνθρωποι θέλω να συμμετέχουν ενεργά ή υποστηρικτικά στη μουσική μου.
Έχω ανάγκη «καθαρούς» και ειλικρινείς ανθρώπους που επιθυμούν να βοηθήσουν στο κομμάτι τους και να συνεργαστούν μαζί μου με την ελπίδα πως και οι δύο πλευρές κερδίζουν κάτι και εξελίσσονται. Η ασφάλεια που υπάρχει με την συγκεκριμένη ομάδα, είναι ο λόγος που η συνεργασία μας μπορεί πραγματικά να ανθίσει επειδή προσωπικά για εμένα πρέπει να υπάρχει το συναίσθημα ως βάση στην τέχνη. Αν δεν νιώθω καλά, δεν το προχωράω.
Ως προς το καλλιτεχνικό έργο, και ο συν-παραγωγός του project, Μήτσος Καλούσης (Β_Ε_Y / production - beats - drums) είναι ενεργό μέλος της ομάδας και καθοριστικός παράγοντας στο αισθητικό και ηχητικό αποτέλεσμα όπως επίσης και ο Ερμής Τομαδάκης (production , synths) ήταν μία τρομερά σημαντική προσθήκη λόγω της αισθητικής του και της συναισθηματικής ευφυΐας που διαθέτει δημιουργικά. Και οι δύο προαναφερθέντες, είναι μέλη της FCR, οπότε σίγουρα υπάρχει ‘διαρροή’ και χρήση κοινών αναφορών. Την εικόνα συμπληρώνει ο Λουκάς Γιαννακίτσας που μπορεί να μην είναι στην FCR, αλλά είναι ο αγαπημένος μου μπασίστας και δημιουργικός συνοδοιπόρος εδώ και χρόνια. Το μόνο σταθερό μέλος από την αρχή αυτού του πράγματος.
Τι ρόλο παίζει η έννοια της φιλίας και της εν γένει επικοινωνίας με τους ανθρώπους σου στην ζωή γενικά αλλά και ειδικότερα στην μουσική σου;
Είναι -σχεδόν- τα πάντα. Η φιλία είναι θαλπωρή αλλά και καθρέφτης. Για εμένα, ένας καλός φίλος θα μου δώσει τον χρόνο και τον χώρο να είμαι απόλυτα ο εαυτός μου, δίχως να αισθάνομαι πως με κριτικάρει εσωτερικά αλλά παράλληλα δεν θα κρύψει τα πράγματα που μπορούν να ζορίσουν την σχέση και να φέρουν αρνητική τριβή στην ατμόσφαιρα σε βάθος χρόνου. Τα πράγματα τα καταλαβαίνουμε πάντα συναισθηματικά, αλλά σπάνια εκφράζονται εγκαίρως έτσι ώστε να διατηρηθεί η όρεξη και το κουράγιο να συνεχίσεις να αγαπάς.
Οπότε πάλι καταλήγουμε στην ειλικρίνεια και την ευθύτητα συνδυαστικά με την ανοιχτή επικοινωνία. Θεωρώ πως αυτό το κοκτέιλ συστατικών, κρίνει όλη την παρτίδα. Ή θα κερδηθεί, ή θα χαθεί. Στο χέρι μας είναι.
Συγκεκριμένα για την μουσική, που απαιτεί τρομερή ευαλωτότητα, δεν το διανοούμαι να υπάρχει κάτι άλλο πέραν αυτού. Ή έστω, μία προδιάθεση από όλες τις πλευρές που συμμετέχουν σε αυτή, να εκφράσουν και να πλάσουν συνεργατικά κάτι όμορφο και ουσιαστικό σεβόμενοι πάντα το όραμα.
Σε ένα σουρεάλ παράλληλο σύμπαν όπου θα μπορούσες να επιλέξεις να έχεις μια οποιαδήποτε υπερδύναμη, ποια θα ήταν αυτή και πως θα την χρησιμοποιούσες για καλλιτεχνικούς αλλά και μη μουσικούς σκοπούς;
Πώπω τώρα θέλω να σου πω 40 διαφορετικές απαντήσεις γιατί είμαι περίεργος άνθρωπος και μου αρέσει να τεστάρω τον εαυτό μου.
Ίσως να είμαι άφθαρτη. Για να μην φοβάμαι και να μην διπλο-σκέφτομαι πράγματα που με ιντριγκάρουν και μου ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη (βλέπε snowboard, αναρρίχηση και καταδύσεις).
Ίσως να είμαι χαμαιλέοντας και να αλλάζω άπειρες μορφές, για να μην βαριέμαι ποτέ και να οξύνω την ενσυναίσθησή μου.
Ίσως να τηλεμεταφέρομαι για να τουράρω φρέσκια όλο τον κόσμο χωρίς να υπάρχει σωματικό αντίκτυπο σε αυτή την συνθήκη.
Ίσως να μην μου τελειώνει ποτέ το οξυγόνο για να έχω απίστευτη στάμινα στο stage και να μπορώ να κολυμπάω με τις ώρες.
Οι πιθανότητες από ότι καταλαβαίνεις, είναι άπειρες. Αλλά, δεν θα μάθουμε ποτέ..
Πώς, πιστεύεις, θα ήταν ο κόσμος στον οποίο δεν θα υπήρχε καθόλου η μουσική ως έννοια;
Γκρίζος, φτωχός και με πενταπλάσια ποσοστά αυτοκτονίας. Απάλευτος.
Από την δυστοπία ενός πολιτισμού χωρίς μουσική ας περάσουμε στο πως θα ήταν ο κόσμος αν η μουσική ήταν το απόλυτα κυρίαρχο του στοιχείο. Πώς το φαντάζεσαι αυτό;
Super fuckin’ loud. Παράλληλα απίστευτα ζωντανό και τρομερά εκφραστικό σύμπαν. Ένα πολυφωνικό εξπρές του μεσονυχτίου. Λίγο τρελό και ασταθές.
Η μουσική τελικά είναι το μέσο ή είναι ο σκοπός; Πώς το βιώνεις ως δημιουργός και πώς ως ακροατής;
Με το μυαλό που κουβαλάω τώρα, θα σου πω το μέσο. Για εμένα είναι ψυχικός δίαυλος. Μία μορφή θεραπείας και ταυτόχρονα παιδικότητας. Είναι το μέσο που χρησιμοποιώ και χρειάζομαι, για να εξερευνήσω την προσωπικότητα μου και να χωνέψω τα βιώματα μου και την ίδια την ζωή σαν εμπειρία. Παίρνει ό,τι πρόσημο της δώσω. Θέλω να αισθανθώ 5 χρονών, μπορώ. Θέλω να βγάλω τον πόνο μου, μπορώ. Θέλω να φτιάξω κάτι που θα με κάνει να χορεύω ενώ πλένω πιάτα και κάνω φασίνα, μπορώ. Είναι τόσο ποικιλόμορφο που μπορείς για πάντα να το ψάχνεις, να το αλλάζεις, να πειραματίζεσαι και πάραυτα, να βγάζει νόημα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Κοιτάς σε κοντινούς στόχους ή σου αρέσει να έχεις και μακροπρόθεσμες βλέψεις;
Μου αρέσει το βραχυπρόθεσμο σαν συνθήκη αν και προσπαθώ να καλλιεργήσω και το να θέτω μακρινότερους στόχους για να εξελίσσομαι στο παραγωγικό κομμάτι.
Τώρα, υπάρχει μία απόπειρα από πλευράς μου να ισορροπήσω και τα δύο. Να επικεντρώνομαι και στο τώρα αλλά να κοιτάω και το μετά.
Έχω κομμάτια και υλικό που σύντομα θα φτάσουν σε εσάς ως singles αλλά και πλάνο να φτιάξω κάτι μεγαλύτερης διάρκειας με συνοχή και αισθητική υπόσταση στον επόμενο ενάμιση χρόνο. Αυτό που με «καίει» τώρα, άμεσα, είναι να παίξω live. Να δοκιμάσω τα όρια μου στο κομμάτι του performance και να συνεργαστώ με καλλιτέχνες που παρακολουθώ και νιώθω κάποια δημιουργική έλξη ως προς αυτούς. Οπότε, υπάρχει πλάνο να οργανώσω διάφορα πράγματα γύρω από αυτό. Εντός και εκτός συνόρων. Έχετε με στο νου σας.
Κλείνοντας, κι αφού σε ευχαριστήσω θερμά για την κουβέντα μας, θα σου ζητήσω να κάνεις μια ευχή για το μέλλον (μιας και αναφερθήκαμε σε αυτό), τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.
Εγώ ευχαριστώ για τις πολύ ενδιαφέρουσες και παράλληλα ανάλαφρες ερωτήσεις καθώς και για τον χρόνο. Δεν είναι δεδομένα αυτά. Την ευχή στο προσωπικό επίπεδο, θα την κρατήσω ιδιωτική και δεν θα τη μοιραστώ. Σε συλλογικό επίπεδο, εύχομαι να αποκτήσουμε την ικανότητα στο μέλλον να κρίνουμε λιγότερο, να κατανοούμε περισσότερο και να μην βιαζόμαστε να πάρουμε θέσεις και πλευρές δίχως να έχουμε όλη την εικόνα, απλά επειδή είναι της μοδός. Η αλήθεια, είναι κάπου στη μέση.
Το νέο single της Colorgraphs “MGBS7” κυκλοφορεί ήδη από την Fortune Cut Records ενώ η ίδια εμφανίζεται ζωντανά στις 19 Αυγούστου στην Σαντορίνη στο πλαίσιο του Santorini Free Fest 2023.
