Μάκης Μηλάτος

Για τα ελληνικά δεδομένα τα 21 χρόνια μιας μικρής ετικέτας /δισκάδικου / mail order / διανομέα τα λες και μία αιωνιότητα.

Η Sound Effect είναι μία ακόμη «ηρωική προσπάθεια» επιβίωσης μέσα στον ελαφρολαϊκό πολτό της ελληνικής μουσικής πραγματικότητας.

Αυτά τα εγχειρήματα στα μέρη μας χρειάζονται πολύ κόπο, επιμονή, μεράκι, προσωπική επιθυμία και εμπλοκή. Δεν έχει να κάνει με μεγάλα κέρδη, μεγάλες επιτυχίες, μεγάλες κυκλοφορίες και εκατομμύρια views, like και καρδούλες.

Όταν κι εγώ ξεκίνησα σε αυτή τη φάση -πριν από 50 χρόνια- κάπως έτσι ήταν και έτσι παραμένει.

Όλες αυτές τις δεκαετίες, προσπαθώντας να κάνω κάποιο ραδιόφωνο ή κάποιο έντυπο να επιβιώσει, έχω μιλήσει άπειρες φορές με επιχειρηματίες, διαφημιστές, κεφαλαιούχους, μάνατζερ κι όλο αυτό το business συνάφι που βλέπει μόνο νούμερα. Αυτό που άκουγα ήταν πάντα το ίδιο επιμύθιο: «Μα ποιον ενδιαφέρουν όλ’ αυτά;», «Πόσοι είναι στην Ελλάδα;», «Αυτά δεν τα ακούει κανένας…».

Όμως όλοι ξέρουμε πως «στο χώρο του αοράτου» υπάρχει πάντα κάτι που είναι αληθινό, παλλόμενο και ζωντανό. Μικρό μεν αλλά υπαρκτό και το οποίο πάντα δικαιώνεται. Ίσως μετά από χρόνια αλλά δικαιώνεται… Γιατί η γοητεία είναι να ανακαλύπτεις κάτι όχι όταν αρχίσει να γίνεται μαζικό αλλά όταν ξεκινάει να αναπνέει. Όταν γεννιέται.

Έτσι σε αυτή τη φάση, λίγο-πολύ, όλοι παίζουμε για τη φανέλα, γι’ αυτό που μας αρέσει και πιστεύουμε πως αξίζει τον κόπο.

Σε αυτά τα μεγέθη, του μικρού, του χειροποίητου, του underground, των αυτοδιαχειριζόμενων παραγωγών και κυκλοφοριών η Sound Effect ξεκίνησε από δισκάδικο στα Εξάρχεια για να μεταμορφωθεί σε μία «λίγο απ’ όλα» μουσική φάση χωρίς να χάσει την ψυχή της.

Σε αυτές τις 2 δεκαετίες έχει συνεργαστεί -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- με συγκροτήματα και μουσικούς όπως οι BLML, 2 by bukowski, RR Hearse, Acid Baby Jesus, Dead Ends, The Steams, Alien Mustangs, Bazooka, Ciccada, Omega Ray, Mother Turtle Automaton, Naxatras, Devil Flower Mantis, Headquake, Lotus Emperor, Σείριο Σαββαΐδη, Arianna K.

Αξίζει επίσης να αναφέρω πως εδώ και κάποια χρόνια με την Sound Effect συνεργάζεται και ο παλαίμαχος των ανεξάρτητων κυκλοφοριών και της εναλλακτικής δισκογραφίας Αιμίλιος Κατσούρης.

Και τι κάνεις όταν φτάσεις τα 21; Ένα πάρτι!

Μια γιορτή για όσα είναι πίσω και για όσα έρχονται. Και φυσικά αφού είναι το πάρτι σου, θα βάλεις και την μουσική που θέλεις. Η Sound Effect λοιπόν παίρνει τον ήχο της, τα ελληνικά γκρουπ με τα οποία συνεργάζεται (μαζί και 2 ξένα) και πάει στο Gagarin 205 στις 18 & 19 Μαρτίου για να το γιορτάσει δεόντως.

Η 1η ημέρα με πιο indie/alternative χαρακτήρα περιλαμβάνει τους: Locruz, King Isxan (από το Τελ Αβίβ), Glen (από το Βερολίνο), BLML, The Steams και η 2η με ήχο που πάει προς το heavy με τους: Widow Pit, Bastard Sword, Gagulta, Lotus Emperor, Automaton.

Λίγο πριν από αυτό το 2ήμερο φεστιβάλ που ονομάζεται Side Effects μιλήσαμε με τον Γιάννη Ανδριόπουλο, τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από το εγχείρημα της Sound Effect Records, για όσα συνέβησαν αυτά τα 21 χρόνια:

 

Πόσο δύσκολο ήταν και είναι να επιβιώσει ένα ανεξάρτητο label/δισκάδικο για 21 χρόνια, ειδικά τώρα που ούτως ή άλλως όλα είναι δύσκολα για όλους;

Έχοντας κάνει έναρξη λειτουργίας του δισκάδικου λίγους μήνες πριν την μετάβαση από την δραχμή στο ευρώ οι δυσκολίες ενσωματώθηκαν στο dna της επιχείρησης.

Πολλά ήταν και παραμένουν τα προβλήματα που δημιούργησε το ασταθές οικονομικό περιβάλλον στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ιδίως σε αυτές που δεν προσφέρουν βασικά καταναλωτικά αγαθά, αλλά και η εχθρική πολιτική των κυβερνήσεων προς αυτές. Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε όλοι μας και την επιπρόσθετη εχθρική αντιμετώπιση της παρούσας κυβέρνησης προς τον καλλιτεχνικό κλάδο.

Η συνεχής μείωση των εισοδημάτων του κόσμου και η κλιμακούμενη καταβαράθρωση της αγοραστικής δύναμης του σε συνδυασμό με την αέναη αλλαγή του πλαισίου λειτουργίας της αγοράς είτε λόγω των capital controls ή των νέων συνθηκών που επέβαλε η πανδημία κάνει την επιβίωση των συγκεκριμένων επιχειρήσεων να φαντάζει άθλος.

Υπήρξε κάποια περίοδος που τα πράγματα φαίνονταν καλύτερα και πιο αισιόδοξα για την πορεία μιας ανεξάρτητης εταιρείας; Είναι σήμερα η καλύτερη εποχή της ελληνικής σκηνής;

Πριν την οικονομική κρίση με την επανάσταση που έφεραν οι νέες τεχνολογίες και ειδικά η ανάπτυξη του διαδικτύου προσφέρθηκαν πολλά εργαλεία στις πρόθυμες να συμβαδίσουν με τις καινοτομίες της εποχής ανεξάρτητες εταιρίες. Προσέφερε ταυτόχρονα περισσότερα και πιο προσιτά μέσα στην παραγωγή και την επικοινωνία με τους καλλιτέχνες αλλά και μία σειρά από δυνατότητες/εργαλεία για να προσεγγίσει ένα ευρύτερο, παγκόσμιο πλέον κοινό. Πριν από χρόνια φάνταζε αδύνατον να διαχυθεί η πληροφορία μίας ανεξάρτητης κυκλοφορίας ταυτόχρονα σε παγκόσμιο επίπεδο. Μέρος αυτής της πολυτέλειας στο παρελθόν είχαν μόνο οι πολυεθνικές και οι μεγάλες εταιρείες. Η παγκόσμια αγορά έγινε με αυτό τον τρόπο πιο προσιτή στις μικρές ανεξάρτητες εταιρείες που το μόνο εμπόδιο που έπρεπε να υπερκεράσουν ήταν να κάνουν τις κυκλοφορίες τους να ξεχωρίσουν μέσα στον αχανή ωκεανό της πληροφορίας.

Αδιαφιλονίκητα η Ελληνική ανεξάρτητη σκηνή βρίσκεται στην καλύτερη της εποχή.

Κατέχει πιο προβαλλόμενη διεθνή θέση, έχει τα βλέμματα του ξένου κοινού στραμμένα προς την κατεύθυνση της. Χαίρει αποδοχής και εκτίμησης σε αρκετά μεγαλύτερη κλίμακα απ’ ότι στο παρελθόν. Ο όγκος της καλλιτεχνικής της παραγωγής και των κυκλοφοριών της αφορούν και αγκαλιάζονται από το ξένο κοινό και ταυτόχρονα βρίσκουν τον δρόμο ανοιχτό στα κανάλια διανομής του εξωτερικού.

Η εξωστρέφεια της επιβάλλεται να συνεχιστεί με την ένταση των εμφανίσεων και των περιοδειών στο εξωτερικό για να αποδείξει ότι δεν πρόκειται για κάποιο πυροτέχνημα αλλά μπήκε στον παγκόσμιο στίβο για να μείνει και να εξακολουθήσει να συγκινεί.

Η αναβίωση του βινυλίου θεωρείτε πως είναι ένα ουσιαστικό βήμα για την μουσική ή απλώς ένα παροδικό hype;

Το βινύλιο ήταν, είναι και θα είναι ένα άκρως ποιοτικό μέσο εγγραφής και αναπαραγωγής της μουσικής. Σε αντίθεση με την πρόσκαιρη και πιο επιφανειακή αντιμετώπιση των καταναλωτικών αγαθών στις ημέρες μας παρέχει πλήθος απτών καλλιτεχνικών πληροφοριών όχι μόνο μουσικών αλλά και γραφιστικών. Σε μία εποχή που επιβάλλεται όλα να είναι συμπυκνωμένα και εύκολα στην χρήση και την μεταφορά τους αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα του αναλώσιμου, ευκαιριακού και κατ’ επέκταση βολικού αγαθού καθώς απαιτεί συμμετοχή στην ακρόαση του εφόσον δεν αρκεί το πάτημα ενός κουμπιού για την απόλαυσή του. Με αυτόν τον τρόπο βοηθάει και στην συγκέντρωση στην μουσική που αναπαράγει και δέσμευση του ακροατή που δύσκολα θα κάνει “ζάπινγκ”.

Το hype σίγουρα υπάρχει και σε τελική ανάλυση δεν βοηθάει την διαχρονικότητα του μέσου ιδωμένο υπό το πρίσμα μίας μορφής μόδας. Από την άλλη βοηθάει την ουσία της μουσικής δημιουργίας αλλά και τους φίλους του μέσου που από εκεί που άρχισε να είναι δυσεύρετο και να απέχει από τα ράφια των νέων κυκλοφοριών είναι εύκολο στην πρόσβαση και υπάρχει σε πληθώρα. Ο μόνος διαφαινόμενος κίνδυνος είναι ότι έχει συγκεντρώσει ένα πλήθος ευκαιριακών διακινητών του που το κύριο μέλημα τους είναι το κέρδος δημιουργώντας «φούσκες» χρηματιστηριακού χαρακτήρα μέσω της συνεκτικότητας του.

Από την εμπειρία σας (όχι μόνο από τα δικά σας αλλά και από τις πληροφορίες σας για τα υπόλοιπα label) ποια είναι η δυναμική των ελληνικών γκρουπ στο εξωτερικό;

Αποτελώντας έναν από τους πρώτους εξαγωγείς της σχετικά νέας Ελληνικής σκηνής στο εξωτερικό αρχικά μέσω των παραγωγών του label –που στήθηκε με όραμα και στόχο την ανάπτυξη και καθιέρωση του στην διεθνή αγορά- και σε συνέχεια με την διαμεσολάβηση της κοπής, επιμέλειας και διανομής ενός μεγάλου μέρους της παραγωγής Ελληνικής σκηνής στο εξωτερικό μπορώ με σιγουριά να σας αναφέρω πως η δυναμική των Ελληνικών γκρουπ στο εξωτερικό είναι αρκετά καλή και συνεχώς αυξανόμενη. Επιτέλους δεν αισθάνομαι ούτε χαρακτηρίζομαι ως αιθεροβάμον υπηρετώντας τον αρχικό μου στόχο της εξωστρέφειας. Πέραν αυτού αισθάνομαι ότι έχω περισσότερο και πιο πρόσφορο έδαφος για να καλλιεργήσω το όραμα μου.

Άξιζαν τον κόπο αυτά τα 21 χρόνια προσπάθειας;

Με μεγάλη βεβαιότητα και το χέρι στην καρδιά θα απαντήσω ότι σίγουρα τον άξιζαν! Το μόνο θα μπορούσα να πω πως έχω κατά κάποιο τρόπο μετανιώσει είναι το γεγονός ότι ανάλωσα ένα μέρος της νεανικής μου ζωής εκτός αυτής της προσπάθειας στην πιο ασφαλή, εξαρτημένη εργασία.

Φυσικά μέσω αυτής απέκτησα τις εμπειρίες και την ωριμότητα που με οδήγησαν σε πιο σταθερά και καλοζυγισμένα βήματα αλλά ταυτόχρονα έχανα χρόνο για την εκπλήρωση των ονείρων μου. Η ασφάλεια που προσφέρει το δεδομένο και ο πεπατημένος δρόμος είναι κακός σύμβουλος όταν αποτρέπει την δημιουργικότητα και την περιπέτεια του κακοτράχαλου μονοπατιού της εκπλήρωσης των ανησυχιών και των ονείρων μας.

 

To Φεστιβάλ Side Effects θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 18 και την Κυριακή 10 Μαρτίου στο Gagarin 205. Περισσότερες πληροφορίες για την προπώληση και τις ώρες εμφάνισης των συγκροτημάτων εδώ.

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured