Αν ασχολείσαι έστω και επιδερμικά με την κινηματογραφική επικαιρότητα και δεν έχεις ακούσει έως τώρα για το Inside, τη νέα διεθνή παραγωγή της ελληνικής Heretic και του σκηνοθέτη Βασίλη Κατσούπη με πρωταγωνιστή τον Willem Dafoe, μάλλον πρέπει να είσαι κάπου κλεισμένος (#διπλής) μακριά από τον πολιτισμό (#ειρωνεία). Η ταινία που πρόσφατα έκανε την πρεμιέρα της στο περασμένο Φεστιβάλ Βερολίνου αφορά high-end ληστή έργων τέχνης που, εγκλωβισμένος στο ίδιο το penthouse που βάλθηκε να αδειάσει, ξεκινά έναν αγώνα επιβίωσης καθώς και έναν επαναπροσδιορισμό στη σχέση του με την ίδια την έννοια της τέχνης. Μια συμπαραγωγή Βελγίου, Γερμανίας και Ελλάδας, το Inside απέκτησε διανομή από την πολύ σημαντική Focus/Universal και ανοίγει τα φτερά της σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τη Δευτέρα 6 Μαρτίου, οι συντελεστές της ταινίας (παρουσία και του πρωταγωνιστή) βρέθηκαν στο Ωδείο Αθηνών με σκοπό να απαντήσουν στις ομολογουμένως αρκετές ερωτήσεις που έθεσαν δημοσιογράφοι και όχι μόνο. Συναντήσαμε τον Βασίλη Κατσούπη σε ένα εικοσάλεπτο one-on-one, ούτως ώστε να λυθούν απορίες σχετικά με τη δημιουργία της ταινίας, την αρχική ιδέα που μετράει αισίως πλέον μια δεκαετία ζωής, το τι ρόλο έπαιξε η συλλογή έργων τέχνης και το πώς συντέθηκε (εμφανίζονται, μεταξύ άλλων, έργα των Egon Schiele και Maurizio Cattelan) αλλά και για το τι μέλλει γενέσθαι για τον ίδιο και τη Heretic.
Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία της ταινίας Inside, μέσα από τα λόγια του σκηνοθέτη της, Βασίλη Κατσούπη:
Ήξερα λίγο πολύ τι ήθελε αυτή η ταινία, είχα κάνει ένα timeline δικό μου, με το τι πιστεύω ότι πρέπει να γίνεται, πώς να είναι η ιστορία και τα λοιπά. Δεν ήθελα όμως να κάτσω να το γράψω μόνος μου μιας και δεν είμαι σεναριογράφος, πιστεύω ότι κάθε ένας έχει ένα ταλέντο σε κάτι συγκεκριμένο. Είχα την τύχη να βρεθεί ο Ben Hopkins, του άρεσε το concept και το είδε σαν πρόκληση να γράψει μια ταινία χωρίς διάλογο ουσιαστικά. Μέσα σε αυτό ήταν και ο Γιώργος Καρναβάς (σ.σ.: παραγωγός του Inside, συνιδρυτής της Heretic), λίγο πολύ ήμασταν οι τρεις μας, παίρναμε το draft και το δουλεύαμε. Ήταν πολύ υπομονετικός, διαλλακτικός και ανοιχτός σε διάφορες ιδέες που ενδεχομένως να μην ήταν και οι πιο έξυπνες πάντοτε, αυτό για μένα είναι δείγμα ενός πάρα πολύ έξυπνου ανθρώπου που δεν αντιδράει με κυνισμό ή χλεύη στο καθετί – έλλειψη εγωισμού κατ’ ουσίαν. Αν δεν έχεις να αποδείξεις κάτι, δεν το παίζεις υπεράνω. Όπως επίσης δεν έχει να αποδείξει και ο Willem κάτι, ένας απλός άνθρωπος σαν κι εμάς είναι στο τέλος της ημέρας. Αυτό το star system που έχουμε κατά νου τείνει πλέον να τελειώσει μέσω του TikTok, το να θεωρούμε ότι οι «σταρ» είναι κάποιου είδους «υπεράνθρωποι». Είναι ένας άνθρωπος που θέλει την επαφή και τη φιλία, του άρεσε που ήμασταν όλοι μια μεγάλη παρέα.
Το ‘10-‘11 μίλησα με το Γιώργο για αυτή την ιδέα. Τότε μου φαινόταν μη πραγματοποιήσιμη, μάλιστα έλεγα στους φίλους μου ότι είναι «Χόλιγουντ» ιδέα. Το συζητούσα επίσης με το φίλο μου, τον Δημήτρη Αποστόλου, ο οποίος έγινε εν τελεί πρώτος βοηθός σκηνοθέτη στο Inside. Το ’16, όταν είχαμε το Ο Φίλος μου ο Larry Gus στο ελληνικό κινηματογραφικό φεστιβάλ του Λος Άντζελες, μας έστειλαν ένα γράμμα για ένα pitching session σε χολιγουντιανούς παράγωγους. Κάτσαμε 2-3 μέρες να γράψουμε ένα treatment και πήγαμε ευθύς αμέσως.
Είχα κάνει τεράστια έρευνα για τα έργα τέχνης που ήθελα να είναι στην ταινία, κάθε συλλέκτης όμως έχει έναν συγκεκριμένο τρόπο που συλλεγεί τον οποίο εγώ φυσικά δεν γνώριζα. Η δικιά μου μελέτη δούλεψε σαν πηγή αναφορών στον Leonardo (σ.σ.: Bigazzi, curator των έργων τέχνης που εμφανίζονται στην ταινία), κατόπιν μου πρότεινε πράγματα σχετικά με ανθρώπους με τους οποίους είχε επαφή, που μπορούσε να προσεγγίσει με σχετική ευκολία. Τα έργα τέχνης στην ταινία θα έπρεπε να είναι έργα γνωστά στο ευρύ κοινό – βέβαια αν βάζαμε τη Μόνα Λίζα παραδείγματος χάριν θα ήταν γελοίο! (γέλια) Υπήρχε ο κανόνας του ότι όλα τα έργα τέχνης έπρεπε να μην είναι σε μουσείο, να είναι σε προσωπικές συλλογές. Το είχα υπογραμμίσει από την αρχή ότι ήθελα η συλλογή να ήταν απόλυτα πιστευτή. Οι καλλιτέχνες επίσης δεν καταλαβαίνουν ότι αν μπουν σε ταινία τους θα είναι για πάντα, μιλάμε για ταινία άλλωστε, όχι για μια εφήμερη έκθεση. Ο κάθε καλλιτέχνης όμως μας τα παραχώρησε ζητώντας απλά ένα συμβολικό ποσό, πρακτικά τζάμπα. O Leonardo επίσης μου είπε ότι πολύ γνωστός Ιταλός σκηνοθέτης είχε ζητήσει από τον Maurizio Cattelan έργο τέχνης του και του αρνήθηκε. Οι πρωταγωνιστές στην ταινία επί της ουσίας είναι ο Dafoe και τα έργα τέχνης μέσα στο penthouse, τέτοια είναι η σημασία τους.
Η πρώτη μου (και πιο έντονη) ανάμνηση από τον Dafoe ήταν από το Platoon, το είδα πρώτη φορά με τον πατερά μου όταν ήμουν 10 σε βιντεοκασέτα. Με είχε συνεπάρει η ερμηνεία του, θυμάμαι πόσο είχα αγαπήσει τον χαρακτήρα του που λειτουργούσε ως πυξίδα ηθικής σε όλον αυτό το χαμό του πολέμου του Βιετνάμ. Το ξαναείδαμε με τον Γιώργο μια μέρα πριν ξεκινήσουμε γυρίσματα, μάλιστα – έπαιζε τυχαία κάπου στη γερμανική τηλεόραση.
Το Inside είναι η πρώτη μεγάλη, ξενόγλωσση, «χολιγουντιανή» παραγωγή που είναι εξ’ ολοκλήρου φτιαγμένη από τη Heretic. Ο Γιώργος είναι ένας φοβερός δημιουργικός συνεργάτης, καθόλου ένας στεγνός, αμιγώς τεχνοκράτης παραγωγός, αυτό που κατάφερε ήταν ασύλληπτο. Μάθαμε πολλά καθ’ όλη τη διαδικασία. Φαντάσου ότι έπεισε κόσμο για να δώσει χρήματα στην ταινία ενός τύπου που δεν είχε ξανακάνει fiction feature ποτέ του, δηλαδή μιλάμε για κανονικό case study! Πιστεύω, δε, ότι θα έχουν ακόμα πιο φοβερή πορεία στο άμεσο μέλλον.
Αν το concept του Inside ήταν music video; Θα ήταν για Radiohead και συγκεκριμένα για το Pyramid Song (σ.σ.: που ακούγεται στα credits). Θα ήταν παράλογο να παίζει μέσα στην ταινία γιατί θα τα σκέπαζε όλα, είναι πολύ δυνατό κομμάτι. Και ένα ενδιαφέρον fun fact: ο Larry Gus είχε έρθει στα γυρίσματα, είχε φτιάξει επίσης ένα βασανιστικό sound art κομμάτι που ήταν να μπει στην ταινία αλλά δυστυχώς δεν μας βγήκε και το κόψαμε στο μοντάζ. Αλλά μπορώ εύκολα να τον φανταστώ να παίζει σε κλιπ με την ιστορία του Inside, να σκαρφαλώνει σε έναν ουρανοξύστη και να χορεύει!
Είμαι σε μια κατάσταση ευφορίας λόγω της ταινίας, συνεχίζω ωστόσο να είμαι ενεργός στη διαφήμιση, όπου και δουλεύω χρόνια εξάλλου, ετοιμάζοντας παράλληλα και την επόμενη ταινία, πάλι με τον Γιώργο και τον Ben.
Το Inside ανοίγει στις ελληνικές αίθουσες την Πέμπτη 9 Μαρτίου 2023, σε διανομή της Tulip Entertainment.
Φωτογραφίες: Αργύρης Λιόσης
