Σωκράτης Μάλαμας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Παύλος Παυλίδης, Γιαν Βαν και φυσικά τα πιο "δικά του" projects Sancho 003 και Σωτήρες. Με κάποιο μαγικό τρόπο ο Φώτης Σιώτας καταφέρνει να βρίσκεται δίπλα και μέσα στα περισσότερα σημαντικά ρεύματα που κυλάνε στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Μουσικάνθρωπος από την τρυφερή ηλικία ήδη των έξι ετών, με σπουδές στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, εξαιρετικός βιολιστής, τραγουδιστής και ενορχηστρωτής, τα τελευταία χρόνια εξερευνά μια ουσιαστική στροφή στο σύγχρονο λαϊκό και παραδοσιακό τραγούδι, με βασικό συνεργάτη του τον στιχουργό Θοδωρή Γκόνη. Δεύτερος καρπός αυτής της πολύ ενδιαφέρουσας συνεργασίας -μετά τον δίσκο Τα Δεύτερα το 2019- το νέο album Δύο Λάθη, που θα παρουσιάζεται τις Πέμπτες του Μαρτίου στις εμφανίσεις του Φώτη Σιώτα στο Skrow Theater στο Παγκράτι. Λίγο πριν την πρεμιέρα "συναντήσαμε" τον Φώτη Σιώτα και είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε περισσότερο τη λιτή δύναμη, από την οποία φαίνεται να πηγάζει μια μουσική και καλλιτεχνική στάση που αξίζει να γνωρίσεις και να παρακολουθείς.
Έχεις ξεκινήσει να ασχολείσαι με τη μουσική από ιδιαίτερα νεαρή, παιδική για την ακρίβεια, ηλικία. Πώς ήταν αυτό το ξεκίνημα, ποια ήταν τα πρώτα ακούσματα και οι πρώτες εμπειρίες; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η μουσική ήταν πάντα μονόδρομος ή υπήρχαν και άλλα «θέλω» και σχέδια στον ορίζοντα; Από πολύ μικρή ηλικία στο σπίτι αρχικά, οι δίσκοι των γονιών μου, οι κασέτες στο αυτοκίνητο του πατέρα μου, τα πανηγύρια στο χωριό -όπου υπήρχε μουσική ήμουν παρών με ενθουσιασμό και συμμετοχή. Γι’ αυτό και μπήκα πολύ μικρός οργανωμένα σε χορωδίες στο ωδείο στη Θεσσαλονίκη και σιγά σιγά σε συγκροτήματα, κομπανίες, γενικώς όπου υπήρχε δράση. Κατάλαβα γρήγορα ότι αυτό το πράγμα το αγαπάω πολύ και έβαλα σκοπό να τραβήξω το δρόμο μου.
Η πρώτη μεγάλη πόρτα άνοιξε τη δεκαετία του ’90 με τη συνεργασία με τον Σωκράτη Μάλαμα. Πώς θυμάσαι εκείνα τα χρόνια; Πιστεύεις ότι η τότε «σκηνή» του «έντεχνου λαϊκού» καθόρισε την μετέπειτα πορεία σου και αν ναι με ποιον τρόπο; Πράγματι κάπου στις αρχές του '90 συναντήθηκα με τον Σωκράτη και παίξαμε για πρώτη φορά. Δεν είχα εικόνα μέχρι τότε για τα τραγούδια του, ούτε για την σκηνή της Θεσσαλονίκης του έντεχνου τραγουδιού. Ήμουν 18 χρονών, άκουγα άλλα πράγματα. Παίζοντας μαζί του και αργότερα με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και τον Γιώργο Καζάντζη, έμαθα αυτά τα τραγούδια, κατάλαβα τι είναι ο Παπάζογλου, τι είναι ο Περίδης, ο Ρασούλης, ο Ξυδάκης. Η γνωριμία μου με τον Σωκράτη ήταν καθοριστική γιατί μέσα από αυτόν αγάπησα περισσότερο το τραγούδι.
Η δισκογραφία σου έχει περάσει και εξερευνήσει πολλά και διαφορετικά πεδία: το κεφάλαιο του Θανάση Παπακωνσταντίνου, τον πειραματισμό με τους Sancho 003 και τον Κώστα Παντέλη, τους Σωτήρες, το λαϊκό και δημοτικό τραγούδι, τη σύνθεση μουσικής για το θέατρο. Τι εφόδια σου έχει δώσει το καθένα και πώς διαμορφώνει αυτό που είσαι καλλιτεχνικά σήμερα; Ένιωσες ποτέ κάποιο βήμα ως «κόντρα» και «πρόκληση» ή πρόκειται για μια «φυσιολογική» δημιουργική αλληλουχία στη ζωή ενός μουσικού; Συμμετείχα και συμμετέχω σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους projects τα οποία και προσεγγίζω με διαφορετική ιδιότητα. Οργανοπαίχτης, τραγουδιστής, συνθέτης, τραγουδοποιός. Θα έλεγα περισσότερο ότι είναι μια "χαοτική" κατάσταση παρά μια φυσιολογική αλληλουχία πραγμάτων. Είναι δράσεις τις οποίες τις αγαπώ και σε βάθος χρόνου προσπάθησα όλες να τις «ταΐσω» με την ενέργεια και την προσοχή μου.
Αυτόν τον καιρό κυκλοφορεί το νέο σου album Δύο Λάθη , στο οποίο συνεργάζεσαι και πάλι με τον στιχουργό Θοδωρή Γκόνη, συνεργάτη και στον προηγούμενο δίσκο σας Τα Δεύτερα. Σε ποιον ήχο κινείται ο δίσκος και πώς αντιμετωπίσατε την πρόκληση της εξέλιξης του ιδιώματος του προκατόχου του; Ο πρώτος δίσκος που φτιάξαμε με τον Θοδωρή Γκόνη, Τα Δεύτερα, θα έλεγα ότι ήταν σύνθεση. Μια λαϊκή ορχήστρα και μια ορχήστρα εγχόρδων. Τα Δύο Λάθη, ο δεύτερος δίσκος που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες από την United We Fly, είναι τραγουδοποιία. Κιθαριστικός ήχος, λιγότερη αυστηρότητα στις ενορχηστρώσεις και πιο "ανοιχτό" παίξιμο. Φτιάξαμε μια ομάδα με παλιούς και νέους φίλους – μουσικούς, με τους οποίους έχω παίξει κατά καιρούς, προβάραμε αρκετά και μπήκαμε και γράψαμε ζωντανά. Αισθητικά κινείται σε έναν άλλο δρόμο από Τα Δεύτερα. Αν δούμε όμως τον πυρήνα των τραγουδιών βγάζοντας έξω την ενορχήστρωση υπάρχει σύνδεση των δύο δίσκων.
Παρατηρούμε συχνά τον αριθμό 2 ως μοτίβο στις κυκλοφορίες σας («Δεύτερα», «Δύο Λάθη»). Υπάρχει κάποιος λόγος για αυτό, αντιπροσωπεύει κάτι για εσάς το 2; Ο Θοδωρής Γκόνης είναι αυτός που πρέπει να απαντήσει σε αυτό. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, οι συμβολισμοί που προκύπτουν από τους αριθμούς είναι ένα ωραίο παιχνίδι.
Διανύουμε παράξενους καιρούς στη μουσική, με τις ζωντανές εμφανίσεις να τελούν σε διαρκές καθεστώς αβεβαιότητας τα τελευταία δύο χρόνια και την ηχογραφημένη μουσική να ζει κυρίως μέσα από τις streaming και media πλατφόρμες. Πώς έχεις προσαρμοστεί προσωπικά σε αυτήν την κατάσταση; Ιδίως για την ελληνική μουσική και τα πιο «παραδοσιακά της είδη» (λαϊκό τραγούδι, δημοτική και παραδοσιακή μουσική, “έντεχνο”) με όλες τις ιδιαιτερότητές της, ποιο μέλλον θεωρείς ότι υπάρχει μέσα από όλες αυτές τις δυσκολίες και νέες συνθήκες; Περάσαμε δύο πολύ δύσκολα χρόνια. Και δεν είναι δύο χρόνια είναι πολύ περισσότερα βάζοντας μέσα την οικονομική κρίση, μετά την πανδημία και τώρα τον πόλεμο στην Ουκρανία. Το να μοιραζόμαστε τη μουσική σε κοινό τόπο και χρόνο, ειδικά αυτή την εποχή, είναι πολύτιμο. Μια τελετουργία για την «ανθρωπιά».
Tι μουσική ακούς αυτόν τον καιρό; Υπάρχουν καλλιτέχνες ή/και δίσκοι που σας έχουν συναρπάσει πρόσφατα; Πόσο εύκολο είναι να συνεχίσεις να ενθουσιάζεσαι με νέες κυκλοφορίες όταν έχεις περάσει όλη σου τη ζωή μέσα στη μουσική; Υπάρχει, άραγε, σημείο κορεσμού; Συνεχώς ανακαλύπτω πράγματα που με ενθουσιάζουν είτε καινούργια είτε από το παρελθόν. Διαχωρίζω τον μουσικό από τον ακροατή. Είμαι φανατικός ακροατής. Είναι τόσες οι πληροφορίες και τόσο το ταλέντο και η δημιουργικότητα των ανθρώπων όταν καταπιάνονται με τη μουσική, που αυτό δεν τελειώνει.
Ποια είναι τα αντίβαρά σου στην καθημερινότητα και στις απαιτήσεις της πνευματικής δημιουργίας; Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου στο μέλλον να ζει χωρίς η μουσική να είναι το επάγγελμα και η καθημερινότητά σου; Και αν ποια θα ήταν αυτή η εναλλακτική συνθήκη; Όταν θέλω να διώξω την ένταση, μου αρέσει να κάθομαι ήσυχος. Θα μπορούσα να είμαι οδηγός, μάγειρας ή αγρότης ίσως;
Ποια είναι τα άμεσα καλλιτεχνικά σου σχέδια; Θα κάνετε ζωντανές εμφανίσεις τους επόμενους μήνες; Τις Πέμπτες 3, 10, 17 και 24 Μαρτίου θα παρουσιάσουμε με τη μπάντα μου, το νέο δίσκο, τα Δύο Λάθη στο θέατρο Skrow στο Παγκράτι. Παράλληλα θα παίξω και σε κάποιες εμφανίσεις με την Ελένη Τσαλιγοπούλου παρουσιάζοντας ένα δίσκο με τραγούδια του Αποστόλου Καλδάρα που έχουμε ηχογραφήσει και βέβαια στο πρόγραμμα είναι και οι εμφανίσεις με τους hotel Αλάσκα και τον Παύλο Παυλίδη.
