Ο νέος σου δίσκος Matterless, φλερτάρει πιο πολύ από ποτέ με pop μοτίβα, ενσωματώνοντας synths, ηλεκτρική κιθάρα, ηλεκτρονικές λεπτομέρειες και, γενικότερα, μια παρουσία της τεχνολογίας που δεν έχουμε συνηθίσει στη μουσική σου. Τι μεσολάβησε για εσένα τα 3 τελευταία χρόνια και πώς αυτό επέδρασε στον τρόπο με τον οποίον προσεγγίζεις τη μουσική σου;
Τα τελευταία 2,5 χρόνια ζω στο Λονδίνο, όπου αρχικά εργάστηκα στο νομικό τμήμα μιας εταιρείας κινητής τηλεφωνίας. Στη συνέχεια παραιτήθηκα, γιατί η συγκεκριμένη δουλειά με απομάκρυνε από εκείνο που ήθελα να κάνω στη ζωή μου: να αφοσιωθώ στη μουσική. Το τόλμησα λοιπόν αυτό το βήμα και τον τελευταίο χρόνο ασχολούμαι μόνο με τη μουσική. Εδώ ηχογράφησα τον καινούργιο μου δίσκο Matterless, ο οποίος μόλις κυκλοφόρησε στην Ελλάδα (18/12) και θα βγει και στην Αγγλία, την άνοιξη του 2018. Αυτά τα χρόνια ήταν ιδιαίτερα πλούσια σε εμπειρίες για μένα, με πολλές νέες αρχές, πολλά λάθη, αλλά και ευκαιρίες. Όλες αυτές οι αλλαγές με έκαναν να δω ακόμα πιο ξεκάθαρα ότι η μουσική μού δίνει νόημα ύπαρξης και ότι βασική μου προτεραιότητα και ανάγκη είναι να γράφω μουσική.
Ενώ το προηγούμενο άλμπουμ σου Before Dawn (2014) έδινε μια αχτίδα ελπίδας και αισιοδοξίας, ο τίτλος του νέου σου δίσκου μάς παραπέμπει στο ανέλπιστο, στο μάταιο. Πώς έγινε αυτή η προσγείωση, μόλις 3 χρόνια μετά;
«Matterless», εκτός από μάταιο, σημαίνει και άυλο. Ο δίσκος αυτός εναλλάσσει διαρκώς ατμόσφαιρα και διάθεση: από πιο σκοτεινός γίνεται φωτεινός. Αλλά, επί της ουσίας, είναι ένας βαθιά ελπιδοφόρος, feel-good δίσκος.
Το "In Τhe Light" το ακούσαμε πρώτη φορά ως κομμάτι του Before Dawn, αλλά το βρίσκουμε και στο Matterless, με διαφορετική ενορχήστρωση. Πώς ξεπήδησε λοιπόν και στον 3ο δίσκο;
Ο Danton Supple λάτρεψε το "In Τhe Light" –ήταν μάλιστα κι ένας από τους λόγους που προχωρήσαμε με αυτήν τη συνεργασία– και θέλησε να κάνει τη δική του, λίγο πιο «creepy» εκδοχή. Πώς να του το αρνηθώ;
Όλη η παραγωγή του νέου άλμπουμ έχει την υπογραφή του Danton Supple, ενός ανθρώπου με δυνατές συνεργασίες στο βιογραφικό του (Morrissey, U2, Patti Smith κ.ά.). Πώς προέκυψε η γνωριμία σας και τι αποκόμισες από αυτήν τη συνεργασία;
Συστηθήκαμε μέσω μίας κοινής φίλης από τον χώρο της μουσικής, την οποία γνώρισα προσπαθώντας να πιάσω ένα σκυλάκι στον δρόμο, το οποίο έτρεχε χωρίς το λουρί του. Η Λόλα Μάρλιν –η γυναίκα για την οποία γράφτηκε το "Lola's Τheme" από τους Shapedrifters– με έφερε στη συνέχεια σε επαφή με πολλούς παραγωγούς, αλλά με το που γνώρισα τον Danton, ήξερα ότι ήθελα να κάνω τον δίσκο μαζί του.
Ευτυχώς του άρεσαν οι προηγούμενοί μου δίσκοι και μπήκαμε έτσι στο στούντιο για να ηχογραφήσουμε μέσα σε λίγες εβδομάδες από τη γνωριμία μας. Η συνεργασία αυτή ήταν πολύ ιδιαίτερη. Το πιο σημαντικό πράγμα που αποκόμισα από τον Danton είναι αυτός ο δίσκος, το Matterless, για τον οποίο νιώθω πολύ σίγουρη. Ξέρω την αξία του και τα μηνύματά του και ελπίζω να φτάσει στα αυτιά όσων θα ήθελαν να τον ακούσουν.
Αν και μόλις 27 ετών, έχεις ήδη στο βιογραφικό σου 3 δίσκους. Ωστόσο, το νεαρό της ηλικίας συμβαδίζει συχνά σήμερα με τη δυσκολία να αντεπεξέλθει ένας καλλιτέχνης στις οικονομικές και πρακτικές ανάγκες της μουσικής βιομηχανίας, με αποτέλεσμα είτε να τα παρατά, είτε να τοποθετείται σε ένα πιο underground σκηνικό. Πώς συμβαδίζει λοιπόν το νεαρό της δικής σου ηλικίας με την αφοσίωσή σου στη μουσική; Ποια είναι τα σχέδιά σου;
Ήμουν αρκετά τυχερή, γιατί από τον πρώτο μου κιόλας δίσκο απέκτησα ένα κοινό που με στηρίζει. Από εκεί και πέρα όταν αποφάσισα ότι η μουσική είναι η δική μου επιλογή και ότι θέλω να γράφω τραγούδια μέχρι το τέλος, συνέβη κάτι μαγικό και όλες οι δυσκολίες και όλες οι κακοτοπιές που περνάω κατά καιρούς μέσα από την ενασχόλησή μου με τη μουσική, δεν με «ακουμπούν» καθόλου.
Παρά την πλούσια δισκογραφική σου δραστηριότητα, δεν θα έλεγε κάποιος ότι το ίδιο ισχύει και για τις εμφανίσεις σου – σε βλέπουμε αρκετά σπάνια. Ποια η σχέση σου με τις συναυλίες και πώς θα εξηγούσες την απόστασή σου από συχνές εμφανίσεις;
Το ελληνικό κοινό που ακούει αγγλόφωνη μουσική είναι σχετικά μικρό και οι χώροι που προσφέρονται περιορισμένοι. Έτσι και τα live είναι αναγκαστικά λίγα. Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που ήρθα στο Λονδίνο. Δεν μπορούσα άλλο να στερούμαι το live κομμάτι της μουσικής. Στο Λονδίνο παίζω σχεδόν καθημερινά –από open mics μέχρι συναυλιακούς χώρους full band. Νιώθω ότι υπάρχει κάθε μέρα διψασμένο κοινό, το οποίο ψάχνεται για νέες μουσικές. Εύχομαι το είδος μουσικής που κάνουμε η Μόνικα, ο Leon Οf Athens και άλλοι πολλοί να διαδοθεί αρκετά στην Ελλάδα, ώστε να μπορούμε να εμφανιζόμαστε live με μεγαλύτερη συχνότητα.
Τι να περιμένουμε από την εμφάνισή σου στο Gazarte (28/12), πέραν της παρουσίασης του νέου σου άλμπουμ; Θα υπάρξουν guest εμφανίσεις;
Θα παίξουμε full band τα καινούργια τραγούδια του Matterless, αλλά και τα τραγούδια που ξεχώρισε το εγχώριο κοινό από τους προηγούμενούς μου δίσκους. Το περιμένω όσο τίποτα αυτό το live, γιατί μου έχει λείψει φοβερά το ελληνικό μου κοινό και αυτός είναι και ο λόγος που κυκλοφόρησε ο δίσκος πρώτα στην Ελλάδα. Guest εμφανίσεις δεν έχουν προγραμματιστεί έως τώρα, αλλά ποιος ξέρει; Στις 22/2 πάντως θα παίξουμε στο The Islington, στο Λονδίνο, με την υπέροχη καλλιτέχνιδα και φίλη μου, Κατερίνα Ντούσκα.
{youtube}vNcQN6f3yeY{/youtube}
