φωτογραφίες: Nao Takeda (1), Φωτεινή Χώρα (2,3), Christoph Neumann (4,5)
Ξεκινάς μια πετυχημένη καριέρα στην Αθήνα με το συγκρότημά σου και δημιουργείς έναν θόρυβο γύρω απ’ το όνομά σου, τον οποίον θα ζήλευαν πολλοί. Και ξαφνικά βάζεις μια τελεία, για να αρχίσεις ξανά την καριέρα σου στο Βερολίνο. Ένιωσες κάποια αβεβαιότητα ή είχες την αυτοπεποίθηση ότι μπορείς να τα καταφέρεις παντού;
Τα συναισθήματά μου εκείνη την περίοδο ήταν κάπου στο ενδιάμεσο όσων περιγράφεις. Χρονικά, ήταν ένα κομβικό σημείο για το πώς θα συνέχιζα. Αυτό που έδειχνα προς τα έξω ήταν μια αυτοπεποίθηση, πως μπορώ να κάνω ό,τι βάλω σαν στόχο. Παρά την αποφασιστικότητά μου, όμως, γειώθηκα πολύ γρήγορα αφότου έφυγα. Πάντως μπορώ να πω ότι στάθηκα τυχερή, καθώς γνώρισα ανθρώπους που με βοήθησαν, με τους οποίους βρισκόμασταν στο ίδιο μήκος κύματος. Επομένως τα πράγματα ήταν εύκολα όσον αφορά τις συνεργασίες και τη μουσική εξέλιξη που θέλαμε να δούμε από κοινού. Ενώ μέχρι τότε η ιδέα του ρίσκου ήταν κάτι σαν θρησκεία για 'μένα, μέσα στην ξαφνική αβεβαιότητα, οι άνθρωποί μου με βοήθησαν πολύ.
Ποιο είναι τα καλύτερο πράγμα που σου έχει προσφέρει το Βερολίνο;
Ήταν η πρώτη φορά που έζησα σε μια χώρα έξω από την Ελλάδα. Ήταν καθαρά δική μου απόφαση. Πρόκειται για μια πόλη η οποία σε ξεγελάει εύκολα. Στην αρχή φαίνεται ότι είναι ένα λούνα παρκ για ενήλικες, αλλά καταλαβαίνεις γρήγορα ότι δεν είναι έτσι. Η κουλτούρα και η νοοτροπία των ανθρώπων είναι τελείως διαφορετική. Αυτό με βοήθησε να ωριμάσω με πολλούς τρόπους, γιατί έπρεπε να προσαρμοστώ.
Ξεκινάς λοιπόν τη νέα καριέρα σου με ένα EP, με το οποίο δηλώνεις ελεύθερη (Free), και τώρα κυκλοφορείς ένα άλμπουμ, με το οποίο μας συστήνεσαι (Who Am I). Αν ακολουθήσω δηλαδή τη σημειολογία, έπρεπε πρώτα να υπάρξει απαλευθέρωση για να βρεις ποια πραγματικά είσαι; Η μήπως είναι τυχαία αυτή η επιλογή τίτλων;
Ισχύει απόλυτα. Είμαι άλλωστε control freak και δεν θα άφηνα κάτι τέτοιο στην τύχη. Θα σε πάω ακόμα πιο πίσω, μάλιστα: o πρώτος δίσκος με τους Keep Shelly In Athens λεγόταν At Home. Στη συνέχεια λοιπόν έπρεπε να φύγω από το «σπίτι», πράγμα που σημαίνει πως ήταν κάτι σαν απογαλακτισμός –εξ ου και το εξώφυλλο με το έμβρυο στο EP. Οπότε πλέον έχω αποκτήσει την ταυτότητά μου με τον νέο μου δίσκο. Βέβαια, από τη στιγμή που αποφασίζω τον τίτλο, μέχρι την ώρα της κυκλοφορίας, έχει περάσει καιρός.
Τα καινούρια σου τραγούδια, κρατάνε από παλιά ή γράφτηκαν πολύ πρόσφατα;
Πολλά κομμάτια του δίσκου είχα ξεκινήσει να τα γράφω πριν 2 χρόνια. Επανερχόμουν σε αυτά για να τα ξαναδουλέψω και μετά τα άφηνα ξανά –αναλόγως πάντα με όσα συνέβαιναν στη ζωή μου σε κάθε φάση. Το τραγουδι “Instead Of You” αρχικά ήταν να μπει στο ΕP με τον τίτλο “I'd Go”, αλλά επειδή δεν ήμουν ευχαριστημένη με τις πρώτες φωνές, ξαναμπήκα στο στούντιο και το άλλαξα. Τελικά προέκυψε ένα σχεδόν καινούριο τραγούδι.
Έχεις λοιπόν έτοιμο το υλικό και μπαίνεις στο στούντιο για να ηχογραφήσεις τον δίσκο σου. Θες να μου μιλήσεις για τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκες και που σε βοήθησαν;
Επιστρέφοντας στο Artracks Studio, δούλεψα με τον Γιώργο Πρινιωτάκη, τον οποίο εκτιμώ πάρα πολύ και ήταν κοντά μου από την αρχή της καριέρας μου –ήταν άλλωστε ο λόγος που είχα μπει στους Keep Shelly In Athens. Άρχισα να δουλεύω και με τον Robert Helbig, ο οποίος είναι και ο σύζυγός μου πλέον. Είναι μια οικογενειακή επιχείρηση!
Άρα θες να έχεις περιβάλλον ανθρώπων με τους οποίους νιώθεις εμπιστοσύνη...
Ναι, γιατί ένα τέτοιο περιβάλλον σε εξισορροπεί και δεν σου επιτρέπει να ξεφύγεις. Καλό είναι να έχεις γύρω σου ανθρώπους που ξέρουν τι πρέπει να σου πουν. Με ειλικρίνεια και με σεβασμό. Είναι σημαντικό να καταλαβαίνουν οι συνεργάτες σου τι σκέφτεσαι και τι ακριβώς εννοείς.
Ακούς τους γύρω σου ή είσαι επίμονη ως προς ένα δικό σου αποτέλεσμα;
Εκτιμώ την άποψή τους, και το ότι εκφράζεται με σεβασμό. Επιλέγω να δουλεύω με ανθρώπους που δεν θα μου επιβάλλουν τη γνώμη τους ούτε σε μεγάλα ζητήματα (όπως η γενικότερη κατεύθυνση της παραγωγής), ούτε σε μικρότερα (όπως ένα θέμα που θα παιχτεί στην κιθάρα ή στο synthesizer). Δεν θέλουν να κάνουν κάτι δικό τους, που θα υπονομεύσει τη μουσική μου. Από εκεί και πέρα, έχω πολύ συγκεκριμένο όραμα για το πώς θέλω να ακούγονται τα τραγούδια μου, άλλωστε το pre-production το σχεδιάζω μόνη μου.
Πόσο καιρό χρειάστηκε αυτή η δουλειά;
Ήταν όλα σχεδιασμένα τόσο πολύ, ώστε το τελειώσαμε σε 2 βδομάδες. Ηχογραφήσαμε τις φωνές, την κιθάρα και το μπάσο. Δεν έχω ντραμς και όλοι οι υπόλοιποι ήχοι είναι ηλεκτρονικοί. Όλη η διαδικασία και όλη η παραγωγή κράτησε σχετικά λίγο.
Παρατήρησα ότι έχεις πολύ προσεγμένα βιντεοκλίπ για τα τραγούδια σου: με εικαστική αξία και όχι φτιαγμένα για την ανάγκη να υπάρχει απλώς και μια εικόνα. Σε αφορά πολύ το visual κομμάτι της δουλειάς σου; Είτε είναι artwork, είτε video;
Δίνω πολύ μεγάλη σημασία. Θα βομβαρδίσω τον γραφίστα μου με mood boards και με όποια άλλη ιδέα έχω. Βέβαια, και σε αυτό το κομμάτι συνεργάζομαι με έναν συμμαθητή μου από το σχολείο, οπότε κι εκεί υπάρχει εμπιστοσύνη και φιλία σε βάθος χρόνου. Μπορεί να παιδεύω τους συνεργάτες μου, αλλά στο τέλος όλοι φαίνονται ευχαριστημένοι.
Τα ακούσματά σου έχουν αλλάξει πολύ από το ξεκίνημά σου;
Κοίταξε, όταν μπήκα στο συγκρότημα, το 2010 περίπου, ήμουν μόλις 19 ετών –πιο κοντά στην εφηβεία δηλαδή. Σίγουρα έχω αλλάξει πάρα πολύ, αλλά όχι, δεν αναγνωρίζω το παρελθόν. Αυτό που ισχύει είναι πως από την πρώτη στιγμή έχω αρχίσει να φτιάχνω αυτό που είμαι σήμερα. Δεν μπορώ δηλαδή να ξεγράψω όσα χτίσαμε με τους Keep Shelly, γιατί χωρίς εκείνη την εμπειρία δεν θα έκανα τα πράγματα που κάνω σήμερα. Νομίζω πάντως ότι μουσικά και στιχουργικά είμαι πολύ πιο ώριμη τώρα.
Τι μουσική ακούς σήμερα;
Ακούω κυρίως ελληνική παραδοσιακή μουσική. Μεγάλους Έλληνες στιχουργούς και παλιούς συνθέτες. Δεν ξέρω γιατί έχει προκύψει αυτό. Είναι παράξενο, αλλά ενώ πάντα άκουγα πιο ηλεκτρονική μουσική, τώρα κάτι έχει αλλάξει. Δεν ξέρω τι κλικ έγινε μέσα μου και έχω αγαπήσει πολύ περισσότερο την οργανική μουσική. Πάντοτε όμως θα επιστρέφω στην ασφάλεια των αγαπημένων ακουσμάτων, όπως ο Tim Buckley ας πούμε ή η Kate Bush.
Τα νέα σου τραγούδια είναι δύσκολο να αποδωθούν στη σκηνή. Σε απασχολεί ποτέ το πώς θα ακουστεί ζωντανά κάτι που ηχογραφείς;
Είναι σίγουρα πολύ δύσκολο, αλλά θυμάμαι πάντα κάτι που μου είχε πει ο RΠR από τους Keep Shelly In Athens: ότι ο δίσκος και η ζωντανή εμφάνιση είναι άλλο πράγμα και θέλουν διαφορετική προσέγγιση. Πάντα θέλω να βάζω κάτι διαφορετικό στα τραγούδια μου στη σκηνή, έναν διαφορετικό δυναμισμό. Αλλιώς τι λόγο έχει κάποιος να έρθει να ακούσει; Θα μπορεί να κάτσει και να το ακούσει σπίτι του.
Την κριτική αποδοχή την είχες σχεδόν πάντα με το μέρος σου. Είναι κάτι που σε απασχολεί;
Η αλήθεια είναι ότι δεν γράφουνε πια για εμένα, όσο έγραφαν παλιά. Ούτε κι εγώ μπορώ να πω ότι διαβάζω τόσο τις κριτικές, όσο τις διάβαζα παλιά. Καταλαβαίνω φυσικά ότι και ο δικός σας χώρος έχει υποστεί μεγάλο πλήγμα και όλοι βρισκόμαστε σε μια δύσκολη κατάσταση.
Νιώθεις ότι είσαι δικαιωμένη για όσα έχει καταφέρει μέχρι τώρα;
Οπωσδήποτε. Νιώθω πολύ καλά με οτιδήποτε έχω κυκλοφορήσει μέχρι τώρα και νιώθω ότι βρίσκομαι σε ένα πολύ καλό σημείο. Είμαι 27 ετών και έχω καταφέρει η μουσική να είναι η δουλειά μου. Δεν θα πω φυσικά ότι έχω καταφέρει όσα θα ήθελα: πάντα θα βάζω νέους στόχους, αλλιώς δεν θα μπορέσω ποτέ να εξελιχθώ. Μάλιστα, έχω ήδη γράψει τον επόμενό μου δίσκο και ελπίζω να καταφέρω να τον ηχογραφήσω σύντομα.
{youtube}VTvEjduS2EE{/youtube}
