Το πρόσφατο The Second Fall συστήνει κατά μία έννοια κάποιους άλλους Mahakala, σε σύγκριση με το Devil's Music (2013). Θα μου επιτρέψεις επίσης να πω ότι είναι και ένα καλύτερο άλμπουμ. Τι πυροδότησε τις φιλονικίες του παρελθόντος; Και τι έγινε διαφορετικά αυτή τη φορά, ως προς τη δημιουργική διεργασία και την ηχογράφηση;
Κατ' αρχάς σε ευχαριστώ που αντιλαμβάνεσαι την πρόοδο που κάναμε. Και κατά τη δική μου αντίληψη το The Second Fall είναι ό,τι πιο ώριμο και ολοκληρωμένο έχουμε κάνει μέχρι στιγμής. Αυτό που διαφοροποιήθηκε στη δημιουργική διαδικασία είναι πως βασιστήκαμε λιγότερο σε ελεύθερες, «ροκάδικες» φόρμες, δεν τζαμάραμε τόσο, πήγαμε σε πιο αυστηρές και «τετράγωνες» δομές και φυσικά –σε αντίθεση με το Devil’s Music– δεν ηχογραφήσαμε live, αλλά ένας-ένας τα μέρη του.
Όσον αφορά στις φιλονικίες που λες, σίγουρα όποιος έχει υπάρξει μέλος μπάντας θα έχει παρόμοιες εμπειρίες: σε κάποια φάση, μπλέξαμε τις μουσικές με τις διαπροσωπικές διαφωνίες μας, αλλά και με την καθέτως διαφορετική αντίληψη που είχαμε ως προς το πώς πρέπει να γίνονται τα πράγματα. Και απλά τα κάναμε ...σκατά! Χεχεχε... Κάθε εμπόδιο για καλό! Απλά είχαμε μια καθολική αποχώρηση μελών (πλην εμού, δηλαδή) και η ζωή συνεχίστηκε. Μαθαίνω πως ο Νίκος (Αγγελόπουλος) και ο Κώστας (Σαββίδης) είναι ακόμη δραστήριοι μουσικά με τα projects των Diavolos, Soulskinner και άλλα όμορφα, και ειλικρινά χαίρομαι πολύ. Απλά έπαψαν να ταιριάζουν τα χνώτα μας και ήταν καλό που οι δρόμοι μας χώρισαν.
Γιατί Second Fall, αλήθεια; Ποιο ήταν το αποφασιστικό σημείο που είπατε «αυτός θα είναι ο τίτλος»;
Ο τίτλος, όπως και το concept του The Second Fall, αποτελούν μια δική μου έμπνευση πάνω στην οποία δουλεύω εδώ και χρόνια και σιγά-σιγά τελειοποιώ. Μου αρέσει η σημειολογία, όπως και οι διφορούμενες έννοιες. Κι έτσι, εκτός από το αμιγώς θεματολογικό κομμάτι του άλμπουμ, που αφορά στην πτώση του Εωσφόρου από τον Θρόνο της Κολάσεως (και δεύτερη σε σειρά μετά την πτώση του από τον Παράδεισο), ο τίτλος The Second Fall σηματοδοτεί και το δεύτερο χτύπημά μας ως μπάντα. Τη δεύτερη περιπέτειά μας και περιήγησή μας στον θαυμαστό κόσμο της μέταλ μουσικής!
Υπάρχει μια θεματική περί θρησκείας, πάντως, η οποία μπορεί να λειτουργήσει ως γέφυρα μεταξύ των 2 δίσκων –μάλιστα ο Σάκης Tόλης των Rotting Christ ενσαρκώνει τον Εωσφόρο στο "Wrath Of Lucifer". Τι σε τραβάει προς τα εκεί; Και ποια είναι η οπτική με την οποία βλέπεις τέτοια πράγματα και ως δημιουργός, αλλά και στην καθημερινή ζωή σε μια χώρα σαν τη δική μας;
Η θρησκευτική μυθολογία πάντα με μάγευε ως φόρμα. Και, παρά τα δεινά τα οποία η θρησκεία έχει προκαλέσει στην ανθρωπότητα, νομίζω πως έχει αποτελέσει αντικείμενο έμπνευσης για θαυμαστά έργα. Αυτό είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί! Τελικά νομίζω αυτό είναι που με μαγνητίζει τόσο σε αυτή τη θεματολογία: το πώς η πίστη (και δη η τυφλή, η φανατισμένη) είναι ικανή να προκαλέσει τα καλύτερα και τα χειρότερα. Είναι ένα δίπολο αυτό, όπως και το δίπολο καλού-κακού που συναντάει κανείς σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, αλλά και στην καθημερινή εσωτερική του πάλη. Δεν ξέρω αν η ενασχόληση των Mahakala με αυτά τα ζητήματα θα συνεχιστεί και σε επόμενα άλμπουμ, αλλά στην παρούσα φάση μας διεγειρει επαρκώς εγκεφαλικά! Όσο για τη συμμετοχή του Σάκη στον ρόλο του Εωσφόρου, θα μπορούσες να σκεφτείς κάποιον πιο ταιριαστό άνθρωπο γι' αυτό; Εγώ δύσκολα!
Τι αγαπάς περισσότερο στον Χαμένο Παράδεισο του John Milton; Και τι άλλο σου έχει αρέσει διαχρονικά, από τον κόσμο της λογοτεχνίας;
Στον Χαμένο Παράδεισο αγαπώ το πόσο καλά οι χαρακτήρες, η διάθεσή τους, ο ρόλος τους και η θέση τους στο πάνθεον του εν λόγω λογοτεχνικού έργου σκιαγραφούνται εν μέσω όχι γλαφυρών περιγραφών, αλλά εν μέσω του ίδιου τους του λόγου. Υπάρχουν στιγμές που νομίζεις πως ακούς τη φωνή τους. Μου αρέσει ο «ανθρώπινος» Εωσφόρος, που καταρρίπτει τη «θεία» φύση του με το πόσο πολύ διέπεται από ανθρώπινα πάθη. Μπορεί να σου φανεί αστείο, αλλά ταυτίζομαι με τους ήρωες της ιστορίας και ειδικότερα με τον Εωσφόρο, τον οποίον χρησιμοποιώ ως πρωταγωνιστή και στη «Δεύτερη Πτώση». Είναι ένας επαναστάτης που διέπεται από δικά του, μη-ιδεώδη ιδανικά, έναν δικό του κώδικα τιμής... Είναι ένας ήρωας με έντονες συναισθηματικές εκρήξεις, γενναίος, ελεύθερος, αδάμαστος...
Το The Second Fall είναι metal, με την «κλασική» σημασία της λέξης. Για το Devil's Music, αντιθέτως, θα έπρεπε κανείς να εκφραστεί πιο περιφραστικά, βάζοντας μπροστά από τη λέξη metal και κάποιο συνθετικό. Έχει να κάνει με τα ακούσματα; Με τις ανάγκες; Ή είναι οι εποχές που ξανασηκώνουν ανάλογες ταχύτητες και αναφορές;
Δεν μας νοιάζει τόσο το τι είναι επίκαιρο βάσει εποχής, σύμφωνο με τα μουσικά ρεύματα και τη μόδα, ποτέ δεν μας ένοιαζε. Τα ακούσματά μας εν τω μεταξύ είναι ίδια εδώ και χρόνια και ειδικότερα τα δικά μου, που είμαι και ο βασικός υπεύθυνος για τη μουσική του The Second Fall. Κάποια μάλιστα τραγούδια όπως τα “Army Οf Τhe Flies”, “Blessed Αre Τhe Dead”, “Darkness Ιn Their Eyes” και “Wrath Οf Lucifer” συνετέθησαν λίγο μόλις καιρό μετά την ολοκλήρωση του Devil’s Music.
Υπήρχε σίγουρα μια ανάγκη να «ξεσπάσουμε» μέσω πιο επιθετικών μουσικών εκφάνσεων κι έτσι κι έγινε. Βγάζουμε το άχτι μας μέσα από τα τραγούδια μας, αν θες... Ωστόσο νομίζω πως αυτό που ουσιαστικά έδωσε μια πιο μέταλ διάθεση και διάσταση στο υλικό του The Second Fall είναι τα παιξίματα των νέων μουσικών μου συντρόφων. Είναι μια give-and-take διαδικασία αυτή της ενορχήστρωσης όπως καταλαβαίνεις, και στη δική μας περίπτωση άλλαξε το αποτέλεσμα δραστικά!
Ως προς τα ακούσματα, ποιες είναι οι σταθερές σας; Σε τι πράγματα ξαναγυρνάτε πάντα μέσα στα χρόνια, όταν θέλετε να είστε μόνοι με τον εαυτό σας;
Φαντάζομαι πως ο καθένας μας έχει τις δικές του σταθερές. Μιλώντας για εμένα θα σου πω τους Black Sabbath, The Who και Blue Öyster Cult. Αγάπες που ποτέ δεν παλιώνουν.
Λόγω της δουλειάς ως promoter, είσαι βουτηγμένος όλη μέρα σε έναν κόσμο γεμάτο από μουσικούς του χώρου. Είναι θετικό το πρόσημο αυτής της ενασχόλησης; Με τι τρόπο επηρεάζει θεωρείς τους Mahakala;
Promoter εγώ; Εγώ δεν σε έβρισα! Χαχαχα! Πραγματικά λατρεύω τη δουλειά μου παρά τις δυσκολίες της, αλλά δεν έχω ιδέα πώς αυτή μπορεί να επηρεάσει τη μπάντα μας. Η νεκροψία θα δείξει! Πέραν της πλάκας, επειδή όλοι μας έχουμε επαγγελματικές ενασχολήσεις σχετικές με τη μουσική παραγωγή και προώθηση, έχουμε καταφέρει πλέον σε μεγάλο βαθμό οι προσπάθειές μας να πηγάζουν στο 100% τους μέσα από την ίδια τη μπάντα. Και κάτι τέτοιο, μόνο θετικό είναι. Κάνουμε τα πάντα μόνοι μας και είμαστε πολύ χαρούμενοι γι’ αυτό!
Πώς σκοπεύετε να κινηθείτε στο προσεχές διάστημα, ως προς τις ζωντανές εμφανίσεις; Υπάρχουν ανακοινώσιμα σχέδια;
26 Μαρτίου παίζουμε στην Πάτρα (στο Ghetto) με τους Void Droid και Bus και στις 31 Μαρτίου παρουσιάζουμε το The Second Fall ζωντανά στο Κύτταρο της Αθήνας, με το ίδιο ακριβώς line-up. Πέμπτη 6 Απριλίου παίζουμε στη Θεσσαλονίκη (Μαύρη Τρύπα), την επομένη 7/4 στον Βόλο (στο Α.R.M.C.C.), ενώ το Σάββατο 8 Απριλίου εμφανιζόμαστε στο 6o Rock Music Festival της Λάρισας. Κι ακολουθούν τα Γιάννενα (στο Beatnik), την Κυριακή 9/4. Κόντρα στις δυσκολίες των φορτωμένων προγραμμάτων μας με τα πολυάριθμα επαγγελματικά και μουσικά projects του καθενός από εμάς, θα προσπαθήσουμε να πάμε τη μουσική μας όσο πιο μακριά γίνεται!
{youtube}4vIHMOI17-A{/youtube}
