Είστε μια σχετικά νέα μπάντα, οπότε δώστε μας μερικά ιστορικά στοιχεία: πότε και πώς συναντηθήκατε, με τι στόχους φτιάξατε το συγκρότημα και πώς επιλέξατε το όνομά του;
Όλα ξεκίνησαν στη Γιάφκα της Κυνουρίας, κάπου στην Άνω Γλυφάδα, όπου ο Έβαν (τύμπανα) με τον Αντώνη (φωνή/κιθάρα) ξεκίνησαν να τζαμάρουν. Λίγες μέρες αργότερα ήρθαν ο Δημήτρης (μπάσο) κι ο Κωνσταντίνος (κιθάρα) και κάπως έτσι ξεκινήσαμε να παίζουμε, αβάπτιστοι ακόμα. Όντας μεγάλοι fans του κινηματογράφου, επιλέξαμε μία φράση απο το Donnie Darko (Cellar Door) και τη φέραμε στα μέτρα μας. Οι στόχοι του τότε έχουν διαφυλαχθεί μέχρι και σήμερα: οι Cellar Dogs είναι η καλοπέρασή μας.
Πριν μερικούς μήνες κυκλοφόρησε το ντεμπούτο σας, Jackhammer. Πώς ήταν η εμπειρία των πρώτων ηχογραφήσεων; Είστε ικανοποιημένοι από την έως τώρα ανταπόκριση στο εγχείρημά σας;
Περάσαμε φανταστικά. Η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων ήταν να μπούμε να ηχογραφήσουμε το υλικό μας και θεωρούμε ότι χρονικά έκατσε τέλεια. Ήταν η φάση που παίζαμε και προβάραμε το –μοναδικό– υλικό που είχαμε μέχρι τότε, οπότε έπρεπε να προχωρήσουμε. Όσον αφορά την ικανοποίηση, πάντα θα υπάρχει κάτι το οποίο θα κάναμε διαφορετικά. Θαρρώ πως και σε περίπτωση που γράφαμε τον καλύτερο ροκ δίσκο όλων των εποχών, και πάλι θα θέλαμε να αλλάξουμε κάτι μετά από έναν μήνα. Είναι η κατάρα του στούντιο, ίσως. Γενικότερα, όμως, είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι για την επιλογή του ανθρώπου που έκανε πραγματικότητα το Jackhammer, του Θοδωρή Ζευκιλή (SCA Studios), καθώς και για τα κομμάτια, το artwork, τον τρόπο προώθησης κτλ.
Η διαδικασία δημιουργίας και ενοργάνωσης των τραγουδιών σας, ποια είναι; Υπάρχει κάποιος που φέρνει μια προσχηματισμένη ιδέα επί της οποίας «χτίζετε» ή δουλεύετε όλοι μαζί από το μηδέν;
Συνήθως αυτό γίνεται. Κάποιος δηλαδή θα φέρει ένα beat, ένα riff, έναν στίχο, κι από εκεί θα ξεκινήσει η σύνθεση. Αργότερα κοιτιόμαστε όλοι και ξέρουμε αμέσως αν θα μείνει ή θα φύγει η ιδέα. Έχουμε γράψει κομμάτια σε στούντιο, σε σαλόνια και σε soundcheck. Λόγω διαφορετικών ακουσμάτων και των τεσσάρων, πάντα έχει πλάκα ο καθένας να φέρνει κάτι δικό του και να το δουλεύουμε όλοι παρέα.
Η μεγάλη πλειονότητα των δημοσιογραφικών αναφορών σάς κατατάσσουν ως «μαθητές» συγκροτημάτων όπως οι Planet Of Zeus και οι 1000mods. Τέτοιες αναφορές σας κάνουν καλό ή σας δημιουργούν πρόβλημα;
Νομίζω είναι τιμή μας να μας φέρνουν δίπλα σε δύο απο τις πιο τίμιες ροκ μπάντες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Δεν μπορούμε να κατατάξουμε τις αναφορές στο καλό ή στο κακό στρατόπεδο. Είναι πάντα σχετικό ως προς το μέτρο σύγκρισης που λαμβάνει ο καθένας. Μαθητές ως προς το μουσικό κομμάτι πιστεύω πάντως πως δεν είμαστε, γιατί δεν ταυτίζονται και τόσο οι ήχοι μας. Ως προς το ηθικό κομμάτι και το πρόσωπο που δεν βλέπει ο κόσμος πάνω στη σκηνή, θαρρώ πως σίγουρα έχουμε πάρα πολλά να μάθουμε. Και ήδη κρατάμε σημειώσεις.
Έχετε επιλέξει την ανεξάρτητη οδό, σε ό,τι αφορά την κυκλοφορία και τη διανομή του δίσκου σας. Μια δισκογραφική εταιρεία, όμως, δεν λύνει τα χέρια των μουσικών, ώστε αυτοί να ασχοληθούν απρόσκοπτα με το καλλιτεχνικό κομμάτι του πράγματος;
Η αλήθεια είναι πως, στην τελική, η εταιρεία σου δένει τα χέρια, παρά σου τα λύνει. Βέβαια υπάρχουν και οι εταιρείες που θα λειτουργήσουν άνευ όρων, αλλά είναι κάτι που πάρα πολύ σπάνια συμβαίνει. Μετά από συζήτηση και ψάξιμο, αποφασίσαμε ομόφωνα πως θέλουμε τον πλήρη έλεγχο επί του πρώτου μας δίσκου. Από πολύ νωρίς ξέραμε λοιπόν ότι η ανεξάρτητη οδός ήταν μονόδρομος.
Τα σχόλια για τις ζωντανές εμφανίσεις σας είναι ομόφωνα και ιδιαίτερα θετικά. Το επί σκηνής κομμάτι είναι για εσάς το πιο σημαντικό, σωστά; Πώς λειτουργείτε εκεί;
Μπορεί να μην είναι το πιο σημαντικό, αλλά σίγουρα είναι το πιο άμεσο και ζωντανό. Έχει περισσότερο πλάκα να ακούς φωνές και φασαρία από το να ακούς το κλικ του μετρονόμου. Δεν νομίζω πως λειτουργούμε κάπως ηθελημένα, απλά περνάμε καλά όντας 4 φίλοι πιασμένοι χέρι-χέρι, παίζοντας ροκ.
Στις αρχές Μαρτίου ξεκινάτε μια μίνι περιοδεία σε Λάρισα, Αθήνα, Πάτρα και Κόρινθο. Ισχύει ότι το κοινό της επαρχίας είναι πολλές φορές πιο θερμό από εκείνο της πρωτεύουσας;
Είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε live και δεν θα γυρίσουμε σπίτι μας το ίδιο βράδυ ή το επόμενο πρωί. Πραγματικά μετράμε αντίστροφα από τον Νοέμβριο. Είμαστε δε υπερβολικά τυχεροί που μοιραζόμαστε τον δρόμο με τους Purple Dino και τους Fuel Eater, δύο υπερτίμιες μπάντες, οι οποίες απαρτίζονται απο φοβερά άτομα. Νομίζω πως, σε έναν βαθμό, ισχύει πως το κοινό της επαρχίας είναι πιο θερμό. Στην Αθήνα μπορείς να βλέπεις live κυριολεκτικά κάθε μέρα, με αποτέλεσμα να σου φαίνεται πιο φυσιολογικό το να δεις ακόμη ένα.
Το όνειρο κάθε αγγλόφωνης μπάντας είναι το να δοκιμάσει την τύχη της και εκτός συνόρων. Εσείς πότε και με ποιους τρόπους σκοπεύετε να το επιχειρήσετε;
Το να παίξουμε εκτός συνόρων είναι στο βιβλιαράκι με τους στόχους μας. Προς το παρόν θαρρώ πως έχουμε λίγο δρόμο ακόμη μέχρι να χτίσουμε το κατάλληλο υλικό για να μπορέσουμε να παίξουμε έξω.
Τι μπορείτε να αποκαλύψετε σχετικά με την επόμενη δισκογραφική δουλειά σας; Τι έχετε σκοπό να αλλάξετε/βελτιώσετε σε σχέση με το Jackhammer;
Ακόμη βρισκόμαστε στο στάδιο της σύνθεσης των κομματιών αλλά ελπίζουμε μέσα στο 2016 να μπούμε να ηχογραφήσουμε. Όπως όλα δείχνουν, ο δεύτερός μας δίσκος θα απέχει ηχητικά απο τον πρώτο, λόγω αλλαγής παιξίματος του καθενός σαν μονάδα. Το να είμαστε σε μια μπάντα και να έχουμε ένα πρόσωπο προς τα έξω μας ωθεί στο να γίνουμε καλύτεροι μουσικοί. Έχω την εντύπωση πως αυτό θα βγεί στο παιδί του Jackhammer.
{youtube}kTTbWXRzEL4{/youtube}
