Όπως έχετε πει, στον πρώτο σας δίσκο δημιουργήσατε ένα τέρας σε ένα εργαστήριο και του δώσατε ζωή, ενώ στον δεύτερο το κτήνος ξυπνάει και δραπετεύει από το εργαστήριο. Ποια κίνηση του μηχανικού τέρατος συμβολίζει λοιπόν η νέα σας δουλειά;
Δεν συμβολίζει κάποια συγκεκριμένη κίνηση. Συμβολίζει ουσιαστικά κάτι άυλο: τη συνείδηση του εν λόγω οργανισμού. Αυτή τη δυνατότητα που του επιτρέπει, πάντα σε συνδυασμό με τις αισθήσεις και τα συναισθήματά του, να καταλάβει και να κατανοήσει καλύτερα τον εαυτό του και το περιβάλλον στο οποίο ζει.
Το νέο σας άλμπουμ αποπνέει μία αίσθηση κρυστάλλινης διαύγειας και ευδιαθεσίας, παρόμοια με αυτή που δημιουργούν τυπικοί shoegaze δίσκοι. Τι άλλαξε στο φιλτράρισμα των επιρροών και των ερεθισμάτων σας, για να οδηγηθείτε εδώ;
Και πάλι, δεν έχει αλλάξει κάτι στο φιλτράρισμα των επιρροών: η μουσική για εμάς είναι μία και αυτό παραμένει. Ο θόρυβος είναι η καταστροφή της, ο θάνατός της. Το shoegaze ήταν, είναι και θα είναι για εμάς κάτι που θυμίζει έντονα ότι υπάρχει ένα σημείο όπου η μελωδία φλερτάρει με τον θόρυβο. Και ο θόρυβος μπορεί να γίνει και διαυγής και χαρούμενος και ταξιδιάρικος και ποπ. Είναι όλα θέμα συχνοτήτων.
Το ΔΠΔ εστιάζει, σύμφωνα με τη διαδικτυακή του περιγραφή, στη φύση ως μέσο αποφυγής της μοντέρνας κατάθλιψης που γεννά ο αστικός τρόπος ζωής. Τι ρόλο παίζει η φύση στον κόσμο των Mechanimal; Και για ποιον λόγο η ανθρωπότητα έχει ξεχάσει να βρίσκει απόλαυση και καταφύγιο στις πραγματικές της ρίζες;
Η φύση είναι ένα φανταστικό βιβλίο, ανοιχτό σε όλους. Στην πρώτη τους επαφή μαζί της, οι Mechanimal είχαν μια αίσθηση ελευθερίας, σχεδόν παιδική. Ανέμελη. Ένιωσαν μια ξαφνική γαλήνη και ψυχική ευφορία, που τους έκανε να παρατηρήσουν καλύτερα μια άλλη πραγματικότητα, δίπλα ακριβώς από το μπετόν που τους γέννησε και τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Αυτή η επαφή μείωσε το άγχος, τον θυμό, την οργισμένη αντίδραση· και έφερε στην επιφάνεια μια διαφορετική συναισθηματική παλέτα, η οποία φανέρωσε και θαυμασμό μα και σεβασμό προς ένα περιβάλλον που κι εκείνο προσπαθεί να επιβιώσει με τους δικούς του αρχαίους κανόνες. Δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας κατάλληλους να απαντήσουν εκ μέρους της ανθρωπότητας. Από τη στιγμή που ο καθένας μας έχει επιλέξει να ζει με τους κανόνες της σύγχρονης εποχής, γνωρίζει ότι είναι δέσμιος όλων των συνεπειών της. Αρνητικών και θετικών.
Αναφέρετε επίσης πως η φράση «Delta Pi Delta» είναι ένα συμβολικό ακρωνύμιο που αντιπροσωπεύει το υπαρξιακό ταξίδι οποιουδήποτε δίποδου ζώου, με απώτερο σκοπό την καλύτερη διαχείριση της ζωής του. Καθοδηγήστε μας στα ενδότερα αυτού του ταξιδιού...
Το ΔΠΔ είναι μια συμβολική προσέγγιση για την ομάδα των Mechanimal, ορίζει ένα άλμπουμ που περιγράφει μια στιγμή στη δική τους πνευματική διαδρομή, μέσα σε μια εποχή έντονων δοκιμασιών και μέσα επίσης σε μια πολύ παράξενη κοινωνική πραγματικότητα. Δεν είναι ένα τυχαίο ταξίδι περιπλάνησης και απόλυτης ελευθερίας στο άγνωστο της φύσης. Ξέρουμε ότι στεκόμαστε ακόμα, ξέρουμε προς τα πού βαδίζουμε, απλά δεν ξέρουμε τι όνειρα θα κρύβει ο ύπνος μας το βράδυ.
Το "Ferrum" είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα κομμάτια σας, καθώς τα beats αλλά και η όλη του αισθητική εκπέμπει μία ανατολίτικη βιομηχανική αύρα. Ποια η σχέση σας με το ανατολίτικο μουσικό σύμπαν;
Ο κόσμος τόσο της μουσικής όσο και της ακουστικής, είναι ένα τεράστιο σύμπαν. Και σε όλα τα μέλη των Mechanimal αρέσει να εξερευνούν αυτό το σύμπαν, καθένα από τη δική του πλευρά. Ο καθένας δηλαδή από εμάς κουβαλάει τις εμπειρίες του, αλλά και τις αγάπες του. Ακόμα κι αν οι πορείες στο συγκεκριμένο σύμπαν μας οδηγούν σε διαφορετικές μουσικές τεχνοτροπίες, οι εμπειρίες και οι αγάπες λειτουργούν ιδανικά στο τελικό ηχητικό σύνολο, χωρίς φραγμούς και σύνορα.
Το άλμπουμ είναι αφιερωμένο στη μνήμη του σημαντικού ζωγράφου Nicholas Liber. Ποια η σχέση σας μαζί του και πώς ενέπνευσε το όραμα σας για τον νέο δίσκο;
Με τον Dr. Liber (έτσι τον μάθαμε) γνωριστήκαμε την εποχή που το MySpace κατάφερνε ακόμα να φέρνει κοντά δημιουργούς και καλλιτέχνες από διαφορετικά πεδία. Mέσα από αυτήν την ψηφιακή γνωρίμια εξελίχθηκε μια σχέση με έναν άνθρωπο ανήσυχο, με μακρά «υπόγεια» πορεία, ευλαβικά πιστό στις καλλιτεχνικές του αναζητήσεις. Με κάθε του λόγο ο Νίκος στήριζε το ηλεκτρονικό «οπτικοακουστικό» όραμά μας. Από την πρώτη έτσι στιγμή της είδησης των Mechanimal, στήριξε το όνομα και τη μουσική τους, παραβρέθηκε στις πρώτες συναυλίες και πάντα μας έλεγε να μην σταματήσουμε να κάνουμε αυτό που μας διασκεδάζει.
Το καλοκαίρι συνθέσατε κι ένα score για την θρυλική βουβή ταινία τρόμου Nosferatu, στα πλαίσια του Athens Open Air Festival. Παρ’ όλο που δεν επιλέξατε εσείς την ταινία, μπορεί να πει κανείς ότι ταιριάζει αρκετά με την αισθητική ταυτότητα της μπάντας. Ποια άλλα στοιχεία ποπ (ή μη) κουλτούρας συνδιαμορφώνουν τον κόσμο των Mechanimal;
Ο όγκος μιας ιδανικής απάντησης θα ήταν τεράστιος. Αν για παράδειγμα ξεκινούσαμε από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό της συγκεκριμένης ταινίας, θα μπορούσαμε εύκολα να περάσουμε μέσα από τον ρωσικό κονστρουκτιβισμό ή τη λαβυρινθική σκέψη του Κάφκα και από τα απίστευτα φωτογραφικά κολάζ του Μολινιέρ στην Κυβερνητική του Wiener, τις πολεμικές μηχανές του Λεονάρντο, τα cut-ups του Burroughs και την Έκθεση Ωμοτήτων του J.G. Ballard, για να καταλήξουμε σε μια φανταστική εικονική πραγματικότητα μέσα στο μυαλό των Mechanimal, η οποία μπορεί και συνδυάζει κομμάτια από όλα τα προηγούμενα.
Έχετε αναφερθεί στη νοσταλγία και στην αναζήτηση της χαμένης αθωότητας ως σημάδι των καιρών. Θεωρείτε ότι η ανάγκη για έμπνευση σήμερα πυροδοτείται περισσότερο από τη νοσταλγική παλινδρόμηση, παρά από την ενστικτώδη αντίδραση απέναντι στην προβληματική κατάσταση του κόσμου;
Θυμόμαστε, αλλά δεν νοσταλγούμε. Η νοσταλγία είναι ένα αναλγητικό ναρκωτικό που σε μουδιάζει απέναντι στο τώρα. Το παρελθόν κρύβει και όμορφες μα και οδηνυρές αναμνήσεις, οπότε είναι λάθος να το ωραιοποιούμε. Εφόσον λοιπόν μπορούμε να βρισκόμαστε μόνο στο παρόν, εστιάζουμε σε ό,τι συμβαίνει τώρα και επιδρά πάνω μας πιο έντονα. Ναι, υπάρχουν κάποιες πολύ μεγάλες συγχορδίες και εικόνες που σημάδεψαν τη μουσική και τη διαδρομή μας. Η μουσική μας όμως μπορεί και στέκεται γυμνή και δυνατή απέναντι σε όποια απόσταση από το παρελθόν. Σε μια πιο λεπτομερή ανάλυση φανερώνεται ως εξαιρετικά πλούσια σε αναφορές και αντηχήσεις –τόσο από τις τέχνες, όσο και από την πραγματική ζωή.
{youtube}iH0bhExMuD4{/youtube}
