Η ιστορία της progressive death metal μπάντας πάει πολύ πίσω, αφού το ξεκίνημά τους έγινε το μακρινό 1989. Η πρώτη φάση κράτησε μέχρι το 2001, οπότε και επήλθε η διάλυση, για να επανασυσταθούν όμως το 2011 και να παραμείνουν ενεργοί έκτοτε. Οι επόμενες μέρες αποδεικνύονται ιδιαίτερα πολυάσχολες, καθώς όχι μόνο κυκλοφορεί το νέο τους άλμπουμ Hall Of Mirrors, αλλά επανεκδίδονται και οι δύο πρώτοι δίσκοι τους (Pieces Of Mankind και Random’s Manifest). Ουκ ολίγες, λοιπόν, οι αφορμές για μια κουβέντα...
Το νέο σας άλμπουμ κυκλοφόρησε επίσημα πριν λίγες μόλις μέρες. Τι πραγματεύεται και με ποιον τρόπο επιλέξατε να προσεγγίσετε τη θεματολογία σας;
Ναι, το Hall Of Mirrors είναι εδώ και την ώρα που θα διαβάζετε αυτή τη συνέντευξη θα βρίσκεται ήδη στα δισκάδικα (διανέμεται από τη Rockarolla). Στιχουργικά είμαστε στην τρομακτική και ακραία πλευρά της ζωής: σε θέματα καθημερινής τρέλας, πραγματικά αλλά και φανταστικά, σε ιστορίες που θα μπορούσαν να συμβούν στον καθένα. Μουσικά το πράγμα έχει προχωρήσει αρκετά σε σχέση με τον προκάτοχό του –το Eidolon του 2012– καθώς οι ταχύτητες έχουν ανέβει αισθητά. Φυσικά το συνολικό ύφος παραμένει prog/tech death metal, απλά νέα στοιχεία έκαναν τώρα την εμφάνισή τους. Για πρώτη φορά ακούμε ας πούμε και electro περάσματα σε δίσκο των Acid Death, όπως και γυναικεία φωνητικά, όλα όμως «δεμένα» με τέτοιον τρόπο, ώστε να μην αλλοιώνουν το αποτέλεσμα και τον χαρακτήρα της μπάντας, δίνοντας ταυτόχρονα νέο «αέρα».
Βάλτε μας λίγο στο κλίμα και τη διαδικασία της δημιουργίας του Hall Of Mirrors: πότε γράφτηκαν και πώς στήθηκαν τα κομμάτια, πού έγιναν οι ηχογραφήσεις κλπ.
Ξεκινήσαμε να συνθέτουμε το υλικό γύρω στον Δεκέμβρη του 2012. Το δεδομένο που είχαμε ήταν το ότι δεν υπήρχε τίποτα από το παρελθόν που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, συνεπώς το Hall Of Mirrors περιλαμβάνει υλικό εντελώς πρόσφατο, δείχνοντας ταυτόχρονα και το σημερινό πρόσωπο της μπάντας, όσο πιο αντιπροσωπευτικά γίνεται. Μέχρι τον Ιούλιο του 2014 γράφαμε κομμάτια, παράλληλα βέβαια με τις υπόλοιπες δραστηριότητες, και τον Αύγουστο μπήκαμε στα Devasoundz του Fotis Benardo για να ξεκινήσουμε. Τελειώσαμε τον Απρίλιο του 2015 και αντικειμενικά ήταν ο περισσότερος χρόνος που έχουμε δώσει ποτέ για την ηχογράφηση/επεξεργασία ενός άλμπουμ μας. Mix και mastering έγιναν από τον Fotis Benardo, στον οποίον ανήκει και η συμπαραγωγή.
Υπάρχουν και αρκετοί καλεσμένοι στο νέο άλμπουμ. Πώς προέκυψαν αυτές οι συνεργασίες;
Προέκυψαν από μια σκέψη που είχαμε λίγο πριν τον χειμώνα του 2015, όντας στο στούντιο για τις ηχογραφήσεις. Η ιδέα ήταν να έχουμε κάποιους καλεσμένους, οι οποίοι να μας ήξεραν και να τους ξέραμε, να υπήρχε δηλαδή φιλική επαφή· και να έβαζαν τη δική τους πινελιά στο άλμπουμ, χωρίς όμως η μπάντα να φαίνεται «καφενείο». Έτσι λοιπόν ήρθαν ο Νίκος Μελισσουργός (Suicidal Angels) στις lead κιθάρες για το “Truth Revealed”, ο Jon Soti (Floating Words) στα μελωδικά φωνητικά για το "Life And Death", ο Μάνθος Στεργίου (Tardive Dyskinesia) στα δεύτερα φωνητικά του "Hall Of Mirrors" και η Ηλιάνα Τσακιράκη (Enemy Of Reality) μαζί με τη Nadja V. στα γυναικεία φωνητικά του "Taste Of The Erratic".
Ένας από τους λόγους της διάλυσής σας το 2001 ήταν η αρνητική στάση του εγχώριου κοινού απέναντί σας. Αντίθετα, όταν επιστρέψατε, οι αντιδράσεις ήταν εντελώς διαφορετικές. Άλλαξε το κοινό, αλλάξατε εσείς, τι ακριβώς συνέβη στο μεταξύ;
Εν γένει, κάτι άλλαξε! Όλα άλλαξαν. Δέκα χρόνια μετά η εικόνα ήταν αρκετά διαφορετική. Οπωσδήποτε ήταν κάτι που επιθυμούσαμε να κάνουμε, αλλά σε καμιά περίπτωση σαν μια «επιστροφή-φάντασμα». Και θέλουμε να πιστεύουμε ότι το πετύχαμε.
Για κάποιον λόγο, την πρώτη φορά που αντίκρισα το λογότυπό σας, διάβασα τη λέξη «accident». Αυτό το παιχνίδι του μυαλού με οδήγησε να αναρωτηθώ αν αφήνετε, ως μπάντα, χώρο στο «ατύχημα», στην τυχαιότητα, όταν δημιουργείτε...
Αυτό ποτέ δεν μπορείς να το προβλέψεις! Το «τυχαίο» σαν γεγονός δεν είναι κατακριτέο, φτάνει να εξυπηρετεί και να μην καταστρέφει. Ξέρεις πόσα τυχαία riffs έχουμε κρατήσει όλα αυτά τα χρόνια; Βέβαια, ποτέ δεν μπορείς να βασίζεσαι στην τύχη όταν δημιουργείς, σίγουρα εμείς δεν το κάναμε ποτέ αυτό. Πάντως, κάτι που θα αποδοθεί στην τύχη αλλά έχει λειτουργικότητα και δίνει κάτι διαφορετικό σε ένα σύνολο δημιουργίας, δεν το πετάμε στα σκουπίδια.
Θα παρουσιάσετε ζωντανά το Hall Of Mirrors, στις 18 Σεπτεμβρίου, στο Ragnarok. Πέρα από τα νέα τραγούδια, τι άλλο θα περιλαμβάνει το μενού εκείνης της βραδιάς;
Εδώ έχουμε μια διαφορά: δεν το παρουσιάζουμε live, έχουμε την «ακρόαση» αν θέλεις του άλμπουμ, μαζί με ένα πάρτι για όλο τον κόσμο που θα έρθει. Ταυτόχρονα, θα παρουσιαστούν και οι re-mastered εκδόσεις των δύο πρώτων δίσκων μας, Pieces Of Mankind (1997) και Random's Manifest (2000), οι οποίοι επανακυκλοφορούν στα τέλη Οκτώβρη. Μέσα σε ένα βράδυ, δηλαδή, ο κόσμος που θα έρθει στο Ragnarok θα μπορεί να ακούσει και να αξιολογήσει 3 κυκλοφορίες που θα έχουμε μέσα στο φθινόπωρο, με πρώτη φυσικά το νέο άλμπουμ.
Μιας και αναφέρατε τα remasters, ακούγοντάς ξανά εκείνα τα άλμπουμ, πώς σας φαίνονται σήμερα; Μπαίνετε στη διαδικασία να σκεφτείτε πώς και τι θα κάνατε αλλιώς;
Φυσικά! Πολλά πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν διαφορετικά, αλλά δεν θα θέλαμε να μπούμε σε μια τέτοια διαδικασία. Επιμεληθήκαμε το re-mastering, κάτι που άλλαξε προς το καλύτερο το συνολικό ηχογράφημα, και προσθέσαμε και κάποιο ακυκλοφόρητο υλικό σαν δώρο σε όσους πάρουν αυτές τις εκδόσεις. Ξέρεις, όταν έχεις φτιάξει κάτι και το ξαναβλέπεις μετά από χρόνια, πάντα θες να το αλλάξεις, να το κάνεις «καλύτερο» κ.λ.π... Και βέβαια η νοσταλγία είναι πρώτη και καλύτερη στο προσκήνιο!
Μέσα από τους δίσκους σας έχετε κατά καιρούς πλέξει ιστορίες οι οποίες σχολίαζαν την ευρύτερη κοινωνική/πολιτική κατάσταση. Πέραν αυτού, σας ενδιαφέρει να έχετε πολιτικό λόγο, να συμμετέχετε στον έντονο διάλογο που διεξάγεται τα τελευταία χρόνια με επίκεντρο την κατάσταση στη χώρα; Ποια είναι η θέση σας;
Η αλήθεια είναι ότι μέσω στίχων έχουμε θίξει αρκετά θέματα, κυρίως ανθρώπινης συμπεριφοράς μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο. Πέραν αυτού, όπως και κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος που ζει στη συγκεκριμένη χώρα, έχουμε κι εμείς τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μας. Και δεν σου κρύβω πως ιδιαίτερα στο εξωτερικό, όσες φορές έχουμε πάει, ήρθαμε αντιμέτωποι με αντίστοιχες μορφές έντονου προβληματισμού, σχετικά με τα εν γένει πολιτικά/κοινωνικά θέματα που υπάρχουν στην Ελλάδα. Οπωσδήποτε ευχάριστο δεν ήταν... Όμως μέσω διαλόγου και ουσιαστικής επιχειρηματολογίας μπορείς να δώσεις μια άλλη αντίληψη σε κάποιον που δεν είναι μέσα στα πράγματα. Και να τον κάνεις να αλλάξει γνώμη.
Κλείνοντας, πώς θα προωθήσετε τον νέο δίσκο στο συναυλιακό επίπεδο; Και τι άλλο υπάρχει στο επίπεδο του σχεδιασμού για τη συνέχεια;
Υπολογίζουμε μέσα στο φθινόπωρο να ξεκινήσουμε τα live, στην αρχή στην Ελλάδα και κατόπιν να συνεχίσουμε με κάποιο ευρωπαϊκό tour. Οπωσδήποτε το live πάντα μας ενδιέφερε, μιας και εκεί ουσιαστικά δείχνει τι αξίζει μια μπάντα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την παρουσίαση και τη φιλοξενία!
www.reverbnation.com/aciddeathgr
{youtube}1_aWvljd7P8{/youtube}
