Πείτε μας αρχικά λίγα λόγια για το ίδιο το Quasiland: τις επιρροές πίσω από αυτό, τη διαδικασία ηχογραφήσεων κτλ...
Το 2013 ο Βασίλης Νιτσάκης (μπάσο) και ο Δημήτρης Στεργίου (τύμπανα) άκουσαν για πρώτη φορά τα σπιτικά demo –δείγματα κάποιων κομματιών. Συμφωνήσαμε να παίξουμε μαζί μουσική και να ηχογραφήσουμε έναν δίσκο. Με την προσθήκη του Ορέστη Μπενέκα (πλήκτρα) στο συγκρότημα, ο ήχος μας άλλαξε αρκετά και προσεγγίσαμε το υλικό με άλλο μάτι.
Ο στόχος μας ήταν να γράψουμε έναν προσιτό ποπ δίσκο, όπου κάθε κομμάτι θα έχει τον δικό του χαρακτήρα, υπηρετώντας μια ενιαία αισθητική. Όσο πιο πολύ παίζαμε –και συνεχίσουμε βέβαια να παίζουμε μαζί– τόσο πιο ξεκάθαρο προσανατολισμό παίρνει το ύφος. Όσο για τις ηχογραφήσεις, τα sessions έγιναν διάσπαρτα μέσα στο 2014, σε στούντιο και στα σπίτια μας, ενώ την παραγωγή ανέλαβε ο Ekelon. Οι επιρροές μας είναι πολλές και δεν κρύβονται, από το rock της δεκαετίας του 1960 και την ποπ των 1990s, ως αγαπημένα μας «σκοτεινά» soundtracks ταινιών.
Και η επιλογή του ονόματος του άλμπουμ έχει όμως μία ενδιαφέρουσα ιστορία, με τα δύο συνθετικά που το αποτελούν. Τελικά τι σημαίνει για εσάς Quasiland;
Ας πούμε ότι το Quasiland είναι μια υποτιθέμενη κατάσταση, όπου βλέπει κανείς ταυτόχρονα τις προβολές όλων των επιλογών του στο μέλλον και καλείται να διαλέξει μία από αυτές. Για όσο μένει κανείς στο Quasiland μπορεί να συμβεί το οτιδήποτε. Αν πάρεις ρίσκο, βγαίνεις αυτομάτως από το Quasiland, έτσι είναι οι κανόνες.
Το όνομά σας αναφέρεται αλήθεια στην Αλληγορία του Σπηλαίου του Πλάτωνα; Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα και τι θέλετε να πείτε με κάτι τέτοιο;
Σε ένα τραγούδι του δίσκου, το “Pelorian”, δώσαμε ένα εναλλακτικό, απαισιόδοξο τέλος στον γνωστό αυτό μύθο. Υπό μία έννοια, το όνομα της μπάντας προήλθε από τους στίχους του συγκεκριμένου κομματιού. Είναι και το ότι ακουγόταν σε όλους μας ωραίο, οπότε δεν χρειάστηκε να το φιλοσοφήσουμε παραπάνω.
Επηρεαστήκατε, διαβάζουμε, από την ελληνική παράδοση, μυθολογία και γραμματεία. Θεωρείτε ότι διαμορφώνεται ένα «κίνημα» στην εγχώρια σκηνή, το οποίο φέρνει δίπλα-δίπλα εγχώρια στοιχεία με «ξενόφερτες» επιρροές; Ή πρόκειται για εφήμερη μόδα που θα εκλείψει;
Αναπόφευκτα υπάρχουν πινελιές από ελληνικές μουσικές στην ποπ και στο ροκ το οποίο παίζουμε, αφού καλώς ή κακώς ζούμε στην Ελλάδα και αυτά τα ερεθίσματα έχουμε. Τέτοια στοιχεία αφορούν κυρίως κάποια κομμάτια του δίσκου, όπως το “Maybeland”: η βασική μελωδία προοριζόταν αρχικά για καρσιλαμάς! Γενικά το να βάλει κάποιος ελληνικό στοιχείο σε μη ελληνική μουσική είναι λίγο, ας το πούμε, επικίνδυνο –μπορεί το αποτέλεσμα να ακουστεί «έθνικ», κάτι που δεν θα μας άρεσε. Νομίζουμε όμως ότι η εγχώρια pop/rock σκηνή είχε πάντα ανάλογες αναζητήσεις, οπότε θα ακούσουμε τον όρο «πάντρεμα» πολλές φορές ακόμα.
Ο δίσκος αυτός γράφτηκε μέσα σε ένα περιβάλλον αβεβαιότητας και αστάθειας –πολιτικής και κοινωνικής. Σκεφτήκατε ποτέ να τα παρατήσετε; Τι ήταν αυτό που σας κράτησε μαζί;
Όταν ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε το Quasiland γνωρίζαμε ότι θα μπορούσε να είναι το «κύκνειο άσμα» της μπάντας, δεν είχαμε δηλαδή βλέψεις για δεύτερο δίσκο και δεν ήμασταν σίγουροι ούτε για το πού θα βρίσκεται ο καθένας μας τον επόμενο χρόνο. Ποτέ βέβαια δεν πέρασε από το μυαλό μας να τα παρατήσουμε, παρ' όλο που περάσαμε από αρκετές πιεστικές καταστάσεις. Μέχρι τώρα χαιρόμαστε να παίζουμε μαζί και να γράφουμε τραγούδια. Πιστεύω ότι θα συνεχίσουμε να ηχογραφούμε μαζί μουσική, αφού υπάρχει διάθεση αλλά και νέο υλικό που μας ικανοποιεί.
Φτιάξατε τη μπάντα αναζητώντας τη «μυστική συνταγή της ποπ τραγουδοποίιας». Τελικά ποια είναι τα συστατικά και οι δοσολογίες τους, για να πετύχει;
Η ποπ μουσική χρειάζεται ειλικρίνεια, αμεσότητα και τύχη. Τα συστατικά και οι δοσολογίες παραμένουν ένα μυστικό, αλλά το προϊόν, δηλαδή το όμορφο ποπ τραγούδι, δεν θα μείνει μυστικό για πολύ: ο ακροατής θα θέλει να το ακούσει δεύτερη φορά, να το μοιραστεί με κάποιον άλλο, να σκεφτεί πράγματα με αφορμή αυτό. Ο στόχος μας είναι δηλαδή να προσπαθούμε να γράφουμε τραγούδια τα οποία να αφορούν τον ακροατή. Αν δεν τον πετύχουμε, θα περάσουμε έτσι κι αλλιώς καλά στην προσπάθεια.
Σκοπεύετε να κάνετε κι εσείς κινήσεις για άνοιγμα στο εξωτερικό, όπως αρκετές ελληνικές μπάντες τον τελευταίο καιρό;
Για πρώτη φορά θα παίξουμε εκτός συνόρων τον Αύγουστο, στο Φεστιβάλ Φέγγαρος στην Κύπρο. Και ανυπομονούμε…
Εμφανίζεστε συχνά live και σαν support σε μπάντες του εξωτερικού ή μαζί με άλλα εγχώρια συγκροτήματα. Ιδανικά με ποιους θα θέλατε να μοιραστείτε τη σκηνή;
Με τους Supergrass και τους Super Stereo. Θα ήταν... σούπερ!
Και τώρα, ποια είναι τα (άμεσα) μελλοντικά σας σχέδια;
Μιας και το Quasiland κυκλοφορεί μεθαύριο 25/5 στα δισκοπωλεία (από την Inner Ear), θα επικεντρωθούμε στο live της παρουσίασής του, τον Ιούνιο. Θα παίξουμε επίσης στο φετινό Up Festival στα Κουφονήσια, έχουμε κανονίσει και μερικές ακόμα συναυλίες, ενώ δουλεύουμε υλικό και για επόμενο δίσκο.
{youtube}xdGHdXOmqJE{/youtube}
