Moυσικός με φουλ σπουδές (αριστούχος σε πιάνο, αρμονία, αντίστιξη και φούγκα), η Γιάννα Βασιλείου κατέθεσε την πρώτη της ολοκληρωμένη δουλειά σε επίπεδο δίσκου και προετοιμάζει τις επόμενες εμφανίσεις της (19 & 26 Μαρτίου, στον Σταυρό Του Νότου). Δεν είναι πρωτάρα στο μουσικό στερέωμα, πάντως: μικρό και πρόσφατο δείγμα γραφής της, η μεταφορά των αγγλικών στίχων του μιούζικαλ Rocky Horror Show που ανέβασε ο Κωνσταντίνος Ρήγος στο Rex, όπου ανέλαβε και τη μουσική διδασκαλία των ηθοποιών...
Στο σημείωμα του συναδέλφου Μιχάλη Τσαντίλα από την παρουσίαση του άλμπουμ σας στο Gazarte, αναφέρεται η πασιφανής συγκίνησή σας στην αρχή του σετ. Πόσο από αυτό οφειλόταν σε τρακ και πόσο στα όσα νιώσατε για την ευκαιρία να ξεκινήσετε μια δισκογραφική πορεία;
Όταν κάτι δεν είναι ευκαιριακό, αλλά αποτέλεσμα χρόνων δουλειάς, σπουδών και αφοσίωσης, είναι πολύ μεγάλη η συγκίνηση να φτάνει η ώρα που τελικά όλα αυτά παίρνουν μορφή, για πρώτη φορά. Το Gazarte εκείνο το βράδυ, προς μεγάλη μου έκπληξη, γέμισε ασφυκτικά από φίλους, συνεργάτες –γνωστούς μου και μη– που μου έδωσαν όλη τους την αγάπη και τις ευχές τους για το ξεκίνημά μου.
Η μουσική σας κινείται σε ένα δυσδιάκριτο (χωρίς αυτό να αποτελεί μομφή) όριο μεταξύ «γυαλισμένου» έντεχνου και διεθνούς ελαφρού τραγουδιού: η φωνή σας προδίδει την καταγωγή του πρώτου, οι ενορχηστρώσεις πριμοδοτούν προς το δεύτερο. Υπάρχει όντως μια τέτοια σύζευξη; Και σε σχέση με ποια ακούσματά σας έγινε πράξη;
Δεν μπορώ να ασπαστώ τον όρο «ελαφρό τραγούδι», γιατί είναι εύκολα παρεξηγήσιμος και υποβιβάζει την αξία πολλών ειδών μουσικής, βάσει και μόνο της ετυμολογίας της λέξης. Από την άλλη, το έντεχνο δεν είναι μόνο μία ταμπέλα: για μένα προυποθέτει την ποιότητα στις πλούσιες ενορχηστρώσεις, χωρίς κάτι τέτοιο να υποβιβάζει την ομορφιά της λιτότητας, όταν αυτή κρίνεται απαραίτητη. Μεγάλο κομμάτι της δικής μου οπτικής το οφείλω αναμφισβήτητα στις σπουδές μου στην κλασική μουσική, αλλά τα ακούσματά μου δεν περιορίστηκαν σ' αυτήν. Άκουγα πάντα πολλά διαφορετικά είδη ελληνικής και ξένης μουσικής.
Ο στιλιστικός τομέας είναι κάτι που, από τη σελίδα σας στο Facebook, βλέπουμε ότι προωθείται ως παράλληλη συντεταγμένη της καλλιτεχνικής σας υπόστασης. Πόσο πιστεύετε ότι επηρεάζει τον θεατή μιας συναυλίας σας κάτι τέτοιο;Σαφέστατα η ουσία της μουσικής δεν βρίσκεται στην εικόνα. Παρ' όλα αυτά, ένας καλλιτέχνης οφείλει να σέβεται το κοινό που τον παρακολουθεί και να του παρουσιάζει ένα καλαίσθητο θέαμα. Αντίστοιχο πάντα του εκάστοτε χώρου και της αισθητικής της δουλειάς του.
Το EΡ που πρόσφατα κυκλοφόρησε έχει μια προφανώς καλή δουλειά στο στούντιο, σε επίπεδο παραγωγής. Τι θέλατε να αποφύγετε και προς τα πού θέλετε να στοχεύσετε τις ηχογραφήσεις σας;
Ο μόνος κανόνας που έθεσα σε εμένα και στους συνεργάτες μου, ήταν ο δίσκος αυτός να γίνει με φυσικό ήχο, φυσικά όργανα και όσο το δυνατόν λιγότερη ηλεκτρονική επεξεργασία στις λοιπές ηχοληπτικές διαδικασίες. Γι' αυτό και τα περισσότερα κομμάτια ηχογραφήθηκαν live ανά σύνολα μουσικών. Ακόμα και μερικά στοιχεία που σε κάποιους φαίνονται ως λάθη, θέλησα να τα κρατήσω γιατί αποτελούν κι εκείνα μέρος της φυσικότητας της μουσικής. Όπως η ανάσα του μουσικού ή ο ήχος από το pedal του πιάνο.
Η διασκευή στο κλασικό "Where Οr When" είναι κάτι που προέκυψε σαν επιλογή κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων ή βρισκόταν εξ αρχής στα σχέδιά σας; Τι σας αρέσει ιδιαίτερα σε αυτό το τραγούδι, ώστε να προχωρήσετε σε διασκευή του;
Ήταν στα σχέδιά μου εδώ και κάποια χρόνια να συμπεριλάβω το "Where Or When" στον πρώτο μου δίσκο. Μου φέρνει στον νου όμορφες αναμνήσεις, καθώς μου το είχε εμπιστευτεί σε κάποια σεμινάρια ένας καθηγητής μου από το Broadway. Τότε το πρωτοέμαθα και με κέρδισε αμέσως η μελωδία του και η ρομαντική αθωότητα των στίχων του.
Το βιντεοκλίπ του Κωνσταντίνου Ρήγου για το "Λόγια Αγάπης" είχε μια αστραφτερή φωτογραφία, η οποία θεωρώ ότι θα έρθει σε αντίθεση με τη νέα σας δουλειά –μιας και κινηθήκατε σε ελαφρώς πιο jazzy δρόμους. Έχετε κάνει σκέψεις για το πώς, ίσως, θα είναι ένα βιντεοκλίπ που θα αφορά τα νέα σας τραγούδια;
Δεν θα ήθελα προς το παρόν να μπω σε καλούπια και σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις που είθισται να παρουσιάζονται στο κοινό. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στο ταλέντο και στην τέχνη των συνεργατών μου και σε ό,τι τους εμπνέει η μουσική μου, είτε αυτό είναι μια πιο κινηματογραφική αντίληψη στην οπτικοποίηση του υλικού μου, είτε μία πιο καθημερινή, αστική προσέγγιση –όπως παραδείγματος χάριν εκείνη που ακολουθήσαμε στο βιντεοκλίπ για το “Όλα Όσα Αγαπώ”. Το μόνο που έχω θελήσει και στα δύο πρώτα βιντεοκλίπ μου, και πάσει θυσία θα εξακολουθήσω να κάνω, είναι να συμπεριλαμβάνουν κάποια στοιχεία πολύ προσωπικά μου.
Σκοπεύετε να δώσετε κι άλλες συναυλίες, στο προσεχές διάστημα; Και σε τι χώρους θα θέλατε να συμβεί αυτό;
Εκτιμώ ιδιαιτέρως την αμεσότητα και ατμόσφαιρα των πιο λιτών και προσιτών χώρων, αλλά μου αρέσει και η μουσική άνεση και αφθονία που μπορεί να προσφέρει μία μεγάλη σκηνή, εφόσον είναι ήδη στα σχέδιά μου να παρουσιάσω συναυλίες με big band και ορχήστρα εγχόρδων –όπως άλλωστε έχει γίνει και στον δίσκο μου. Προς το παρόν, οι πρώτες προσωπικές μου εμφανίσεις είναι προγραμματισμένες να γίνουν σε έναν αγαπημένο χώρο που ακολουθώ χρόνια, στον Σταυρό Του Νότου, τις Πέμπτες 19 & 26 Μαρτίου.
{youtube}O1pjaT_ERjU{/youtube}
