Οι Αθηναίοι East κατατάσσονται στις μπάντες που ξεχώρισαν κατά τη χρονιά που σιγά-σιγά μας αφήνει. Δημιουργήθηκαν πριν λίγους μήνες και σε μικρό διάστημα κατάφεραν να κινήσουν το ενδιαφέρον του μουσικόφιλου κοινού, κάτι που επιβεβαίωσε και η κυκλοφορία του πρώτου τους single, καθώς και η συνεργασία τους με τη νεόδμητη δισκογραφική Six d.o.g.s. Records. Εμείς όμως τους βρήκαμε με αφορμή τη συμμετοχή τους στο επετειακό λάιβ “10 Covers for A Funeral” –το αφιέρωμα δηλαδή που στήνεται στο Gagarin για το Funeral των Arcade Fire (Δευτέρα 22/12)– κι έτσι το πιάσαμε από τη γνώμη τους για το άλμπουμ και για τη σημασία του καναδικού γκρουπ...
Φωτογραφίες: Πηνελόπη Γερασίμου (4), Γιώργος Μαυρόπουλος (1,3,5) & Κωνσταντίνος Τσακμάζ (2)
Πώς προέκυψε η πρόταση να συμμετάσχετε κι εσείς στην “10 Covers For A Funeral” συναυλία στο Gagarin;
Στράτος: Μας το πρότεινε ο Παναγιώτης Μένεγος και μας φάνηκε καλή ευκαιρία να δοκιμάσουμε, αποκλειστικά με αυτήν την αφορμή, τις ανορθόδοξες ιδέες μας σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι.
Τι να περιμένουμε λοιπόν από εσάς για τη βραδιά της Δευτέρας;
Αντώνης: Τη δική μας εκδοχή πάνω σε ένα από τα πιο μονότονα αλλά ταυτόχρονα και πιο ενδιαφέροντα τραγούδια του Funeral.
Στράτος: Αυτή ακριβώς η μονοτονία ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που επιλέξαμε το συγκεκριμένο κομμάτι. Μας ενδιαφέρει να μεταχειριζόμαστε όρους όχι μόνο μουσικούς, αλλά και αισθητικούς. Και το Funeral είναι γεμάτο από μελωδίες που λειτουργούν σαν όχημα, αλλά σε δεύτερο επίπεδο είναι οι δυναμικές διακυμάνσεις που αφηγούνται την ιστορία με πιο μεγάλη επιτυχία.
Θεωρείτε ότι έχει επηρεάσει ο ήχος των Arcade Fire τον δικό σας;
Αντώνης: Έως τώρα, σχέδον καθόλου.
Στράτος: Ο ήχος των Arcade Fire έχει ελάχιστα κοινά με τον δικό μας, είναι γεγονός. Επί της ουσίας, αν δούμε πέρα από τα βιολιά, τα μεταλλόφωνα, τα κιθαρόνια και τις φιλαρμονικές πινελιές, οι Arcade Fire δημιούργησαν έναν δίσκο με αναφορές αν όχι στη ντίσκο, τότε σίγουρα στους Talking Heads. Όλο αυτό κρύβεται βέβαια πολύ έξυπνα πίσω από την ενορχήστρωση. Εμείς πιθανότατα θα το κρύβαμε πίσω από όγκους παραμόρφωσης.
Κατά τη γνώμη σας, τι είναι αυτό που κάνει το Funeral ένα τόσο σημαντικό άλμπουμ;
Στράτος: Το Funeral, όπως και άλλοι δίσκοι εκείνη την εποχή, κατάφερε να ακούγεται εξίσου φρέσκο και οικείο μαζί, χρησιμοποιώντας αυτούσια στοιχεία από την ποπ κουλτούρα και μπερδεύοντάς τα με άλλα, που έχουν τελείως διαφορετική αναφορά· σχηματίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο μία ξεχωριστή ταυτότητα. Κάπου εκεί ξεκίνησε βέβαια και η αποθράσυνση της retromania. Γιατί οι Arcade Fire και το Funeral, όπως συμβαίνει με όλους τους σημαντικούς δίσκους, μας αφήνουν σαν κουσούρι έναν σωρό μέτριους θιασώτες. Από μια τέτοια λοιπόν άποψη, το Funeral είναι δυστυχώς αρκετά πετυχημένο.
Είναι όμως και το αγαπημένο σας από Arcade Fire; Ή προτιμάτε κάποιο άλλο;
Μανάλ: Προσωπικά προτιμώ το Suburbs και το Reflektor. Ειδικά το πρώτο.
Στράτος: Εγώ πάλι, ενώ το Funeral το άκουσα με χαρά πολλές φορές, δεν βρήκα ποτέ χρόνο και διάθεση να ακούσω οποιονδήποτε άλλον δίσκο τους περισσότερες από μία φορές.
Αν μπορούσατε να φανταστείτε ένα ακόμα tribute night στο οποίο θα συμμετείχατε, για ποιες μπάντες ή καλλιτέχνες θα το θέλατε να είναι;
Αντώνης: Δεν ξέρω συγκεκριμένα. Νομίζω πως θα μας ενδιέφερε να ασχοληθούμε με μπάντες/καλλιτέχνες από μουσικά είδη που δεν έτυχε να έχουμε εώς τώρα επαφή. Με αυτόν τον τρόπο διευρύνεις και τις συνθετικές σου ικανότητες. Λειτουργεί σαν εργασία.
Είστε μπάντα που δημιουργήθηκε σχετικά πρόσφατα. Ποια είναι τα «μαθήματα» που έχετε πάρει από τη μέχρι τώρα συμμετοχή σας στο εγχώριο σκηνικό; Και ποια στιγμή θα ξεχωρίζατε περισσότερο από όσες έχετε ζήσει με τους East;
Aντώνης: Μέχρι τώρα η μπάντα είναι κυρίως στουντιακή, μιας και δεν έχουμε κάνει πολλά live. Και σίγουρα το στούντιο είναι ένα περιβάλλον που γνωρίζουμε καλύτερα και στο οποίο λειτουργούμε και καλύτερα. Νομίζω η στιγμή που θα ξεχώριζα είναι όταν ανέβηκε το “Slo Mo” στο Soundcloud και υπήρξε ανταπόκριση. Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις πως η δημιουργία σου μπορεί να ενδιαφέρει και άλλον κόσμο, εκτός από σένα. Όσον αφορά τα μαθήματα, είναι ήδη πολλά: και σχετικά με τεχνικά ζητήματα, μα και ως προς τη συνεργασία μεταξύ μας.
Πόσο αντιπροσωπεύει το single που βγάλατε πρόσφατα στη Six d.o.g.s. Records τον ήχο που θέλετε να πετύχετε για τη μπάντα;
Αντώνης: Ο ήχος που έχουμε φανταστεί για το συγκεκριμένο project είναι πολυσυλλεκτικός. Μία από τις εκφάνσεις του νομίζω ότι την πετύχαμε στο 100% με το single. Άλλα σίγουρα υπάρχουν πάρα πολλές επιρροές και ερεθίσματα τα οποία θέλουμε να ενσωματώσουμε στον ήχο μας μελλοντικά.
Ποια είναι η ιστορία πίσω από το "طرابلس"; Και γιατί κρατήσατε τον τίτλο στα Αραβικά;
Αντώνης: Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν περισσότερες ιστορίες από μία: διαχωρισμός, σύρραξη, θρησκεία, αντίθεση. Είναι ανοιχτό σε ερμηνείες. Θα μπορούσε να είναι απλά κι ένα ερωτικό τραγούδι. Ο τίτλος έμεινε στα αραβικά γιατί έτσι είναι το όνομα της πόλης. Επίσης χαλάει τη «σύνταξη» όταν βάζεις τη λέξη μέσα σε ελληνικό κείμενο.
Και μετά την “10 Covers for A Funeral” βραδιά; Τι άλλα σχέδια έχετε, για το άμεσο μέλλον;
Αντώνης: Λόγω κεκτημένης ταχύτητας, δεν έχουμε τρέξει δυστυχώς ακόμα το single όπως θα θέλαμε. Τα σχέδια είναι λοιπόν να γίνει ένα βίντεο για το "Slo Mo", ίσως να δώσουμε κι ένα EP για free download. Και παράλληλα να αρχίσουμε να δουλεύουμε την επόμενη κυκλοφορία μας, αλλά και το live που θα τη συνοδεύει.
{youtube}Gynf_S9Nnsg{/youtube}
