Βετεράνοι του ελληνικού χιπ χοπ, οι Razastarr κατάφεραν από την πρώτη κιόλας εμφάνισή τους να αποκτήσουν ισχυρό πυρήνα φίλων και οπαδών, ο οποίος με τα χρόνια έχει διευρυνθεί –όπως έδειξε τον Μάιο και το θριαμβευτικό λάιβ τους στο Χυτήριο. Τώρα ο Νικόλας Καρίμανλης και ο Οδυσσέας Τσιαμπόκαλος ετοιμάζονται για το φετινό Rockwave (θα παίξουν την πρώτη μέρα, Παρασκευή 11 του μήνα) και με αυτήν την αφορμή συζητήσαμε για τα παλιά, αλλά και για τη διαδικασία ολοκλήρωσης του επερχόμενου δίσκου τους. Μας μίλησαν όμως και για τον θαυμασμό που τρέφουν στους Villagers Of Ioannina City, ενώ δήλωσαν πως θα συνεργάζονταν ευχαρίστως με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη ή τον Σωκράτη Μάλαμα...
(φωτογραφία 1,5: Δημήτρης Κωνσταντόπουλος, φωτογραφία 2: Γρηγορία Πάλλα)
Μιας και είστε από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με το χιπ χοπ στην Ελλάδα, θα 'θελα να μου πείτε λίγο πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν για κάποιον νέο να ασχοληθεί με αυτή τη μουσική στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Με τι μηχανήματα δουλεύατε τότε και τι πορεία ακολουθούσε η όλη δημιουργική διαδικασία;
Ήταν σαφώς δύσκολα τα πράγματα, μέχρι που πήραμε το πρώτο μας drum machine, με το οποίο σιγά-σιγά προχώρησε η διαδικασία. Είχαμε και κάποια ξαδέρφια που παίζανε όργανα κι έτσι πηγαίναμε όλοι μαζί για πρόβες. Γράφαμε σε κασέτες, παίζαμε με αρμόνια και κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να μετατρέψουμε όσα είχαμε στο κεφάλι μας σε ηχητικό αποτέλεσμα. Υπήρχε όμως πάθος για αυτό το πράγμα και τελικά βρήκαμε τον τρόπο να το εξελίξουμε. Πλέον βέβαια όλα είναι πολύ απλά, μιας και ο οποιοσδήποτε μπορεί να κατεβάσει ένα πρόγραμμα και να ξεκινήσει να στήνει κομμάτια. Για εμάς, πάντως, η μεγάλη διαφορά φάνηκε όταν πήγαμε για πρώτη φορά στο Studio Horizon και δουλέψαμε με κανονικό εξοπλισμό.
Διάβασα σε πρόσφατη συνέντευξή σας για το πώς γνωριστήκατε, με το συνοδευτικό σχόλιο πως αν άκουγες χιπ χοπ εκείνη την εποχή ήσουν δακτυλοδεικτούμενος. Έχοντας περάσει και ο ίδιος από τη συγκεκριμένη κατάσταση, αναρωτιέμαι αν πιστεύατε ποτέ μέχρι πού θα έφθανε τελικά το εγχώριο χιπ χοπ...
Δεν το σκεφτόμασταν. Απλά κάναμε κάτι που μας άρεσε και εκφραζόμασταν μέσα από αυτό: ζούσαμε τη στιγμή, χωρίς να σκεφτόμαστε για το μέλλον του όλου πράγματος. Πλέον βέβαια υπάρχει σκηνή, υπάρχει κόσμος που ακολουθεί, ενώ υπάρχει και το ίντερνετ όπου κάποιος μπορεί μέσα σε 2 ώρες να έχει πάρει μια γεύση για όσα παίζουν, έστω και χοντρικά. Ήταν σίγουρα ένα κομβικό σημείο στην περαιτέρω διάδοση του είδους.
Βρεθήκατε πρόσφατα στη σκηνή του Blockfest, που διοργανώθηκε σε τοποθεσία «εντός έδρας» για εσάς –το Σκοπευτήριο δηλαδή της Καισαριανής. Η αντίδραση του κοινού στο άκουσμα του “Βύρωνας” ήταν, όπως αναμενόταν, ιδιαίτερα ενθουσιώδης. Τελικά γιατί η περιοχή όπου μεγαλώσατε έχει αναχθεί με τα χρόνια σε μία από τις συνοικίες που κουβαλάνε μπόλικη από τη ντόπια χιπ χοπ παράδοση;
Ο Βύρωνας ήταν πάντα πρωτοποριακός στα μουσικά του ακούσματα. Είχε από παλιά δυνατή πανκ και μέταλ σκηνή και πρόσφερε γόνιμο έδαφος και στο χιπ χοπ. Και αυτός και η Καισαριανή είναι προσφυγικές περιοχές, είχαν δε και μια παράδοση αντίστασης. Βοήθησε ασφαλώς και το γεγονός πως πάντα υπήρχε μια ζωντάνια στην περιοχή: υπήρχαν δηλαδή δρώμενα, συναυλίες και πάρτυ, ενώ είχε γίνει και μια αρχή από ορισμένα τοπικά σχήματα, κάτι που δημιούργησε βάσεις ώστε να συνεχιστεί ολο αυτό στο πέρασμα των χρόνων.
Η παρουσία του Οδυσσέα στο προ μερικών μηνών Umicah διήμερο ήρθε ως μεγάλη έκπληξη για εκείνους που έχουν παρακολουθήσει τα δρώμενα στον χώρο. Πώς πάρθηκε η απόφαση για κάτι τέτοιο;
Με πήρε η αδερφή μου τηλέφωνο (σ.σ.: η αδερφή του Οδυσσέα είναι η Sadahzinia των Active Member) και μου είπε ότι ο Μιχάλης σκέφτεται να κάνει αυτό το εγχείρημα. Με ρώτησε λοιπόν εάν θα ενδιαφερόμουν να συμμετάσχω. Μια οικογένεια είμαστε, οπότε δεν είχα λόγο να μην παρευρεθώ. Απλά ξεκαθάρισα ότι δεν θέλω να τραγουδήσω κομμάτια στα οποία είχα συμμετάσχει στο παρελθόν, για παράδειγμα σε δίσκους των Active Member –π.χ. το "Στα Χρόνια Του 9". Ήθελα να ανέβω για 10 λεπτά, να κάνω κάτι δικό μου και μετά να συνεχίσει η βραδιά την πορεία της. Δεν είχα πάντως λόγο να μη συμμετάσχω, ήθελα να φύγει κι ένα βάρος από πάνω μου. Προφανώς και δεν θα γίνουμε ξαφνικά low bap, ούτε θα αρχίσουμε τις συνεργασίες με άλλα σχήματα του εν λόγω χώρου. Ο καθένας τραβάει τον δρόμο του, όμως τελικά δεν μας χωρίζουν και τόσα πολλά... Μάλλον περισσότερα μας ενώνουν. Οι σχέσεις μας με τον Μιχάλη έχουν ούτως ή άλλως βελτιωθεί: έχει παντρευτεί την αδερφή μου, υπάρχουν τα ανίψια μου, είμαστε μια οικογένεια.
Είχατε δημιουργήσει όνομα και μομέντουμ στα τέλη των 1990s, με τις δύο πρώτες κυκλοφορίες σας. Μετά όμως σας αντικρίσαμε ξανά στα μέσα της επόμενης δεκαετίας. Πού οφείλεται αυτή η αποχή σας από τα πράγματα, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;
Κομμάτια γράφαμε, κάποια από τα οποία καταλήξανε σε ένα instrumental άλμπουμ, που προορίζαμε να είναι η τρίτη μας δουλειά για την FM Records. Τελικά δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Το "Φως Του Ήλιου", για παράδειγμα, που έχει ανέβει στο διαδίκτυο ως σόλο κομμάτι του Οδυσσέα, είναι τραγούδι των Razastarr το οποίο προέκυψε από εκείνα τα sessions. Αλλά το κύριο γεγονός που λειτούργησε ως αιτία για την αποχή στην οποία αναφέρεσαι ήταν ο αιφνίδιος θάνατος του πατέρα του Νικόλα.
Φέτος ετοιμάζεστε για μια νέα κυκλοφορία: το τραγούδι "Όλοι Οι Θεοί" έχει μάλιστα ήδη βγει στο ίντερνετ. Σε τι φάση σας βρίσκει αυτό το καινούργιο άλμπουμ; Και πώς θα το περιγράφατε;
Γράφουμε στίχους, μουσική, μπαίνουμε στο στούντιο και γενικά είναι κάτι το οποίο δουλεύεται. Τώρα με τις συναυλίες έχει βέβαια πάει λίγο πίσω, αλλά το αργότερο μέχρι τον Δεκέμβριο ελπίζουμε να το έχουμε κυκλοφορήσει. Τα περισσότερα τραγούδια είναι εμπνεύσεις μέσα από την τελευταία χρονιά, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν και παλιότερα κομμάτια, έως και 6 χρόνια πίσω. Έχουμε βάλει φυσικά όργανα σε μερικά, υπάρχουν όμως και πιο χιπ χοπ παραγωγές. Από ονόματα στο μέτωπο των παραγωγών να αναφέρουμε τον Χρήστο Λαϊνά, τον Yegor Cergei από τη BeatQuick, τον Αιρετικό από τους Deadlock, τον Fleck, τον Everlast από τους FFC και άλλους. Υπάρχουν δε 6-7 κομμάτια που προορίζονται για ένα project το οποίο θα ακολουθήσει του επόμενου δίσκου.
Έχετε όμως δώσει και μερικές συναυλίες, οι οποίες έχουν πάει πολύ καλά από προσέλευση. Θεωρείτε πως ο κόσμος διψούσε να σας ξαναδεί επάνω στη σκηνή; Τι συναισθήματα σας δημιουργεί κάτι τέτοιο, σχεδόν δύο δεκαετίες μετά τον σχηματισμό σας;
Στο λάιβ στο Χυτήριο ειδικά, μας ήρθε λίγο ξαφνική η τόσο μεγάλη ανταπόκριση! Πολύς κόσμος δεν χωρούσε να μπει στο μαγαζί και αναγκαστικά έμεινε απέξω... Ήταν πολύ ωραίες στιγμές, οι οποίες μας έχουν μείνει. Εισπράξαμε πολλή αγάπη και θετική αύρα εκείνο το βράδυ και σίγουρα δεν το περιμέναμε στον βαθμό που τελικά το ζήσαμε. Το αποτέλεσμα δείχνει πάντως ότι προφανώς ο κόσμος διψούσε να μας ξαναδεί.
Αλήθεια, τις εξελίξεις στο παγκόσμιο χιπ χοπ στερέωμα τις παρακολουθείτε;
Παρακολουθούμε τι γίνεται, απλά όχι με τη συχνότητα που το κάναμε σε μικρότερες ηλικίες. Προσπαθούμε να παίρνουμε στοιχεία από πράγματα τα οποία μας αρέσουν, γιατί υπάρχουν εκεί έξω δουλειές που είναι πολύ μπροστά, συνδυάζοντας μάλιστα και ηλεκτρονικά ή στοιχεία από διαφορετικά είδη.
Και η δική σας πάντως μουσική περιέχει ετερόκλητα στοιχεία. Με ποιον Έλληνα καλλιτέχνη θα θέλατε να συνεργαστείτε, αν σας δινόταν η ευκαιρία;
Είναι πολλοί. Ο Ορφέας Περίδης, η Ματούλα Ζαμάνη, ο Θανάσης Παπακωσταντίνου, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Σωκράτης Μάλαμας, οι Fundracar, αρκετοί άνθρωποι από την παραδοσιακή μουσική που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί, αλλά και διάφοροι μουσικοί χωρίς προσωπική δισκογραφία, τους οποίους έχουμε εκτιμήσει ανά τα χρόνια.
Η ιδέα της παρουσίας των Razastarr σε ένα φεστιβάλ όπως το Rockwave, πώς σας έχει αποτυπωθεί στο μυαλό; Τι προσδοκίες έχετε από ένα τέτοιο βήμα;
Εμείς θα πάμε να κάνουμε αυτό που ξέρουμε –και θα δούμε. Είναι κάτι το άγνωστο για εμάς, μια πρόκληση. Πάμε λοιπόν να τη συναντήσουμε επειδή μας αρέσουν οι προκλήσεις. Είναι επίσης κάτι που δεν έχουμε ξανακάνει, να συμμετάσχουμε σε μια τόσο μεγάλη συναυλία δηλαδή· και μας αρέσει που θα υπάρχει ετερόκλητος κόσμος από το άλλο stage, ο οποίος πιθανόν να έρθει να ακούσει κι εμάς. Εμείς για παράδειγμα θα προσπαθήσουμε να παρακολουθήσουμε το σετ των Villagers Of Ioannina City: μας αρέσει ιδιαίτερα όλο αυτό που έχουν κατασκευάσει στον ήχο τους.
{youtube}qM4jYI3sRkE{/youtube}
