Στα τρία χρόνια που μεσολάβησαν μεταξύ του ντεμπούτο τους και του ολόφρεσκου νέου άλμπουμ (A Long Walk), συνέβησαν αρκετές αλλαγές και ζυμώσεις στις τάξεις των Tango With Lions. Η Κατερίνα Παπαχρήστου, κεντρική φιγούρα του γκρουπ, μας τα εξηγεί όλα παρακάτω, με αφορμή και τις επερχόμενες ζωντανές εμφανίσεις της παρέας της –αυτή την Πέμπτη, 16 Μαΐου, στο Λιθογραφείο της Πάτρας, κατόπιν στην πρώτη μέρα του 2ου Φεστιβάλ Πολλής Μουσικής στο Six d.o.g.s. (Παρασκευή 24, Σάββατο 25 & Κυριακή 26 Μαΐου)...
Στο A Long Walk οι Tango With Lions εμφανίζονται σαν κανονικό γκρουπ και όχι σαν μεταβαλλόμενη κολεκτίβα που λειτουργεί γύρω από εσάς. Τι οδήγησε σε αυτή την αλλαγή;
Το Verba Time ήταν μινιμαλιστικό, ακουστικό άλμπουμ. Με την κυκλοφορία του –ακόμα και λίγο πριν– είχα ήδη την τάση να φαντάζομαι πιο γεμάτες, πιο στιβαρές ενορχηστρώσεις. Το πρώτο κομμάτι που γράφτηκε ήταν το "News". Ύστερα, μαζί με τον Γιάννο Παραμυθιώτη –ο οποίος μόλις είχε έρθει στο γκρουπ– αρχίσαμε να αναζητάμε μουσικούς που θα μας βοηθήσουν χωρίς να αλλοιώσουμε το ύφος και την ήδη υπάρχουσα αισθητική κατεύθυνση. Πήρε χρόνο, ήρθαν κι έφυγαν μερικοί μουσικοί που μας βοήθησαν πολύ να καταλάβουμε τι θέλει και τι δεν θέλει αυτή η αλλαγή.
Μία ακόμα αλλαγή είναι ότι η μουσική των νέων τραγουδιών υπογράφεται πλέον από όλο το γκρουπ. Πώς δουλέψατε τις συνθέσεις και τον γενικότερο ήχο του άλμπουμ;
Με τα τραγούδια να έχουν το καθένα μια δομή και στίχους, τα ενορχηστρώσαμε προσθέτοντας ο καθένας το λιθαράκι του. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να συντονιστούμε μεταξύ μας και να νιώσουμε «μπάντα», πολλή δουλειά και πολλή τριβή. Όλοι μας νιώθουμε ότι τελικά καταφέραμε να δώσουμε στα τραγούδια έναν ήχο που συντίθεται από πέντε ανθρώπους αρκετά διαφορετικούς μεταξύ τους.
Στους στίχους σας γίνεται αναφορά στην απώλεια και στον θάνατο ενώ στο δελτίο τύπου ο ήχος περιγράφεται ως «σκοτεινός». Έχουν όλα αυτά να κάνουν με τη διάθεσή σας και τη ζωή σας όταν γράφατε το νέο υλικό; Ποιες διαφοροποιήσεις εντοπίζετε σε σχέση με το Verba Time;
Ναι, έχουν απόλυτη σύνδεση με τη ζωή μου τον τελευταίο καιρό. Βίωσα τον αποχωρισμό με τις διαφορετικές πτυχές του και παρατεταμένα. Ειδικά σε κάποια κομμάτια, νομίζω ότι γίνεται προφανές. Το Verba Time αντικατόπτρισε περισσότερο μια ανατροπή την οποία βίωσα πριν από κάποια χρόνια μέσα από μικρές ή μεγάλες εσωτερικές συγκρούσεις. Στο A Long Walk είναι οι ανατροπές γύρω μου που με έφεραν σε σύγκρουση με την ίδια μου την οπτική πάνω σε οτιδήποτε οικείο ως τότε, ακόμα και με τις αναμνήσεις μου. Με αυτό παίζουν τα τραγούδια στον νέο δίσκο.
Σύνθεση, ηχογράφηση, συναυλία. Τι απολαμβάνετε περισσότερο και γιατί;
Δύσκολη ερώτηση... Το καθένα από αυτά τα στάδια είναι τόσο ξεχωριστό, είναι σαν να με ρωτάτε ποιο από τα τρίδυμά μου αγαπώ περισσότερο. Η σύνθεση είναι ησυχία και ενδοσκόπηση. Η ηχογράφηση ανταλλαγή σκέψεων και παραγωγικότητα. Η συναυλία επικοινωνία. Είναι και τα τρία απολαυστικότατα, με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο.
Είστε καθηγήτρια Γαλλικών. Έχετε επιχειρήσει να γράψετε τραγούδια σε αυτή τη γλώσσα;
Όχι, ποτέ. Δεν έτυχε. Μάλλον επειδή, με τα γαλλικά, προτιμώ να παίζω με τις λέξεις μέσα από τη μετάφραση.
Η αγγλόφωνη σκηνή, παρότι κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία της στη δισκογραφία και στον τύπο, δεν φαίνεται να «εξαργυρώνει» –εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων– τον ντόρο με πωλήσεις δίσκων και εισιτηρίων συναυλιών: οι εμπορικότεροι καλλιτέχνες εξακολουθούν να προέρχονται από την ελληνόφωνη όχθη. Για ποιους λόγους πιστεύετε ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Φυσικά και συμβαίνει αυτό, σωστά. Αλλά είναι λογικό: είμαστε πολύ πιο λίγοι απ' όσο νομίζουμε εκείνοι που ακούμε αγγλόφωνη μουσική και μάλιστα τα διαφορετικά της είδη όπως αναπτύσσονται στην Ελλάδα. Και για να «εξαργυρώσεις» –όπως λέτε κι εσείς– την επιτυχία, θα πρέπει να προσελκύσεις και το κοινό που ακούει ελληνική μουσική, γιατί παραδοσιακά είναι το κοινό που αγοράζει περισσότερους δίσκους. Ίσως επειδή δεν χάνεται στα blogs και στα sites με οτιδήποτε νέο αγγλόφωνο βγαίνει στο εξωτερικό, όπως κάνουμε εμείς οι λάτρεις του αγγλόφωνου, εστιάζουν στο τι συμβαίνει εδώ κυρίως. Δεν ξέρω, μπορεί να κάνω και λάθος... Πάντως σήμερα, έτσι κι αλλιώς, ο κόσμος δεν αγοράζει CD, περισσότερο βινύλιο, γιατί έχει και μια συναισθηματική αξία, ή γιατί απλώς κάνουμε download. Όσο για την αγγλόφωνη κυοφορία της Ελλάδας, είναι κάτι που άνθισε αρκετά πρόσφατα (όταν λέω «άνθισε» εννοώ ότι σήμερα χαρτογραφούνται σχεδόν όλοι οι μουσικοί που εμφανίζονται• ασφαλώς και υπήρχε δυνατή αγγλόφωνη σκηνή και τις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά πολύ μικρότερη). Κοινό κατά τη γνώμη μου υπάρχει, απλά δεν πηγαίνουν όλοι σε όλες τις συναυλίες. Είναι και προβληματισμένος ο κόσμος οικονομικά και οι συναυλίες που ξεκινάνε και τελειώνουν αργά αποκλείουν όσους θέλουν να κινηθούν με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Το τραγούδι "In A Bar" από το Verba Time έχει ξεπεράσει τα δύο εκατομμύρια views στο YouTube. Περίμενες κάτι τέτοιο από αυτό ή κάποιο άλλο τραγούδι σου; Και πώς εξηγείς την επιτυχία;
Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, έγινε τυχαία. Είναι πολύ ευχάριστο ωστόσο να βλέπεις ότι αυτό που ένιωθες γράφοντας ένα τραγούδι –και που μπορεί καμιά φορά να το νιώθεις ακόμα– το αισθάνονται και άλλοι άνθρωποι. Και μάλιστα μέσα από τη μουσική.
Συνέβαινε σε μεγάλο βαθμό και πριν την κρίση, όμως πλέον έχει επικρατήσει καθολικά το να βιοπορίζεται ο καλλιτέχνης με άλλους τρόπους και να ασχολείται με τη μουσική στον ελεύθερο χρόνο του. Αρκείσαι σε αυτό ή επιδιώκεις να το αλλάξεις; Ποια υπέρ και ποια κατά εντοπίζεις σε κάθε περίπτωση;
Ναι, πράγματι συνέβαινε και πριν από την κρίση. Δεν υπάρχουν υπέρ και κατά αντικειμενικά, είναι καθαρά υποκειμενικοί οι παράγοντες μιας τέτοιας επιλογής –το πώς τελικά θα επιλέξεις να βιοπορίζεσαι και τι δρόμους θα ακολουθήσεις. Πάντως ποτέ μου δεν σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να βιοπορίζομαι αποκλειστικά από τη μουσική. Θα ήταν υπέροχο βέβαια, αλλά πάντα είχα και έχω και άλλα ενδιαφέροντα που μου αρέσει να καλλιεργώ, ενώ λατρεύω και τη δουλειά μου –τις δουλειές μου, για την ακρίβεια. Δεν είναι αδύνατον, όμως, εφόσον το επιλέξεις, να βιοποριστείς από τη μουσική. Απλώς μάλλον θα χρειαστεί αρχικά να γίνεις session μουσικός, κάτι που εμένα δεν θα μου ταίριαζε. Ή θα πρέπει να δουλέψεις πολύ σκληρά, να ξέρεις τι ακριβώς θέλεις να κάνεις και να αναζητήσεις όλους τους πιθανούς τρόπους που θα σε οδηγήσουν εκεί. Και πάλι, όμως, στο δικό μας είδος μου φαίνεται ακατόρθωτο.
Κλείνοντας, αποκάλυψέ μας τι υπάρχει στον ορίζοντα για τους Tango With Lions...
Προς το παρόν, συναυλίες! Στο Λιθογραφείο της Πάτρας αυτή την Πέμπτη 16 Μαΐου, κατόπιν στο 2ο Φεστιβάλ Πολλής Μουσικής στο Six d.o.g.s. (24, 25 & 26 Μαΐου, εμείς εμφανιζόμαστε την πρώτη μέρα στο gig space) και το καλοκαίρι στο Up Festival στο Κουφονήσι (25, 26 & 27 Ιουλίου, εμείς παίζουμε στις 27). Μετά ξεκούραση και από Σεπτέμβρη θα φροντίσουμε να οργανώσουμε κι άλλα όμορφα live εντός και εκτός Αθηνών.
{youtube}EoD7_pwQrBA{/youtube}
