Τους είχα πετύχει από την αρχή της πορείας τους, μιας και αμέσως φάνηκαν στις γνωστές και επιφανείς σκηνές της Αθήνας: ακόμα κι αν δεν συμφωνούσες με την ηχητική τους άποψη, το σίγουρο είναι ότι τους παραδεχόσουν για το μπρίο/πάθος τους. Ο νέος τους δίσκος The Walk βρίσκει τους Semen Of The Sun εμφανώς αλλαγμένους και δεν γινόταν έτσι οι ερωτήσεις να μην έχουν αυτή την αλλαγή ως κεντρικό άξονα. Ο μπασίστας της μπάντας, ο Jimmy, ανέλαβε τις διευκρινήσεις και απαντήσεις…
Γιατί έχω την εντύπωση ότι, ενώ πάντα το πάθος ήταν κοινό χαρακτηριστικό των εμφανίσεων αλλά και των κυκλοφοριών σας, στην παρούσα φάση έχετε περισσότερη σοβαρότητα (αλλά όχι σοβαροφάνεια); Στο παρελθόν υπήρχε μια μεγαλύτερη πατίνα κραιπάλης στο στούντιο και κυρίως στη σκηνή...
Κοίτα, πιστεύω πως, εκτός του δεδομένου ότι τώρα προσπαθούμε να ικανοποιούμαστε περισσότερο από την απόδοση που έχουμε επί σκηνής, η διαφορά είναι ότι στο παρελθόν η κραιπάλη έφτανε σε τέτοια σημεία ώστε μερικές φορές ήμασταν τυχεροί που επιστρέφαμε στο σπίτι μας. Οπότε η αλλαγή αυτή, που σε κάποιους μπορεί να φανεί τεράστια λόγω των δύο ετών απουσίας μας, ήρθε σιγά-σιγά και ανεπιτήδευτα.
Ο heavy ήχος και γενικότερα η σκληρή σχολή ήταν ο οδηγός σας για μεγάλο διάστημα, τώρα όμως ανιχνεύονται μέχρι και glam ψιμύθια στον ήχο σας (μέσω Bowie επιρροών). Πόσοι και ποιοι δίσκοι και μουσικές παρέες συνετέλεσαν σε αυτό;
Όσο περνούσαν τα χρόνια όλο και περισσότερες επιρροές από ακούσματα περνούσαν στις ιδέες μας. Μέχρι αυτές οι ιδέες να πάρουν την τελική μορφή που έχουν στην ηχογράφηση, παρουσιάζονταν ακόμα περισσότερα ακούσματα. Όλο αυτό δεν γινόταν να το αγνοήσουμε. Ο Μάριος περνούσε από το ένα είδος στο άλλο ακολουθώντας κιθαρίστες που του έκαναν κλικ, εγώ περνούσα μία από τις πιο dark/punk περιόδους, ο Γιάννης (ο οποίος ηχογράφησε στον δίσκο) άκουγε μέχρι και τζαζ. Κάπως έτσι βγήκε το συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να γράψει κάποιος στίχους σήμερα αποφεύγοντας τον ζόφο που περιβάλλει την ελληνική καθημερινότητα;
Δεν είναι εύκολο, καθόλου... Δεν χρειάζεται να αποφύγεις την περιγραφή του ζόφου, καλύτερο είναι να βρεις λέξεις δυνατές για να τον περιγράψεις. Να φτύσεις το σκουπίδι απ’ το στόμα σου.
Από την άλλη το χιούμορ εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αναφοράς σας, αν κρίνουμε και από το ιλαρό promo video του The Walk, όπου ο πρωταγωνιστής κλαίει με ξανθοπουλικά δάκρυα, προφανώς επειδή λαμβάνει νέα από το ταχυδρομείο από μια μπάντα για την οποία είχε να ακούσει πολλά χρόνια. Τι ακριβώς συνέβη; Ποια ήταν η τροχοπέδη των σχεδίων σας;
Αν δεν είχαμε χιούμορ δεν θα τη βγάζαμε καθαρή... Φαντάσου ότι στη διάρκεια ανάμεσα στις δύο κυκλοφορίες μας, δύο από τα μέλη μας πήγαν φαντάροι, σχεδόν χρεοκοπήσαμε στο τέλος των ηχογραφήσεων, ενώ αποχώρησε και ο Γιάννης –ο drummer μας. Με τον ερχομό του Γιώργου πήραμε ξανά μπροστά και να 'μαστε πάλι.
Ο τρόπος γραφής των συνθέσεων έχει να κάνει με ολοκληρωμένες ιδέες οι οποίες κατατίθενται από κάποιον στο στούντιο; 'Η εμμένετε στην παλιά καλή συνταγή του jam;
Νομίζω πως το jam είναι η διαδικασία που μας αρέσει περισσότερο! Έρχεται μία αρχική ιδέα στο στούντιο σε μορφή κάποιας κιθαριστικής μελωδίας, κολλάμε τζαμάροντας για ώρες και κάπως έτσι βγαίνει…
Κάποια περιοδεία στο εξωτερικό προβλέπεται, παρέα με κάποιο αδελφό συγκρότημα;
Ακόμα δεν το έχουμε σκεφτεί τόσο σοβαρά ώστε να οργανώσουμε μια περιοδεία στο εξωτερικό. Αλλά πιστεύω πως δεν θα αργήσουμε πολύ να αρχίσουμε να το σκεφτόμαστε.
Έχει ενδιαφέρον η σημειολογία της promo φωτογράφησής σας: οι φοίνικες στεφανώνουν τη μπάντα λες και βρισκόσαστε στο εξώφυλλο του Miami των Gun Club. Έμμεση αναφορά στην αμερικάνικη μυθολογία ή η επιλογή του φωτογράφου λειτούργησε ως «γλώσσα λανθάνουσα που ομιλεί την αλήθεια», όπως λέει και η λαϊκή ρήση; Εκφράζοντας λ.χ. την επιθυμία σας να φύγετε ή και να σταδιοδρομήσετε έξω;
Ζήτημα είναι να έχει δύο όλους κι όλους φοίνικες στην Πανεπιστημίου! Τον συγκεκριμένο τον είδαμε αφού τραβήχτηκαν οι φωτογραφίες. Ο μπαγάσας ο φωτογράφος τον είχε μάλλον δει, αλλά δεν είχε πει τίποτα. Όσον αφορά στη σταδιοδρομία στο εξωτερικό, πιστεύω ότι είναι πολύ δύσκολο, από πολλές απόψεις. Σίγουρα πάντως μια μπάντα θέλει μια στο τόσο να κάνει μια βόλτα στην Ευρώπη. Ήδη αρκετοί το έχουν καταφέρει, με μερικά γκρουπ να περνούν και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Πάντως δεν είναι από τα πρώτα πράγματα που θέλουμε να κάνουμε. Σημασία έχει αυτή τη στιγμή να υποστηρίξουμε τη νέα μας κυκλοφορία στο εσωτερικό όσο το δυνατό καλύτερα με live, βιντεοκλίπ κτλ. Και προς το καλοκαιράκι μπορεί να ετοιμάσουμε βαλίτσες για ένα μικρό tour στην Ευρώπη...
{youtube}xqapvIBlC88{/youtube}
