Σκληρός ήχος, ζόρικος, με μια πιστή βάση ακροατών να τους ακολουθεί στα εγχώρια δρώμενα, γενόμενη όλο και μεγαλύτερη. Λίγο πριν ανοίξουν τα φτερά τους για το προσεχές Exit Festival στη Σερβία (12 με 15 Ιουλίου, στο οχυρό Petrovaradin του Novi Sad), οι Planet Of Zeus μοιράζονται μαζί μας σκέψεις, ανησυχίες και...σπασμένες κιθάρες!
Μετά από μια ευρωπαϊκή τουρνέ, επόμενη στάση στο Exit. Ποιες εμπειρίες από τα τελευταία σας live θέλετε να «βάλετε κάτω» στα επόμενα ζωντανά;
Βλέπουμε το κάθε λάιβ σαν ματς. Κάθε ματς είναι κι ένας τελικός. Οπότε κοιτάμε το κάθε ματς ξεχωριστά, σαν τελικό. Είμαστε προετοιμασμένοι για το χειρότερο και για το καλύτερο.
To πρόσφατο Battle of Athens στην Τεχνόπολη ήταν μια καλή ευκαιρία να παίξετε σε έναν πιο ανοικτό και μεγάλο χώρο, σε σχέση με τις προηγούμενες εμφανίσεις σας στην Αθήνα. Τι προσδοκίες είχατε και πώς αισθάνεστε ως προς την έκθεσή σας σε μεγαλύτερη βάση κοινού;
Οι όποιες προσδοκίες είχαμε για το Battle of Athens ξεπεράστηκαν με άνεση από όλον αυτόν τον κόσμο που ήρθε έτοιμος να τα ρημάξει όλα –και το έκανε επιτυχώς για παραπάνω από 3 ώρες. Ως προς την έκθεση σε μεγαλύτερο κοινό, είναι κάτι που προσπαθούμε να πετύχουμε σιγά-σιγά. Αυτά τα πράγματα δεν προκύπτουν από τη μια μέρα στην άλλη, οπότε δεν μας φαίνεται περίεργο ή αγχωτικό. Κάθε άλλο, μας πωρώνει τερματικά!
Για μια μπάντα όπως εσείς, που αρέσκεται μεν στον σκληρότερο ήχο πέραν όμως της όποιας ταμπέλας (heavy, stoner ή ξέρω ’γω τι), ποιο είναι το διακύβευμα; Συλλογή επιρροών, δημιουργική διαδικασία σύνθεσης; Ξερό ανισόρροπο κοπάνημα ή έξαρση συναισθημάτων;
Όλα τα παραπάνω έχουν αποτελέσει, ξεχωριστά κατά καιρούς, σοβαρούς λόγους ή κίνητρο για να παίξουμε ή να γράψουμε μουσική. Πιστεύουμε πως το να μην βάζουμε όρια στα ερεθίσματά μας, μας κάνει πιο δημιουργικούς.
Δεδομένης της οικονομικής και κοινωνικής συνθήκης, για ένα ελληνικό γκρουπ –το οποίο μάλιστα έχει αποσπάσει και θετικότατα σχόλια διεθνώς– ποιο είναι το στοίχημα στις μέρες μας; Επαγγελματική αφιέρωση στη μουσική; Indie μονοπάτια ή φυγή στο εξωτερικό;
Ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε δεδομένη συνθήκη, το αν αντιμετωπίζεις επαγγελματικά αυτό που κάνεις δεν πρέπει να εξαρτάται από εξωγενείς παράγοντες. Είναι κάτι που πρέπει να κάνεις ούτως η άλλως, από σεβασμό σε ό,τι δημιουργείς. Η κατάσταση στη δισκογραφία γενικά είναι κάτι που μπορεί να σε οδηγήσει σε «indie μονοπάτια» κι αυτό, μερικές φορές, δεν είναι κακό. Από την άλλη, κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι μια σωστή συνεργασία με μία εταιρεία –ηθικά και «εμπορικά»– δεν μπορεί να ωφελήσει μία μπάντα. Όσον αναφορά τώρα στο εξωτερικό, δεν νομίζουμε ότι η γεωγραφική θέση ενός συγκροτήματος μπορεί να αλλάξει δραματικά την πορεία του από τη στιγμή που ξεκίνησε εδώ. Μπορεί και να αλλάξουμε γνώμη κάποτε, αλλά η ιστορία έχει δείξει ότι αν είσαι καλός και πιστός σε αυτό που κάνεις, μπορείς να το κάνεις και από εδώ, στο υψηλότερο επίπεδο (βλέπε Rotting Christ, Septic Flesh, Suicidal Angels).
Μια ερώτηση τώρα η οποία αφορά στην προσωπική μου περιέργεια. Για το ραπ τι γνώμη έχετε; Θα κάνατε μια συνεργασία για κάτι που θα μπορούσε π.χ. να θυμίζει Rage Against The Machine;
Όλοι τρέφουμε εκτίμηση στο εν λόγω ιδίωμα, απολύτως σοβαρά. Στο τουρ, καλλιτέχνες όπως ο Nas και ο Snoop Dogg είχαν καθημερινά μια θέση στην playlist του βαν.
Κλείνοντας, θέλω να μοιραστείτε μαζί μας τα μελλοντικά σας σχέδια και να μου παραθέσετε δυο-τρία πράγματα ή καταστάσεις που σας κάνουν τελευταία να χρησιμοποιήσετε την κιθάρα για να σπάσετε κάτι…
Ένα από τα σχέδια μας, προς το παρόν, είναι να γίνει ένα ελληνικό τουρ το ερχόμενο φθινόπωρο. Επίσης, θέλουμε να συνεχίσουμε να γράφουμε καινούρια κομμάτια κατά την καλοκαιρινή αγρανάπαυση. Ποτέ μα ποτέ δεν θα χρησιμοποιούσαμε την κιθάρα για να σπάσουμε κάτι, αν αυτό το κάτι δεν είναι η ίδια η κιθάρα. Από την άλλη, την κιθάρα γιατί να τη σπάσεις; Κρίμα είναι... Χρησιμοποιώντας κάποιο άλλο αντικείμενο, ίσως, θα σπάγαμε διάφορα πράγματα ευχαρίστως!
{youtube}FVLHDm8xZBo{/youtube}
