Ιστορικοί μα και διαχρονικοί, οι Κεφάλαιο 24 ξαναβρέθηκαν και παίζουν μαζί από τότε που οι Αντώνης Λιβιεράτος και Βαγγέλης & Περικλής Μπουλουχτσής συναντήθηκαν για να γιορτάσουν τα 20 χρόνια από τη δημιουργία του τρίο. Φέτος γιορτάζουν 30 χρόνια κοινής πορείας και αλληλεπίδρασης και –ενόψει της ζωντανής εμφάνισής τους αυτό το Σάββατο, 18 Φεβρουαρίου, στην Knot Gallery – μας λένε δυο λόγια για το τότε και το τώρα ενός συγκροτήματος το οποίο δεν έριξε ποτέ νερό στους αυτοσχεδιασμούς του...
Σε δικά τους λόγια, τι είναι αυτό που παίζουν οι Κεφάλαιο 24;
Δεν γνωρίζουμε, δεν απαντάμε. Σύγχρονη αυτοσχεδιαζόμενη μουσική με ροκ «attitude», στην οποία η σιωπή έχει πάντα μια θέση, ίσως;
Αρχίσατε τη δράση σας το 1982. Ξεκινώντας, τι επιδιώξεις και τι ερεθίσματα είχατε;
Το 1982 ερεθίσματα υπήρχαν άφθονα. Ξαφνικά δεν υπήρχαν μόνο οι King Crimson, οι πρώιμοι Pink Floyd του Syd Barrett, οι Kraftwerk, ο Zappa, ο Bowie κι ο Eno που ούτως ή άλλως από μικροί αγαπούσαμε κι ακούγαμε. Νέες μουσικές ξεπηδούσαν από παντού και φαινόντουσαν η μια καλύτερη απ’ την άλλη. Αισθανόμασταν πως είμαστε μάρτυρες μιας «κοσμογονίας». Κι έτσι προέκυψε η ανάγκη ν’ αναζητήσουμε με τη σειρά μας τον δικό μας ήχο, τη δική μας φωνή.
Πώς συναντήθηκαν αλήθεια ο Αντώνης Λιβιεράτος με τους Περικλή και Βαγγέλη Μπουλουχτσή;
Ο Βαγγέλης κι ο Περικλής γεννήθηκαν και ζούσαν στα Γιάννενα. Ο Αντώνης βρέθηκε εκεί ως φοιτητής Ιατρικής. Η πόλη ήταν μικρή, οι μουσικοί που ασχολιόντουσαν με την εκτός του κυρίου ρεύματος μουσική λίγοι. Η συνάντηση ήταν αναπόφευκτη. Και... μοιραία.
Έχουν προστεθεί κάποια μέλη στην αρχική σύνθεση...
Οι Σπύρος Δογορίτης (πλήκτρα) και Φίλιππος Μέρμηγκας (τύμπανα) πέρασαν για λίγο απ’ το Κεφάλαιο 24 γύρω στο 1987 –ακούγονται σε δύο απ’ τα κομμάτια του Tin Invaders. Ο Γιάννης Μήτσης έπαιξε τύμπανα στο γκρουπ απ’ το 1989 ως το 1991: μπορεί κανείς να τον ακούσει στο Ευρετήριο Των Συμπτώσεων. Από ’κει και πέρα μείναμε οι τρεις μας. Τα τελευταία χρόνια αποφασίσαμε να γίνουμε λίγο πιο κοινωνικοί. Έτσι συνεργαστήκαμε με τον Philippe Petit και προέκυψε το Red Giant Meets The White Dwarf. Το Σάββατο στην Knot Gallery, θα συμπράξουν μαζί μας –για δεύτερη φορά επί σκηνής– οι Στυλιανός Τζιρίτας (κλαρινέτο) και Γιάννης Τρυφερούλης (τύμπανα).
Έχουν υπάρξει διαλείμματα στην τριαντάχρονη αυτή πορεία σας;
Μετά την κυκλοφορία του Ευρετηρίου Των Συμπτώσεων, κάπου στο τέλος της δεκαετίας του 1990, βρεθήκαμε σκορπισμένοι σε δυο, πόλεις να ασχολούμαστε ο καθένας με τα δικά του –και προέκυψε έτσι μια περίοδος σχετικής αδράνειας. Τελικά τη βρήκαμε την άκρη κι έτσι απ’ το 2002 που μαζευτήκαμε για να γιορτάσουμε τα εικοσάχρονα του γκρουπ δεν έχουμε ξανασταματήσει.
Ποια άλλα επιμέρους πρότζεκτ είχατε κατά καιρούς και ποια διατηρείτε σήμερα;
Ο Βαγγέλης κι ο Περικλής δραστηριοποιούνται και ως ΟΜΜΑ κι έχουν εκδώσει δυο άλμπουμ. Ο Αντώνης έχει περάσει από διάφορα σχήματα (Sigmatropic, Illegal Operation και άλλα). Σήμερα διοχετεύει την αγγλόφωνη τραγουδοποιία του στους Dr. Atomik, ενώ δουλεύει το επόμενο (τέταρτο) σόλο άλμπουμ του. Όλοι έχουμε επίσης κατά διαστήματα γράψει μουσική για θεατρικές παραστάσεις και ταινίες.
Ο δίσκος Tin Invaders έχει πάρει πλέον ιστορικές διαστάσεις...
Έτσι φαίνεται, αν και άργησε λίγο να γίνει αντιληπτός. Κυκλοφορούν μάλιστα κάποιες μεταχειρισμένες κόπιες του LP σε απαράδεκτα ψηλές τιμές...
Το The Red Giant Meets του 2011 συναντιέται κάπου με το Tin Invaders του 1988;
Το Red Giant Meets είναι ένα οργανικό άλμπουμ, το οποίο βασίστηκε στον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό και μάλιστα σε συνεργασία μ’ έναν άλλο μουσικό (αν και ο ίδιος αποκαλεί τον εαυτό του μουσικό ακτιβιστή). Το Tin Invaders ήταν ένα άλμπουμ με τραγούδια και με λίγα οργανωμένα οργανικά κομμάτια. Είναι δυο διαφορετικές όψεις του νομίσματος Κεφάλαιο 24, ή Chapter 24 αν το προτιμάτε.
Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Philippe Petit;
Παρά το ότι δεν ανήκουμε στους φανατικούς των sites «κοινωνικής δικτύωσης», οφείλουμε να ομολογήσουμε πως η συνεργασία ξεκίνησε απ’ το MySpace. Ανεβάσαμε στη σελίδα μας κάποια κομμάτια απ’ το άλμπουμ Drop-In/ Drop-Out κι ο Philippe τα άκουσε και δήλωσε ενθουσιασμένος. Μας άρεσε κι εμάς η δουλειά του με τους Strings of Consciousness κι έτσι αρχίσαμε να επικοινωνούμε.
Σε τι οφείλεται το γεγονός ότι μεσολαβούν τόσο μεγάλα διαστήματα ανάμεσα στις δισκογραφικές σας κινήσεις;
Μάλλον στο γεγονός πως ένα γκρουπ που κάποιοι του κόλλησαν την ταμπέλα του απρόβλεπτου και του μη υποκειμένου σε κατηγοριοποιήσεις δεν βρίσκει εύκολα τον δρόμο προς την αγορά. Φταίμε κι εμείς, εν μέρει, που, επειδή ασχολούμαστε παράλληλα (άλλοτε από επιλογή κι άλλοτε από ανάγκη) με πολλά διαφορετικά πράγματα, δεν πιέζουμε ιδιαίτερα τις καταστάσεις.
Για ποιους λόγους πιστεύετε ότι θεωρείστε ένα συγκρότημα απρόβλεπτο και μη υποκείμενο σε κατηγοριοποιήσεις;
Όπως ίσως φαντάζεστε δεν είμαστε εμείς εκείνοι που επινόησαν αυτόν τον χαρακτηρισμό. Κι ως εκ τούτου είμαστε πλήρως αναρμόδιοι να δώσουμε την απάντηση σ’ αυτή την ερώτηση...
Τι υπάρχει στα πλάνα σας για το προσεχές χρονικό διάστημα;
Φέτος το Κεφάλαιο 24 γίνεται 30 ετών κι έχουμε αποφασίσει να το γιορτάσουμε. Εκτός λοιπόν από το νέο υλικό που διαρκώς προκύπτει και το οποίο θα συνεχίσουμε να παίζουμε με κάθε ευκαιρία επί σκηνής, μιξάρουμε αυτή την εποχή κάποιες ηχογραφήσεις της προηγούμενης δεκαετίας που είχαν μείνει «στο συρτάρι». Ελπίζουμε επίσης ότι θα μπορέσουμε σύντομα να αναγγείλουμε και επίσημα την κυκλοφορία (σε βινύλιο) των «χαμένων» κομματιών μας της δεκαετίας του 1980 –όσων είτε είχαν κυκλοφορήσει σε κασέτες, είτε παραμένουν ανέκδοτα.
